Een korte busrit brengt me in de buurt van één van de topattracties van BA : “el retiro”, het kerkhof. Gelukkig mag je de doden om 10 uur 's morgens een bezoekje brengen want voor hedendaagse kunst kan je beter uitslapen. Het kleurrijke culturele centrum ernaast gaat pas om 13 open. Ik hoor een gids vertellen hoeveel het wel niet kost om hier te mogen vergaan. De meesten hebben dan ook het geld om tussen marmer of achter smeedijzer te liggen. Het rare is wel dat sommige kisten gewoon te zien zijn. Bijna bloot liggen heeft hier zijn prijs. De gaucho lijkt zo op zijn paard te kunnen springen. Ook buiten het kerkhof kom je overal monumenten tegen, groot , groter en grootst...

Op de terugweg stap ik binnen bij de bekendste boekenwinkel. Die stalt zijn boeken uit in een riante theaterzaal.

Van achter eer grote steak raken we aan de praat met een Nederlander aan het tafeltje naast ons. Die is geoloog en heeft een methode om te onderzoeken of het de moeite is om putten te boren om olie op te pompen. Ik vraag hem of hij de mooie landschappen met rust kan laten. Hij stelt me gerust en vertelt dat ze in Argentinië in heel droge gebieden werken en dat er door hun onderzoek juist minder wordt geboord. Hier mag je je geen zorgen maken over het klimaat als je een biefstuk bestelt. Je moet hier steak eten voor je eigen gezondheid en die van de economie... We doen dus even alsof we Argentijnen zijn.