Hallo, Aangezien mijn eerste blogpagina pas lukte toen we al een week in de states waren ga ik even terug naar het begin. De eerste ochtend in Orlando hadden we onze ogen pas goed en wel geopend en we hadden meteen onze eerst berg afval geproduceerd. In een gewoon, middelgroot hotel is het ontbijt nu niet iets waar je naar gaat uitkijken. Naast de veel te zoete ontbijtgranen waren er ovalen omeletjes (prefab), ronde pancakes, muffins en vleesjes en potjes waarin voor simpele producten verrassed veel ingrediënten zaten die vooral niet bijdroegen tot de kwaliteit. Het koppel naast mij scheen zich dan ook vooral op de kwantiteit te gooien. Maar bovenal zijn alle bordjes, kommetjes en bekers van dikke isomo en het bestek natuurlijk van plastic. Ons volgende hotel aan de westkust is 'historic', dat wil zeggen dat het honderd jaar oud is. Hun ontbijt is vergelijkbaar met het eerst hotel maar we kunnen naast de isomo toch wel echte koppen en borden vinden. De avond voordien hebben we toch maar niet voor het Baskische restaurant gekozen waar ze zuurkool op het menu hebben staan. Een beetje verder hebben ze nog eens zuurkool en bratwurst in een Duitse tent. We kiezen voor de drukste tent aan het warer waar er twee gitaristen populaire Amerikaanse songs zingen. Boven de toog hangen er wel vijf schermen en de flesjes drank staan in een grote trog met ijs. Mijn kreefthamburger is niet slecht. De dreigende lucht en zonsondergang maken er een mooie avond van. Tijd om ook hier te vertrekken. We kiezen niet voor de snelste weg maar het eerst uur valt dat wel tegen. Beeld , e een soort Boomse steenweg in met veel grotere affiches en steeds weerkomende winkels en reclames voor advocaten en tandartsen. Gelukkig wordt het daarna veel groener langs de weg. Op sommige momenten heb je zelfs het idee dat de rand van de weg uit een groene muur bestaat. Rond lunchtijd heeft Frans het lumineuze idee om af te slaan naar Manatee springs, een state park. Het is er schitterend, een park en jungle aan een felblauwe bron waaraan een rivier van toch zo'n 10m breedte ontspringt. Het is er heerlijk zwemmen in het frisse water. Er is ook een stalletje waar ze eten verkopen. We nemen een schotel met bonen, colesla en een broodje met saus en varkensvlees (van ribbetjes op de bbc). Het is hier dan wel een natuurpark en ze recycleren de blikjes maar verder komt het eten natuurlijk in een isomo bord met onderverdelingen waarbij de colesla nog eens in een potje in een vakje zit. Ik voel me al bijna schuldig te moeten eten en drinken (uit isomo bekers natuurlijk). Het neemt niet weg dat dit een perfecte stop was halverwege onze rit. Aan de 'panhandle', dat is zowar de oksel van Florida is het heel groen. We maken nog een stp in Appelacheecola, een dorp dat nog charmante oude huizen heeft maar enkele jaren terug erg is getroffen door de olieramp in de golf van Mexico. Er werden hier al generaties lang oesters gekweekt tot de olie binnendreef. Eigenlijk zouden ze nog enkele jaren moeten wachten maar dit jaar zouden ze toch terug beginnen kweken. We stoppen in een koffiehuis in 1 van de oudere huizen. Er worden donkere pralines verkocht. Niet met de fijne afwerking van bij ons. De chokolade ziet er wel goed uit. De eigenaar is op pensioen en maakt de pralines als hobby. Blijkt dat hij calleboutchocolade uit België importeert. 1 koekje of chokolaatje bij de koffie, daar zijn de Amerikanen volgens hem nog niet aan toe, het moet vooral meer zijn. In Panama city logeren we in een groot baanhotel. Je krijgt er veel m2 voor je geld. S'avonds eten we in de oystersjack, een chaletje langs de weg. Hun gegrilde scampi zijn niet te vergelijken met wat je hier krijgt. Je kan al wel weer raden dat er ook hier niet aanafwassen wordt gedaan. In de wijk waar we nu wonen wordt er werkelijk niets gesorteerd.tweemaal per week wordt de vuilbak geleegd. Aan uitgang van het strand heb je wel een soort pmd zak. Aan de school staat er een container voor papier en blik. Een glascontainer moet ik nog vinden. Ik kan het niet laten om toch maar een aparte zak te vullen met de recycleerbare spullen. Bij "5guys", een hamburgertent die eruitziet als een roodwitte ijskast hadden ze er blijkbaar wel een beetje over nagedacht. Het woord ijskast kwam ook eerder bij me op door de temperatuur. Toen ik vriendelijk meldde dat ze bij ons gewoon de verwarming zouden aanzetten bij deze temperatuur ging een van de five toch meteen naar de termostaat. Anders hadden ze hun frietjes toch maar beter in isomo verpakt in plaats van in bruin papier.
Een vijfde poging dus om een bericht op mijn blog te zetten. Ik leer ondertussen wel sneller typen op die tablet en ik zit wel op een mooie plek, ons terras met uitzicht op de waterskiplas. sinds we hier op onze vaste stek zitten bij Brenda en Marty ben ik al iedere morgen vanaf 8 uur op verkenning geweest. Gisteren was ik in het "topsail statepark" dat hier heel dicht bij ligt. Je kan er een 3tal km met de fiets in maar dan kan je beter stappen. Het is nl. Een duinengebied met enkele meren. Ik heb er een kleine 2 uur gewandeld en geen kat gezien. Het was ook wel ploeteren door het mulle zand. Om het bos leefbaar te houden branden ze de onderbegroeiing regelmatig af. De bomen kunnen daartegen. De onderkant van de stammen ziet zwart en op het strand vindt je dan ook zwarte houtsnippers. Alles groeit hier dan ook geweldig, onbebouwde terreinen zijn een echte wildernis waar geen doorkomen aan is. Het strand aan de kamping van het park was licht bevolkt. Kamperen heeft hier voor een aantal wel een heel andere dimensie, je sleurt een middelgroot huis achter je auto mee. Het strand is hier trouwens heel mooi, heel wit zand en de zee heeft fantastishe kleuren. het moeiĺijke aan fietsen is dat er hier niet zoveel straten zijn die doorlopen. Ik heb al heel wat tijd doorgebracht met het zoeken van doorgangen naar andere straten vanuit de waterskiwijk. er is een bospad dat naar de kustweg loopt, die weg heeft een goed fietspad. Er zijn heel weinig bospaden, als de gemeente ze niet onderhoudt groeien ze heel snel dicht. verder hebben we de keuken uit haar slaapstand gehaald. Ze hebben hier best goeie ingrediënten. De verse scampi zijn uitstekend. Fruit, groenten en steak zijn prima. Gisteren heb ik een heel lekkere jambalaya gemaakt. Het brood blijft heel triestig. Ze stoppen er veel te veel ingrediënten in o.a. suiker of siroop. Brood dat op het onze lijkt is erg duur en nog bedenkelijk? Als ik deze tekst nu weer verlies wordt ik wanhopig en ga ik me op junkfood storten!
Een vijfde poging dus om een bericht op mijn blog te zetten. Ik leer ondertussen wel sneller typen op die tablet en ik zit wel op een mooie plek, ons terras met uitzicht op de waterskiplas. sinds we hier op onze vaste stek zitten bij Brenda en Marty ben ik al iedere morgen vanaf 8 uur op verkenning geweest. Gisteren was ik in het "topsail statepark" dat hier heel dicht bij ligt. Je kan er een 3tal km met de fiets in maar dan kan je beter stappen. Het is nl. Een duinengebied met enkele meren. Ik heb er een kleine 2 uur gewandeld en geen kat gezien. Het was ook wel ploeteren door het mulle zand. Om het bos leefbaar te houden branden ze de onderbegroeiing regelmatig af. De bomen kunnen daartegen. De onderkant van de stammen ziet zwart en op het strand vindt je dan ook zwarte houtsnippers. Alles groeit hier dan ook geweldig, onbebouwde terreinen zijn een echte wildernis waar geen doorkomen aan is. Het strand aan de kamping van het park was licht bevolkt. Kamperen heeft hier voor een aantal wel een heel andere dimensie, je sleurt een middelgroot huis achter je auto mee. Het strand is hier trouwens heel mooi, heel wit zand en de zee heeft fantastishe kleuren. het moeiĺijke aan fietsen is dat er hier niet zoveel straten zijn die doorlopen. Ik heb al heel wat tijd doorgebracht met het zoeken van doorgangen naar andere straten vanuit de waterskiwijk. er is een bospad dat naar de kustweg loopt, die weg heeft een goed fietspad. Er zijn heel weinig bospaden, als de gemeente ze niet onderhoudt groeien ze heel snel dicht. verder hebben we de keuken uit haar slaapstand gehaald. Ze hebben hier best goeie ingrediënten. De verse scampi zijn uitstekend. Fruit, groenten en steak zijn prima. Gisteren heb ik een heel lekkere jambalaya gemaakt. Het brood blijft heel triestig. Ze stoppen er veel te veel ingrediënten in o.a. suiker of siroop. Brood dat op het onze lijkt is erg duur en nog bedenkelijk? Als ik deze tekst nu weer verlies wordt ik wanhopig en ga ik me op junkfood storten!
