N.a.v. het twitterberichtje van de profvoetballer en het artikel in HLN van donderdag 18 oktober 2012 : "De Wever heeft er een te duchten tegenstander bij".
Wat een heisa rond dat twitterberichtje van Rode Duivel Vincent Kompany. Waarom staan ineens zoveel mensen direct op hun achterste pootjes omdat de profvoetballer voor zijn mening uitkomt ? Ook in Dialoog van vrijdag 19 oktober is heel wat kritiek te lezen op een speler die op sportief vlak als een uithangbord voor ons land beschouwd mag worden. Ook al werkt hij in loondienst van een befaamde Engelse club. Dat laatste is trouwens ook een eer voor ons land, want om het als prof waar te maken over de plas, dat is niet elke sportman of -vrouw gegeven. Gelukkig maar vallen er ook enkele positieve reacties te lezen.
Het gaat zelfs zover dat sommigen cru stellen (op de nieuwssites ook het geval) dat Vincent Kompany alleen maar moet voetballen en dient te zwijgen voor de rest !!! "Met politiek heeft hij zich niet te moeien" - "Hij voelt zich redder des vaderlands" - "Schoenmaker blijf bij uw leest", lezen we in Dialoog van HLN.
Nochtans heeft de man alleen maar op een ludieke wijze fijntjes zijn standpunt weergegeven. So what ? Alsof Vlaams-nationalisten zo'n brave burgertjes zijn die nooit een cartoon publiceren of een sneer richten naar mensen die het met hun gedachtengang niet eens zijn. Waarom zou de speler trouwens zijn mening niet mogen weergeven? Hij heeft in het verleden al meer dan eens aangetoond meer in zijn mars te hebben dan voetballen. Hij is ook ambassadeur van SOS Kinderdorpen. Geen mens die hem verplicht zich daar voor in te zetten. Maar hij doet het toch ! Vincent Kompany heeft destijds ook deelgenomen aan de benefietwedstrijd "Football for Hope", een wedstrijd ten voordele van de slachtoffers van de tsunami. Hij heeft dus al veel meer gedaan voor het goede doel dan de meeste van zijn criticasters. Mag het dan dat je eens voor je mening uitkomti !?
"Vincent Kompany moet zwijgen en zich niet moeien !", luidt het alsmaar. Hij doet dat dus NIET, en dat is zijn goed recht. Diegenen die er een andere mening op nahouden doen dat toch ook niet.
En ... wat ga je nu doen als iemand net als de Rode Duivel niet zwijgt ? Controle uitoefenen op iedereen (vooral op de bekende 'koppen') om te zien en te horen of ze wel zwijgen op het gepaste moment ? Draai je dan de klok niet terug naar een ellendige periode in de geschiedenis ?
In het artikel "De Wever heeft er een te duchten tegenstander bij" (krant van donderdag 18 oktober) stelt een communicatiespecialist dat eens de Rode Duivels een wedstrijd verliezen het 'Belgisch gevoel' als een kaartenhuisje ineen zal vallen. Dat kan ik toch niet zomaar beamen ! Er is immers niet alleen Vincent Kompany. Dat gevoel wordt geregeld 'aangezwengeld' door mooie resultaten van atleten in andere sporttakken, atleten die tot in de verste uithoeken van de wereld gewaardeerd worden. En ik wil hier zeker niet voorbijgaan aan de prachtige prestaties van onze Paralympiërs.
Er zal allicht nog lang gediscussieerd worden ... maar er is ook nog zoiets als humor, ironie, sarcasme, of gewoon een kwinkslag geven ... en als dat al niet meer kan of MAG, als in dat geval van elke mug een olifant wordt gemaakt ... dan glijden we af naar een bekrompen samenleving, toch !
Vrije meningsuiting is er voor iedereen en laat ons dat maar zo houden !
******************** Klik onderaan voor :
* Een tweetal cartoons.
* FEL ingekorte versie van lezersbrief in Dialoog.
Ter gelegenheid van Tuin 2012 was ook het Heemkundig Museum Jan Broeckaert, dat zich onder het gemeentehuis bevindt (ingang onder de pui), voor het publiek opengesteld. Voor vele jonge Wetteraars een onbetreden terrein, maar zeker de moeite van een bezoekje waard. In de vele kleine kamertjes in de benedenverdieping van het gemeentehuis word je ondergedompeld in het verleden, in het leven van onze grootouders en overgrootouders ... ook van mijn ouders ... en een heel klein beetje van mijn generatie ;-) !. Je maakt er kennis met een schat aan ambachtelijke materialen, oude kledij, een boerenkeuken, een apotheek van weleer, een dorpsklasje, een oude drukpers, oude telefoons en dies meer. Het langst vertoefden we in de landelijke herberg. Je kon er genieten van een tot aan het randje gevulde Wetterse druppel, een gelegenheid die ik aan mij niet heb laten voorbijgaan. Een massa aan documentatie brengt je het verenigingsleven in 'de tijd van toen' in de gemeente Wetteren voor de geest. Het was ook voor mij enkele tientallen jaren geleden dat ik het museumpje een bezoekje heb gebracht (shame on me !). Het was een bijzonder aangenaam bezoek en kleindochter Kim heeft zich zeker niet verveeld, geboeid als ze was door de spelletjes van vroeger (zie de eerste foto). Voor herhaling vatbaar, dat is zeker !
*****
HIERONDER : ++++++
* Enkele fotootjes door 'fotografe van dienst' Sofie.
* Artikel over het Heemkundig Museum. -klikken op "Naar inhoud"-
Artikel uit HLN van 12 september over Marieke Vervoort (vervolg) + Videoclip onthaal Kirsten De Laender.
1) Vervolg van voorgaande bijdrage : Artikel uit HLN van 12 september over rolstoelatlete Marieke Vervoort. Op de Paralympics behaalde zij een gouden medaille op de 100 meter en zilver op de 200 meter rolstoelsprint.
SCANS 7 : Artikel - foto - reacties.
2 ) "Kirsten De Laender krijgt warm onthaal op school" (VIDEOCLIP).
Het Belgisch bocciaduo Kirsten De Laender (19) en Pieter Cilissen (34) heeft brons behaald op de Paralympics in Londen na een spannende wedstrijd tegen Zuid-Korea die eindigde op 4-3 in het voordeel van onze landgenoten. Kirsten De Laender is momenteel leerlinge aan het MPI Sint-Lodewijk te Wetteren-Kwatrecht en haar teamgenoot Pieter Cilissen is oudleerling van dezelfde school.
"Pulpliteratuur" - Brief van de dag in Dialoog van HLN.
Reden van de herneming : Het behalen van een gouden en zilveren medaille op de Paralympics in Londen van 2012 door rolstoelatlete Marieke Vervoort.
Begin dit jaar (2008) werd al een boek uitgegeven over het leven van Michelle Martin. Het was enigszins te verwachten dat Dutroux en Nihoul de volgenden in de rij zouden worden. Maar is het nu echt nodig dat we die mensen dergelijk forum aanbieden ? Zijn er geen andere mensen die veel meer verdienen in de kijker te staan ? We worden de laatste jaren overstelpt door een golf van pulpliteratuur. Feit is dat daar natuurlijk grof geld mee kan verdiend worden, omdat een bepaald publiek zich blijkbaar graag verkneukelt bij het lezen van meestal uit verband gerukte en opgeschroefde onzin.
Hoe schril staat dit alles in contrast met mensen die met hun biografie een verschil kunnen maken. Als je het artikel leest over Marieke Vervoort (zie SCANS), onze "Trots van Vlaanderen", dan weet je toch direct wat belangrijk is in het leven. Als zij een boek over haar leven schrijft - en dat is ze ook van plan - (ondertussen uitgegeven), dan kunnen we daar met zijn allen tenminste wat van leren. Marieke Vervoort toont ons wat moed is, levenswil, doorzettingsvermogen, enz. Haar enthousiasme werkt aanstekelijk, en alleen al het lezen van het artikel (zie SCANS), geschreven door Katrien De Meyer, doet een mens al een en ander relativeren. Ik zou zeggen ... naar de prullenmand met die rommel over het leven van Martin, Dutroux of Nihoul. Anderen verdienen zoveel meer aandacht !
********************
SCAN 1 : Foto : In strijd om het goud op de 100 meter met de Canadese Michelle Stilwell, die haar voorafging op de 200 meter. SCAN 2 : Foto : Hoe mooi kan sport zijn ! SCAN 3 : Originele lezersbrief uit de krant van 25 april 2008. SCAN 4 : Artikel van Katrien De Meyer over Wielemie in de krant van 24 april 2008.
N.a.v. artikel in de krant van zaterdag 1 september : "Prins Emmanuel kampt met leerstoornis" en de bijwijlen verregaande schaamteloze reacties op de diverse nieuwssites.
De sociale media waren al eerder op de kar gesprongen om het 'nieuws' te brengen dat prins Emmanuel van school verandert en les zal volgen in 'Eureka' in Kessel-Lo, een schooltje waar leerlingen met leerstofproblemen begeleid worden. Met dat feit is uiteraard niets mis. Er zijn zoveel kinderen met problemen voor taal en rekenen of leerlingen die om een of andere reden alternatief onderwijs volgen. Maar waarom moet zoiets nu met koppen van letters in de kranten 'uitgestrooid' worden ? Zoiets doe je toch niet, vind ik, of het nu over een prinsenkind of een ander kind gaat. Veel mensen lezen alleen de titel (wat ook op de sociale media dikwijls het geval is) en verkneukelen zich in hun 'antiroyalisme' door nu niet alleen naar het koningshuis uit te halen, maar ook naar het kind. Op de sociale media swingen sommige uitlatingen echt de pan uit. Gelukkig maar reageren heel wat mensen in positieve zin en stellen duidelijk dat men het jongetje beter met rust zou laten. Nu loopt het kind het risico door de camera's achtervolgd te worden op zijn eerste schooldag. Hebben de media er nu echt geen idee van dat pestgedrag op school kan voorkomen (in eender welke onderwijsvorm) als gevolg van dit soort toestanden? Of willen ze dat niet weten en geldt voor hen alleen een zo groot mogelijke oplage te verwezenlijken ten koste van wie of wat ook ?
Je kan als tegenargument stellen dat de mensen mogen weten dat een prinsenkind ook leerproblemen kan hebben. Maar het gevolg is hier wel dat in heel wat reacties wordt uitgehaald naar de royals, en dus ook naar het jonge prinsje.
De schade die dergelijke berichtgeving teweegbrengt is groot en overschaduwt dan ook het positieve aspect, het bestaan van deze onderwijsvorm, want je raakt hoe dan ook het kind.
Stel dat je als leerkracht zou naar buiten brengen dat een kind voor je vak niet kan volgen, dat je dat van de daken gaat schreeuwen, dat het van richting dient te veranderen, en dies meer. Het kot zou te klein zijn ... en de leerkracht zou mogelijks (maar terecht) ontslagen worden.
Die leerlingen komen trouwens ook wel op hun pootjes terecht en maken het ook waar in het leven, elk op zijn of haar manier. En zoals gesteld in het artikel zetten velen opnieuw of nog terug de stap naar het gewoon onderwijs .... en als dat niet zo is ... so what ?
Feit is dat je een kind op die leeftijd best rustig laat 'gedijen'. Nu is er rond het jongetje een sfeer van onrust en negativisme gecreëerd, en dat wis je niet zomaar uit. Het kind op deze manier in het centrum van de belangstelling plaatsen is a priori nefast. We leven nu eenmaal in een samenleving waar bepaalde mensen (volwassenen hier !!!) direct misbruik maken van dergelijke berichten om hun gal te spuwen, in dit geval over het koningshuis. Daarmee treffen ze automatisch ook het kind gezien zowat op alle nieuwssites daardoor een onnodige hetze is teweeggebracht.
Deze onderwijsvorm is fijn voor veel kinderen, maar laat hen alstublieft eens met rust ... want 'rust' in hun manier van werken is net wat ze nodig hebben.
* N.a.v. van kritiek op onze atleten in Dialoog van donderdag 16 augustus.
Typisch Belgisch alweer dat onze topsporters onthaald worden op een lading 'afbrekende kritiek'. Het is een discipline waarin wij scoren als de beste en ongetwijfeld een gouden medaille verdienen. Blijkbaar beseffen sommige lezers niet wat een topsporter er moet over hebben om aan de top te komen en te blijven, en om bovendien nog geselecteerd te worden voor de grootste uitdaging in de sportwereld : De Olympische Spelen.
Volledig akkoord dat meer geïnvesteerd dient te worden aan de basis. Om te beginnen zou men de leerkrachten Lichamelijke Opvoeding van in het basisonderwijs meer armslag, meer mogelijkheden kunnen geven. Absoluut geen overbodige luxe ! Meer steun ook aan de vele mensen op het terrein die zich inzetten in sportclubs en voor het begeleiden van sporters. . Er is inderdaad veel werk aan de winkel, maar de mogelijkheden, het talent is aanwezig.
Resultaat behalen is niet evident, maar met een iets grotere dosis geluk was de Belgische delegatie met enkele medailles meer naar huis gekomen. Onze tienkamper Hans Van Alphen behaalde een schitterende vierde plaats, een plaats die even hoog mag ingeschat worden als het behalen van een medaille. De meerkampen behoren tot de moeilijkste disciplines. De atleten moeten in elk van de nummers een topprestatie leveren. Tia Hellebaut is in het hoogspringen verdienstelijk vijfde geworden, maar brons hoorde tot de mogelijkheden van de Olympische kampioene van vier jaar geleden. Pech ook voor judoka Dirk Van Tichelt. Hij werd in de tweede ronde uitgeschakeld door de Amerikaan Delpopolo. Die laatste werd kort nadien gediskwalificeerd wegens positief bevonden. Onze landgenoot had in een eerder toernooi de Amerikaan al eens verslagen. In judo weet je nooit. Een ronde verder en de kansen op een medaille zouden reëel geweest zijn.
Nee, onze atleten zijn niet afgegaan, en ik vind het vrij denigrerend dat iemand in Dialoog stelt dat ze "het geld van de belastingbetaler" opdoen. Een pover cliché dat van weinig respect getuigt tegenover atleten die tot in alle uithoeken van de wereld gewaardeerd worden. Hier in eigen land dienen ze de ene sneer na de andere te incasseren.
Proficiat in elk geval aan onze atleten, aan hen die een medaille hebben behaald, aan hen die niet op het podium stonden, aan hen die tegenslag hadden in hun discipline of de meerdere in hun tegenstanders moesten erkennen. Je wordt immers niet zomaar geselecteerd om je kans te wagen op het allerhoogste niveau. Alle respect voor jullie, maar voor de overheid is er werk aan de winkel en mag gerust over de grenzen heen gekeken worden om verder aan een efficiënter sportbeleid te sleutelen.
Bovendien : Noten dienen om gekraakt te worden, mensen niet !
********************
SCAN :
Ingekorte versie in Dialoog van vrijdag 17 augustus.
N.a.v. het artikel in HLN van vrijdag 3 augustus : " De vrienden van Martin".
*niet weerhouden ... kritiek op de krant !?
Vandaag ben ik ontgoocheld in mijn krant en uiteraard ook in andere media. Ik walg als ik zie hoe 'verdedigers' (vrienden) van Michelle Martin op de frontpagina's gretig ten tonele worden gebracht. Trots poseren voor de camera hoort er natuurlijk ook bij. Dat van dit bizarre fenomeen gewag wordt gemaakt, tot daar aan toe. Het heeft trouwens altijd bestaan. Maar waarom moeten uitgerekend déze mensen een podium krijgen in de media ? "Michelle Martin is een goed mens", lees ik. Zei men dat niet ook van de pedofiele geestelijken die na overplaatsing hun job 'braafjes' verder konden uitoefenen ? Als de feiten dan nog aan het licht kwamen !
Een goed mens ? Waren de slachtoffertjes dan slecht van inborst misschien ? Heeft men nu echt geen moment gedacht aan het leed dat zoiets bij de overlevenden van de gruweldaden en de nabestaanden van de vermoorde meisjes heeft teweeggebracht ? Alles met de mantel der liefde toedekken is heel gemakkelijk, maar we hebben nu toch duidelijk ondervonden tot wat dat geleid heeft ? Hoor je tot de 'wraakzuchtige massa' (woorden die de voorstanders van de vervroegde vrijlating graag in de mond nemen) als je vindt dat een recidive iemand (voor feiten die niet min zijn !) haar straf dient uit te zitten ? Ik leef in elk geval mee met de overlevenden en de nabestaanden van de vermoorde kinderen. Zij zullen onze steun kunnen gebruiken in een periode waarin de wonden weeral eens opengereten worden.
Tweede reactie op artikel rond de kleuterjuf die ontslagen werd omdat ze niet gedoopt was.
In het artikel "Juf ontslagen omdat ze niet gedoopt is", stelt Mieke Van Hecke (hoofd van het katholiek onderwijs) zelf : "Je hebt er die losjes omgaan met de 'doopeis', en je hebt er die de eis meer benadrukken" (!!!). Met andere woorden ... willekeur heerst ! Wat is het nu feitelijk ? In de ene school zou de leerkracht kunnen blijven, en in een andere school vliegt hij of zij onherroepelijk aan de deur. Conclusie : Het katholieke net en de Vlaamse Gemeenschap moeten dan maar eens consequent zijn. Gezien het vrije net gesubsidieerd wordt door alle burgers moet het ook rekening houden met andere overtuigingen. Wie dat niet doet ontvangt geen overheidssteun. Als je met het geld van de burger een brede waaier van levensbeschouwelijke vakken aanbiedt, dan is het toch logisch dat het geld bij die scholen terechtkomt. Of geldt hier ook : "All teachers are equal ... but some are more equal than others" ? Is het bovendien geen mooie gedachte de andersdenkende deel van je leven, hier de scholengemeenschap, te laten uitmaken ? Jammer dat er, zeker in het onderwijs, nog té veel leidinggevende figuren zijn die het denken, de overtuiging van een mens in een strak keurslijf willen houden. Zijn zij nog van deze tijd ?
N.a.v. artikel in HLN : "Juf ontslagen omdat ze niet gedoopt is".
Ingekorte versie in HLN van maandag 2 juli. Hieronder de volledige versie.
Boze ouders van de Sint-Lambertusschool in Ekeren hebben terecht een petitie opgestart omdat de kleuterjuf van het tweede jaar volgend schooljaar niet meer mag terugkomen. Reden anno 2012 : De juf is niet gedoopt en in de kleuterklas zijn de katholieke waarden belangrijk. Alsof zij niet in staat is op een serene manier te werken rond thema's als kerstmis en pasen in een tweede kleuterklas. Directie en uiteraard Mieke Van Hecke, directeur-generaal van het katholieke net, prediken hun grote gelijk van de daken. Hoe rijm je dat dan aan het volgende : Op diezelfde school zitten veel allochtone kinderen, ook in haar klasje. Dat zijn kinderen van moslimouders. Dat kan dus wel, want dat betekent x leerlingen meer en x euro's meer subsidies van de Vlaamse Gemeenschap. Hypocrisie ten top dus, en je moet er niet aan twijfelen dat de opvolging van de leerkracht in kwestie al verzekerd is.
Enkele jaren geleden stelde Mieke Van Hecke nog in een interview (een artikel daarover is ook in HLN gepubliceerd), dat andersgelovige leerkrachtenwelkom waren, niet gelovige leerkrachten niet. Ook dan had ze het over de waarden die dienen aangebracht te worden. Alsof ongelovigen of mensen met het vak Zedenleer op hun diploma of leerkrachten Zedenleer niet in staat zijn waarden aan te brengen bij de kinderen. Zeker in de huidige tijd vind ik het echt ongehoord dat een leerkracht, die haar job met hart en ziel uitoefent, én door kinderen en ouders op handen wordt gedragen (anders start je geen petitie om iemand te verdedigen), op deze manier uitgerangeerd wordt. Daar komt het cru gesteld immers op neer. Ik kan het niet laten te vermelden dat pedofiele priester-leraars jarenlang les mochten blijven geven in katholieke scholen, OOK al hadden ze al feiten gepleegd en was men daar in vele gevallen van op de hoogte. Overplaatsing naar een andere school was de "sanctie" ! Dat kon dus wel door de beugel ! Zij werden niet ontslagen, integendeel beschermd door de eigen autoriteiten. De waarden die deze mensen aanbrachten waren dus veel belangrijker dan het fijne werk dat deze juf op deze school heeft geleverd. Wat een verdomde hypocrieten, zeg !
N.a.v. artikel in HLN van vrijdag 29 juni : "Wielertoeristen slaan chauffeur in elkaar" (zie SCANS onderaan).
N.a.v. incidenten met een bepaalde categorie 'wielertoeristen' heb ik al een tweetal keer een reactie geplaatst in Dialoog. In 2003 : "Wielergoden of wielerterroristen". In mei 2008 : "Opzij of het water in !". Ik blijf het volste respect hebben voor de echte wielerliefhebbers die leven voor hun sport en hobby, en ook rekening houden met de andere weggebruikers, met hun medemens. Jammer genoeg is er nog steeds die minderheid (gelukkig maar een minderheid !) die niets of niemand ontziet als ze in groep over de weg scheren. Wie ook maar even in de weg gaat, loopt of rijdt zal het geweten hebben. Het incident met de 23-jarige Jonas D. is het zoveelste bewijs dat dit soort pseudo-sportliefhebbers geen enkel respect heeft voor de medemens. Alles en iedereen moet voor hen wijken, ook de andere sportbeoefenaars.
In een reactie in mei 2008 schreef ik dat ik ooit op een jaagpad langsheen de Schelde een groep 'wielertoeristen' achter mij zag aankomen. Ik maakte een armbeweging om aan te geven dat ik aan de zijkant zou blijven gaan (wat logisch is). De groep raasde in volle snelheid vlak naast mij voorbij. Eén van hen riep me toe ; " Opzij gij, of we rijden je het water in !"
Als langeafstandsstapper kom ik geregeld in contact met wielertoeristen en met de meesten onder hen heb je geen probleem. Een bepaalde categorie vindt echter dat je een obstakel op HUN parcours bent, dat je hen hindert in hun "snelheidsrace". Gevloek en getier is je deel als ze ook maar eventjes voor jou moeten uitwijken of hun snelheid minderen ... Het is alsof die mensen, eens op hun fiets, een gedaanteverwisseling hebben ondergaan. Iedereen moet zich maar aan hen zien aan te passen.
Het is maar goed dat het slachtoffer het logo op hun truitjes heeft herkend. Dergelijke feiten kunnen nu eenmaal niet door de beugel. Hopelijk kunnen de daders gevonden worden en vervolgd worden voor het opzettelijk toedienen van slagen en verwondingen.
Erg vind ik dat die categorie van pseudo-sporters zich zelden aangesproken voelt. Vandaar het fenomeen dat hoffelijke weggebruikers (waaronder ook veel wielertoeristen) zich nog hoffelijker opstellen, terwijl de anderen zich verder als onverbeterlijke agressievelingen blijven gedragen.
De verwondingen die de jongeman heeft opgelopen zijn veelzeggend voor het brutale gedrag van deze "heersers van de weg". "Wielerterrorist" ... het is een trieste bijnaam voor een blijkbaar moeilijk uit te roeien fenomeen.
°°°°°
PS. : Enkele zinnetjes werden overgenomen uit twee vroegere reacties (in het artikel vermeld).
* Ingekorte versie in Dialoog van HLN van vrijdag 29 juni.
We zijn het ondertussen onderhand gewoon. Elke minister van Onderwijs heeft in het verleden zijn stempel op het onderwijssysteem willen drukken, met alle gevolgen vandien. Meestal nog wat meer chaos creëren en zelden of nooit rekening houden met wat de mensen op het terrein van die veranderingen denken. Aanpassingen zijn niet a priori uit den boze, maar een volledig onderwijssysteem op zijn kop zetten zal meer leiden tot kafkaiaanse toestanden dan dat het uiteindelijk de leerlingen ten goede zal komen. Pas de bestaande structuren aan, zorg dat leerkrachten meer ruimte krijgen om aan een zorgvuldige begeleiding te doen. En reduceer vooral de waanzinnige papierwinkel tot normale proporties. Je hoeft echt niet ons hele systeem overhoop te gooien om tot een doeltreffender resultaat voor alle leerlingen te komen.
Ook de huidige minister meent het warm water uitgevonden te hebben en goochelt met uitspraken dat we zonder die grondige wijzigingen niet meer op topniveau zullen blijven. Bij mijn weten hebben landgenoten decennialang in zo goed als alle branches de weg gevonden op internationaal gebied.
Leerproblemen en schoolmoeheid zullen er altijd zijn, welk systeem je ook bedenkt. Die leerlingen kan je ook motiveren binnen het bestaand systeem, als er ruimte en geld wordt voor vrijgemaakt.
De minister zou misschien beter eens een systeem bedenken waarbij leerkrachten zich in de nabije toekomst in twee kunnen splitsen. Een oplossing bedenken dus opdat leerkrachten terzelfdertijd in een deliberatie aanwezig zouden kunnen zijn en ook nog toezicht kunnen houden, meer zelfs activiteiten kunnen organiseren voor de leerlingen. We spreken dan nog niet eens over het feit dat een niet gering aantal onder hen na de vergaderingen ook nog rapporten en attesten dienen te schrijven. Het computertijdperk heeft wel al geruime tijd zijn intrede gedaan, maar de klastitularissen hebben nog altijd een heel grote verantwoordelijkheid.
Om te beletten dat veel ouders met hun kinderen al op vakantie vertrekken voor het einde van het schooljaar zijn er andere middelen. Trouwens ik durf te betwijfelen of je met toezicht en activiteiten op school kan vermijden dat ouders met hun kroost vroeger op vakantie vertrekken.
De minister heeft nu vooral bereikt dat opnieuw (bij het einde van een schooljaar) veel leerkrachten met een gevoel blijven zitten van "Wat zal de toekomst ons brengen ?"
SCAN : Ingekorte versie van reactie (klik onderaan links).
****
* Langs deze weg wens ik alle leerkrachten een welverdiende vakantie toe.
* N.a.v. een interview met Aurore in HLN van zaterdag 23 juni.
* Ingekorte versie in Dialoog van 25 juni.
Dat Aurore D. Walter Capiau niet laat vallen als vriend, dat siert haar enerzijds, maar anderzijds zou ze op zijn minst wat meer begrip mogen tonen voor de reacties van de mensen op de bekentenissen van de TV-presentator. Zijn die zo onlogisch ? De lezerbrieven in Dialoog in de loop van vorige week heeft ze gelezen met een mengeling van ongeloof en onbegrip. Sommige reacties zijn er zo ver over, dat ze pijnlijk zijn, stelt ze in het interview. "Walter Capiau heeft het hele land doorkruist om goede doelen te steunen". Dat is allemaal wel heel mooi, maar moet iemand, die kinderen misbruikt heeft, en minder of geen bekendheid geniet bij de bevolking, dan harder aangepakt worden ? Moet men voor W.C. dan de fluwelen handschoentjes aantrekken ?
Ik vind het niet kunnen dat ze uithaalt naar de lezers die alles zogezegd in 'dezelfde mand' gooien. Het is al zovele malen duidelijk gebleken dat pedofilie niet mag geminimaliseerd worden en dat elke pedofiel altijd zal proberen zijn daden te vergoelijken. Dat is in zo goed als alle gevallen van seksueel misbruik, al dan niet door geestelijken, tot uiting gekomen ... en nog !
Mooi dat ze een vriend zo vurig blijft verdedigen, dat wel, maar ze heeft blijkbaar over het hoofd gezien dat zich onder de lezers die vorige week een bijdrage in Dialoog hadden geschreven, ook slachtoffers van seksueel misbruik bevinden. Je kan van die mensen toch niet verwachten dat ze met lovende commentaar voor de dag gaan komen !
"Vandaag - op mijn 54'ste - krijg ik nog altijd tranen in de ogen als ik de vergoelijkende commentaar hoor van een dader als Capiau", schrijft een slachtoffer. Het moet voor deze mevrouw en vele andere slachtoffers bijzonder pijnlijk zijn dat een hele pagina in de krant wordt besteed over 'hoe fijn deze mens wel is'. Zijzelf hebben jarenlang de ellende, die het misbruik met zich heeft meegebracht, moeten opkroppen, hebben pas recent de kans gekregen zich te laten horen. Als je dan moet lezen dat het toch maar over feiten gaat van zovele jaren geleden en dat 'de tijden anders waren', dan kan ik mij voorstellen dat je gaat steigeren bij al die 'lofbetuigingen'.
"Ik keur niet goed wat hij gedaan heeft", zegt Aurore, "maar ik vergeef het hem wel". Dat is haar volste recht, maar ze moet accepteren dat vele andere mensen dat niet kunnen vergeten en vergeven, zeker slachtoffers niet.
**********************
SCAN :
Reacties in Dialoog van 25 juni + eigen ingekorte versie.
N.a.v. artikel in HLN : "Walter Capiau 'gekraakt' na bekentenissen over misbruik" en de reacties in Dialoog van donderdag 21 en vrijdag 22 juni.
In heel wat reacties in Dialoog stellen lezers terecht dat seksueel misbruik van minderjarigen nooit zou mogen verjaren. Toch komt alweer diezelfde opmerking de kop opsteken : "Het is 50 jaar geleden, de tijden waren anders !" (lezer in Dialoog van vrijdag 22 juni 2012). Inderdaad, de tijden waren hélemaal anders : Pedofielen (al dan niet geestelijken) konden hun gangetje gaan omdat hun daden met de mantel der liefde werden toegedekt door het instituut kerk, of omdat ze als vrome parochianen bescherming genoten, of een status hadden opgebouwd waardoor jongeren naar hen opkeken. Misbruik van functie dat hen macht bezorgde over de slachtoffers.
En waar stonden die slachtoffers ?
De meesten onder hen durfden decennialang met de feiten niet naar buiten komen uit schrik voor de schande, want zij zouden wel eens met de vinger kunnen aangewezen worden, en niet de dader, die in vele gevallen iemand was die in de maatschappij op een piëdestal stond (gezien zijn/haar functie of bekendheid).
Waarom lees ik in de reactie "Andere tijden" geen woord over de slachtoffers ? Indien lezer eens met slachtoffers van seksueel misbruik (pedofilie, incest) zou gaan praten of zou lezen wat ze meegemaakt hebben en door welke hel ze zijn gegaan, dan zou hij beseffen dat hun hele leven daardoor gehypothekeerd werd.
"De zaak Capiau moet niet zo gedramatiseerd worden. Hij is ergens wat te ver gegaan", luidt het. Is het niet net deze vorm van minimalisering die destijds zovele wonden heeft geslagen bij de slachtoffers van seksueel misbruik ? Dergelijke feiten minimaliseren houdt een heel groot gevaar in, want dat is precies wat pedofielen ook altijd proberen te doen.
Dat Walter Capiau "een fijne man is die heel wat voor de televisiewereld heeft betekend" (ik citeer uit de reactie in Dialoog), dat mag hier niets ter zake doen.
Mag hij zich omwille van zijn status van "toppresentator, entertainer en bovenal mooi mens" - ik struikel hier bijna over de lofbetuigingen !! - meer veroorloven dan eender welke andere sterveling ? Als ik de reactie van W.B. doorneem, dan kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat Walter Capiau zelf hier als het grootste slachtoffer wordt opgevoerd. "Sterkte, er staan nog mensen achter u !", lees ik als slotzin. Mag ik vragen of die mensen ook achter de slachtoffers staan ? Of zijn die van minder of geen tel misschien ?
******************************** SCANS :
1° Reacties in Dialoog van donderdag 21 juni. 2° Vervolg reacties van 21 juni. 3° Reacties in Dialoog van vrijdag 22 juni. 4° Eigen reactie (ingekort) in Dialoog van 23 juni.
In zijn reactie in Dialoog van vrijdag 1 juni stelt een lezer : "Door velen wordt betoogd dat de minnelijke schikking een mogelijkheid inhoudt straffen af te kopen. Niets is echter minder waar !" Het zou er nog aan moeten mankeren dat aan 'minnelijke schikking' geen voorwaarden zouden verbonden worden. "De minnelijke schikking KAN worden toegekend", luidt het verder. Of dat nu binnen wettelijke beperkingen is of niet, de mogelijkheid is er en dat kan toch niet ontkend worden ? Evenmin dat NIET iedereen daar gebruik kan van maken. En daar wringt het schoentje ! Deze maatregel is in strijd met het gelijkheidsbeginsel, hoe je het ook draait of keert. Lezer O.G. schrijft zelf : "Het openbaar ministerie beslist autonoom over de opportuniteit (!)". Dat laatste is inderdaad het correcte woord. Een 'opportuniteit' ! 'Minnelijke schikking' ... toegekend aan wie en door wie !?
Lezer vindt dat de commentaren inzake de verminderde bescherming van slachtoffers niet gegrond zijn. Dan hoor je wel heel wat andere geluiden uit de mond van slachtoffers. In het algemeen bekeken, hoe dikwijls worden we niet geconfronteerd met daders die door procedurefouten vroeger dienen vrijgelaten worden ? Hoe dikwijls hebben we niet vernomen dat daders na vrijlating weer in de buurt van hun slachtoffer gaan wonen ? En om bij de 'minnelijke schikking' te blijven, ik geloof niet dat de slachtoffers een lange juridische weg gespaard zal blijven. Daarvoor is ons justitieel apparaat veel te log en bovendien veel te laks.
In se hoort elk slachtoffer vergoed te worden door dader(s), of het nu al dan niet over een 'minnelijke schikking' gaat. Akkoord, processen laten soms veel te lang op zich wachten, zeker hier in ons landje. Lezer ziet ook over het hoofd dat de 'minnelijke schikking' vooral zal aangewend worden in de witteboordencriminaliteit en bij fraudezaken. Wie is (zijn) de slachtoffers ? Vadertje Staat toch in de eerste plaats ! Neem eens aandachtig het lijstje door voor welke zaken een 'minnelijke schikking' kan gevraagd worden ! In welke gevallen zal als het ware 'gedrumd' worden (ik bedoel met de ellebogen gewerkt worden !) om van de maatregel te kunnen 'genieten' ?
* Misdrijven tegen openbare orde (geldvervalsingen). * Smaad en geweld tegen ministers. * Corruptie. * Afluisteren van communicatie. * Gevangenen helpen vluchten. * Faillissementenfraude. * Computercriminaliteit. * Heling en witwassen ! * Bendevorming !
WIE is het slachtoffer in al die gevallen ? En hoelang zal het duren eer de slachtoffers vergoed worden in de andere gevallen ? Alsof dat ineens allemaal van een leien dakje zal lopen !?
Mag ik er nog aan toevoegen dat deze 'afkoopwet' ongetwijfeld een zegen zal zijn voor "Antwerpen diamant". Ook gelezen in hoeveel bochten justitie zich in die zaak 'gewrongen' heeft ? En wij zouden het volste vertrouwen dienen te hebben in het gerecht ! Wie is alweer het slachtoffer dat wel eens een serieus bedrag aan zwart geld in ontvangst zou kunnen nemen ? Ik vind het bijzonder vreemd dat deze wet net NU naar voren wordt geschoven.
Justitie heeft trouwens gedurende decennia weinig bewijzen geleverd het vertrouwen van de bevolking waard te zijn. Moeten we in dit geval zomaar klakkeloos aanvaarden en geloven dat de 'minnelijke schikking' zelfs een zegen voor de slachtoffers zou zijn ?
N.a.v. de reacties in Dialoog van woensdag 30 mei op het artikel "Criminelen kunnen celstraf afkopen".
Dat de omzendbrief van het Ministerie van Justitie i.v.m. de mogelijkheid tot minnelijke schikking voor bepaalde misdrijven heel wat discussie zou uitlokken, dat lag voor de hand. Maar goed ook dat de meningen daaromtrent op een rijtje kunnen gezet worden. Rechtspraak is een belangrijke pijler in elke samenleving en die hoort in alle omstandigheden stevig genoeg te zijn. Ik lees in Dialoog van woensdag 30 mei dat enkele lezers het standpunt van de minister loven en terzelfdertijd uithalen naar de strafpleiters. Dat noem ik toch de zaken een beetje omdraaien, hoor ! "Hoofdzaak is dat er plaats vrijkomt in de gevangenissen om geweldenaars ook voor korte straffen op te sluiten", lees ik. "Het is de enige manier om de overbevolking in de gevangenissen aan te pakken", luidt het verder. Dat kunnen toch geen argumenten zijn om zware criminelen de kans te geven hun straf door middel van een minnelijke schikking (kapitaal dus !) te ontlopen !?
Waarom 'hoor' ik hen niets zeggen over slachtoffers ? En eigenlijk zijn die tweeërlei : De rechtstreekse slachtoffers in de eerste plaats en diegenen die een (mogelijks licht) misdrijf hebben begaan, maar niet op de nodige financiële 'ruggensteun' kunnen rekenen.
"Blijkbaar kennen de meeste mensen toch hun geschiedenis niet zo goed", stelt lezer Stefan Kerkhof (nogal denigrerend, vind ik). De term 'compositierecht' mag dan wel niet voor iedereen bekend in de oren klinken, de meeste mensen weten nu ook wel dat het afkopen van straffen niets nieuw is, en zeker geen 'voorrecht' in Vlaanderen alleen was ! Justitie was destijds sowieso een "klassenjustitie". Moeten we daar nog een lijstje met bewijzen voor op tafel leggen ?
Ik kan me alleen maar aansluiten bij de reactie van lezer José Fardeau : "Dit is niet meer dan immorele, pure geldklopperij." Hij stelt terecht de vraag waar het principe van GELIJKHEID IN DE RECHTSPRAAK is gebleven. Als de financiële en materiële 'ruggengraat' van de verdachte een bijzonder grote rol wordt toebedeeld, dan accepteert justitie dat niet iedereen gelijk is voor wet. Zo simpel is dat ?
*******************
SCANS (onderaan) :
° Reacties in Dialoog van woensdag 30 mei 2012.
° Eigen reactie in Dialoog van 31 mei (ingekorte versie).
Lang is het nooit stil in dat justitiële wereldje van bij ons. Een mens is al blij wanneer een politierechter eens een strenge, maar gerechtvaardigde straf uitspreekt voor een zwaar misdrijf of ernstige feiten die mensenlevens hebben gekost of in gevaar hebben gebracht. Laat het duidelijk zijn, ieder mens heeft recht op verdediging. Dat maakt nu eenmaal deel uit van een gezonde rechtspraak. Wat echter in een recente omzendbrief van het Ministerie van Justitie staat, dat is om achterover te vallen van verbazing ... of eerder van verontwaardiging. "Voortaan kunnen openbare aanklagers voor misdrijven waarop tot 20 jaar cel staat (niet de minste dus !) deals sluiten met de verdachte criminelen." De omzendbrief is er gekomen om het gebruik van de minnelijke schikking in strafzaken sterk uit te breiden. En die zaken gaan over alle vormen van bedrog en oplichting tot bendevorming en diefstallen. Moet er nog zand zijn ? Je doet er als modale burger dan ook goed aan in dit landje niet met justitie geconfronteerd te worden ... want als je geen centjes hebt ben je ongetwijfeld de sigaar ! De ongefortuneerde burger die in de fout is gegaan, die zal boeten ; de zware criminelen (van witteboordcriminelen tot bendeleiders en leden) met het nodige kapitaal in steun , kunnen in hun vuistje lachen en voelen zich eens te meer gesteund door het lakse justitiële beleid. Of horen wij dat als burgers allemaal zomaar goed te praten en stellen we ons te onverdraagzaam op tegen criminelen met "geld achter de hand" ? Hopelijk komt dit nieuws op de frontpagina's van alle kranten. Ik kan alleen maar concluderen : "Something is still rotten in the State of Justice !"
****************
SCANS : zie onderaan.
1) Artikel : Zware criminelen mogen voortaan proces afkopen. 2) Reacties in Dialoog van HLN op dinsdag 28 mei (+ eigen ingekorte reactie). 3) Artikel HLN : 2 scans. ° Rondzendbrief laat openbare aanklager toe om deal te sluiten met verdachte. ° Criminelen kunnen celstraf afkopen.
Lezersbrieven van weleer met 'een vleugje actualiteit' : "Luister nu ook eens naar ons".
Lezersbrieven van weleer met 'een vleugje actualiteit' :
Kort na het interview met de auteurs van het "Anti-kindboek" (zie bijdrage 3) publiceerde HLN een reportage n.a.v. het boek "Luister nu eens naar mij" van psychotherapeute Lut Celie. Als tegengewicht voor het interview "We vinden kinderen gewoon niet leuk" heb ik deze bijdrage uit april 2008 geselecteerd.
Lezersbrief (4) : "Luister nu eens naar mij" -april 2008-
De vierdelige reportagereeks "Kinderen over hun grote en kleine verdriet" zal ongetwijfeld iedereen aanspreken (NB.: Behalve Hanne en Camiel uit de vorige bijdrage ;-) die iets te maken heeft met de opvoeding van kinderen. Of je nu ouder, grootouder of leerkracht bent. Mensen die in hun praktijk dagelijks geconfronteerd worden met kwetsbaarheid, grote en kleine trauma's, vangen meestal die o zo belangrijke eerste signalen op. Een eerste detectie kan van levensbelang zijn, maar een sinecure is deze opgave zeker niet. Vandaar dat de ervaringen van mensen als psychotherapeute Lut Celie van onschatbare waarde zijn. Er wordt in deze reeks niet voortdurend met het vingertje gewezen en we krijgen zeker geen ingewikkelde vakliteratuur voorgeschoteld. Alles wordt opvallend gewoon verteld, maar dat neemt niet weg dat het pakkende verhalen zijn geworden. De titel van het boek is veelzeggend, want meestal stellen wij dat kinderen naar ONS moeten luisteren. Zo krijgen we op een bepaald moment een teveel aan eenrichtingsverkeer. "Luister nu eens naar mij" draait de rollen om ! Misschien kunnen we daar met z'n allen wat uit leren.
**************************
SCAN 1 : Lezersbrief in Dialoog van 9 april 2008. SCAN 2 : Het boek "Luister nu eens naar mij" van Lut Celie.
Oude lezersbrieven met een 'vleugje actualiteit' (bijdrage 3) : Kinderen zijn toekomst.
Lezersbrieven met een 'vleugje actualiteit' :
Bijdrage 3 : Kinderen zijn toekomst.
° In de krant van 17 januari 2008 verscheen een bijzonder merkwaardig artikel over een Nederlands koppel dat een boek had uitgegeven met de titel :"Anti-kindboek". De auteurs komen aan het woord in het artikel onder de lezersbrief : SCAN 1 en 2. Een drietal lezers reageerde in de krant van 18 januari. Hieronder mijn bijdrage. * De drie lezersbrieven vind je ook terug onderaan : SCAN 3.
Lezersbrief 3 : Kinderen zijn toekomst.
Met groeiend ongeloof heb ik het artikel "We vinden kinderen gewoon niet leuk" gelezen. Hanna De Heus en Camiel de Vries zijn de 'trotse auteurs' van het onlangs uitgegeven "Anti-kindboek". Het is geen zuur boek geworden, wel een boek waarin de nadelen van kinderen met een flinke knipoog in de verf worden gezet - dat is tenminste wat ze zelf beweren. "Kinderen stinken, ze vernielen het interieur, jengelen tot ze hun zin krijgen, enz." Geen zuur boek, Hanna en Camiel ? "Als we een kind in de winkel zien, lopen we een blokje om", orakelt het koppel er op los. Eerlijk gezegd, mocht ik Hanna en Camiel in de verte zien aankomen en herkennen, dan loop ik minstens twéé blokken om ;-) Mensen die een "pestkoppenhekel" hebben aan kinderen (waar blijven ze die woorden halen?), hebben allicht ook een grondige hekel aan heel wat andere mensen die een obstakel zouden kunnen vormen op hun netjes geplaveide levensweg. Blijkbaar vergeten ze dat kinderen de bouwstenen van de toekomst zijn, hoe moeilijk het opvoedingsproces ook is. "De jarenlange emotionele investering lijkt nauwelijks te lonen", stelt het koppel zonder enige schroom. Wie zoiets durft te schrijven moet zich dringend de levensvraag stellen : "Wat loop ik hier eigenlijk te doen ? Alleen mijn eigen ikje verwennen en verder niets!" Hopelijk lopen er op onze planeet niet te veel exemplaren zoals Hanna en Camiel rond. Dat zou pas een droevige en zure bedoening worden. Sorry dus, maar met jullie "Anti-kindboek" ... de hoogste boom in.
Oude lezersbrieven met een 'vleugje actualiteit' : Leerkrachten + repliek : Jaloers !
Oude lezersbrieven met een 'vleugje actualiteit'.
Wat lezersbrieven over het onderwijs betreft zijn de vooroordelen verre van uit de weg geruimd. In maart van dit jaar lieten een aantal lezers zich vrij minachtend uit over het beroep van leerkracht. Dat gebeurde n.a.v. het debat rond de loopbaanverlenging. Een lezer schreef toen : "Zij (de leerkrachten) zien meestal zo weinig van het leven buiten de klas dat ze er ook weinig van afweten". Reacties daarop werden in de rubriek "Dialoog" niet gepubliceerd. -Zie niet gepubliceerde lezersbrieven : - "Een morbide weerklank" (12.03.'12). - "Vooroordelen" (05.03.'12).
Hieronder volgt een lezersbrief uit de jaren '80 mét antwoord in "Mijn Mening".
Lezersbrieven (2) : Gepubliceerd in de rubriek 'Uw Mening' in de jaren '80.
Leerkrachten (lezersbrief van C.K. uit Brugge).
Na acht en een halve maand "hard" werken kunnen onze leerkrachten opnieuw genieten van twee maanden bezoldigde vakantie. En dit bovenop de zes weken die ze reeds genoten hebben tijdens het schooljaar. Dit is natuurlijk een "terechte" beloning voor de vele uren avond- en nachtwerk die ze in het onderwijs moeten presteren. Sportief zou zijn dat de leerkrachten, ieder voor zich, deze uren zouden opschrijven om na te gaan of hun lange vakantie in verhouding is tot de geleverde prestaties. Ik betwijfel dit ten zeerste. Opmerkelijk is ook dat een groot deel van de benoemden een volledige bezoldiging geniet voor een lessenrooster van 22 uur., d.w.z. 22 maal 50 minuten of 18 uur en 20 minuten. Veel mensen moeten dubbel zolang werken voor een loon dat beduidend lager ligt dan dit van de heren en dames leerkrachten. En dan maar klagen, meneer de minister, dat het onderwijs duur is in Belgenland.
Repliek :
JALOERS (lezersbrief van Ivan Bontinck vanuit Blankenberge ... alwaar ik van mijn welverdiende vakantie genoot ... 'ergens' in de jaren '80)
Naar aanleiding van de lezersbrief van een zekere C.K uit Brugge over het beroep van leerkracht, had ik graag volgende vraag gesteld aan de man/vrouw, die mijns inziens een tamelijk simplistische visie heeft over ons beroep. Waarom bent u zelf niet in het onderwijs gestapt als het daar toch zo een paradijs is ? U zou in ieder geval een toontje lager zingen. Neemt u maar eens de taak over van een leerkracht die deels in het beroepsonderwijs, deels in aanpassingsklassen en deels in 'gewone' klassen met minimum 25 leerlingen staat. Slechts één week en u zal zien ! Binnen de kortste keren smeekt u om uw oude job. Feit is natuurlijk dat er in elke branche een aantal mensen is dat zich inzet voor de job en een aantal dat leeft op de kap van de anderen. Veralgemenen geeft echter alleen maar blijk van kortzichtigheid en onwetendheid. Persoonlijk krijg ik de indruk dat u enkel uw frustraties tegenover leerkrachten wil afreageren. Jaloersheid en zo. Meer niet ! Onthou dat er, zelfs in deze tijd, nog steeds idealisten zijn in het onderwijs, die het dan nog jarenlang moeten doen met 'onmogelijke' lesopdrachten. Ik respecteer uw werk, respecteer ook het mijne. Op dat vlak kan u nog wel een lesje gebruiken. Terug naar school dus ... ;-)
******
NB. : Ik vind vandaag mijn reactie van toen redelijk scherp, maar toch verantwoord gezien de inhoud van de lezersbrief van C.K.
Ik ben Ivan Bontinck
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is Leerkracht Engels met pensioen..
Ik ben geboren op 13/06/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelsport (lange afstanden) - vreemde talen (o.a.Russisch) - lezersbrieven - geschiedenis - ....
