Lezersbrieven van weleer met 'een vleugje actualiteit' :

Kort na het interview met de auteurs van het "Anti-kindboek" (zie bijdrage 3) publiceerde HLN
een reportage n.a.v. het boek "Luister nu eens naar mij" van psychotherapeute Lut Celie.
Als tegengewicht voor het interview "We vinden kinderen gewoon niet leuk" heb ik deze bijdrage
uit april 2008 geselecteerd.

Lezersbrief (4) : "Luister nu eens naar mij"
                             -april 2008-

De vierdelige reportagereeks "Kinderen over hun grote en kleine verdriet" zal ongetwijfeld iedereen
aanspreken (NB.: Behalve Hanne en Camiel uit de vorige bijdrage ;-) die iets te maken heeft met de
opvoeding van kinderen. Of je nu ouder, grootouder of leerkracht bent.
Mensen die in hun praktijk dagelijks geconfronteerd worden met kwetsbaarheid, grote en kleine
trauma's, vangen meestal die o zo belangrijke eerste signalen op.
Een eerste detectie kan van levensbelang zijn, maar een sinecure is deze opgave zeker niet.
Vandaar dat de ervaringen van mensen als psychotherapeute Lut Celie van onschatbare waarde zijn.
Er wordt in deze reeks niet voortdurend met het vingertje gewezen en we krijgen zeker geen
ingewikkelde vakliteratuur voorgeschoteld.
Alles wordt opvallend gewoon verteld, maar dat neemt niet weg dat het pakkende verhalen zijn
geworden.
De titel van het boek is veelzeggend, want meestal stellen wij dat kinderen naar ONS moeten
luisteren. Zo krijgen we op een bepaald moment een teveel aan eenrichtingsverkeer.
"Luister nu eens naar mij" draait de rollen om ! Misschien kunnen we daar met z'n allen wat uit leren.

**************************

SCAN 1 : Lezersbrief in Dialoog van 9 april 2008.
SCAN 2 : Het boek "Luister nu eens naar mij" van
Lut Celie.

***********

Bijlagen:
scannen0001.jpg (754 KB)   
scannen0002.jpg (763.1 KB)   

Lezersbrieven met een 'vleugje actualiteit' :

Bijdrage 3 : Kinderen zijn toekomst.

° In de krant van 17 januari 2008 verscheen een bijzonder merkwaardig artikel over
  een Nederlands koppel dat een boek had uitgegeven met de titel :"Anti-kindboek".
  De auteurs komen aan het woord in het artikel onder de lezersbrief : SCAN 1 en 2.
  Een drietal lezers reageerde in de krant van 18 januari. Hieronder mijn bijdrage.
  * De drie lezersbrieven vind je ook terug onderaan : SCAN 3.

Lezersbrief 3 : Kinderen zijn toekomst.

Met groeiend ongeloof heb ik het artikel "We vinden kinderen gewoon niet leuk" gelezen.
Hanna De Heus en Camiel de Vries zijn de 'trotse auteurs' van het onlangs uitgegeven
"Anti-kindboek".
Het is geen zuur boek geworden, wel een boek waarin de nadelen van kinderen met een
flinke knipoog in de verf worden gezet - dat is tenminste wat ze zelf beweren.
"Kinderen stinken, ze vernielen het interieur, jengelen tot ze hun zin krijgen, enz."
Geen zuur boek, Hanna en Camiel ?
"Als we een kind in de winkel zien, lopen we een blokje om", orakelt het koppel er op
los.
Eerlijk gezegd, mocht ik Hanna en Camiel in de verte zien aankomen en herkennen, dan
loop ik minstens twéé blokken om ;-)
Mensen die een "pestkoppenhekel" hebben aan kinderen (waar blijven ze die woorden halen?),
hebben allicht ook een grondige hekel aan heel wat andere mensen die een obstakel zouden
kunnen vormen op hun netjes geplaveide levensweg.
Blijkbaar vergeten ze dat kinderen de bouwstenen van de toekomst zijn, hoe moeilijk het
opvoedingsproces ook is.
"De jarenlange emotionele investering lijkt nauwelijks te lonen", stelt het koppel zonder
enige schroom.
Wie zoiets durft te schrijven moet zich dringend de levensvraag stellen : "Wat loop ik
hier eigenlijk te doen ? Alleen mijn eigen ikje verwennen en verder niets!"
Hopelijk lopen er op onze planeet niet te veel exemplaren zoals Hanna en Camiel rond.
Dat zou pas een droevige en zure bedoening worden.
Sorry dus, maar met jullie "Anti-kindboek" ... de hoogste boom in.

******************

Bijlagen:
scannen0006.jpg (1.8 MB)   
scannen0007.jpg (1.1 MB)   
scannen0008.jpg (1.2 MB)