Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in" - slot en nawoord.
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in" ************************************************ Na het bezoek aan de klant besloot oom Gust niet meer terug te rijden, gezien hij en zijn collega te veel gedronken hadden. Hij stelde voor de nacht in de wagen door te brengen. De zetels van de auto konden toch opengeklapt worden.
Verklaring van Leen, zoals door haar afgelegd en in het PV opgenomen : ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "Ik wilde protesteren, maar had aan de andere kant schrik dat nonkel Gust niet meer tevreden zou zijn over mij. Op dat moment zat ik niets meer in met de weekends aan zee en verlangde er zelfs naar terug op de kostschool te zijn. Waarom moest die vreemde man nu in ons gezelschap komen? Op zeker ogenblik hield nonkel halt om sigaretten te gaan halen. Ik sprong uit de auto om met hem mee te gaan, maar hij riep tegen mij : 'Nee, blijf maar daar ... ik kom seffens terug.' Waarom liet nonkel me nu alleen achter met die vreemde man die bovendien dronken was? En toen is alles begonnen. De dronken vriend begon me meer en meer lastig te vallen, en toen ik hem plots een slag in zijn gezicht gaf werd hij kwaad. Hij trok mij achterover en voelde onder mijn kleedje. Ik vocht, weende en schopte. Hij stonk naar bier. Wat er toen allemaal in mij omging weet ik niet meer. De man bleef mij maar kussen en overvoelen en het was altijd van 'Cherie, belle poule ... je vous aime'. Ik was om te sterven van schaamte en schrik. Waarom moest mijn nonkel mij nu alleen met die man laten ... waarom bleef nonkel zo lang weg ... of was het afgesproken spel? Plots voelde ik dat de man zijn vinger in mijn vrouwelijkheid stak ... ik verdedigde mij nog wel ... maar wat kon ik doen? Dan heeft hij mij verkracht ... want hij deed me veel pijn in mijn vrouwelijkheid. ...
Wel een half uur later kwam nonkel Gust eindelijk terug. Hij had waarschijnlijk nog meer gedronken, want hij stapte al waggelend naar de auto. Hij vroeg waarom ik weende en ik antwoordde : 'Het is uw schuld. Ge moest me maar niet alleen gelaten hebben'. Ik ving daarna woorden op van een gesprek tussen nonkel en zijn vriend ... 'Elle n'a que quatorze ans ... attention'. Nonkel stapte dan terug in de wagen, gaf me een kus en in zijn dronkemansbui nam hij mij vast onder mijn kleedje. Ik heb seffens geroepen : 'Maar nonkel, hoe durft ge dat doen?' Maar hij werd kwaad en schreeuwde : 'Zwijg maar ... want als ik alles zeg wat ge gedaan hebt met mijn vriend, dan zal het nog veel slechter zijn'. Nonkel Gust heeft me dan, ondanks veel stampen en geroep van mij, ook verkracht. Terwijl dit gebeurde zag ik dat de onbekende man enkele meter verder een sigaret aan het opsteken was. Toen doorzag ik alles. Nonkel Gust had me 'verkocht' aan een vreemde man, om dan nadien zelf van mij te kunnen profiteren. Gans mijn 'weekendgeluk' lag aan scherven. Ik heb een hele tijd verslagen op de achterbank gelegen, terwijl de twee dronken mannen tegen elkaar leunend lagen te slapen voorin. ...
Het was al heel laat geworden, onder de morgen zelfs. Ik heb het weinige dat ik bijhad samengepakt en ben stilletjes uit de auto gekropen. De twee mannen lagen nog goed te slapen en waren aan het ronken. Ik maakte me toen snel uit de voeten. Ik had wat zakgeld gekregen van nonkel, heb de tram naar Blankenberge genomen en daarna de trein naar Gent. Ik was helemaal overstuur en ben urenlang in de stad blijven rondlopen. Ik wist echt niet wat ik moest aanvangen. Ik nam toen het besluit nog te zwijgen ... uit schaamte! ... Rond acht uur 's avonds ben ik aan de kostschool gearriveerd, ben daar direct naar mijn kamertje getrokken en heb daar zitten wenen. De volgende morgen meldde ik me ziek en bleef in mijn bed liggen."
******
Moeder-overste had echter vrij snel door dat een en ander niet in orde was met het meisje. Leen zag er bleek uit ... en dan haar zwijgzaamheid, dat voortdurend voor zich uit staren. Het maakte haar ongerust. Toen ze Leen vroeg hoe het weekend met nonkel Gust verlopen was, barstte het meisje direct in tranen uit en tussen het snikken door bleef ze almaar herhalen 'Nooit ga ik nog mee met nonkel.' Moeder-overste wist genoeg. Met veel geduld kon ze haar overhalen alles te vertellen. Ook voor de directrice kwam dit verhaal hard aan. Ze dacht nu eens iemand gelukkig gemaakt te hebben en ze had het volste vertrouwen gehad in de oom van de 14-jarige. Volkomen onterecht, bleek nu. ...
Gezien de ernst van de feiten nam moeder-overste direct de beslissing de rijkswacht van ... te verwittigen. Nog geen uur later herhaalde Leen nogmaals het ganse verhaal van haar laatste weekend met haar oom. Alles werd door ons genoteerd en het meisje ondertekende wenend haar verklaring. ...
De volgende ochtend al werd nonkel Gust uit zijn bed gehaald en gearresteerd, tot grote verbazing van zijn familie. Ook de collega werd binnen de kortste keren aangehouden en beide heren vlogen de gevangenis in. Twee nieuwe familiedrama's en een 14-jarig meisje, dat even het geluk dacht gevonden te hebben, bleef verweesd achter. Ook haar 'nieuwe wereld' was nu ingestort !
Nawoord : ******** Voor Leen kon het allemaal nog veel erger geweest zijn. Zij had het geluk in de kostschool te kunnen rekenen op mensen die haar in alles bijstonden. Uit vorige verhalen is gebleken dat zoiets niet altijd het geval was. Hopelijk heeft ze later het geluk gevonden waarop ze recht had.
***
Ik wil er opnieuw even op wijzen dat mijn vader de verklaringen zo getrouw mogelijk heeft opgetekend en weergegeven in dit en ook in de andere verhalen. Door zijn verhaal op deze manier te brengen (op dit blog) wil ik de aandacht vestigen op het feit hoe moeilijk het moet zijn voor slachtoffers van seksueel misbruik, incest of welke mishandeling ook, om de draad van hun leven weer op te rapen. Hoe moeilijk dat moet geweest zijn bewijzen de vele getuigenissen waarmee we de laatste maanden geconfronteerd werden. Daar kom je niet zomaar mee naar buiten, vader heeft dat ook niet zomaar allemaal opgetekend, en ik heb het evenmin op dit blog geplaatst uit zucht naar sensatie, maar om de hierboven omschreven reden. En, zoals al enkele malen eerder gezegd, om in te gaan tegen het ongeloof van sommige mensen (vooral in reacties in kranten en op forums), die deze verhalen en getuigenissen willen herleiden tot "ongecontroleerde cowboyverhalen", zoals een lezer in april schaamteloos stelde in zijn brief aan een krant. D A A R O M ! ! !
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in" - deel 3.
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in" - deel 3 ************************************************** Leen :
"Ik was zo tevreden dat ik nonkel Gust een kus gaf terwijl hij aan het rijden was. Toen zei hij tegen mij : 'Leen, trek het maar aan ... er is daar plaats genoeg op de achterbank.' Ik twijfelde wat ... mij omkleden in aanwezigheid van nonkel Gust ... maar hij was zo goed voor mij, en hij was toch familie. Ik begon mij dan toch maar uit te kleden om het kleedje te passen, maar zag dat nonkel mijn bewegingen volgde in de spiegel. Net op het moment dat ik het nieuwe kleedje wou aantrekken zegde hij plots al lachend : 'Leen, voor uwe leeftijd hebt ge al schone borsten, zulle. Ge zijt gelijk een meisje van 16 jaar.' Ik was geschrokken van zijn woorden en er maakte zich een heel onaangenaam gevoel van mij meester. Eens dat ik het aangetrokken had stopte nonkel Gust om mij toe te laten terug naast hem plaats te nemen. Ik stelde pas toen vast dat het kleedje heel kort en wijd was. Ik moest het de hele tijd vasthouden om een beetje behoorlijk te zitten. Maar het was toch zomer, dacht ik toen, en op het strand liepen de mensen ook helemaal anders. Maar toch ...sinds die opmerking van mijn nonkel kon ik hem niet meer in de ogen kijken. Ik wist niet waarom, maar ik kreeg dan telkens een heel onbehaaglijk gevoel. ...
Het was dat weekend heel druk aan het stand en ik pronkte met mijn kleedje. Alles verliep naar wens. Goed eten, veel snoep gekregen, en de eerste avond ging nonkel met mij eens wandelen in de duinen van Blankenberge. Alhoewel ik gelukkig was voelde ik opnieuw iets in mijn binnenste dat mij bang maakte. Waarom gedroeg mijn nonkel zich zo anders, anders dan tijdens de vorige weekends? Maar ik lachte mezelf uit. 'Waarover zou ik me nu zorgen moeten maken?' In de duinen zagen wij veel koppeltjes liggen. Nonkel begon daar over te vertellen, maar ik begreep er niet veel van. Wat wist ik van het leven? Zo eindigde de eerste dag van een weekendje waarvan ik me heel veel had voorgesteld. Die nacht heb ik niet veel kunnen slapen. Ik lag me voortdurend af te vragen of ik nu zo dom was, of was het omdat ik 'van den buiten' kwam dat ik alles zo verkeerd opnam. Ik wist niet wat ik van dat alles moest denken. ... De volgende dag ... het was opnieuw een prachtig weertje en we gingen op een terrasje aan de dijk iets drinken. Plots riep nonkel op een man. Het bleek een kameraad van hem te zijn, een collega ook. De man, die ongeveer van dezelfde ouderdom als nonkel Gust was, sprak enkel Frans. Nonkel nodigde hem uit om iets te drinken en de mannen begonnen direct te babbelen over hun werk. Zij dronken allebei bier, ik limonade. De meneer bekeek me geregeld van top tot teen en tussen het gesprek over werk en streek door hoorde ik de woorden : 'Elle est belle ... quelle chance ... dormir ensemble.' Ik kende al genoeg Frans om die woorden te begrijpen, maar ik deed alsof ik er niets van verstaan had. Maar de blikken van de man en het gelach van mijn nonkel deden de onrust in mij nog toenemen. Ik was beschaamd en wist op den duur niet meer hoe ik me moest gedragen.
Toen besefte ik dat dit allicht het einde zou betekenen van de gelukkigste weekends uit mijn leven. ...
In plaats van naar het hotel terug te keren besloot nonkel Gust naar Bredene te rijden met zijn kameraad en met mij. Daar bleek een goeie klant van hen te wonen. Eens in Bredene aangekomen was het al donker. We waren al een paar keer gestopt om in een café iets te gaan drinken. Op het appartement van de klant moest alweer gedronken worden en ik zag maar al te goed dat zowel nonkel als zijn kameraad veel te veel binnen hadden.
Wordt vervolgd. **************************************************************************************
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in" - deel 2.
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in." - deel 2. ************************************* De volgende zaterdagmorgen ... Leen had al heel wat meisjes door hun ouders zien opgehaald worden en begon al een beetje te wanhopen. Maar lang duurde het niet vooraleer een zuster haar kwam verwittigen dat ze naar de spreekkamer van moeder-overste mocht komen. Haar oom had al zijn opwachting gemaakt. Uit pure enthousiasme sprong ze de man rond de hals. Moeder-overste moest een traantje verpinken. Ze was blij dat Leen eindelijk een beetje geluk gevonden had. Ze had het volste vertrouwen in de hoffelijke oom Gust. Hij was toch de broer van Leens vader en in de brief van de meter stonden lovende woorden over de nonkel die het als vertegenwoordiger had waargemaakt. ... Het duurde geen vijf minuten vooraleer het meisje haar valies had gehaald en zich naar beneden repte om haar oom toch maar niet langer te laten wachten dan nodig was. Haar geluk kon niet meer op. ...
Fier als een pauw zit Leen in de auto naast oom Gust. Eindelijk kan ze zich als de gelijke van de andere meisjes beschouwen, is er iemand die zich over haar wil ontfermen. Het meisje praat honderduit en de oom geniet zichtbaar van haar uitbundige vreugde. Ze rijden richting Gent, Brugge en dan verder naar Blankenberge ... allemaal namen die ze haar vriendinnetjes zo dikwijls heeft horen vernoemen. ...
Voor Leen gaat een heel nieuwe wereld open. Het is alsof ze in een droom leeft. Haar schooluniformpje wordt omgewisseld voor een mooi en bevallig zomerkleedje. Wandelen, zwemmen, een wafel met veel slagroom ... eten en slapen in een luxehotel ... wat kan het leven mooi zijn! ...
Het weekend was voorbijgevlogen. Dolgelukkig vertelde ze moeder-overste over haar fantastisch verblijf aan zee, en ook al haar vriendinnen mochten delen in de vreugde. Van de treurende en in zichzelf gesloten Leen was niets meer te bespeuren. Ze was gelukkig nu en ook haar schoolresultaten gingen er binnen de kortste keren op vooruit. Toen oom Gust beloofd had haar volgende maand terug te komen ophalen had ze een heuse vreugdesprong gemaakt in het kantoor van moeder-overste. Die kon de man niet genoeg bedanken voor al die moeite die hij deed om zich te ontfermen over de 14-jarige Leen. Haar wereld was compleet ingestort toen haar ouders haar van de ene op de andere dag aan haar lot hadden overgelaten. Het meisje trof geen enkele schuld aan de hele familiale situatie, maar zij was wel de dupe en het grootste slachtoffer van het uiteenvallen van het gezin. Nu had ze ondervonden dat er zich toch nog mensen om haar bekommerden ... en alleen dat al maakte haar bijzonder gelukkig. Het verleden wilde ze nu zo snel mogelijk vergeten. De toekomst is wat telt.
...
Al driemaal had Leen een prachtig weekend doorgebracht aan zee samen met haar oom en telkens was ze overgelukkig teruggekomen op de kostschool.
...
Enkele dagen voor een nieuw weekend laat nonkel Gust opnieuw weten dat hij Leen zou komen ophalen om een weekendje aan zee door te brengen. Voor Leen kan het niet rap genoeg zaterdag zijn. Het is een ideaal weertje. Dat belooft dus een prachtig weekend te worden. Al vrij vroeg in de morgen heeft ze het zomerkleedje aangetrokken dat ze van haar oom cadeau had gekregen tijdens het allereerste weekend. In de strandtas, die nonkel de vorige keer voor haar had gekocht, stopt ze wat strandkledij en haar nachtkledij. Oom Gust arriveert iets voor achten aan de school en enkele minuten later gaat het al richting kust. In de wagen wordt gezellig gebabbeld en worden plannen gemaakt voor hun tweedaagse verblijf aan zee. Ergens tussen Gent en Brugge zegt nonkel plots : "Op de achterbank van mijn auto ligt een pakje voor u. Kijk eens wat er in zit." De man brengt de wagen tot stilstand en geeft Leen de tijd plaats te nemen op de achterbank. Eens terug op weg begint Leen het pakje open te maken. Een prachtig zomerkleedje komt te voorschijn.
Wordt vervolgd. ************************************************************************************
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in elkaar."
Verhalen (7) : "De wereld van Leen stortte tweemaal in elkaar." ========================== -Verhaal over verwaarlozing en incest-
De kostschool voor meisjes te ... was een groot en statig gebouw dat hoog boven de andere woningen in de omgeving uitstak. In de rechtervleugel op de eerste verdieping zit de 14-jarige Leen wezenloos door het venster te staren. Af en toe worden haar gedachten afgeleid door de vele voorbijrijdende auto's ... auto's die haar vriendinnen naar huis brengen ... want het is weekend. Ouders komen hun kinderen afhalen om samen in de familiale sfeer een gezellig weekend door te brengen. Om de twee weken vindt datzelfde ritueel plaats, een ritueel dat zij alleen maar van op afstand "mee kan beleven". Leen, stil en teruggetrokken van aard, voelt zich telkens diep ongelukkig op die momenten. Zij blijft elke keer alleen achter in de kostschool met de zusters en de werkvrouwen. Verbittering maakt zich van haar meester. Waarom heeft het noodlot net haar getroffen? Hoe graag zou ze niet ook eens een weekendje aan zee of in de Ardennen doorbrengen ... of gewoon gezellig bij de familie thuis. Ze hoort haar vriendinnen daar zo levendig over vertellen de maandag na die weekends. Hoe graag zou ze ook niet eens in die "grote vrije wereld" vertoeven, waar haar kameraadjes zo over opscheppen! Eens weg uit dit sombere schoolgebouw waarin ze als het ware opgesloten zit. ...
Leen was slachtoffer geworden van droevige familiale omstandigheden: Moeder had het huis verlaten voor een andere man en vader was betrokken geraakt in een of andere duistere financiële zaak. Hij was onverwachts naar het buitenland vertrokken ... zonder enig adres achter te laten ... zonder zich om zijn 14-jarig dochtertje te bekommeren. De moeilijkste momenten voor haar waren het moment dat ze al die vriendinnetjes lachend en joelend zag vertrekken met hun valiezen. Uren vooraf liepen die al op de toppen van de tenen en vertelden in geuren en kleuren welk prachtig weekend hen dit keer te wachten stond. Te begrijpen, menselijk, maar o zo hard voor Leen, voor wie al die weekends een ware nachtmerrie betekenden. "Waarom is de wereld zo onrechtvaardig?", moet ze gedacht hebben. "Ik heb toch niets misdaan en toch word ik zo zwaar gestraft!" ... Moeder-overste kende de familiale toestand van het meisje, had medelijden met haar, maar wat kon ze doen? Op een dag vroeg ze aan het meisje : "Is er soms in uw familie niet iemand die iets voor u kan doen?" Snikkend antwoordde Leen : "Op mijn moeder en vader moet ik niet rekenen, broers en zussen heb ik niet. Ik heb alleen nog een meter in S., maar die is ziekelijk en kan niet meer reizen." Moeder-overste beloofde het meisje echter dat ze haar meter eens een brief zou schrijven. Misschien zou ze ze dan toch iets meer te weten komen. Er diende toch iets gedaan te worden, want niet alleen staken karakteriële problemen de kop op, ook de schoolresultaten van het meisje hadden erg te lijden onder deze situatie. ... Een tiental dagen nadien ontving moeder-overste een kort schrijven van de meter van Leen. Ze schreef dat ze contact had genomen met oom Gust, de broer van Leens vader, een 40-jarige vertegenwoordiger die gehuwd was en ergens in Wallonië woonde. Oom Gust had de meter laten weten dat hij wel eens op een weekend zijn nichtje zou komen ophalen. Hij verbleef toch soms voor een ganse week in Vlaanderen voor zijn werk. Hij zou zich binnen enkele dagen komen voorstellen aan moeder-overste. Wat ook gebeurde. Midden in de week was hij alles al komen regelen met de overste en met Leen. Oom Gust viel enorm in de smaak van moeder-overste en het meisje. Eindelijk scheen er voor haar een beetje licht aan het eind van de tunnel. Volgend weekend al zou hij haar komen afhalen en zij zou twee dagen aan zee in B. verblijven. Daar had de man twee kamers gehuurd van één van zijn klanten. Leen was in de wolken. Eindelijk kon ze nu ook eens aan haar vriendinnetjes vertellen dat ze voor een weekend naar zee trok. En ook moeder-overste was gelukkig omdat ze eindelijk iemand gevonden had die zich het lot van het achtergebleven kind wou aantrekken.
Wordt vervolgd. **********************************************************************************************
Ik ben Ivan Bontinck
Ik ben een man en woon in Wetteren () en mijn beroep is Leerkracht Engels met pensioen..
Ik ben geboren op 13/06/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelsport (lange afstanden) - vreemde talen (o.a.Russisch) - lezersbrieven - geschiedenis - ....