Lezersbrieven van weleer met 'een vleugje actualiteit' :

Kort na het interview met de auteurs van het "Anti-kindboek" (zie bijdrage 3) publiceerde HLN
een reportage n.a.v. het boek "Luister nu eens naar mij" van psychotherapeute Lut Celie.
Als tegengewicht voor het interview "We vinden kinderen gewoon niet leuk" heb ik deze bijdrage
uit april 2008 geselecteerd.

Lezersbrief (4) : "Luister nu eens naar mij"
                             -april 2008-

De vierdelige reportagereeks "Kinderen over hun grote en kleine verdriet" zal ongetwijfeld iedereen
aanspreken (NB.: Behalve Hanne en Camiel uit de vorige bijdrage ;-) die iets te maken heeft met de
opvoeding van kinderen. Of je nu ouder, grootouder of leerkracht bent.
Mensen die in hun praktijk dagelijks geconfronteerd worden met kwetsbaarheid, grote en kleine
trauma's, vangen meestal die o zo belangrijke eerste signalen op.
Een eerste detectie kan van levensbelang zijn, maar een sinecure is deze opgave zeker niet.
Vandaar dat de ervaringen van mensen als psychotherapeute Lut Celie van onschatbare waarde zijn.
Er wordt in deze reeks niet voortdurend met het vingertje gewezen en we krijgen zeker geen
ingewikkelde vakliteratuur voorgeschoteld.
Alles wordt opvallend gewoon verteld, maar dat neemt niet weg dat het pakkende verhalen zijn
geworden.
De titel van het boek is veelzeggend, want meestal stellen wij dat kinderen naar ONS moeten
luisteren. Zo krijgen we op een bepaald moment een teveel aan eenrichtingsverkeer.
"Luister nu eens naar mij" draait de rollen om ! Misschien kunnen we daar met z'n allen wat uit leren.

**************************

SCAN 1 : Lezersbrief in Dialoog van 9 april 2008.
SCAN 2 : Het boek "Luister nu eens naar mij" van
Lut Celie.

***********