Lezersbrief : Gratis vervoer met De Lijn.

In "Gratis vervoer met De Lijn, moet dat echt ?" (Dialoog van vrijdag 25 januari) stelt een lezer :
"Geef minder bemiddelde oudere mensen de kans om voor een kleine, bijna symbolische bijdrage
te reizen en laat anderen een gewone bijdrage betalen.". Lezer houdt van het openbaar vervoer,
geniet van een royaal pensioen, en is beschaamd dat hij gratis mag reizen (Reactie : Brief van de dag -
zie SCAN onder deze reactie).
Ik kan zijn gedachtengang wel volgen, en het siert hem dit op deze manier duidelijk te maken.
Toch wil ik enkele bedenkingen naar voor brengen n.a.v. de discussie over het al dan niet afschaffen
van gratis vervoer met De Lijn voor 65 plussers.
Eerst en vooral is het ontzettend moeilijk om de grens te trekken tussen wie wel recht zou hebben
op een gratis lijnabonnement en wie niet op basis van wat iemand als pensioen uitbetaald krijgt.
Indien men een onderscheid zou maken, dan dreigen heel wat senioren uit de boot te vallen.
Niet alleen leven veel mensen op, juist onder of juist boven de armoedegrens, maar ook heel wat
mensen met een redelijk pensioen zouden door deze maatregel  benadeeld worden. Velen onder hen
moeten elke maand opnieuw proberen de eindjes aan mekaar te knopen. Niemand loopt daar graag
mee te koop !
Vandaar dat ik voorstander ben van ofwel het gratis lijnabonnement en het minimumtarief van de
NMBS te behouden, of misschien een kleine bijdrage te vragen aan iedereen, zonder onderscheid
te maken.
Indien alle senioren het minieme bedrag van 10 euro per jaar zouden betalen voor hun abonnement,
dan zal ook die maatregel het openbaar vervoer meer middelen geven.

Waar ik me vorige week bijzonder aan ergerde was de denigrerende toon en het compleet gebrek
aan enige vorm van empathie waarop lezers op de diverse nieuwssites hun standpunt naar voren brachten :
"Schandalig, dat gratis rijden met De Lijn", "Afschaffen", "Die menskes gebruiken het openbaar vervoer
alleen maar om te gaan shoppen en om met hun winkelkarretje in de weg te staan", ...
Een vorm van minachting waar je niet naast kan kijken. 
Alsof jongeren of mensen onder de 65 zich op dat vlak allemaal anders en vooral voorbeeldig gaan gedragen !
Ik denk niet dat je iemand zomaar van een etiketje kan voorzien : "Je bent oud, dus je bent zo, je handelt zo !" 
"Hokjesdenken" noem ik het, eigen aan een samenleving waarin het 'ikje' al te vaak de bovenhand neemt. 

Feit is dat het afschaffen van de maatregel wel eens meer mensen zou kunnen isoleren dan men wel denkt.
Ik hoor ook bij de senioren en beschik over geen wagen. Ik bezoek geregeld mijn 90-jarige moeder. Daarvoor 
moet ik een verplaatsing maken met trein én bus. Moet ik, die gedurende een ganse loopbaan belastingen 
heb betaald ... en solidariteitsbijdragen (waar is dat geld trouwens gebleven ?) de volle pot betalen omwille 
van het egocentrisme van bepaalde mensen (voor de duidelijkheid, daar reken ik steller van de reactie 
in Dialoog niet bij). 

Sommigen hebben ook kritiek op de agressieve houding van vele senioren in het openbaar vervoer.
Toegegeven, ik heb me ook al geërgerd aan  ouderen die bij het op-en uitstappen van de tram bijvoorbeeld 
geen rekening houden met de andere reizigers. Maar kan je zoiets veralgemenen ? Je kan dat van elke
leeftijdsgroep beweren, toch !

Ik wil dat vooroordeel counteren aan de hand van een voorvalletje dat me altijd zal bijblijven.

In 1970 nam ik voor de eerste maal deel aan de Vierdaagse van Nijmegen. Ik logeerde bij een gezin in
Hatert, enkele kilometer verwijderd van het centrum van de stad. 
Na de mars van 50 km (het was de allereerste dag van de Vierdaagse) nam ik de bus naar mijn logies. 
Alle plaatsen waren bezet. De bus was nog niet goed en wel vertrokken of een heel oud dametje stond
recht en sprak me aan : "Nou, meneer, gaat u zitten. U hebt gelopen" (voor de Nederlanders is 'lopen' 
tijdens de Vierdaagse 'stappen' en 'draven' is 'lopen'. Dat laatste is niet toegelaten en daar kijken onze 
noorderburen streng op toe). 
Ik gaf aan dat ze mocht blijven zitten en dat ik wel zou blijven rechtstaan. Maar daar nam het oudje geen 
vrede mee. Ze bleef aandringen en eiste bijna dat ik haar zitje zou innemen ! Wat ik dan ook deed, enigszins
verbouwereerd door deze onverwachte hoffelijkheid. De overige reizigers hadden het tafereeltje geamuseerd 
gevolgd, dat was duidelijk. Een aantal onder hen zal het dametje allicht wel gekend hebben. Zeker weten 
dat ze ouder dan 80 was !

Dat voorvalletje werpt een heel ander licht op die vooringenomenheid tegenover ouderen, ook al is dit meer
dan 40 jaar geleden gebeurd.
Die negatieve reacties op de nieuwssites begrijp ik niet. Die mensen hebben toch ook ouders en 
grootouders. Hoe staan ze dan tegenover hen aan wie ze zoveel te danken hebben ? 

Waarom is het de dag van vandaag zo moeilijk het licht in iemands anders ogen te gunnen ?

**********

SCAN 1 : Brief van de dag in Dialoog van vrijdag 25 januari.

"Gratis vervoer met De Lijn, moet dat echt ?"

SCAN 2 : Reacties in Dialoog van vrijdag 1 februari -
eigen ingekorte versie inbegrepen.



****

 



 

Bijlagen:
scannen0001.jpg (490 KB)   
scannen0002.jpg (741.2 KB)