|
Lezersbrief : Heimwee naar de trein van toen !
In het artikel "Duizend treinen op de tocht" (HLN - juli) worden we
geconfronteerd met een vloedgolf van besparingsmaatregelen waarop
de NMBS ons binnen afzienbare tijd wil "vergasten".
Ooit was er een tijd dat we trots konden zijn op onze Belgische
spoorwegen, tot op vandaag allicht nog steeds het dichtste net ter
wereld.
De laatste jaren is de NMBS echter op een totaal ander spoor
terechtgekomen. Je kan het bezwaarlijk "het goeie spoor" noemen,
want dat zou inhouden dat in eerste instantie de modale treinreiziger,
de pendelaar, de student, ... , naar behoren op zijn bestemming
kan gebracht worden. Wat dat betreft is men bij de NMBS blijkbaar
al een tijdje het spoor bijster.
De "teloorgang" van het spoor wordt vandaag duidelijk geïllustreerd
door een reeks aangekondigde besparingsmaatregelen. Als die
doorgaan, dan zal alweer een flinke hap genomen worden in het aanbod
voor de treinreiziger en reduceert de NMBS zichzelf tot een
"tweederangsvervoermiddel".
Tot 1000 treinen overweegt men te schrappen bij de Belgische spoorwegen.
Zou daar één hogesnelheidstrein bijhoren? Allicht niet, want die maken
deel uit van ambitieuze projecten die de top de nodige prestige moeten
bezorgen. Besparen, dat moet dan maar gebeuren op de rug van de
gewone treinreiziger. En die heeft geen boodschap aan hogesnelheidstreinen.
We kunnen dat best schitterende initiatieven noemen, maar daarmee
verplaatst de reiziger zich niet naar werk of school.
Voorts bekijkt de NMBS hoe ze kan schrappen in het nu al krappe
personeelsbestand. Een garantie op een betere en efficiënter
dienstbetoon is dat absoluut niet.
Last but not least zullen alweer een aantal "bemande stopplaatsen"
verdwijnen. Maar het wordt pas echt kafkaïaans als duidelijk wordt
dat een aantal onlangs voor heel veel geld vernieuwde stations
hun loket zullen verliezen. Een schrijnend voorbeeld van incompetentie,
gebrek aan enige vorm van coördinatie én van onverschilligheid ten
overstaan van het lot van de treinreiziger. Die blijft voor de zoveelste
keer letterlijk en figuurlijk in de kou staan.
Zomaar eventjes 38 loketten gaan onherroepelijk dicht en worden door
automaten vervangen.
Nochtans bleek uit een enquête dat de meerderheid van de reizigers er
nog altijd de voorkeur aan geeft een ticket aan het loket te kopen.
Een automaat kan je bijlange niet alle informatie bezorgen ; kan je bij het
minste foutje met het verkeerde biljet opzadelen. Bovendien kan je er donder
op zeggen dat de automaten "met de regelmaat van een klok" buiten strijd"
(buiten dienst) zijn. Heel wat mensen (ouderen vooral) hebben een grondige
hekel aan dit soort apparaten.
En van vandalisme in stations, waar elke vorm van controle ontbreekt,
daar hebben ze bij de NMBS blijkbaar nog nooit over gehoord.
Terecht stelt senator De Padt dat door het verdwijnen van die loketten de
wachtrijen in de stations, waar loketten voorhanden zijn, nog langer zullen worden.
Dat betekent dat de service er alleen maar afstandelijker door zal worden.
Als ik dat alles als fervent treinreiziger in overweging neem, dan krijg
ik heimwee naar "de trein van toen". Die "ouwe bakken" met hun harde
houten zitplaatsen ... ze hadden ook wel vertraging, er waren ook mankementen ...
en ze stopten aan zoveel meer kleine stationnetjes ... maar ze reden.
Ik kan me niet voorstellen dat de vertragingen toendertijd zo frequent waren
als vandaag het geval was. Ze reden en brachten de pendelaars van woonplaats
naar werk of school, en omgekeerd.
Zelfs de treinstellen uit mijn prille jeugd (met die goeie ouwe locomotief) deden
het beter dan hun moderne soortgenoten. Ik hoor nog het dichtklappen van de
deuren door de treinbegeleider vlak voor het vertreksignaal, de luide roep
"Reizigers instappen". Die loodzware deuren met hun specifieke klink, de ramen
die met lederen riem dienden geopend en gesloten te worden. Je moest al een
ervaren treinreiziger zijn om daar handig mee te kunnen omspringen.
Maar die treinen ... ze reden ! En hoe hard die houten zitplaatsen ook waren,
de gezelligheid, het sociale contact tussen de reizigers, het maakte een treinreis
zoveel aangenamer dan vandaag het geval is.
Nee, de NMBS is echt niet goed bezig en zoekt daar te besparen waar het in feite
veel meer zou moeten in investeren.
******
23-07-2011 om 00:00
geschreven door Ivan Bontinck 
|
