De laatste dagen voor vertrek wegen het zwaarst. Nog even drie keer naar het buitenland deze week. Julius tweede proefwerkweek. Benjamin en Alexandra repeteren voor ouder en groot-ouder feest waar ze maar half bij zijn. Opvang poes regelen, laatste administratieve zaken en dan inpakken. We kijken er wel naar uit.
Wij wensen jullie nu alvast een hele mooie witte Kerst en een heel goed en gezond 2011!!
Morgen beginnen de examens, althans voor de middelbare school in België. Lekker zo na het overvolle Sint weekeinde, maar ik moet zeggen dat Julius braaf zijn studie uurtjes gemaakt heeft. En toen kwam hetgeen ik een beetje verdrukt had ...... het "Pap, kun je me nog even overhoren?" En vervolgens zit je 2 uur! lang de cultuur, woordjes en grammatica Latijn te overhoren. Wel lekker bij de haard, terwijl Alexandra en Benjamin met hun net verworven Sinterklaas cadeaux aan de gang zijn. Julius heeft de komende 2 weken 1 vak per dag en mag dan weer naar huis om voor de volgende dag te studeren. Zal saai zijn, want er is niemand thuis. F is ingesneeuwd in Charleroi, dus dat zorgt weer voor de nodige logistieke hoofdbrekens, plus het feit dat mijn auto kapot is en er zoveel pech- en schade gevallen zijn door de gladheid dat er geen vervang auto beschikbaar is ..... Morgen is er weer een dag en dan overhoor ik het frans.
Alles moet gevierd worden! Wij houden ons er aan, ook al is het heel druk en is er nog veel te doen voor we naar NZ vertrekken. Eerst nog even Sinterklaas bij BNP Paribas in Leuven, Oranje (2X), KV Tervuren, Gezin + schoonzus en nicht en als laatste nog Rotary met gehandicapte kinderen. Waarna naar goede Belgische gewoonte alles op 6 december op school nog eens dunnetjes wordt over gedaan Verder opruimen, inpaklijsten maken en eten voor Poes regelen. Met het rijmen wil het nog niet zo vlotten ...
Alexandra en Julius hadden gisteren een Hockeyfeestje. Het was Alexandra's eerste. Het thema was Snow en in het wit uitgedost vertrokken ze met vrienden en vriendinnen. Er was ook een dans wedstrijd die de Koningin en Koning van de avond moest bepalen. Alexandra werd tot Koningin van de avond gekroond! Toen mochten de Koning en Koningin slowen, maar de Koning was te verlegen en dus heeft een vriendje van Julius die taak toen maar op zich genomen. In ieder geval heeft de zojuist gekroonde Koningin zich niet laten kennen! Benjamin en ik hebben ondertussen thuis een filmpje gekeken ons niet bewust van de spanning op de dansvloer, ondanks het feit dat er al tijdens het feest en de film een foto van de partij op FaceBook stond. Gelukkig wel een wazige, want je wil als ouder toch ook weer niet alles weten.
Het regent al drie dagen onophoudelijk in België. Gelukkig hebben ze deze zomer de riolering in de straat vervangen. In de krant staat dat de bodem verzadigd is. Er zal dus nog wel wat water naar lager gelegen gebieden stromen, ook via Nederland. Het lijkt somber, maar het is niet erg. Het is warm en droog in huis en ieder doet zijn zondagochtend dingetjes. Alexandra is uit logeren bij een vriendinnetje van school. Vanmiddag naar een concert van het koor van een vriendin. Vanavond naar The London Philharmonic Orchestra in Brussel. Gisteren was het precies 7 maanden na overlijden Sa ..... is al lang, maar is ook nog zo kort en dichtbij. Lijkt somber, is ook zo. Hoort ook bij onze zondag in de regen.
Vanmorgen al voor achten op het Hockeyveld in de stromende regen. En het houdt maar niet op. Straks nog een wedstrijd...... Ik was donderdagavond op het strand van Noordwijk. Even uitwaaien, maar volledig gezandstraalt. Het zand komt drie dagen later nog uit mijn haar en oren. Ik hoop dat Sinterklaas geen last van zeeziekte heeft.
Vandaag heb ik mijn "I survived Euro Disney Paris - 3 days!" T-shirt verdiend! Eerlijk gezegd zag ik er een beetje tegen op, maar het viel alleszins mee. Natuurlijk misten we Sa zeer, zo stelden ook de kinderen vast en het hele Happy Disney gedoe met allemaal Happy gezinnetjes is ook niet altijd even goed te hebben. Als je met je drie kinderen dan door het park wandelt drukt het gemis en de verantwoordelijkheid af en toe zwaar. Maar het enthousiasme van de kinderen, de vrolijkheid van de cast, de leuke attracties en het gezellige samen met z'n vieren in de achtbaan, eten en zwemmen geeft ook veel voldoening. Het was gelukkig niet zo druk, we konden eigenlijk met een minimum aan wachttijden overal in waar we in wilden en hebben bijna alles "gedaan" en "gezien". Sommige supercoole attracties wel 4 of 5 keer. Het was alle dagen bijna droog en vandaag ronduit zonnig en warm. De vakantie begonnen in Chaam, Heemstede en Amsterdam, wat erg gezellig was. Onder meer een rondleiding in de Arena. Vanavond een lieve brief van een verre vriendin bij de post. Dat is fijn thuiskomen.
De strijd van Youp van 't Hek tegen T-Mobile is ook in België doorgedrongen. De kranten staan er vol van en ook op de radio is men benieuwd of dit een nieuwe Buckler wordt. Youp, als trouwe lezer van dit blog , kan je je actie uitbreiden tegen de telefoon terreur van de providers in België? Vandaag werd er thuis gebeld door een 1-talige, frans, mevrouw die naar Mme Molhuysen vroeg en niet van wijken wist. Julius die de telefoon opnam was nogal overdonderd en zelfs na zijn uitleg ging het nog een tijdje door. Een nare ervaring voor hem. Hij belde mij gelijk op kantoor en zo konden we het in perspectief plaatsen. Zou fijn zijn als er hier ook een bel-mij-niet register zou komen. 2-talig!
Alexandra heeft haar eerste Uggs gekregen. De oude van een lieve vriendin uit NL. Ze zijn nog een beetje te groot, maar ze woont er nu al in en met blote voeten! Zoals het hoort. Het doet haar zichtbaar goed: vrouwelijke aanwezigheid en aandacht te krijgen. En eerlijk gezegd ons allemaal natuurlijk! Het is ook heerlijk te zien, hoe ze daar helemaal in op kan gaan ook al was de eerste missie naar het Woluwe Shopping Centre op zaterdag een ramp wegens te grote drukte. Het was een heel gezellig weekeinde thuis met tante en vriendin. De week is weer voorbij gevlogen met ups en downs. Op naar dit weekeinde.
Een prachtige ochtend in Tervuren. Mist boven het water in het park en een herfst zonnetje. Gisteren de laatste aardappelen gerooid, maar nog niet toegekomen aan het verplanten en keren van de witlof. Pas net geleerd dat dat nodig is om ze te laten groeien. Tot nu toe lijkt het erg op sla, en F heeft het ons ook al een avond als sla voorgezet, maar de wortels moeten nu in het donker verder groeien zonder het loof. Eenmaal buiten bleek vannacht de eerste nachtvorst van het seizoen geweest te zijn. Ben benieuwd wat dat met de resterende groente en fruit doet. Bericht uit Nieuw Zeeland: "willen we wel weer weg?" Ze zijn er pas een dag of 10, maar het bevalt kennelijk zeer goed. Zal dat over 6 maanden ook nog zo zijn? In Brussel aangekomen blijkt een dikke smog laag over de stad te hangen. In de krant staat dat we 4,4 aardbollen nodig hebben als we allemaal als een gemiddelde Belg leven. Ik moet er niet aan denken. België doet het slecht en staat op een 4e plaats qua grootte van ecologische voetafdruk. Alleen de VAE, Qatar en Denemarken doen het nog slechter. Moet ook denken aan de mijnwerkers in Chili. Kleine ecologische voetafdruk waarschijnlijk de afgelopen weken. Vandaag allen gered. Zij zagen de hand van God. Ik herkende een ander organisatie talent. Zo stel ik het me soms voor. Sa zwevend door de atmosfeer en helpen waar ze kan.
Vanmorgen een prachtige zonsopgang die ons deed besluiten allemaal naar school te fietsen. Om de verkoudheid uit mijn systeem te krijgen nog een extra rondje gefietst naar het graf van Sa, alwaar ik overvallen werd door een klein buitje. Onderweg 4 fazanten in het veld gezien. Prachtig. Doet me denken aan het wild seizoen Vanaf morgen een paar dagen in het buitenland. Ik hoop dat ik me dan wat beter voel. Wedstrijd fluiten zaterdag in de regen heeft ook niet veel geholpen, lunch in de tuin gisteren voelde als een weldaad. Er valt toch wel wat te zeggen voor een warmer klimaat. Ben ook nog aan het twijfelen over de Herfstvakantie. Zon of Herfst? Misschien kan allebei?
Leeg is het als je een weekje niet op je blog schrijft. Leeg is het als je 's-avonds na een lange dag werken thuis komt. Leeg is het als je kinderen uit logeren zijn. Leeg is het als je alleen film zit te kijken. Leeg is het als normale leven zijn gang lijkt te gaan. Leeg is het als je broertje en zijn gezin voor 7 maanden naar Nieuw Zeeland vertrekt. Leeg is het als er geen bloemen in huis zijn. Leeg is het als je geen tijd neemt om in de tuin te werken. Leeg is het als je vergeten bent wat je in eerste instantie wilde schrijven. Leeg is het.
Julius heeft zijn eenzame woensdagmiddag zelf invulling gegeven door Chocolate Chip Cookies te bakken. Goed gelukt en zonder ongelukken! Ik vond het heel goed van hem. Ik voelde me ook enigszins schuldig dat hij de hele middag alleen thuis was, maar het leek hem geenszins te storen. Misschien is het ook wel heel lekker om alleen thuis te zijn als 12-jarige zoals een vriendin suggereerde. Ik had zelf een redelijke off-day, maar een warme chocolate chip cookie maakt weer veel goed! Gisteren ook veel bramen uit de tuin geplukt en gegeten in de fruitsla. We hebben dit jaar erg veel fruit. Volgende week komen de peuters en kleuters van de Kristoffelschool hier in de tuin appels plukken voor het Sint Michaël feest. Dat is de Steinerschool waar Benjamin, Alexandra en Julius ook op hebben gezeten. Heel leuk om op deze manier nog een beetje contact te houden.
Gisteren voor het eerst sinds we in België wonen de Lesse bedwongen met de kano. Het was een beetje fris (12° C ) in eerste instantie, maar werd een prachtige dag inclusief lunch op een eilandje met (kinder) champagne, cake en zalm. We waren met twaalf, drie gezinnen en gingen goed vooruit. De meeste hilariteit kwam van een stelletje jonge vlamingen die zo onhandig waren, dat ze om de haverklap omsloegen of andere domme dingen deden. Succes verzekerd! Benjamin en Alexandra zijn vandaag op school kamp vertrokken. Ik weet nog goed dat Julius voor de eerste keer op kamp ging daags na de eerste diagnose en voor de volgende grote operatie van Sa. Wat waren we trots op het ventje zoals hij toen dapper in de bus ging zitten. En trots op Sa die toen voor de eerste van een lange reeks beproevingen stond. Wat missen we haar vreselijk! Vandaag gingen ze ook goed op weg, maar af en toe wat zenuwen. Eenmaal
in de bus met vriend en vriendin weer helemaal prima. Wat doen ze het
toch goed.
60.000 pagina's bekeken. Ik weet nog goed hoe blij Sa was met de eerste mijlpalen van 5 en 10 duizend. Je moet altijd alles vieren! We hebben veel taart gegeten.
Vorig weekeinde een hele mooie wandeling in CH gemaakt met mijn broer en twee vrienden. Een dag 1800 hoogtemeters, de volgende dag 2800 hoogtemeters en slapen in het matrazenlager van een berghut op 2450 meter. En natuurlijk de onvermijdelijke tussen sprintjes. Prachtige vergezichten en heel mooi weer en toch vers gevallen sneeuw. Toen het bij ons in de laaglanden overvloedig regende heeft het in de bergen gesneeuwd. Ook spierpijn. Tijdens het wandelen kwamen we diverse keren langs en over gletchers. Dan is goed te zien waar ze vroeger lagen en de berg hebben uitgesleten en hoever ze zich inmiddels door de opwarming van het klimaat hebben terug getrokken. Moeilijker is vast te stellen hoe hard dat gaat, maar het is wel heel duidelijk. Het smelt dus, maar toch wordt zoet en drinkbaar water wat in de gletchers ligt opgeslagen een steeds groter probleem in grote delen van de wereld. Terug in de Belgische pre-formatie lees ik in de krant dat ook hier water als machtsmiddel ge(mis)bruikt wordt. Blijkbaar haalt Vlaanderen 25% van haar drinkwater uit Wallonië en een of andere franstalige politicus merkte al op dat dat een machtig onderhandelingspunt kan zijn. Ik denk dat Bart De Wever dit weekeinde op zoek gaat naar nog onontdekte zoetwater bronnen in Vlaanderen.
Net het nieuwe praatprogramma van Goedele op VTM gezien. Veel flut onderwerpen, maar ook een interview met Marie-Rose Morel. Een Vlaams politica die onlangs te horen heeft gekregen dat ze, volgens de klassieke geneeskunde, niet meer dan zes maanden te leven heeft doordat de kanker zo is uitgezaaid dat het niet meer te behandelen is. Twee kinderen van 4 en 6. Krachtige en vechtlustige vrouw! Wat niet wil zeggen dat ik het met haar politieke ideeën eens ben. Wel gaf het interview een kijkje in de belevingswereld van iemand die te horen heeft gekregen dat hij / zij niet lang meer te leven heeft. Hoe ga je met je kinderen om, wat gaat er door je hoofd, waar denk je aan, hoe leef je daarmee. Goed interview en het gaf me ook een paar puzzlestukjes en herinneringen hoe Sa dat deed en gedaan moet hebben, want niet altijd uitgesproken. Deze dagen vooral veel verdriet voor en om de kinderen. Mijn gevoel, zij hebben het niet zo geloof ik, niet nu. Morgen gaan ze weer naar school na een eindeloze vakantie.
Foto ongeveer 12 maanden geleden genomen in Parijs.
