Vandaag gaan we richting Long Beach.  Dominique en collega's zijn hier 4 jaar na mekaar naartoe gereisd voor vergaderingen van het werk.  Ze hebben altijd in hetzelfde hotel gelogeerd en dat creërt natuurlijk een band.  Op het laatste "reisje" ben ik met hem meegekomen.  We werden toen zo hartelijk ontvangen dat we nu even willen binnenlopen om die mensen "goeie dag" te zeggen en wát zijn ze blij om ons te zien !!!  Natuurlijk willen die 2 dames met Niki op de foto (vlnr. Brenda, Niki & Suzy)



Na veel vijven en zessen én beladen met lunchpakketten, drankjes, fruit en koekjes gaan we weer verder.  Vermits Niki altijd "engelengeduld" heeft met mij als we in één of ander stadje, alle mogelijke winkeltjes in- en uitlopen, gaan we vandaag eens een kijken nemen bij de "West Coast Choppers".  Dat is de motowinkel & garage van Jesse James (ex-man van Sandra Bullock).  Tussen al die prachtexemplaren van chroom en motoren kan hij zijn hartje ophalen, maar één regel is wet...kijken mag...aankomen niet !





Verderop, bij het strand van Huntington Beach, parkeren we de auto voor een wandeling op de pier.



"Niks bijzonders" zullen jullie denken, maar dat is toch wel effe mis.  Dit strand fungeerde als opnameplaats voor de TV serie "Baywatch" (met David Hasselhoff & Pamela Anderson).  Jammer voor Niki lopen er helemaal geen vrouwelijke "baywatchsters" rond.  Ikke benieuwd of er dan misschien wel knappe mannelijke versies rondlopen...Ik heb geluk, ze zijn er !  Onderstaande foto zou een moment-opname uit die TV serie kunnen zijn.



Een luchpaket verder, brengt ons naar de haven van Long Beach.  Hier liggen de "Queen Mary" (de kleinere versie van de Queen Victoria) en een Russische onderzeeër aangemeerd.



Nog nooit heb ik een voet aan boord van een onderzeeër gezet en ik krijg het al benauwd als Dominique verteld dat hij dat schip wil gaan bezoeken.  Ik trek mijn stoute schoenen aan, doe me stoerder voor dan ik eigenlijk ben en ga toch mee.  Die kans wil ik niet laten voorbijgaan, hoe eng het ook mag zijn.  Eens ín dat ding is er veel te zien en mijn angst is helemaal weg.  Benieuwd naar het uitzicht, kijk ik door de periscoop



en krijg ik dit te zien



Niki moet zich wel bukken om door de kleine deurtjes te kunnen



en de bedden zijn ook al niet op grote mensen berekend.  Ik zou er écht niet bij willen zijn als die duikboot voor een hele tijd en met zoveel manschap "het ruime sop" verkiest !  Probeer je eens voor te stellen hoe het zou zijn als je aan boord zou moeten leven met NIKS aan privacy, niet eens een klein hoekje om om op je "dooie gemakje" een boek te lezen of muziek te luisteren, altijd wel iemand in de buurt...



Als ik dan al zou moeten kiezen tussen de 2 (alhoewel ik en boten niet echt goed samen gaan), geef mij dan toch maar de ruimte van de "Queen Mary", want hier krijg ik het "Titannic"-gevoel



En waar Dominique in de duikboot niet eens door het deurtje kon, heeft ook hij nu ruimte genoeg.  De gang in dit schip is zóóó lang dat je het einde er niet eens van kan zien



Een zicht door de patrijspoort van deze zee-gigant levert volgend plaatje op



Met een wandeling over het dek komt er een eind aan onze Titannic-ervaring en ik ben blij dat ik seffens terug voet aan wal zal zetten.  Ik heb er op die korte tijd al "zeemansbenen" van gekregen.



Het was fijn om onze vrienden terug te zien en nog eens terug te zijn op die mooie plekjes, maar nu is het tijd dat we ons naar Oceanside begeven want daar zitten andere vrienden al op ons te wachten.

Ingrid