Eerst en vooral wil ik me bij jullie allemaal verontschuldigen voor het niet 'up-to-date' houden van mijn blog. Ik weet dat sommigen hier dagelijks (wel...waarschijnlijk nu niet meer?!) eens een kijkje komen nemen om te zien of ik al iets nieuws te vertellen heb en dát is iets dat al héél lang niet meer gebeurd is.
Maar daar zijn een aantal redenen voor. Eerst en vooral is het - 'ten huize van' - sinds eind juni 2013 zo ontzettend-mega-super-druk geworden dat we niet eens tijd hebben om alle foto's regelmatig na te kijken en uit te kiezen, laat staan dat ik er tijd voor had om er een verhaal van te schrijven.
Toen kwam de winter eraan en ik dacht dat ik in die periode wellicht zeën van tijd zou hebben om me helemaal op die achtergebleven verhalen te storten. Maar bij het besef van de 'laatste' winter in Utah, kwam ook het besef dat dát meteen ook ons laatste ski-seizoen zou worden en daar wilde ik zoveel mogelijk van genieten. Dus moest deze blog wijken voor persoonlijk plezier...
In het begin van dit jaar kreeg ik problemen met mijn computer die het de ene keer wel deed en de volgende keer het helemaal liet afweten. Soms maakte ik een verhaal en als ik het dan wilde nalezen viel de computer uit of werd het verhaal niet bewaard waardoor ik helemaal opnieuw moest beginnen. Totaal gefrustreerd besloot ik dan een nieuwe computer te kopen, maar helaas was dat absoluut niet hetzelfde toestel als dat wat ik al sinds jaar en dag gewend was en dus moest ik die eerst goed leren kennen en uitzoeken waar precies welke toetsen stonden.
Ook het gebrek aan inspiratie, motivatie en energie speelde een grote rol waarom ik hier zover achterop geraakte. Ik dacht dat het misschien wel eens beter zou zijn als ik het hele 'blog-gebeuren' tenminste voor een tijdje zou laten rusten en misschien daarna de inspiratie en motivatie wel vanzelf zal terugkomen want ik wil nog steeds deze 5 jaar bloggen in boekvorm gieten eens we terug in België zijn.
Momenteel zitten we in de laatste, maar meteen ook de moeilijkste periode van ons verblijf in Utah. Het is een periode van gemixte gevoelens. Van de ene kant kijken we er heel erg naar uit om terug dicht bij onze familie en dicht bij jullie allemaal te wonen. Van de andere kant hebben we de kans gehad (en genomen!) om hier zoveel te zien, te doen en zoveel nieuwe mensen te leren kennen dat het nu hartpijn doet om afscheid te moeten gaan nemen. Jullie begrijpen dat al die omstandigheden samen, niet écht bevorderlijk zijn om de inspiratie, motivatie en energie op punt te blijven houden hé?!
Dit alles gezegd zijnde, ga ik me nu eerst concentreren op de verhalen van 2014 en daarvoor begin ik met de gebruikelijke Nieuwjaarskaartjes aan de vooravond van het Nieuwe Jaar. Dan zijn jullie meteen terug een beetje bij. Daarna - en wellicht ook hier en daar tussendoor - komen alle verhalen vanaf juli t.e.m. december 2013...ik heb nog héél wat werk voor de boeg!!
Dit kleine stukje blog blijft voorlopig als 1ste stukje staan tot alles bijgewerkt is. Na alle verhalen van dit jaar zullen jullie dan zelf in de archieven moeten gaan duiken als je de rest van de verhalen ook nog wil lezen. Aan jullie de keuze of je (wel of niet) hier terug regelmatig wil komen lezen.
Heel veel liefs en veel leesplezier! Ingrid & Dominique
