We hebben een heel goeie nachtrust gehad (kan ook niet anders als je compleet uitgeteld bent !), hebben het ontbijt - een 'belgian wafel', een kommetje cerials, een fruitsapje en een tas koffie (waar ge uwe lepel rechtop in kunt laten staan !) - achter de kiezen en zijn klaar om ons in de drukte van San Fransisco te storten. Alleen heb ik wél mijn 'Some flowers in my hair' vergeten (zoals het liedje zegt dat je moet doen...), maar daar zonder zal het ook wel gaan zeker ? Ons hotel bevind zich op Alameda en da's één van de schiereilandjes rond SF. We nemen de overzetboot om de stad te gaan bezoeken. Zo hoeven we ons niks aan te trekken om een parkeerplaats te zoeken (en te betalen) in deze overdrukke stad.
Bij aankomst in San Fransisco valt het ons op hoe koud het hier wel is...15°C is een heel verschil als je weet dat het thuis 40°C is op ditzelfde ogenblik ! En dan moet ik er plots aan denken dat het vandaag 25 juli is. Niks speciaals ? Jawel hoor ! Vandaag zijn we precies 1 jaar in de States en daarom willen we sowieso een aandenken aan deze - voor ons althans - heel bijzondere dag (het is een eigenlijk een verjaardag !). En deze brave meneer was er onmiddellijk (tegen betaling uiteraard) voor te vinden om ons te 'tekenen'.
Maar ik realiseer me ook dat we vorig jaar een afscheidsfeestje gehad hebben, net omdàt we naar Amerika verhuisden. Door al die drukte toen en omdat we in Werm bij Niki zijn ma logeerden en daar geen internet hadden, ben ik helemaal vergeten om iets over dat feestje te vertellen hier op mijn blog. In SF heb ik daar natuurlijk de tijd niet voor, maar ik beloof (op mijn kommuniezieltje !) dat ik - eens terug in Layton - alsnog een verhaal zal posten over die mooie, overgetelijke afscheidsdag.
Een 'must-do' in SF is een ritje met zo'n typisch elektrisch trammetje
maar Dominique wilde natuurlijk bewijzen dat 'tevoet' nét zo gemakkelijk gaat (haha) !
Het zicht van bovenaf is wel héél bijzonder, maar stel je voor dat je dat iedere dag tevoet of met je fiets moet doen ? Amaai nog niet...ik moet er niet aan dénken !
We hebben de 'Fishermenswarf' gevonden. Dat is de pier van waaruit we een boot willen nemen naar 'Alcatraz'. Helaas, pindakaas, we kunnen niet meer mee. De boot naar het gevangenis-eiland is volgeboekt tot 4 augustus en zolang blijven we hier niet rondhangen. We maken andere plannen. We nemen een boot die een rondvaart zal maken naar de 'Golden Gate Bridge' en 'Alcatraz'. Zo vangen we 2 vliegen in één klap (al had ik natuurlijk liever Alcatraz zelf bezocht, maar daarvoor komen we nog wel eens terug !). Wachten duurt lang en daarom gaan we iets drinken in het Hardrock Café op Pier 39
en een hapje te eten bij één of ander wel zéér origineel kraampje
Het is 'boot-tijd' maar ik heb het helemaal niet zo begrepen op boten en de zee is nogal ruw. We blijven buiten op het dek staan tot we de haven uitgevaren zijn omdat we alles goed willen kunnen zien. We zijn immers met vakantie en willen ook wel eens 'den toerist' uithangen...
Die boot maakt echter zoveel schommelingen dat ik op een gegeven moment kletsnat wordt door een omhoog geslagen golf. Ik vlucht naar binnen en laat Niki alleen achter. Hij bekijkt het maar !!! Eens we bij de 'Golden Gate Bridge' zijn ga ik terug naar buiten (maar enkel en alleen voor de foto's)
om mij daarna weer terug 'binnenskajuit' te begeven tot bij Alcatraz (heb je intussen al gemerkt dat Niki óók doorweekt is ?). Nog iets dat duidelijk te zien is op de foto is het slechte weer. Er hangt een mist (fog) over Alcatraz en San Fransisco en dat is jammer, maar het eiland is toch wel de moeite waard. Bedenkt maar eens hoeveel gevangenen hier gezeten hebben, welliswaar mét zicht op de stad, maar niet in de mogelijkheid er naar toe te gaan. Ze konden er enkel over dromen. Wie er graag meer over leest kan eens gaan kijken op www.nps.gov/alcatraz Het hele verhaal over de échte 'Birdman of Alcatraz' kan je dan weer nalezen op deze site : www.alcatrazhistory.com
Na onze boottocht begeven we ons naar 'China Town'. Hier staat Niki bij de 'Dragon Gate' (Drakenpoort).
Echt waar, je waant jezelf in China als je hier door de straten loopt. De geur, de muziek, de winkeltjes, de mensen...alles en iedereen is Oosters getint (op een aantal uitzonderlijke toeristen na).
Wij houden nogal van Chinees eten en als je door die straatjes loopt, met al die heerlijke geuren van versbereid Aziatisch eten dan krijg je gegarandeerd honger. Wij dus ook en daarom hebben we niet geaarzeld om dit sushi-restaurant binnen te stappen. Het toch wel heel speciale aan deze eettent is dat je aan een grote ovalen tafel zit waar een mini-riviertje aan je neus voorbij komt. Op dat riviertje varen kleine bootje met daarop bordjes met sushi en fruit. De kleur van het bordje verraad meteen de prijs ervan en zo beslis je zelf welk bordje je neemt en hoeveel het kost. Je eet tot je genoeg hebt en als je wil afrekenen telt de mevrouw eenvoudig hoeveel bordjes en van welke kleur je gehad hebt en dat betaal je dan. Eenvoudig, mooi bedacht en zeker een aanrader als je ooit daar in de buurt zou zijn !
We hebben ons ritje met de tram niet vergeten want het is toch een hele afstand van China Town naar de haven. Daarom gaan we - zoals je wel eens in een film ziet - 'trammetje-hangen'. Ook héél fijn !!!
'San Fransisco by night' is een foto die als laatste in deze reeks thuishoort dus...
En nu 'naar bed, naar bed zei duimelot'. Het is me een dagje geweest ! Morgen gaan we alweer vertrekken. Dan staan 'Napa Valley', 'Monterey' en 'Pismo Beach' op het programma. Druk, druk, druk...
Ingrid
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
