Dit verhaal begint met een afscheid.  De dag vóór we naar Oklahoma vertrekken, gaan we nog effe langs bij Trond & Stephanie.  Zij logeren voor het ogeblik in een hotel want binnen een paar dagen vertrekken ze definitief terug naar Noorwegen.  Het zijn de eersten (van 7 gezinnen !) die dit jaar vertrekken, maar het waren ook de eersten die ons "welkom" geheten hebben in hun huis toen wij - ongeveer een jaar geleden - hier toekwamen.  Vandaar dat we een beetje een speciale band hebben met deze mensen.  En vandaar dat het ook een beetje hartpijn doet, te weten dat zij weg zijn als wij terug komen van Oklahoma... We hopen dat het hen verder goed zal gaan en gaan hen waarschijnlijk (hopelijk !) eens opzoeken in Noorwegen.



En nu de rest van dit verhaal...Niki (en de andere Belgische militairen) komen één keer per jaar samen voor hun BE-PART (Belgische partners in de US) meeting.  Dit keer in Oklahoma City.  Voor mij dé ideale gelegenheid om nog eens weg te zijn en een nieuwe staat te leren kennen (enfin...een stukje toch ervan).



Je merkt meteen dat je in een staat zit van olie, koeien, cowboys...



De eerste dag hebben we niet veel meer gedaan dan ingecheckt in het hotel, een wandelingetje gemaakt in de omgeving en een beetje gerelaxed aan het zwembad(je) van het hotel.  Veel stelt dat echter niet voor...niet eens de moeite om er een foto van te maken en hier bij het verhaal te zetten...

Dag 2 begint al beter.  Vandaag heb ik afgesproken met Isabelle (vrouw van Erik Dewael), haar dochter Louise en haar vriendin Sofie (die daar op bezoek is) om thee te gaan drinken in een échte "Tea-room". 



Het is er zo eentje die je eigenlijk zou verwachten in Engeland, maar zéker niet in een staat als Oklahoma, waar alles blijkbaar om koeien, longhorns, cowboys enz...draait !  Het enigste dat in het interieur ontbreekt zijn die échte Engelse dametjes uit één of ander boekje van Agatha Christie...maar daar zorgen we zelf wel voor !  In een hoek van de Tea-room staat een grote kapstok met wel 20 verschillende hoeden en het staat iedereen vrij om er daar een aantal van te passen en zo één geheel te vormen met het interieur !  Zoiets moet ons natuurlijk géén 2 keer gezegd worden...we hebben ze allemaal gepast !  En we hebben wat afgelachen, want er zijn er een aantal bij die waarschijnlijk de oorlog nog meegemaakt hebben !!!





En dan kan het ingehouden, gedempd getatter beginnen bij een lekker tasje thee uit écht tassen mét een ondertasje en niet - zoals we dat intussen gewend zijn - uit "plastieken bekertjes" ! 



Ieder hoekje van deze "Tea-room" heeft een eigen karakter en uitstraling



Natuurlijk kan je ook dingen kopen zoals thee, konfituur en zelfs porseleinen serviezen



Na de "Tea-time" is het tijd om ons in een hele andere wereld te begeven...we willen op zoek gaan naar de échte "cowboys" en daarvoor moeten we naar de stockyards (of veilingen). 



Hier zullen we wel meer geluk hebben...denken we !  Maar niks is minder waar...geen cowboys...geen koeien...geen longhorns...we hebben dikke pech.  Het is een trieste, lege aanblik van de stockyards die - normaal gesproken - overbevolkt zouden moeten zijn van beesten en hun baasjes



Dan maar iets doen dat alle vrouwen graag doen...de winkels afschuimen !  Misschien vinden we hier wel iets leuks en origineels, iets dat de moeite is om mee naar huis te nemen...Daar is het winkelcentrum !



En jahoor...daar zijn ook de koeien !!!  De ene al gekker dan de andere...waarschijnlijk hebben ze last van de "dolle-koeien-ziekte" (hahaha !).  Welke zou jij verkiezen ?





De volgende winkel is er eentje van zadels, riemen, lasso's enz.  Ik weet wel zeker dat Fred (mijn broer) en Christy (mijn nichtje) zich hier wel een hele tijd zouden kunnen bezighouden.



Dan bezoeken we nog een winkel van laarzen



en natuurlijk gaan we ook nog een kijkje nemen in een cowboy-hoeden-winkel met voor ieder wat wils.



Als we 's avonds onze mannen terug zien voor een heerlijk etentje hebben we heel wat te vertellen.



Morgen én overmorgen hebben we nog 2 dagen om ons bezig te houden.  Wat we dan nog allemaal gaan doen weten we nog niet precies, maar ik denk dat ik morgen een dagje aan het zwembad ga zitten luieren...

Tot zover dit eerste deel
Ingrid