Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

27-04-2010

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De Yerna's

Zoals ik al vertelde in mijn verslag van AC/DC hebben we de familie Yerna op bezoek gehad. En omdat we in SLC passeerden - op onze terugweg van Las Vegas - zijn we hen daar gaan verwelkomen.

Zondag 11/4 maakten zij hun eerste uitstap : Antilope Island. Dominique ging mee, ik kon niet omdat ik mijn - intussen wereldberoemde "stoofvlees"- maakte voor het International Buffet van maandag 12/4.

Maar blijkbaar heb ik weer iets gemist. Op het eiland leven bizons en het gebeurd wel eens dat je ze ziet. Maar zo dichtbij als die zondag...da's écht wel geluk hebben

Maandag 12/4 hadden we het International Buffet, maar daar heb ik al een apart hoofdstuk aan besteed.
Dinsdag 13/4 was het - zoals gewoonlijk ieder 2de en 4de dinsdag - ontbijt met de Internationale dames maar daar zijn Danièle en Sarah niet mee naar toe geweest. Zij verkozen om een dagje te gaan shoppen.
Woensdag 14 april gingen we richting SLC om te gaan wandelen/shoppen in "The Gateway". Da's een shoppingcenter dat je best kan vergelijken met Maasmechelen Village of Wijnegem Shoppingcenter. Het is heel "Europees" en je vind er de betere kledingmerken zoals bv. Abercrombie & Fitch.

En nadat we 's middag (uiteraard) frietjes zijn gaan eten bij "de Belg" (wat anders !), zette we onze uitstap verder naar de Bingham Coppermines. Ik ben hier al een aantal keer geweest, maar het is en blijft indrukwekkend. Ga maar eens kijken op www.utahoutdooractivities.com/kennecott.html

De dag werd afgeronden met een gezellige "vrouwenavondje". We hadden een "Stampin-Up-Card-Making-avondje". We waren met z'n 15 en dat het een drukte van jewelst was hoef ik er waarschijnlijk niet bij te vertellen. Het waren zovele dames dat ik ze moest opsplitsen in 2 groepjes. En terwijl de ene groep zeer aandachtig luisterd naar de uitleg van Julie (de lesgeefster)

kletste de andere groep een beetje bij met de nodige tas koffie of thee en genoten zij van mijn zelfgemaakte, verse "Belgian Wafels" !

Donderdag 15 april hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. We hadden een rustige dag. Alex, Danièle en Sarah hebben er dan van geprofiteerd om de andere Belgen (François, Sarah & Kids én Rudi, Isabelle en Kids) te gaan opzoeken en 's avonds was er voor alle Belgen een gezellige BBQ bij Swa & Sarah.

Het volgende uitstapje dat op het programma stond was een tochtje naar Snow Basin. Dat deden we op vrijdag 16/4 en we hadden meteen al geluk. Op weg er naar toe zagen we een "Moose" (eland). Ook voor Niki en voor mezelf was dat de eerste keer dat we zo'n eland zagen

Na ongeveer 20 minuten bereikten we Snow Basin. Het maakt écht niet uit of je nu in de zomer of de winter hier naar toe komt, het is een hier altijd even mooi. En als het zonnetje dan ook nog eens door de wolken komt en je op het terras een kopje koffie kan drinken...en daar geniet een mens dan van !

Nog een beeldverslag van de omgeving

en dan zetten we ons reisje verder via - het nog steeds gedeeltelijke bevroren - Echo Lake

naar Park City. Hier waren we vorig jaar september ook al eens omdat het toen Art & Craft Festival was. Robert Redford zou één van de inwoners zijn van Park City...alleen...wij hebben hem nog niet gezien.

Dit stadje is één van de vele steden die gastheer waren voor de velen atleten en toeristen die in 2002 afzakten naar Utah voor de Olympische Winterspelen. Via East Canyon ging het terug huiswaarts en weer hadden we geluk. Dit keer stonden de Mule Deers blijkbaar op ons te wachten.

%

Kleine Sarah was natuurlijk in de wolken dat we zovele dieren zomaar in de vrije natuur konden bewonderen...wat zal ze veel te vertellen gehad hebben toen ze terug in België naar school moest...

En toen kwam de avond er al aan dat we afscheid moesten nemen. We maakten er een klein feestje van en genoten nog een laatste avond van mekaars gezelschap.

Maar Niki zou Niki niet zijn als hij niet voor één of ander grap zou zorgen en dus werd hij "Heino"...

Zoiets werkt aanstekelijk (en zeker bij deze mannen) en al vlug ging de pruik van de ene naar de andere. Ik moest - op mijn communiezieltje - plechtig beloven dat ik deze foto zéker hier op mijn blog zou zetten dus...Alex...deze is speciaal voor jou hé !!!

Zaterdag 17 april zou de familie Yerna terug naar België vertrekken. Ik zeg wel duidelijk "zou", want toen kwam natuurlijk vulkaan Eyjafjallajökull (oef...ik heb het eruit...) "roet (of zal ik zeggen "as") in het eten gooien" en dát veranderde de plannen. Een half uurtje voor vertrek naar de luchthaven hadden we nog op het internet gekeken en stond de vlucht nog gewoon geprogrammeerd. Maar toen we in SLC aankwamen kregen we meteen te horen dat er die dag geen enkele vlucht meer zou zijn...én dat hun vlucht sowieso ten vroegste de volgende week, zaterdag 24/4 zou zijn. Voor ons geen probleem, maar voor hen wel. Alex en Danièle moesten eigenlijk maandag weer gaan werken en Sarah zou naar school moeten...maar er was niks aan te doen, ze moesten noodgedwongen nog een weekje extra blijven.

Zondag 18/4 nam Niki hen mee toen hij ging vliegvissen...dát wilden ze écht wel eens van dichtbij zien...

Er werd van de nood een deugd gemaakt en vermits zij nog een weekje extra hadden gebruikten ze enkele dagen om één van de 5 Nationale parken (Bryce Canyon) te gaan bezoeken. Voor ons ging het leventje gewoon zijn gangetje want Niki kan niet zomaar een weekje vrij nemen en ik liet hem liever niet alleen omdat ik kort daarna ook al zou vertrekken richting België.
En opnieuw werd er vrijdag 23 april afscheid genomen, maar dit keer hadden we zo'n vermoeden dat het nu écht zou zijn en dat - zelfs die vulkaan - hen niet langer in Utah zou kunnen houden. Dus organiseerden we een BBQ en het was Sarah die deze foto nam...Dank je wel Sarah(ke) !

Met pijn in het hart maar met een heleboel mooie, heerlijke herinneringen hebben we zaterdag 24/4 dan toch afscheid genomen. Mooie liedjes duren niet lang, maar in dit uitzonderlijke geval heeft het wel een weekje langer geduurd dan verwacht. Wij hebben ervan genoten en ik denk...zij ook !
Alex, Danièle, Sarah...het was een heerlijke tijd ! Bedankt voor jullie vriendschap en gezelschap !!

Ingrid & Dominique

Geef hier uw reactie door