We zijn terug van Dallas en is het de hoogste tijd dat ik jullie ook over dat avontuur vertel.
Dag 1 in Dallas : De eerste kennismaking met Dallas valt mee. Ik heb een goeie vlucht gehad (nauwelijks 2 uurtjes) en vermits ik helemaal alleen op trektocht ben, vind ik dat helemaal niet erg. Ik wil zoveel mogelijk zien van Dallas en ik ben er klaar voor. Valies ophalen - op een luchthaven die ik helemaal niet ken en waar ik alles alleen moet zoeken - lukt gelukkig heel goed en de taxi, die me naar het hotel zal brengen, staat pal voor mijn neus klaar als ik de luchthaven verlaat. De rit doe ik in gezelschap van nog 6 andere mensen die allemaal samen reizen. Het is een aangename 26°C en dat valt ook alweer mee ! De aankomst in het hotel is echter een dikke tegenvaller. Het buitenzwembad (waar zoveel reclame van gemaakt werd en dat "olympische afmetingen" léék te hebben is gereduceerd tot een plonsbadje van nauwelijks 2 bij 2 meter ! Oei,oei,oei...dat beloofd voor de rest... En ja hoor...ook de kamer valt ENORM tegen. Bij het openen van de kamer (die ik als bij toeval via een achterwegje gevonden heb !) komt mij een vieze muffe geur tegemoed. De kamer is wel proper (gelukkig !) maar het is het vies groen tapijt met kleine gele ruitjes dat de boosdoener van de geur. Het behang van de achterwand is in dezelfde tint "geverfd". Gelukkig zijn de andere muren wit anders zou ik er nog depressief van worden. Het geheel is opgefrist met ouderwetse gele (!) gordijnen die niet helemaal sluiten en bij verdere inspectie zit er ook nog een dikke vieze grote (bijna 4cm lange !) wesp aan de binnenkant tegen het gordijn !!! Ik gil het uit, maar er is NIEMAND die mij hoort of die me komt helpen. Ik heb dat beest dan maar eigenhandig een kopje kleiner gemaakt met een oude krant die daar nog lag en heb asap dat vieze ding buitengegooid ! Voilà...opgeruimd staat netjes ! Bekijk de kamer maar eens...alhoewel...op foto ziet ze er eigenlijk nog niet zóóóó slecht uit.
Nadat ik een beetje bekomen ben en de valies toch maar uitgepakt heb (alle kamers blijken hetzelfde te zijn dus heeft het geen zin een andere kamer te vragen), ga ik een wandeling maken om de omgeving een beetje te leren kennen. Ik heb gezien dat er een groot plein is tegenover het hotel met hééél veel winkeltjes. Daar zal ik mijn hartje eens gaan ophalen en de wandeling zal me goed doen.
Dag 2 van Dallas : Ik heb vandaag niet veel gedaan, ben moe en heb dan - bij het zwembad(je) maar wél in het zonnetje - een beetje aan mijn Kerstkaarten (ik maak die dit jaar zelf) geknutseld én ik ben wandelen geweest. Als Niki en zijn collega's - de Noorse Lisbeth & Amerikaan Mike - rond 18u aan in het hotel aankomen is ook hij niet gelukkig met de kamer, maar het gaat nu eenmaal niet anders. We zijn per slot van rekening toch niet in Dallas om op onze kamer te zitten hé. Na het avondeten maken we met z'n allen Dallas Fort Worth onveilig (haha). Ze zullen geweten hebben dat we er zijn...
Op dag 3 heeft Niki al tegen 13u gedaan met werken. De 2 andere collega's geven ons de kans om Dallas te verkennen (lief van hen hé !). Zij werken het rapport af en wij gaan naar de Botanische tuin van Fort Worth
en naar de "Stock Yards"...het eigenlijke Wilde Westen zoals we dat kennen uit de cowboy-films.
Alleen de auto's zijn er teveel aan
Als je het dorp binnenkomt waan je je écht in de ene of de ander film van John Wayne...
Het saloon "The White Elefant" mogen we natuurlijk niet vergeten. Hier was Chuck Norris vaste klant tijdens de opnames van de tv-serie "Walker Texas Ranger"
Het hele saloon is precies één groot schrift. Iedereen die hier ooit geweest is heeft zijn naam ergens op de muur, op de kast, op de toog, op de spiegel of op een barkruk achtergelaten. Wij zullen er dan ook maar voor zorgen dat ze ons hier écht nooit meer vergeten zeker ?
En nu naar buiten. Want het is dáár dat het échte cowboy-leven zich afspeeld...de Stock Yards
In een tijd van machines, snelsnel wezen, drukte en stress wordt hier 2x/dag, het vee door de straten gedreven door échte cowboys en dat is een hele attractie voor de vele toeristen.
Maar de cowboys van vandaag zijn wel in voor een grapje en rijden niet alleen op paarden...
Nog even een foto met Buffalo Bill
en dan nog een bezoekje bij de "Longhorns" want zo wordt dat vee hier genoemd. Ik vraag me eigenlijk wel af waarom (haha) ?
De laatste dag van ons verblijf hier in Dallas Fort Worth heeft Niki de ganse dag vrij (ze hebben de vorige dagen hard doorgewerkt en dit is dan het resultaat...een welgekome extra dagje verlof !). We besluiten een bezoekje te brengen aan de Soutfork Ranch in Dallas. Want zeg nu zelf...wie Dallas zegt, zegt J.R. Ewing, niet dan ? Eerst de weg zoeken op de kaart
En dan zijn we er ! De mooie poort van de ranch die ik zo dikwijls gezien heb op tv (...ja,ja, ook ik hing als het ware aan de lippen van - vooral - Bobby Ewing) rijden we nu zelf binnen
Eerst krijgen we een rondleiding in het museum
en dan gaan we naar "het" huis van de Ewings. Ik maak een foto van het terras waar de Ewings zóóó dikwijls aan tafel zaten. Op de achtergrond zie je van het al even bekende zwembad (owv de balkonscéne waar Kristin Shepard, zus van Sue Ellen, vanaf geduwd werd en verdronk)
en dan...ramp oh ramp...de batterij van ons fototoestel begeeft het !!! Geen leven meer in te krijgen ! Wij hebben de rest van het huis - dat eigelijk teleurstellend klein blijkt te zijn - wel gezien, maar jullie zullen moeten wachten op foto's tot we nog eens een keertje terug gaan. We moeten ons haasten want we mogen ons vliegtuig niet missen hé.
Mike maakt - op weg naar de luchthaven - nog een hele plezante foto van mij...kijk maar...
Ik - gekleed in mijn zomeroutfit - bij de Kerstboom ! Heel raar ! We zijn nog maar begin november en het is nog steeds 26°C. Halloween is nog maar nét voorbij en maakt plaats voor Kerstmis. Het zal niet lang meer duren of de Kerstliedjes zullen weerklinken in alle supermarkten en voor je het weet is het Kerstmis en Nieuwjaar. Dat zullen we dit jaar, voor het eerst, in de States vieren...
Ingrid
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
