Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

29-05-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Belgium!

We zijn er weer! En waarschijnlijk is dit de laatste keer dat we "op bezoek" komen vóór we terug verhuizen eind juli 2014. Zoals gewoonlijk hebben we ook dit keer een SUPERDRUK programma en het begint al goed als we in Zaventem ZONDER bagage toekomen, maar we hebben zo'n vermoeden van wat er mis gegaan is...in New York - waar we een tussenlanding hadden - was er net een nieuwe terminal opengegaan en de chaos was niet te overzien! Daar bovenop was er een 2-tal weken geleden op Zaventem een staking waardoor valiezen niet van de band rolden en zelfs nu staan er nog steeds valiezen die voorlopig niet bij hun rechtmatige eigenaars geraakt zijn. Er wordt ons beloofd dat onze valiezen zullen nageleverd worden zodra ze in België toekomen. Uiteindelijk worden ze op 29 mei - na een aantal vergeefse telefoontjes en daarna een reeks nóg bozere telefoontjes - dan toch afgeleverd en kunnen we met een beetje minder zorgen aan onze "vakantie" beginnen...

Er wordt ons wel meer gevraagd wát we nu precies zoal missen aan "Belgisch eten" in Utah. En eigenlijk valt dat allemaal best wel mee. Wat we wél missen is dat hier geen frituren zijn waar we zomaar snel iets kunnen gaan afhalen. Ja...we hebben er wel eentje maar die is in SLC en dat is toch wel ongeveer een half uurtje rijden en we kunnen ze natuurlijk ook altijd zelf maken (en die smaken nog het best!), maar wat doe je als "goeie Belg" zijnde als één van de eerste dingen zodra je terug in 't land bent? Wel...voor ons is dat "ene goeie, lekkere friet halen" bij onze vrienden François en Rosita.

Ons programma is dit keer het drukste ooit, maar we houden altijd ook een avondje vrij voor de vrienden. De avond dat ik met mijn vriendinnen afpreek (vrnl. Josseline, Gerty, Annie en ik), is traditie-getrouw het avondje geworden dan mijn ventje gaat kaarten met zijn vriend Noël en mijn broer Fredje. Helaas staat die laatste niet op de foto, maar verderop in het verhaal komt hij toch nog wel in beeld...

Er is ook steevast een avond voorzien waarop ik al mijn gewezen collegaatjes van Make-A-Wish terug zie. En al evenzeer een traditie geworden is dat dát etentje bij "onze" Koen plaatsvind. Ik stel het hele gezelschap aan jullie voor en begin uiterst links in beeld met Peter (echtgenoot van Anja), Dominique, ik, Denise, Edith en een beetje naar achter geleund, Jozef (deze laatste 3 zijn moeder, dochter en vader), Werner, Winnie (man en vrouw), Veroni, Anja en Lukas (vrouw van Peter en hun zoontje).

Koen is een meester-kok en het wordt de hoogste tijd dat hij nu eindelijk eens zijn 1ste "Michelin Ster" te pakken krijgt. We gunnen het hem uiteraard van harte! Ons etentje kan dan ook niet zomaar afgesloten worden zonder een foto van onze Chef-Kok met het Make-A-Wish team en dat is wat er nu gaat volgen. Op deze foto zie je vlnr. Edith, Denise, ik, Koen, Anja & zoon Lukas, Winnie en Veroni.

Al deze vrienden en vriendinnen (en nog zovelen meer maar ik heb niet van iedereen foto's) liggen ons nauw aan het hart en het doet ons deugd iedereen terug zien als we in België zijn.

Lieve mensen...dank jullie wel voor jullie vriendschap en de gezellige paar uurtjes die we telkens samen doorbrengen! Nog een jaartje geduld en dan zijn we definitief terug. Dan zullen we mekaar vast en zeker meer dan zo maar één keertje in het jaar gaan zien! Wij kijken er al naar uit!!

Liefs, Ingrid

Geef hier uw reactie door