Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

16-04-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Snorkeltrip

We hadden eigenlijk willen gaan duiken met de grote manta-roggen, maar die zitten deze periode van 't jaar voor de kust van The Big Island (Hawaii). Misschien denken jullie dat we dan gauw effe met een bootje daar naartoe zouden kunnen, maar da's helemaal niet zo. We zouden er per vliegtuig naar toe moeten (en dat zijn extra kosten), een bijkomende overnachting moeten boeken (wéér extra kosten want na een duik mag je niet zomaar meteen een vlucht terug doen), de duik moeten betalen (nog maar eens extra kosten) en bovendien zouden we ook nog eens 2 dagen van onze al-veel-te-korte week verliezen. Een zéér kostelijk plaatje om maximaal een uurtje te duiken als je 't mij vraagt. Dus hebben we wijselijk besloten dat maar niet te doen en ons te beperken tot snorkelen, wat we vandaag gaan ondernemen. Als we uitvaren hebben we tijd genoeg om een paar foto's van het eiland te maken.

En zoals steeds kan Niki het niet laten om paparazzi te spelen, maar ik beken...ik vind het zelf ook wel een hele mooie foto geworden...if I do say so myself!

We naderen de grootste zandbank ter wereld...ze is maar liefst 6mls (9,6km) lang en 1mls (1,6km) breed. Op onderstaande foto zie je de zandbank als een bleke vlek in de oceaan opduiken.

Dat willen we wel eens van dichterbij gaan bestuderen, maar het is een rare gewaarwording als je wéét dat je temidden van de oceaan staat en het water op sommige plaatsen maar tot je enkels reikt en op andere plaatsen maximaal tot aan je kniën staat, waarvan hier een kleine demonstratie.

Een gewillige mede-snorkelaar wordt vriendelijk verzocht enkele foto's van ons 2 te maken. Op de 1ste zie je duidelijk dat het water tot aan onze enkels reikt, terwijl de boot toch niet zo héél ver van ons vandaan is. Maar het is vooral foto 2 die ALLES zegt...hier staan we beiden rechtop op amper 2 tot 3 meter afstand van mekaar!! Hoe donkerder blauw het water wordt, hoe dieper het is!

Pootje baden is plezant - en zeker op zo'n spectaculaire plek - maar we zijn gekomen om te snorkelen. Dus varen we een eindje verder naar één of ander koraalrif. Onderweg krijgen we het gezelschap van de zeeschildpadden. Niet gemakkelijk om een foto van te maken, maar 't is ons gelukt!

Nu begint het pas goed te kriebelen om het water in te kunnen en het duurt dan ook niet lang voor de boot voor anker gaat en wij een frisse duik gaan nemen. Niki gaat als één van de eersten van de boot maar terwijl ik nog snel een foto probeer te nemen is hij al "Jacques Cousteau" achterna!

De onderwaterwereld is zo fascinerend mooi dat ik de tijd helemaal uit het oog verlies. Als ik uiteindelijk op mijn schouder getikt wordt en mijn hoofd boven water steek, krijg ik te horen dat ik terug aan boord moet omdat we gaan vertrekken. Maar vooraleer dát kan gebeuren, krijg ik eerst mijn "douche".

En zo komt er een eind aan onze snorkeltrip, maar de dag is nog niet voorbij. Vanavond gaan we uit eten in "Duke's Restaurant" en dat is - denk ik - het meest bekende restaurant hier op O'ahu. We wandelen via het strand er naar toe en bij de ingang maak ik alvast maar eens een foto van mijn ventje...

Wie was die "Duke"? Wel zijn volledige naam is "Duke Paoa Kahinue Mokoe Hulikohola Kahanamoku"!
(amaai...het is eruit...stel je voor dat je met zo'n naam door 't leven moet en handtekeningen moet zetten!!)
Hij was/is de meest bekende - en van Honolulu afkomstige - Hawaiaanse zwemmer die in de loop van zijn 20-jarige sportcarrière maar liefst 3 gouden Olympische medailles won. Het was net hier - op de stranden van Waikiki Beach - dat Duke zich bekwaamde in zowel het surfen als het zwemmen. Juli 1911 ontmoette de Amerikaanse rechter William T. Rawlins de toenmalige Polynesische 21-jarige "beach-boy" en vroeg hem deel te nemen aan de nationale amateurkampioenschappen in de Honolulu Harbor. Daar verpletterde Duke het bestaande wereldrecord 100m vrije slag met maar liefst 4,6 seconden. Dát en nog veel meer over dit personage kan je nalezen op : http://nl.wikipedia.org/wiki/Duke_Kahanamoku In het restaurant prijkt bij de ingang het originele surfbord van Duke!

Iedere avond barst dit restaurant bijna uit zijn voegen want iedereen wil hier komen dineren en zoveel mogelijk verhalen horen vertellen over deze legende. Bij het buitenterras zijn alle tafeltjes al snel ingenomen en dus krijgen wij een plekje net aan de rand tussen binnen en het buiten.

En als we na het eten via het strand terug wandelen komen we nét tegenover ons hotel oog in oog te staan met het standbeeld van eerder vernoemd personage.

Dit gezegd en getoond zijnde komen we aan het eind van dit verhaal. Het was weer een prachtige dag met nieuwe uitdagingen en nieuwe ervaringen. Morgen hebben we een auto gehuurd want we willen een wandeling gaan maken naar de top van "Diamond Head". We willen ook terug naar Turtle Beach in het Noorden omdat we hopen daar de zeeschildpadden van héél dichtbij te kunnen zien.

Slaapwel en tot morgen!
Ingrid

Geef hier uw reactie door