Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

29-03-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Einde ski-seizoen

Het is 29 maart en het einde van het ski-seizoen komt in zicht...jammer! Tegen half april sluit Snowbasin zijn deuren voor deze winter. Wij gaan dat niet meemaken want tegen die tijd zitten wij in Hawaii.

Mijn Amerikaanse vriendin Deedee nodigt ons uit om deze één van de laatste keren nog eens samen te gaan skiën. Zij wil ons meenemen om de "Porcupine" afdaling uit te testen. Volgens haar is deze weg naar beneden niet gevaarlijker of steiler dan diegenen die we al gedaan hebben en nieuw terrein ontdekken is altijd wel spannend en interessant, zeker nu we weten dat haar kids deze afdaling graag doen. Dus daar gaan we dan!! Let maar niet op die grijze vlek rechts in beeld...da's niks anders dan Niki's duim!

Tijdens de haltes maken we altijd gebruik om foto's te maken. En vermits Deedee ons meeneemt zal ook zij er moeten aan geloven en zal zij zichzelf kunnen terug vinden hier op mijn blog!

De uitzichten daar hoog in de bergen zijn A-DEM-BE-NE-MEND mooi en daarvan willen wij jullie een beetje laten meegenieten. Dominique heeft onze afdaling vanuit de hoogte geobserveerd. Vandaar dat je daarginds helemaal daar in de verte, een héél klein stipje "ik" ziet! Foto 2 toont dat ik toch wel blij ben zodra ik één van die vele - in mijn ogen toch wel steile hellingen - tot een goed einde heb gebracht!

En dan bereiken we opnieuw "bekend terrein"...alweer een ervaring rijker, alweer een nieuwe afdaling overwonnen, alweer een nieuwe uitdaging ondernomen en alweer tot een goed einde gebracht!
Jongens...ik word nog een kei in skiën als ik zo blijf doorgaan!

Als Deedee naar huis is, wil Niki nog graag de "Strawberry"-afdaling doen maar vermits ik voor vandaag mijn grenzen al bereikt én overschreden heb, gaat hij alleen op pad. Ik ga wel nog mee tot Needles omdat we daar gaan lunchen, maar dan vertrekt hij alleen en ga ik weer met de lift terug naar beneden. Voilà...ik zal ook maar eens een foto van mijn ventje maken terwijl we ons naar boven begeven.

We komen voorbij één van de afdalingen van zojuist maar nu vanuit een heel ander perspectief gezien en plots lijkt het allemaal niet meer zo angstaanjagend als daarstraks.

We klimmen hoger en hoger tegen de bergwand op, op weg naar "Needles".

Zoals gezegd ben ik alleen maar mee naar "Needles" gekomen om samen met Niki te gaan lunchen. Daarna gaat het voor mij terug met de lift naar beneden en Niki zet zijn weg verder naar "Strawberry". Tenminste...dat dácht ik want halverwege veranderd hij van idee en gaat een zwarte piste doen. Hij kiest voor "Rocky J". Om te bewijzen dat hij er effectief geweest is neemt hij een paar foto's.

Wat heb ik intussen nog gedaan? Wel...het is een fantastisch mooie, zonnige, heldere dag en ik besluit om eens een kijkje te gaan nemen helemaal vanwaar "Men's Downhill" vertrekt. Daarvoor moet ik wel een andere lift nemen, maar ook dat is puur genieten én ik kan geweldige foto's maken.

Op "John Paul's" moet ik overstappen naar het liftje dat mij nóg hoger naar "Men's Downhill" zal brengen. Zoals ik al zei, het is een mooie dag en ideaal weer voor foto's!

Ik moet me haasten want er gaat nog precies één liftje naar het hoogste punt en ik kan nog nét mee. De top is niet erg breed en ik merk meteen dat ik letterlijk op de rim van de berg sta. Ik heb het gevoel dat ik hier "op het dak van de wereld" aangekomen ben. Hier is de stilte echt overweldigend! Aan één kant kijk ik uit op Layton, de militaire basis én in de verte Antelope Island.

Aan de andere kant gaan de skiërs in een rotvaart naar beneden. Niet voor niets dat deze piste een Olympische discipline is. Van-ze-lieve-leve ga ik hier NIET af op die 2 smalle latten! Dát laat ik aan anderen over want zó groot is mijn ambitie écht niet! Ik denk dat ik dan nooit heelhuids beneden zou geraken!

Als ik een aantal foto's gemaakt heb doe de bestuurder van de lift teken dat ik nu echt wel moet meegaan als ik wil voorkomen dat ik tevoet naar beneden moet. Dáár beneden is "John Paul's" en daar moet ik zijn want zo meteen vertrekt de allerlaatste lift terug naar "Earl Lodge" waar Niki waarschijnlijk al zit te wachten. En als ik díe lift mis...wel...dan geraak ik vandaag niet meer beneden.

Gelukkig ben ik nog op tijd voor de lift en ben ik veilig en wel op weg naar Niki. De zon is achter de berg gezakt en in die open liftjes en de schaduw van de berg begint het nu écht wel héél koud te worden. 'k Zal blij zijn als ik seffens in "Earl's Lodge" kan genieten van een theetje en de open haard.

Beneden aangekomen zit Niki al op mij te wachten. Samen herbeleven we vandaag nog eens opnieuw bij de open haard en laat ik hem de foto's zien die ik zojuist gemaakt heb...foto's van een sublieme dag!

To Deedee...thanks for taking us up there! It was a wonderful and nice experience. Little tricky...yes, but still, I did it because you gave me enough confidence. Next winter we'll ski even more together and maybe Shannon will join us too. I'm already looking forward to have some fun just us girls!

Love, Ingrid

Geef hier uw reactie door