Het ene moment verdriet en het ander moment feest-vreugde...het hoort er allemaal bij. En ook al zijn we nog steeds onder de indruk van het gebeuren van gisteren, vandaag vieren we Hanukkah met onze Israelische vrienden Udi, zijn vrouw Sigal, dochter Hadar, zoon Amir en de kleine Maor. Voor die gelegenheid ben ik weer eens aan het bakken geslagen. Dit keer zijn het "mini-Reindeer-cupcakes" geworden. Nog gauw de gezichtjes afwerken en daarna komt de "groepsfoto" van Rudolph en Co. Het zijn chocolade-cupcakes geworden met een ganache-vulling. Wat zijn ze goed gelukt ! Hopelijk smaken ze even lekker als ze eruit zien !
Ten huize van, valt het meteen op dat er niet alleen gezorgd is voor dessertjes, maar ook nog voor zoveel andere lekkere dingen meer ! Het buffet is geopend en je wil dat lekkere eten toch niet laten koud worden, maar er sluipt ook altijd wel de ene of de andere paparazzi rond die beeldmateriaal verzameld. Vandaag is dat Niki en zijn eerste slachtoffers van dienst zijn de Griekse Matina en ondergetekende.
In een andere kamer heeft iemand de dessertjes verstopt, maar ook die ontspringen niet aan de nodige aandacht. Aan het eind van de tafel staat iets heel bekends en dat krijgt heel veel aandacht. Na de nodige "ooohhh" en "aaahhh" en bijbehorende foto's verdwijnen die cupcakes "als sneeuw voor de zon" !
Om er zeker van te zijn dat er tenminste ook een paar foto's zijn waar Niki bij op staat, neem ik het toestel over en zoals gewoonlijk betrap ik hem nét met een biertje in de hand ! Zoals je kan zien is het een Belgisch biertje dat hij broederlijk deelt met Michael, een nieuwe kennis uit Eden.
Een Japanner is geen Japanner als hij geen fototoestel zou bij hebben. En onze vriend Toru is er zo eentje. Vandaag wil hij persé met mij op de foto. Maar omdat hij eigenlijk maar een klein ventje is én omdat hij eigenlijk net zo groot als Dominique wil zijn, gaat hij een trapje hoger staan.
Daarna is het onze beurt om te poseren want de Duitse Sonja wil ook graag foto's maken en ik moet het toegeven...deze foto is écht wel heel goed gelukt ! Danke für das schöne Bild Sonja !
Voor we aan de uiteindelijke plechtigheid - het aansteken van de kaarsen van de Menorah - beginnen, maken we eerst nog enkele sfeerbeelden oa. een foto van onze wuivende Aziatische vrienden Jak, Toru en Albert en natuurlijk ook een mannen-groeps-foto. Jammer dat Niki niet goed oplette, want nu staat hij er maar half op. Op de 2de foto noem ik de rest van het gezelschap even voor jullie op. Vlnr. op de voorgrond Jak (Thailand), Toru (Japan), Luis (Portugal), Albert (Singapore), Marko (Germany) en een heel klein stukje Dominique (Belgium). Daarachter staan vlnr. Matthias (Germany), Michael (Denmark), Don (USA) & Radek (Poland).
De kids hebben hun toevlucht genomen in de kelder ver weg van "de groten". Daar staat een TV en ze weten dat ze daar "het rijk voor zich" alleen hebben. Dat ze van zo'n eigen plekje veel en dankbaar gebruik maken én dat het er rustig aan toe gaat bewijst onderstaande foto...die film moet nogal spannend zijn !
En dan gaan we met z'n allen het échte "Hanukkah" vieren. Maar wat betekend het precies ? Hanukkah is het "Feest van het Licht". Je kan er meer over lezen op : http://en.wikipedia.org/wiki/Hanukkah, maar het is eigenlijk een 8-daags feest van de Joodse gemeenschap. Iedere dag van Hanukkah wordt één kaarsje meer van de Menorah - een 9-armige kandelaar - aangestoken. De middelste kaars is de kaars die steeds opnieuw gebruikt wordt om de andere kaarsen aan te steken, want je mag de 8 kaarsen van de Menorah daar niet voor gebruiken. De middelste kaars staat meestal hoger of lager dan de rest. We verzamelen met z'n allen in de keuken waar we van Udi de hele uitleg - mits tekeningen - krijgen over Hanukkah. Je ziet dat iedereen aandachtig luisterd en dat sommigen van onze mannen ook een keppeltje opgezet hebben. Kwestie van respect te tonen voor ander geloofsovertuigingen en zo mee te doen met hun tradities en gewoontes hé !
Als Udi de eerste kaars aangstoken heeft, komen ook wij allemaal aan de beurt. Ttz. diegenen die dat willen natuurlijk, maar bij zo'n speciale gelegenheid wil natuurlijk iedereen meedoen...en dus beginnen we eerst bij de kids ! Deze 2 mensen zijn voor de meesten onder jullie vrijwel onbekend. Het zijn de Marokaanse Michele en haar man Michael die beiden opgegroeid zijn in Canada en een paar jaar geleden uitgeweken zijn naar Ogden, Utah waar zij nu een hotelletje uitbaten. Door hun geloof en daardoor ook hun band met de Israelische mensen, zijn zij vrienden geworden van de ganse groep en horen ze er op feestjes als deze vanzelfsprekend bij. Op de voorgrond zie je de Portugese Filipa die heel aandachtig toekijkt naar haar zoontje Vasco die op de volgende foto net ook een kaarsje mag aansteken...hij kan nauwelijks bij de Menorah.
Daarna is het de beurt aan de volwassenen.
Kaarsjes en kids zij 2 dingen die je eigenlijk niet alleen kan laten en zeker niet als ze gecombineerd worden. Deze kids (vlnr. Maor, Vasco, Noah & Béa) zijn zo te zien nogal geïnteresseerd aan die brandende lichtjes.
Sommige volkeren hebben van die typische gewoonten waar je hen meteen aan herkent. Onze Japanse Mayumi laat zien dat ze een échte Japanse is. Gewapend met haar roze Iphone probeert ze de meest perfecte foto te maken en dat is een beeld dat ik jullie niet kan/wil ontzeggen...
Omdat we natuurlijk met velen zijn en omdat iedereen een kaarsje van die Menorah wilde aansteken, hebben onze Israelische vrienden er een 2de Menorah bijgehaald. En als alle kaarsjes branden is het tijd om dat hoofdstuk af te sluiten en ons terug te concentreren op het "socializen".
Ziezo, we zijn alweer een mooie, unieke ervaring rijker. Tot zover dit Hanukkah-verhaal ! Ingrid
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
