Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

14-12-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Zwarte dag

Het is een zwarte dag in de geschiedenis van Amerika want vanochtend heeft een jonge kerel een ware ravage aangericht in de Sandy Hook Elementary School van Newtown, Connecticut ! Ik ben helemaal nog niet zo erg ver-amerikaniseerd dat ik al van 's morgens vroeg de TV aanzet en dus werd ik pas op de hoogte gebracht van dit verschrikkelijke nieuws door mijn zoon Jo die een berichtje op facebook plaatste en die me later via skype vertelde wat er gebeurd was. Vanaf dat ogenblik ging de TV natuurlijk wél aan en heb ik het nieuws op de voet gevolgd. Omdat ik me - vanaf het ontstaan van mijn blog - voorgenomen had hier alle belangrijke dingen te posten, kan een verhaal als dit - hoe verschrikkelijk het ook moge zijn - niet ontbreken. Onderstaande foto is een beeld dat zowat de hele wereld gezien heeft...gewapende militairen bij de schoolingang. De 2de foto toont waar de school zich bevind en de "firestation" waar de kinderen naar toe gevlucht zijn...

Daarna kwamen de beelden van vluchtende kinderen met hun begeleiders. Je kan de paniek en het ongeloof van wat er zich zojuist afgespeeld heeft zelfs lézen in de ogen van de kinderen. Wat erg voor hen en hoe moeten zij dit ooit verwerkt krijgen...hoe moeten ze hier mee omgaan ? Deze wreedheid hoort helemaal niet thuis in de zogenaamde "onbezorgde wereld" van kinderen van deze leeftijd.

Uiteraard wordt de toegestroomde mensenmassa via persconferenties op de hoogte gehouden

En dan krijgen we die verschrikkelijke beelden te zien van zeer verontruste ouders en familie die naar deze plek komen om er zich van te vergewissen of hun geliefde nog leeft. Sommigen krijgen inderdaad goed nieuws te horen en kunnen even later hun kinderen mee naar huis nemen...Anderen krijgen te horen dat hun kind, hun ouder of zus deze ramp helaas niet overleefd heeft...

Een drama als dit laat niemand onberoerd, zelfs niet als je President van Amerika bent. In zijn toespraak over dit nodeloze geweld krijgt President Obama het even heel moeilijk, want ook hij is een "papa". Ja...zelfs de machtigste man ter wereld staat hier machteloos tegenover en pinkt een traan weg...

En dan komt het verhaal van Victoria Soto. Deze 27-jarige lerares van het 1ste leerjaar heeft het leven van al "haar" kinderen gered. Toen het hele drama zich afspeelde heeft zij ervoor gezorgd dat alle kinderen zich gingen verstoppen in de kast. En toen de moordenaar de klas binnenstormde heeft zij haar leven opgeofferd om hen te beschermen. Volgens mijn mening verdient zij zeker en vast de titel van "ware heldin" !

Bij gelijk welk drama dat zich waar ook ter wereld afspeeld zie je dat mensen in tijd van nood mekaar opzoeken en samen rouwen. Ook hier is dat niet anders. Bij het schooltje komen ouders, kinderen, familie en vrienden samen om uitdrukking aan hun verdriet te geven. En ieder doet dat op zijn/haar specifieke manier. Sommigen leggen bloemen neer, anderen willen er gewoon "zijn"

Kinderen verwerken hun verdriet dan weer in het maken van tekeningen of het schrijven van een briefje aan hun vriendje die zij zo erg zullen gaan missen...

Ook hulpverleners en politie hebben het moeilijk met situaties als deze. En ook zij willen hun onmacht en hun verdriet ergens kwijt. Een ge-improviseerd altaar met kaarsen doet dienst als bid-plaats.

Eén van de kinderen die hier vandaag overleden is, is de kleine Emilie. Dit meisje, haar ouders en haar 2 andere zusjes zijn een paar maanden geleden vanuit Utah naar Connecticut verhuisd. Over een paar dagen zal haar lichaampje overgevlogen worden en wordt zij hier in Utah begraven.

En met deze laatste foto - een opsomming van de namen van alle 27 slachtoffers - sluit ik dit hele bizarre verhaal af. Ik heb er bewust geen foto van de dader bij gezet omdat ik persoonlijk vind dat iemand die zulke wreedheid kan plegen helemaal geen aandacht verdient !

Voor vele families zal Kerstmis nooit meer worden wat het ooit geweest is of wat het binnenkort eigenlijk had moeten zijn. Vele pakjes zullen ongeopend onder de boom blijven liggen. Ik bid dat deze 20 kinderen en hun 7 begeleiders nu op een plek mogen zijn waar het veel beter is dan de plek die zij zojuist verlaten hebben.
Dat zij allen in vrede moge rusten...

Ingrid

Geef hier uw reactie door