Wat mij altijd verteld geweest is over dit kleine maar oh, zo gezellige dorpje met zijn vele kleine winkeltjes is een heel ander verhaal dan hetgeen ik te lezen kreeg op de website van Gardner Village.

Er werd mij namelijk altijd verteld dat dit de plaats was waar een zeker Archibald Gardner leefde met zijn vele vrouwen (hij was immer polygamist) en hun vele kinderen. Ieder van die vrouwen had haar eigen huisje en na hun dood werden hun huisje omgevormd tot winkeltjes en de molen werd een restaurant.
Wat ik vandaag las op de website van Gardner Village is een heel ander verhaal, maar dat en nog meer informatie kan je zelf eens gaan nalezen op : http://www.gardnervillage.com/our-history. Voor diegenen die dat liever niet doen, geef ik hier een beetje de uitleg over de geschiedenis van dit dorpje...

Archibald Gardner - de man naar wie dit dorpje genoemd is - werd in 1814 geboren in Kilsythe, Schotland maar immigreerde eerst naar Canada en daarna naar de USA waar hij toetrad tot de Church of Jesus Christ of Latter Day Saints (LDS) of anders gezegd...hij werd Mormoon. Hij was één van de stichters van Utah in 1847 toen de pioniers voet zette in de Salt Lake Valley. Gardner had in Canada veel ervaring opgedaan in het bouwen van molens. Hij bouwde hier in Utah zijn 1ste molen in de Cottonwood streek. In 1850 begon hij aan de bouw van een 2de molen aan de Westkant van de Jordan River. Op 21/12/1853 werd de molen/huis in gebruik genomen, maar in 1877 werd diezelfde molen afgebroken en vervangen door een grotere. De molen en zijn omgeving veranderden nog een aantal keren van eigenaars tot in 1979 een zeker Nancy Long het hele domein opkocht en er in mei 1980 een allereerste meubelzaak opende. Wat zij vooral wilde was de oude molen omvormen tot een restaurant en die droom werd in 1990 werkelijkheid met "Archibald's Restaurant". Sinds die tijd zochten en vonden Nancy Long, haar zoon Joe Long, Chris Christenson en anderen een aantal oude huisjes die aangekocht en overgebracht werden naar Gardner Village om alzo een dorpje te creeëren dat mits de nodige straten en pleintjes, een riviertje en een brugje helemaal tot zijn recht gekomen is.


 
Wij - de Internationals Dames - hebben er een jaarlijkse traditie van gemaakt om tijdens de periode van Halloween en/of Kerstmis een bezoekje te brengen aan Gardner Village. Maar toen de andere dames met Halloween voor de "Witch-party" (heksenfeestje) naar deze plek kwamen afzakken, hadden zowel de Noorse Inger-Lise als ik al iets anders op het programma staan en konden dus niet mee. Daarom hebben wij vandaag beslist er naar toe te gaan...fijn met z'n 2-tjes en we hebben alle tijd ! De Witches (heksen) zijn wel weg, maar dit dorpje wordt altijd wel versierd. Dit keer zijn het "gnomes" oftewel kabouters die hier de boel opvrolijken. In Noorwegen en Denemarken noemen die "gnomes" ook wel "Nisser", maar vergis je niet...het heeft een andere betekenis ! Kabouters zijn lieve wezentjes terwijl de "Nisser" eigenlijk deugenietjes zijn.



Op ieder hoek van de straatjes, aan elk huisje...overal vindt je de gnomes en telkens is er een ander decor voor gebouwd. Hier zitten ze bijvoorbeeld eerst "bij de kapper" (de dame op de voorgrond is Inger-Lise) en vervolgens bij het "Gingerbread-house" of "peperkoeken-huisje".





De muzikanten mogen natuurlijk ook niet ontbreken. Het lijkt precies een tafereel uit een stoet zoals ik mij die herinner van vroeger naar aanleiding van de "voetbal-kampioenen" in Hoeselt of een andere festiviteit zoals een "diamanten bruiloft"...dingen die vroeger door het hele dorp uitbundig gevierd werden.



Van al dat shoppen en al dat "de ene winkel in en de andere winkel uit" ben ik een beetje moe geworden, maar het is een heerlijke dag en zodra ik een bankje zie kan ik het niet laten...ik moet effe gaan zitten. Het valt Inger-Lise op dat ik nét onder de "mistletoe" (maretak) zit. En als je daar met je geliefde onder zit of staat wordt je verondersteld mekaar te kussen (dat brengt geluk). Helaas is Dominique er niet bij, dus er kan niet gekust worden...tenminste...ik hoop maar dat die "gnoom" daarboven niks in zijn hoofd haalt (hahaha...) !!!



Nog één van die taferelen is deze van meneer en mevrouw gnoom die een ritje met de arreslee maken.



En dan is het de hoogste tijd voor een kopje koffie en iets lekkers erbij. Daarvoor gaan we natuurlijk naar het restaurant dat zich in de molen situeerd. En ook daar is er een deco met gnomes gemaakt. Dit keer proberen die gnomes de kerstversiering op te hangen in de Kerstboom, maar natuurlijk gebeuren er ongelukjes...



En na onze weldoende koffie met taart is het tijd om naar huis terug te keren. Het is inmiddels 4pm en we moeten nog ongeveer een uurtje rijden. Hopelijk hebben onze mannen niet al te veel honger of misschien zijn ze al wel aan 't eten begonnen ? En anders is er natuurlijk ook nog altijd wel iets "af te halen"...

Groetjes, Ingrid