Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

30-09-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Underground

Oké...we zijn aangekomen in Seattle (http://nl.wikipedia.org/wiki/Seattle) en meteen valt het ons op hoezeer deze stad op San Francisco lijkt. Ook hier heb je enorme hoogte verschillen als je de stad binnenrijdt tot aan de haven en dat is een rechtstreeks gevolg van de grondvesten van de stad. Maar als Seattle écht gebouwd werd op zaagmeel (zoals dat beweerd wordt), vrees ik dat we ons hier op een onstabiele plaats bevinden en hoop ik dat de stad het niet net nú zal gaan begeven...

Dit is de plaats van afspraak voor onze rondleiding in "de buik" of "The Undergrounds" van de stad.

Als iedereen present is worden we meegetroond naar een of ander oud gebouw dat ooit in een ver verleden dienst gedaan heeft als café/theater maar dat de pure nostalgie van lang vervlogen tijden nog steeds uitstraalt. Hier krijgen we meer tekst en uitleg van hetgeen ons te wachten staat.

Je moet weten dat - in den beginne - Seattle beneden zeeniveau lag. Er bestonden toen nog geen WC's zoals wij die nu kennen maar ieder huis had ook zijn "out-house" oftewel "buiten WC" (je weet wel...zo'n houten plaat met een gat erin en helemaal geen waterreservoir om dat ding door te spoelen ! Ik herinner mij nog héél goed dat mijn grootouders ooit zo'n WC hadden !). Wel nu...als het dan vloed werd overstroomde de hele stad met als gevolg dat al die "troep" terug uit die WC's kwam. Kan je je de geur al voorstellen ??? Om dat een beetje tegen te gaan EN omdat er vele houtzagerijen gevestigd waren kwam iemand op het idee om het zaagmeel in de stad uit te strooien. Dat hielp natuurlijk maar zéér beperkt dus er moest iets nieuws op gevonden worden. Nadat op 6 juni 1889 een felle brand uitbrak die geheel Seattle verwoestte, besliste het stadsbestuur dat vanaf dan de huizen alleen nog maar in steen mochten worden gebouwd EN dat de bestane straten een 3-tal meter verhoogd zouden worden. Maar in de stad waren ook winkels gevestigd en die zagen het natuurlijk niet zitten om hun zaak zolang te sluiten en een extra verdiep op hun bestaande gebouw bij te bouwen. Zij wilden hun winkels gewoon openhouden zoals ze waren. Het stadsbestuur wilde niet afwijken van zijn plannen om de straten te verhogen en de eigenaars wilden er niet van weten om hun winkels voor een tijd te sluiten...gevolg ?? De stad verhoogde inderdaad tóch de straten ! Nu moest iedereen die van de ene winkel naar de andere wilde eerst via een trap naar boven, de straat oversteken en via een andere trap weer naar beneden...wat een gedoe !!! En omdat men de ganse stad niet op hetzelfde niveau kon bouwen - er moest genoeg verval gecreërd worden - werden de straten verderop trapgewijs hoger en hoger gelegd. Op deze schets krijg je een beetje een beeld van hoe het er aan toe moet gegaan zijn.

Helaas deed zich toen een ander probleem voor want dikwijls vielen mensen van die hoger gelegen straat naar beneden. Dus besliste de stad dat vanaf dan iedereen een verdiep hoger moest gaan wonen, de trappen werden verwijderd en de open stoepen werden afgesloten met glas dat behandeld werd met mangaan. Deze techniek kwam uit de scheepvaart en werd vooral toegepast rond de jaren 1800 vóór het "elektrisch licht" zijn intrede deed. Daardoor kregen de handelaars toch nog daglicht in hun ondergrondse etages. Het glas was in het begin wel helder, maar kleurde na verloop van tijd paars onder invloed van de UV stralen van de zon. Het glas met mangaan is té kostelijk om te vervangen en zal dan ook langzaam maar zeker verdwijnen. Als je tegenwoordig dit soort glas nog ergens tegen komt, weet je meteen dat het heel oud is .

Na al die uitleg en nadat onze nieuwsgierigheid voldoende geprikkeld is, is het onze beurt om af te dalen in die "Undergrounds" en het hele zaakje eens van dichterbij te gaan bestuderen. Sommigen handelaars hebben hun stoepen terug opengebroken om voldoende daglicht te hebben en zo hun "benedenverdieping" te kunnen blijven gebruiken. Natuurlijk staan er nu wél (verplicht !) hekken rond die open stoepen.

Op de onderstaande foto staan we op wat eens het gelijkvloers van één of andere winkel was. Een beetje verderop zien we de dichtgemetselde ramen van het hotel (foto 2).

Over houten paden - want de ondergrond is nog steeds onstabiel - gaat het verder en verder en zien we dat de mensen destijds gewoon alles achtergelaten hebben. Een bad, motoren die ooit van een zagerij waren en nog zoveel dingen meer zijn achtergebleven nadat de handel zich naar "hogere sferen" verplaatst heeft.

Onze rondleiding komt aan waar we vertrokken zijn...aan de "buitenkant" van de boekhandel/museum dat zich nog steeds op de originele gelijkvloers bevindt en dat zie je op deze foto...

Wij gebruiken de rest van onze tijd om in het museum rond te snuiten en daar stoten we op iets dat nu zó gewoon is in ieder huis en waar niemand nog zonder kan...één van de alleerste WC's ! Men noemde dat ding wel niet "WC" maar "Crapper" naar de uitvinder ervan...Mr. Crapper. Volgens onze gids zie je op onderstaande foto ook meteen waarom mannen steeds die WC-bril omhoog laten staan...het zou een overgebleven gewoonte zijn omdat de eerste WC's versierd waren met mooie tekeningen...(yeah...right !)

Ook de oude schoolbanken staan tentoongesteld in dat museum en ik had aan Niki gevraagd om daar eens ín te gaan zitten, maar hij vertrouwde het niet helemaal...misschien kon hij er dan wel niet meer uit !

Eén ding heb ik hier nog niet vermeld...in die ondergrondse gangen vestigden zich mensen die deze plekjes gingen "misbruiken" om een handel te beginnen in iets dat - letterlijk en figuurlijk - het daglicht niet mocht zien. Vooral feestjes met héél veel drank én de dametjes van lichte zeden vonden hier hun onderdak en die handel tierde hier welig ! Eén groep dametjes noemde zich de "Sewing Circle" (de naaisters) en in het museum hangt een foto van die dames. Alleen is er wel iets speciaals aan die foto. Kunnen jullie het vinden ?

Zal ik jullie de oplossing dan maar vertellen ? Het geheim van de mysterieuse foto is rechts achteraan te vinden. De persoon helemaal in het zwart gekleed is geen "dame" maar een "heer" !!!

Ziezo...dat was een hele boterham, maar nu kennen jullie ook een beetje de oorsprong en het verhaal van Seattle. Ik denk dat mijn uitleg voldoende was maar voor diegene die zelf nog meer op speurtocht willen gaan : http://en.wikipedia.org/wiki/Seattle_Underground

Groetjes, Ingrid

Geef hier uw reactie door