Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

29-09-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Onze laatste rondreis

Onze (waarschijnlijk) laatste rondreis voor dit jaar brengt ons naar de Staten Oregon en Washington in het Noordwesten van Amerika tegen de Canadese grens. We zullen ook de grens gaan oversteken om Vancouver en Vancouver Island te bezoeken, maar zover zijn we nog niet. Eerst gaat onze reis van thuis naar Boise (Idaho) waar we een 1ste overnachting doen. Het is een rit van 318mls (511,7km) en we hebben ongeveer 5u nodig om onze bestemming te bereiken dus...wordt het de hoogste tijd om te vertrekken. Maar we hebben nog maar nét Utah verlaten en daar zien we de eerste tekenen van de grote droogte die we dit jaar kennen want er is een brand uitgebroken in deze gigantische open vlakte...

Een beetje verderop krijgen we een heel raar beeld te zien. Deze kamion komt ons tegen gereden aan de verkeerde kant van de weg !!! Of nee...toch niet...het zijn wij die dichterbij komen bij een getakelde kamion. Oef...was me dat effe schrikken ség !

Dan rijden we over de "Snake River" en hier heeft Dominique naar uitgekeken want hij wil hier graag effe een hengeltje uitslaan. Maar groot is zijn teleurstelling als blijkt dat die rivier zo goed als droog staat.

Zonder visavontuur gaat ons reisje verder naar "Twin Falls" (http://en.wikipedia.org/wiki/Twin_Falls,_Idaho) en "Shoshone Falls" (http://en.wikipedia.org/wiki/Shoshone_Falls) die vlak bij mekaar in de buurt liggen. Dit was één van onze 1ste uitstapjes nadat we hier toekwamen in 2009. Omdat het zo mooi is bij die watervallen en omdat we hier al lang niet meer geweest zijn, maken we er een omweggetje naar toe. Spijtig genoeg draait ook dit avontuur op een teleurstelling uit. Wat eens een mega-grote-daverend geruis van watervallen was, is nu een bijna opgedroogde rivierbedding met hier en daar nog een beetje "waterval"...jammer !

Er rest ons dan ook niks anders dan maar meteen door te rijden naar Boise dat we - owv. de omweg - pas na 7u rijden bereiken en dit is het 1ste beeld dat we te zien krijgen van die stad

Vermits het mijn verjaardag is gaan we lekker uit eten in restaurant "Bardenay". Deze eettent is bovendien ook nog een distillerie. Zij maken hun eigen rum, gin en vodka waarmee ze de lekkerste cocktails creëren en ook de keuken is zeer bekend owv. de lekkere gerechten waarvan wij vandaag het bewijs krijgen. En voor diegenen die het zelf eens wil gaan proeven : http://www.bardenay.com

Je houdt het soms toch écht niet voor mogelijk wat voor rare typetjes hier overal rondlopen. Deze persoon mag/kan zeker niet ontbreken in het rijtje van "rariteiten in de US" !

Nadat we genoeg gegeten, gedronken, rariteiten geobserveerd (om niet te zeggen "uitgeloerd" hebben) én mijn verjaardag deftig gevierd hebben begeven we ons naar ons bed voor een welverdiende nachtrust !

Dag 2 van deze trip beginnen we al vroeg in de morgen met een trip via "Hells Canyon"

die ons vanavond nét over de grens met Washington State in het plaatsje Kennewick zal brengen en dat is 359mls (577,7km) en 6u50min. van ons verwijderd...dus héél wat "kilometerkes vreten" vandaag. Als we bij Oxbow Reservoir - dat de grens vormt tussen Idaho en Oregon - toekomen, maken we effe tijd om de benen te strekken en de innerlijke mens te voorzien van spijs en drank. We hebben een picknick meegenomen en de kippebilletjes en het zelfgemaakte brood gaat erin als zoete koek. Dat alles smaakt natuurlijk nog zoveel beter aan de rand van dit meer.

Net voorbij het Reservoir steken we de grens met Oregon over (waarvan hier het bewijs).

Blijkbaar heeft "Hells Canyon" zijn naam niet zomaar gekregen...hoelang deze auto hier al ligt weet ik niet precies, maar blijkbaar toch wel héél erg lang...het is een auto uit de jaren '60. Wel jammer natuurlijk want dit soort auto's zijn eigenlijk véél te mooi om hier zomaar te laten liggen oproesten.

Bij het stadje Baker City zijn er in september 1984 miljoenen tonnen aarde, rots en gruis is van de berg geschoven door onophoudende regenval. Dat heeft een dam gevormd over de Powder River waardoor een deel van Highway 86 begraven werd en honderden mensen geïsoleerd raakten van de buitenwereld. Ik heb jammer genoeg geen goeie website hiervan gevonden, dus jullie zullen het moeten stellen met deze foto's. De eerste foto geeft jullie een beetje meer uitleg (en ik hoop dat jullie het kunnen lezen!), terwijl foto nr. 2 duidelijk laat zien dat Highway 86 zomaar ineens ophoudt te bestaan...

Het wordt zo stilaan avond als we de grens met Washington State bereiken. Steevast nemen we een foto bij iedere plaat van iedere staat die we binnenrijden en meestal kunnen die niet groot en opvallend genoeg zijn. Maar deze hier is écht wel mega-giga-teleurstellend hoor...een plaatje van niks ! Als we niet geweten hadden dat we vlak bij de grensovergang zouden zijn, waren we dit zomaar voorbij gereden !

Nog eventjes en dan zijn we bij ons hotel in Kennewick. Ik heb al vele zonsondergangen gefotografeerd, maar vandaag wil ik eens proberen om de maan op de gevoelige plaat vast te leggen. Da's gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar als ik de foto's achteraf eens goed bekijk, is deze tóch nog de moeite waard geworden...