Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

12-09-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

WWR 2012

Een inmiddels-traditionele-en-jaarlijkse-wederkerende-beurs is de F-16 "World Wide Revue". Al even traditioneel is de Social die daarmee gepaard gaat op de woensdagavond van diezelfde week en dit jaar zal die doorgaan in het Salomon Center in Ogden. Dat Center is een indoor skydive-center, een sporthal/zwembad én een indoor "Kermis" allemaal onder één dak...een hééééél groot complex dus. Wát er ons precies te wachten staat weten we niet want - in tegenstelling tot andere jaren waar er van ons verwacht werd dat we ons zouden "opkleden" - wordt dat dit keer NIET van ons verwacht ! Heel gewoontjes (of "casual" zoals ze dat hier noemen) is goed. Meteen bij het binnenkomen lopen we oude bekenden tegen het lijf. De in-Washington-wonende-maar-van-Zuid-Amerikaanse-afkomst Maria en haar Franse man Frank (mede-sponsors van dit evenement) verwelkomen ons met open armen. Het doet deugd hen weer te ontmoeten...

Dominique zou Dominique niet zijn als hij niet meteen op zoek gaat naar de bar. Hij moet effe zijn beurt afwachten, maar dat geeft hem de kans om goed rond te snuiten wélk drankje hij als eerste wil uitproberen. Hij heeft meteen zijn oog laten vallen op een drankje dat via een ijssculptuur zo in je glas vloeit. Ik zal me al maar voorbereiden dat ik de "designated driver" (de BOB) voor vanavond ben want dan kan ik hem met een gerust hart zijn gangetje laten gaan. Gelukkig hoeven we hier niks te betalen...al het eten én alle drankjes zijn inclusief. Zelfs voor de spelletjes hebben we bij de ingang ieder een zakje muntjes gekregen.

Dan gaan we verder de zaak verkennen. Die indoor kermis lijkt ons wel wat, maar eerst gaan we ons vergapen aan al die spelletje die hier staan. Je kan het spel zo gek niet bedenken of het staat hier wel.

maar het is overal even druk en het duurt effe voor we eindelijk iets gevonden hebben waar niemand staat te wachten én dat we bovendien met z'n 2-tjes kunnen doen...het blijkt een dansspel te zijn en je moet het scherm volgen door op de pijlen op de grond te springen. Hilariteit alom verzekerd !

Omdat ook de innerlijke mens versterkt moet worden (en zeker bij zoveel inspanning...hahaha !) gaan we op zoek naar eten. Dit jaar is het een mix van eetculturen zoals oa. Turkse Kebab en Mexicaanse Taco's en nog zoveel meer dat het te veel is om op te noemen (en om op te eten !).

Na het eten gaan we de rest van de verschillende zalen verkennen want er is blijkbaar nog véél meer te zien en te doen...of wat dacht je van de "pool-tafels", de "klimmuur" of de "surfbaan" ?

Ook het indoor sky-diving-center heeft vandaag zijn deuren voor ons opengesteld. We zijn hier nog al wel eens geweest met een groep Internationals, maar zelf hebben Niki of ik dat nog nooit gedaan. Ik heb een beetje bang dat mijn rug dat niet aankan en Niki vindt het al plezant om anderen aan 't werk te zien. Als we er toekomen is één van de instructeurs nét een demonstratie aan 't geven. Wie weet...misschien heb ik tóch nog ooit het lef om dit eens uit te proberen vóór we terug keren, maar dan wel niet zó hoor...

We begeven ons terug naar de kermis want dat is zeker zo plezant om te zien en te doen. Deze motoren hebben mijn ventje totaal in hun macht en vóór de avond voorbij is ben ik er zeker van dat hij het sowieso wel eens zal gaan uitproberen, maar "er zijn nog een aantal wachtenden" voor hem.

Omdat hij bij die motors toch zijn beurt moet afwachten zakken we af naar de bowlingbanen. Jammer genoeg is er nét op dit moment een technisch probleempje waardoor iedereen machteloos moet toezien. Er valt niks anders te doen dan wachten...en er eentje drinken...en wachten...of naar een andere spel gaan.

En dat andere spel zijn de "botsauto's". GE-WEL-DIG plezant want jongens wat hebben we plezier. Het zijn niet botsauto's zoals we die in België op de kermis kennen, maar deze zijn nóg fijner om in te zitten. Je krijgt ook niet zo'n harde slagen als er iemand tegen je aanbotst en da's maar goed ook !

Eén van de laatste spelletje die we doen is een schietoefening. Maar ook hier weer geen kogeltje zoals op een normale kermis, maar laser-geweertjes en schieten op bewegende beelden op het scherm. Niki wint het 1ste spel, maar als hij bij het 2de de duimen moet leggen, kan hij dat toch niet goed verdragen en daagt mij uit voor een revange (wat hij natuurlijk wint !) Het is 2-1 in zijn voordeel en daar is hij content mee...Je kan van een militair - die gespecialiseerd is in "kleine wapens" - toch niet verwachten dat hij het onderspit zal delven tegen zijn vrouw die niet of nauwelijks een geweer in handen durft te nemen hé ! Maar hij heeft wel alle mogelijke trucken uit de kast moeten halen, want ik laat me natuurlijk ook niet zomaar doen hoor !

Alle punten die we op alle mogelijk spelletjes verzameld hebben, kunnen tegen het eind van de avond omgeruild worden, maar net zoals op een kermis is het ook hier "pure prul" die aangeboden wordt...tenminste als je niet écht héél veel punten verzameld hebt zoals wij. Vermits wij geen kinderen in huis hebben, geven we al onze bonnetjes aan onze Nederlandse vriend Stefan en nu mag hij op zijn beurt een kadootje gaan uitkiezen voor zijn 2 kids Noa & Finn. En zo scoort ook hij "goeie" punten voor vanavond !

Ziezo, de avond zit erop en het is tijd om terug naar huis te gaan. Voor ons rest er nog één World Wide Revue en dat wordt meteen ook de 1ste keer van de vele afscheid-nemen-van-vrienden-rituelen.

Tot de volgend en laatste WWR van 2013 !
Ingrid

Geef hier uw reactie door