Als we goed uitgeslapen zijn en ons ontbijtje achter de kiezen hebben zetten we onze uitstap verder. Vandaag doen we het zuidelijke deel van het park aan en vanavond slapen we in Jackson (WY). Dat wil zeggen dat we onze terugreis aanvatten want dit stadje ligt voorbij het Grand Teton National Park op weg naar huis.

Maar laat ik maar beginnen bij het begin. Zoals ik in het vorige verhaal schreef, heeft Lien enorm goed haar best gedaan om zoveel mogelijke opdrachten op haar papier te voltooien. Gisterenavond had ze al 11 van de 17 dieren die ze moest proberen te zoeken in het park ook wel écht gezien én ze heeft ook enkele opdrachtjes vervult. Ze glunderd als ze héél fier haar papier overhandigd aan de Ranger. En dan komt het meest spannende moment van de dag...Lien mag de "eed" afleggen - en dat gebeurd in het Engels ! - en dan krijgt ze haar badge opgespeld door de Ranger van dienst...zie maar eens hoe fier ze is...(en wij natuurlijk ook) ! Vanaf nu heeft ze ook een titel want ze is nu officieel "Junior Ranger of Yellowstone National Park" !!





We rijden het park binnen - Lien nog steeds gewapend met haar papier want ze wil nog meer dieren zoeken - en meteen is het al raak. Hét symbool van Amerika is de "Bald Eagle" (Amerikaanse zeearend) en je moet écht wel veel geluk hebben om hem te zien, maar wij zijn "geluksvogels". Hij zit gewoon in en boom te wachten tot wij foto's maken. Meer tekst en uitleg over dit beestje : http://nl.wikipedia.org/wiki/Bald_Eagle



Als we voor de zoveelste keer voorbij een rivier rijden, wil Niki wel eens gaan kijken of er misschien vissen te bespeuren zijn en of hij misschien effe een hengeltje zou kunnen uitgooien. Helaas...noppes...niks...niente van vissen te bespeuren. Joni komt op dat moment op het lumineuze idee om effe te gaan "pootje baden". Het water voelt heerlijk aan en binnen de kortste keren staan we met z'n 3-tjes tot aan onze knieën erin. Héél eventjes maar draai ik mijn rug en Lien en Joni besluiten over te gaan tot een watergevecht. Met z'n 2-tjes nemen ze het op tegen Oma Nana en kliederen ze me kletsnat ! Dat kan ik niet zomaar ongestraft laten gebeuren en zonder me te bedenken geef ik hen een koekje van eigen deeg...





Als we weer verder rijden zien we een eind verderop 3 elks die staan te drinken in diezelfde de rivier. Nog maar goed dat ze ons niet gehoord hebben, anders zouden ze het zeker op een loopje gezet hebben ! Maar kijk eens naar onderstaande foto...in het hoge gras steken enkele Canadese ganzen hun kopje op.



En dan komen we bij een plek die zeker de moeite waard is om te stoppen. Op deze uitgestrekte vlakte bevinden zich een aantal warmwaterbronnen. Bij het begin van deze wandeling maken we op de brug een foto van Joni en Lien. Op de achtergrond zie je de dampen van de kokende bronnen al. 



Vermits deze bronnen ontstaan onder het aardoppervlak en vermits we hier eigenlijk op een vulkaan aan 't wandelen zijn, kan je je voorstellen dat het hier stinkt naar zwavel (precies rotte eieren !), maar de bronnen zelf zijn zoooo mooi en glashelder



Via houten paadjes wordt je voorbij grote bronnen geleidt en één van die bronnen is de "Grand Prismatic". Deze prismatic meet 75 bij 90 meter, heeft een diepte van 49 meter en het water heeft een constante temperatuur van 85°C. De diep blauwe kleur heeft de prismatic te danken aan zijn extreme zuiverheid. De oranje-achtige kleur aan de rand van de bron komt door de bacteriën die daar leven. De mooiste foto's moet je vanuit de hoogte nemen. Maar vermits we niet zo heel veel tijd hebben, houden wij het op een wandeling tot aan de rand van die prismatic. Ik heb wel een website voor jullie, maar veel meer uitleg heb ik daar ook niet op gevonden : http://nl.wikipedia.org/wiki/Grand_Prismatic_Spring





De volgende niet-te-vergeten bezienswaardigheid is de "Old Faithful". Deze geiser spuit met de regelmaat van de klok iedere 90 minuten (met een mogelijke kleine afwijking van 15') om en bij de 32.000 liter kokend water 56 meter de hoogte in. Het is één van de grootste trekpleisters voor de duizende toeristen - nét zoals wij nu - die ieder jaar weer Yellowstone NP bevolken. De website : http://nl.wikipedia.org/wiki/Old_Faithful



Op een verlaten plekje bij de oever van Yellowstone Lake maken we nog enkele foto's. Daarna gaat onze weg verder naar het zuiden en zonder dat we het goed en wel beseffen, hebben we Yellowstone verlaten...



...en rijden we zo "Grand Teton National Park" in de staat Wyoming binnen. De eerste van onderstaande foto's is uiteraard bij de ingang genomen, terwijl je op de volgende foto een goed zicht krijgt op de "Grand Teton". Deze naam heeft het te danken aan een Franse pelsjager die ze "tétons" (het frans voor "tepel") noemde. Het park - ten Zuiden van Yellowstone - behoort tot de Rocky Mountains en is 1255km² groot. Het heeft bijna 320km aan wandelpaden en is sinds 26 februari 1929 een Nationaal Park. Uiteraard heb ik ook hiervan een officiële website voor jullie gevonden : http://nl.wikipedia.org/wiki/Grand_Teton_National_Park





De uitgestrektheid van dit park is adembenemend mooi en de wolken die hier zijn komen opzetten, maken onze foto's alleen nog maar spectaculairder.





Een pelikaan - rustig dobberend op het water - is nog zo'n een beeld dat je niet zomaar te zien krijgt in België. Vandaar dat ik het toch wel de moeite vind om deze foto hierbij te zetten.



Terwijl Niki rijdt zitten Joni, Lien en ik - moe maar tevreden - nog na te genieten van dit avontuur. Plots maakt hij ons attend op een bizon die de straat oversteekt. Niet alleen Lien, maar wij allemaal, kunnen er maar niet genoeg van krijgen en natuurlijk gaat de auto aan de kant en blijven we zitten tot het "beestje" veilig en wel de andere kant bereikt heeft. Daar staat het hek van de wei open en - alsof het zijn alledaagse doen is - wandeld onze bizon netjes naar binnen...terwijl alle verkeer stilvalt...maar daar trekt deze bizon zich niks van aan. Dit is "zijn" domein en de toeristen moeten zich maar aan hem aanpassen hé !



De avond sluiten we af met een lekker etentje, maar wat hebben Lien en haar mama veel te vertellen van alles wat ze gezien en meegemaakt hebben. Het heeft een serieuse indruk nagelaten...bij alle 2 !



Jackson is een heel mooi, pitoresk stadje dat we morgen eens een beetje beter willen bekijken. Daarna gaan we naar huis en komt er een einde aan dit Yellowstone verhaal...maar gelukkig nog niet aan de vakantie !

Ingrid