Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

12-06-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Hoeselaren op bezoek !

Yep...ze zijn er...onze Hoeseltse vrienden Gunter, Inge en Erwin (in dit verhaal gewoon "Mouche" genoemd) ! We hebben er lang naar uitgekeken, maar nu kunnen we hen eindelijk verwelkomen op de luchthaven van SLC. Als een heus "welkomstcommitée" (alias de lokale paparazzi) staan we hen op te wachten...

We hebben voor onze gasten een BBQ voorbereidt, want omdat ze net 3 drukke dagen in New York achter de rug hebben, denken wij dat ze toch niet veel zin meer zullen hebben om nu nog iets te gaan ondernemen.

De dagen daarna zullen ze er toch moeten aan geloven en tronen we hen mee naar de mooiste plekjes hier in de buurt. Als eerste gaan we uiteraard naar Antelope Island State Park. Dit mooie eiland ligt op amper 20km van onze deur, maar het is een plek die voor altijd op mijn netvlies gebrand zal zijn...dit ga ik écht wel missen als we eens terug in België wonen. Onderstaande foto is er eentje genomen vanaf het eiland waar je kijkt in de richting van "onze" stad Layton. Er is geen wind en het meer is zo stil en zo glad als een spiegel...

We gaan er met grootste verwachtingen naar toe omdat we heel graag een paar bizons zouden willen zien. En ja...we zien één enkel verdwaald exemplaar, maar wel eentje die ons van héél dichtbij komt beloeren...

...tenminste we dáchten er maar ééntje te zien te krijgen, maar als we een eindje verderop de volgende bocht nemen, komen we oog in oog te staan met een ganse kudde (zo'n 300 à 400 stuks) die nét besloten hebben de baan over te steken en die nieuwsgierige "Hoeselaren" te doen stoppen...wat een "sjoaspinnen" !!!

Tegen de avond worden we met z'n allen nog een beetje extra verwend want zowel de zon als het beetje wolken hebben samen besloten om ons gezelschap een fantastisch mooie zonsondergang kadoo te doen.

Na het diner bij onze meest favorite eet-tent maken we de balans op van alle indrukken die onze gasten op het eiland opgedaan hebben. Inge, Gunter en Mouche komen volmondig tot de conclusie dat ze inderdaad een ongelofelijke ervaring hebben opgedaan...iets dat ze nooit meer zullen vergeten ! Daar moet op geklonken worden met een pint(je), maar hebben jullie de petten als eens goed bekeken die Gunter en Mouche speciaal hebben laten maken op de basis ? Bekijk dan de 2de foto maar eens goed...zelfs hun namen staan er - in het Hoeselts - op geborduurd ! Zo kunnen ze zich nooit van pet vergissen...

's Anderendaags staat er een rondrit door de bergen en een bezoekje aan Park City op het programma. Van bij ons thuis gaat het naar Snowbasin (want we willen hen natuurlijk ons ski-oord tonen !) en daarna passeren we - via East Canyon Lake - "Devils Slide" (dé plek bij uitstek waar Niki graag gaat vliegvissen !)

Park City werd door de Olympische Winterspelen van 2002 op de wereldkaart geplaats en natuurlijk kan je hier niet zomaar voorbij rijden zonder een foto met de springschansen op de achtergrond...hét bewijs dat je wel degelijk hier geweest bent ! Voilà...onze 3 musketiers bij de springschansen...

Het stadje zelf is de moeite waard om een bezoekje aan te brengen. Je weet immers maar nooit of Robert Redford - die hier naar het schijnt woont - zomaar ineens je pad hier kruist of naast je staat in één of ander winkeltje. Misschien treffen we hem ook wel in dit cafeetje ? Want zoals échte "goede" Belgen gaan we natuurlijk ook nog een pintje (of iets anders voor de dames) drinken hé !

Als we daarna onze terugweg aanvatten besluiten we niet via de autostrade te gaan, maar een kleinere binnenweg te nemen. Op onze tocht zien we in een weiland plots grote vogels die noch Niki noch ikzelf hier ooit al gezien hebben. We houden halte om foto's te maken en er breekt een heuse discusie los over welk soort vogels dit nu eigenlijk is. Vanop een afstand lijken het een soort reigers te zijn. Mouche is er echter vast van overtuigd dat het hier gaat om één of andere soort kraanvogel. En inderdaad...Mouche heeft gelijk. Bij nader onderzoek blijkt het hier te gaan over de "Sandhill Crane" oftewel de "Canadese Kraanvogel". Speciaal voor Mouche doe ik er deze link bij : http://nl.wikipedia.org/wiki/Canadese_kraanvogel, maar het staat ieder van jullie natuurlijk ook vrij om daar een kijkje te gaan nemen.

De dag wordt afgelsoten met een dineetje in "The Prairie Schooner" een heel gezellig restaurantje waarvan hier een foto zodat je je een beetje kan voorstellen hoe het er daar binnen uitziet.

Op onze laatste avond samen maken we een paar "groepsfoto's". Op de achterste rij herken je vlnr. Niki, Gunter en Mouche. De 2 schoonheden op de voorgrond zijn niemand minder dan Inge en ikzelf.

Hoeselaren zullen het niet onder stoelen of banken steken dat ze altijd wel te vinden zijn om een feestje te bouwen (lees de boel een beetje op stelten te zetten !). Mouche heeft mijn gitaar al lang zien staan en kan zich vanavond niet meer bedwingen. Samen met Dominique maakt hij er een Karaoke-avond van. Ik weet het Mouche...ik had het je nog zo beloofd hiervan géén foto's te zullen publiceren, maar ik kan er écht niks aan doen...ik kan het niet laten, want ook dit is een herinnering die ik in mijn boek wil hebben !!!

Mouche...onthou één ding...alles kán en zál tegen je gebruikt worden want ook Inge en Gunter maken van de gelegenheid gebruik (misbruik) om dit tafereel op de gevoelige plaat vast te leggen. Zo zie je maar...'t is van je beste vrienden (bovenvermeld duo !) dat je het moet hebben hé !

Aan alle mooie liedjes komt vroeg of laat ergens wel een einde en het is aan mij om onze vrienden naar de luchthaven te brengen. Bij de check-in nog gauw een foto en daarna moeten we afscheid nemen.

Mouche, Gunter & Inge...dit "afscheid nemen" valt me zwaar. Het was enorm fijn jullie te kunnen ontvangen en jullie te kunnen laten kennismaken met ons leventje hier. We hopen dat jullie er net zoveel van genoten hebben als wij. Geniet van de vele foto's...ze zullen één voor één de nodige herinneringen met zich meebrengen. Bedankt voor jullie vriendschap en tot volgend jaar bij ons bezoek aan België !

Liefs, Ingrid & Dominique

Geef hier uw reactie door