Onze aankomst in België is dit keer niet onopgemerkt voorbij gegaan. Na een lange vlucht van 9u en 40 minuten zijn we toegekomen op de luchthaven van Charles de Gaulle in Parijs. Een uurtje later zitten we in de TGV die ons tot Brussel zal brengen. En daar staan dochter Joni en zoon Jo ons op te wachten...'t is te zeggen...we hebben hen effe moeten zoeken tussen die mensenmassa in het station van Brussel Zuid hoor ! Maar al bij al...na nog eens een uur met de auto onderweg geweest te zijn belanden we dan eindelijk in Zolder bij mijn dochter Joni, schoonzoon Rob en kleindochter Lien thuis. Niki en ik zijn alletwee bekaf, maar we hebben ernorm veel "goesting aan een goei zjat kafféé". Groot is onze verbazing als mijn dochter aankomt met een gigantisch mooie, grote taart. Waaraan hebben we dít te danken vragen we ons af ???



Joni legt uit dat er gisterenavond een mevrouw langs gekomen is die deze taart gebracht heeft. Onze vriendin Marleen - die ik toevallig heb leren kennen via deze blog én via een gemeenschappelijke vriendin - heeft speciaal voor ons deze verrassing gemaakt en hem bij Joni bezorgt ! Ze hoopt dat we ons die laten smaken...WAT EEN VRAAG ! Natúúrlijk laten we ons dit welgevallen ! Onmiddellijk wordt de mega-taart aangesneden en de aanwezigen doen er zich tegoed aan !



Een aantal dagen later onmoeten we Marleen in Bilzen. En ik ben natuurlijk heel blij en fier dat ik deze "taarten-kunstenares" nu via mijn blog eens in de bloemetjes kan zetten.



Lieve Marleen, dank je wel voor die geweldige taart, maar vooral voor je vriendschap !!! We hebben al vele dingen gemeenschappelijk, maar dat zal zeker nog meer worden als we eens terug in België wonen. Je hebt me ooit iets beloofd en geloof me...ik hou je eraan hoor (jij weet wel wat ik bedoel hé !)

Liefs, Ingrid