Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

08-10-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Oktoberfest

Ik weet het en jullie hebben gelijk...we rollen als het ware écht wel van het ene naar het andere. We zijn nog maar net terug van Washington en de feestjes beginnen alweer. Het is ons jaarlijkse "Oktoberfest" en Niki en de Duitser Paul zijn de oprichters. Het wordt een speciaal feestje want voor Paul wordt het zijn laatste "Oktoberfest" hier in Utah. Dus begin ik mijn verhaal vandaag maar eens met de organisators aan jullie voor te stellen. Vlnr. Paul, ik, Manuela en Dominique.

Paul heeft voor een speciale attractie gezorgt. Hij heeft voor de gelegenheid accordionist Rick weten te strikken. Rick woont dan wel in SLC, maar zijn ouders zijn échte Duitsers. Als we Paul mogen geloven zal deze brave, Duitse jongen de ganse avond voor de nodige ambiance zorgen.

En dat klopt ook wel. Zodra Rick de eerste tonen aanslaat, staan de mensen recht en begeven ze zich op de dansvloer. Philipine (87 jaar oud) en de vader van Rick proberen voorzichtig een paar danspasjes uit.

Daarna zoekt Rick 10 vrijwilligers. Hij heeft een aantal koe-bellen meegenomen en wil daarmee een liedje ten gehore brengen. Alle 10 de slachtoffers krijgen zo'n bel in hun handen en als hij teken doet moeten ze bellen. De andere aanwezigen in de zaal houden zich al klaar om de oordopjes aan te doen, maar eens het startsein gegeven wordt, klinkt dit samenspel écht wel heel goed en al gauw weerklinkt de "Koekoekswals".

Ook de polonaise mankeert niet en iedereen - en dan meen ik ook écht iedereen - doet er aan mee.

Hoe later de avond wordt des te losser en uitbundiger worden de gasten. De ene shlager volgt de andere op tot plots "An die Nordsee Kuste" ingezet wordt. Niki en ik bekijken mekaar, duiken de dansvloer op en nodigen op onze beurt de anderen uit om komen mee te doen. Dít hadden zelfs de Duitsers nog nooit gezien of meegemaakt. We hadden nogal succes met onze "boot" én we hebben ze hier allemaal nog iets geleerd !

En dan was er nog die ene grote ster, waarvan niemand wist dat hij zou komen. Bloed zweet en tranen heeft het ons gekost om die man te overtuigen af te zakken naar HAFB voor het Oktoberfest...Heino ! Paul, die in Duitsland dirigent was en heel goed kan zingen, doet uiteraard voor deze laatste keer ook mee.

Het was weer een geweldige avond met heel veel plezier. Iedereen heeft ervan genoten dus doen we het waarschijnlijk volgend jaar nog maar eens over. Alleen zal Dominique voor versterking moeten zorgen nu Paul en Manuela terug naar Duitsland verhuizen. Maar dat zal niet zo'n groot probleem zijn denk ik.

Ingrid

Geef hier uw reactie door