Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

03-08-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De rest van't verhaal

Wat hebben we nog meer gedaan met ons bezoek ? Wel...na Antelope Island en een verkwikkende nachtrust ging het sight-seeing-verhaal verder in Salt Lake City uiteraard !!! Eerst haltes waren "The Capitol"

en Temple Square dat we met een gids bezochten (maar daar heb ik al genoeg foto's van gepost). Daarna gingen we naar het Make-A-Wish-huis. Vrijwilliger zijn voor deze organisatie in België is wel effe een ietsiepietsie anders dan hier in de States. Winnie kwam ogen te kort om alles in zich op te nemen. Ze wilde zoveel mogelijk ideetjes opdoen om na haar thuiskomst, in België misschien één en te ander veranderen. Samen met dochter Lauren wilde ze hier een foto als bewijs dat ze er wel degelijk geweest is !

We kuierden langsheen de muur vol met wonderlijke verhalen van volbrachte wensen. De ene wens al mooier, maar ook tastbaarder en emotioneler dan de andere. Kippevel momenten !

Deze sterren zijn stille getuigen van volbrachte wensen. Ieder wenskind mag - mits een heuse ceremonie - haar/zijn glazen sterretje omhoog mag hijsen en die sterren zullen daar nu voor altijd blijven hangen...

Eten deden we voor de verandering eens op z'n "Belgisch" met frieten van de enigste échte Belgische frituur die Utah rijk is ! De Brugse uitbater is een gewezen Sabena-piloot die z'n job opgaf om hier frieten te komen bakken. Zijn zaakje heet heel toepasselijk..."Bruges" en hij verkoopt er frieten en "The real Belgian Wafels". Wat we in de Belgische frituren een "mitrailette" noemen heet hier "a machine-gun" en in de winter (vanaf oktober) kan je er "stoofvlees met frieten" oftewel "fries and stew" krijgen. Alleen bereid hij zijn "stew" met Guinness bier en dát mogen die Mormonen dan wél eten omdat de alcohol er uitgekookt is (zeggen ze...).

We deden nog een paar schoenwinkels waar Lauren meteen "haar" schoentje gevonden had !

Andreas kon het kattekwaad niet laten, zelfs niet in de winkel. Hij probeerde die stilletto's ook uit en trokt daarbij de meest lachwekkende gezichten. Ons fotomodel in spé...

We mochten toch onze mannen ook niet vergeten hé ! Onderweg naar huis wilden ze een pintje gaan drinken en Niki weet als de beste waar je die zo groot mogelijk en zo goeie koop mogelijk kan versieren. Als ze dit pintje uithebben zullen ze er weer wel tegen kunnen zeker ? Allez...voor effe dan toch !

De volgende dag is het "koekenbak"...letterlijk ! Toen wij in mei bij onze vrienden logeerden heeft Lauren al gevraagt om samen koekjes te bakken. Tijdsgebrek heeft destijds roet in 't eten gestrooid, maar we hebben het goedgemaakt. De kids leefden zich uit en creërden échte meesterstukjes...té mooi om op te eten.

Die namiddag zijn zij naar het zwembad geweest. Ik kon niet mee omdat ik op een farewell van één van onze families moest zijn. Ik haalde hen in de vooravond weer op en blijkbaar hadden ze het helemaal naar hun zin gehad. Diezelfde avond waren we uitgenodigd bij onze Nederlandse vrienden Lia & Wouter.

En natuurlijk kwamen we dan op een gegeven moment aan alweer die "laatste" avond. We namen hen mee naar een Japans restaurant. Het is in dit restaurant de gewoonte dat de kok een aantal stukjes vlees, kip of vis apart houdt...dat doet hij natuurlijk express, maar Andreas kon zijn plezier niet op toen bleek dat die kok het bepaalde stukje scampi rechtstreeks in zijn mond probeerde te flikkeren...

Nog een laatste sfeer foto op ons terras en dan op tijd in bed. De volgende morgen was het uit met de pret...de vakantie voorbij...tijd om terug naar huis te gaan...We zullen hen gaan missen, zoveel is zeker !!!

En daar gingen ze dan. Nog even aanschuiven om door de douane te gaan, nog gauw een laatste foto, de laatste groetjes, een laatste dikke knuffel, kussen (én tranen) en toen...waren ze weg...foetsie...

Lieve vrienden, als jullie al maar voor de helft zoveel genoten hebben van jullie verblijf als wij van jullie komst, weten we dat het goed geweest is ! We hopen dat jullie we-komen-nog-eens-terug-plannen ook werkelijkheid worden. Weet dat we jullie gezelschap, vriendschap en aanwezigheid erg gewaardeerd hebben.

Veilige en behouden reis terug naar België, Ingrid

Geef hier uw reactie door