Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

18-06-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Voor Ma en Nonk Jef

Als je ver van thuis woont - zoals wij - is het best wel moeilijk als je zit te wachten op het resultaat van een operatie. En zeker als het je eigenste Ma is die "onder het mes" moet. Ze wordt aan haar schouder geopereerd en op haar leefdtijd is dat geen kleinigheidje. Maar ze heeft er goeie moed in en het zal ook wel allemaal vlotjes verlopen. De ganse nacht heeft de kaars gebrand - het moment van de operatie in België - maar tegen de morgen (4:30am voor mij !) kan ik mijn zenuwen niet meer de baas en stuur ik een sms naar mijn zus met de vraag "of er misschien al nieuws is ?". Ja hoor...dat was er...Men heeft de operatie uitgesteld tot namiddag. Het wordt dus weer bang en nerveus afwachten. Tegen 12:45pm krijg ik dan eindelijk het verlossende sms-je "Ma is terug op haar kamer en slaapt rustig. Morgen zal er meer nieuws zijn". Héhé...gelukkig ! En binnenkort krijgt ze dit kaartje...

De dag daarna spreek ik Ma via de telefoon en zo te horen lukt het wel. Amper 2 dagen later krijg ik opnieuw telefoon maar dit keer wel al om 6:45am. Het is Joni die me belt en als ze dat zo vroeg op de morgen al doet is dat meestal géén goed nieuws...ik ben op mijn "qui vie". Mijn vermoeden wordt bevestigd als ze me verteld dat Ma haar broer - Nonk Jef - overleden is. Dat zoiets net nú moet gebeuren - nu dat zij in het ziekenhuis ligt - maakt het waarschijnlijk allemaal dubbel zo moeilijk voor haar. Zij en haar broer waren van kindsbeen af beste maatjes. Een overlijden in je familie is altijd erg en veel te vroeg, maar hij is de 2de van de familie die ons - op wel zéér korte tijd - verlaat.