Inhoud blog
  • Mededeling!!
  • Hyrum & A.I.S.P.
  • Skiën & ijshockey
  • NL-ers op bezoek
  • MAC
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Archief per maand
  • 05-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
    Blog als favoriet !
    Zoeken in blog

    Ons Amerika avontuur

    Layton

    03-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Savannah Site Seeing
    Woensdag 2 & vandaag, donderdag 3 februari heb ik het voor mezelf héél rustig gehouden, terwijl Dominique zijn aandacht vooral op de vergaderingen toegespits heeft. En dus wordt dit een verslagje over 2 dagen.
    Ik ben gaan heel wat gaan rondwandelen en heb hier en daar toch wel genoeg dingen gezien die ik - zodra Niki gedaan heeft met zijn cursus - hem wil laten zien. "Site Seeing" heet dat (oftewel "toertjes maken" door de stad) om een beter beeld te krijgen van het verleden van Savannah. Om het geheel een beetje romantisch te maken laten we ons rondrijden met paard en koets.



    Vermits we maar met z'n tweetjes zijn, krijgen we van onze vrouwelijke gids een "op maat gemaakte" rondrit. Ze neemt ons mee door alle mogelijke straten met heel mooie, typische Koloniale huizen.





    Jullie hebben zich misschien al wel afgevraagd wat dat rare spul is dat hier in de bomen hangt. Dat is "Spanish Moss" (Spaans mos), terwijl het eigelijk helemaal niks met mos te maken heeft. Het is een gevaarlijk goedje als je het mij vraagt. Hier in Savannah wordt ons met nadruk gezegd dat mos NIET aan te raken. Er zou namelijk een soort parasiet in leven. Hele kleine, onoogelijke beestjes die - als je dat spul in je handen neemt - onder je huid kruipen en héél veel jeuk veroorzaken. We blijven er dus maar beter af ! Als je er meer wil over weten kan je gaan kijken op : http://en.wikipedia.org/wiki/Spanish_moss 

    Dan komen we aan dit pleintje waar het standbeeld van General Oglethorphe (als je goed kijkt zie je hem misschien !) staat. Hij zette - samen met zijn kolonisten - op 12 februari 1733 voet aan wal zetten in Yamacraw Bluff. Daar werden zij begroet werden door het Opperhoofd van de Yamacraw Indianen, Tomochichi. 
    Die dag werd de stad Savannah gesticht, samen met de Kolonie Georgia.
    In 1751 werd Georgia een Koninklijke Kolonie en Savannah werd de koloniale hoofdstad. Haar naam dankt Savannah uiteraard aan de "Savannah River".



    Dominique heeft zich - in ons stamcafeetje "The Six Pence" - laten vertellen dat er in de buurt van het café "iemand" van de Rockgroep AC/DC woont (of woonde ?). Nieuwsgierig als hij is, wil hij nu écht wel weten of dat hele verhaal op waarheid berust. Hij vraagt onze gids om meer tekst en uitleg. Zij is natuurlijk héél fier dat ze hierop een antwoord kan geven. En niet zomaar een antwoord...nee hoor...ze neemt ons gewoon méé naar het huis van Cliff Williams ! Dominique kan zijn vreugde niet op als ze dan ook nog halt houd om ons de kans te geven het huis eens goed te bestuderen en foto's te nemen. Maar...Dominique zou Dominique niet zijn als hij het niet zou wagen om gaan aan te bellen..."Hij moest ook maar eens thuis zijn, en ik moest ook maar eens de kans krijgen om hem LIFE te zien"...ik hoor het hem nog zo zeggen...
    Jammer maar helaas, het huis staat te koop...er is niemand thuis !



    Eenmaal teug bij ons beginpunt nemen we afscheid van onze gids en zetten we onze weg tevoet verder naar het "Telfair Museum" (of het Museum voor Schone Kunsten).



    Als we daar toekomen is het voor hen bijna sluitingstijd, maar we willen toch nog graag naar binnen omdat we het beeld van "The Bird Girl" willen zien. Van de originele mal zijn slechts 4 beelden gemaakt. Dat van Savannah - 50 inches of 127 cm groot - is het meest bekend van de vier. Het is een jong meisje in een simpel kleedje, met droevige blik en haar hoofd naar lichtjes links gebogen. Ze houd haar ellebogen stevig tegen haar lichaampje gedrukt terwijl ze 2 kommen in haar handen heeft. Het lijkt alsof ze vogels wil voederen. Daarom wordt ze "The Bird Girl" genoemd. Het beeld is gemaakt in 1936 maar werd pas in 1993 beroemd toen fotograaf Jack Leigh opdracht kreeg om een beeld te zoeken voor de voorpagina van het boek "Midnight in the garden of Good and Evil" van John Berendt. Dat boek werd verfimd in 1997 door Clint Eastwood.
    In het museum mogen we geen foto's maken, daarom haalde ik deze van het internet.



    We maken nog een laatste wandelingetje door een adembenemend mooi park...



    en zetten dan voet naar de plaats van afspraak met een gedeelte van de groep deelnemers aan deze cursus. Vanavond gaan we eten in het "Piratenhuis" waar het (naar het schijnt) krioelt van piraten geesten en andere spoken ! Ben benieuwd of we er een paar te zien krijgen...Het restaurant ziet er in ieder geval veelbelovend uit (wat die spoken en geesten betreft toch...de rest moeten we nog maar afwachten !). We krijgen er verhalen te horen waar je de haren recht van omhoog gaan staan !!! De muziek, de sfeer en het aangepaste interieur doet je kippevel krijgen.
    Zo meteen komt er hier één of ander spook uit de kast rollen...





    Maar we gaan hier niet weg vóór alleer ik nog een foto gemaakt heb van de cursisten. Er word mij nadrukkellijk in het oor gefluisterd dat ik moet opletten wat ik doe, want anders zouden er wel eens spoken op deze foto kunnen tevoorschijn kunnen komen.
    Aan jullie om ze te zoeken...



    Nog één dag hebben we tegoed. Morgen gaan we naar een katoenplantage. 't Is te zeggen...naar de overblijfselen ervan. Maar dat is een verhaal voor morgen.
    En zaterdag...dan gaan we terug naar huis.

    Ingrid


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)


    Foto



    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Laatste commentaren
  • Heel veel moed toegewenst (annick en fred)
        op Mededeling!!
  • taart (Kristel)
        op Zieke Lien
  • Weerzien (Muziek Marjolijn)
        op Van harte welkom op de blog van ons Amerika-avontuur !
  • Groeten vanuit Holland (Stefan)
        op New Years Party
  • samenkomst (Eliane)
        op Neven & Nichten Hendrickx

  • Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs