Ons Amerika avontuur

Inhoud blog

	Mededeling!!
	Hyrum & A.I.S.P.
	Skiën & ijshockey
	NL-ers op bezoek
	MAC

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Archief per maand

	05-2014
	01-2014
	12-2013
	08-2013
	07-2013
	06-2013
	05-2013
	04-2013
	03-2013
	02-2013
	01-2013
	12-2012
	11-2012
	10-2012
	09-2012
	08-2012
	07-2012
	06-2012
	05-2012
	04-2012
	03-2012
	02-2012
	01-2012
	12-2011
	11-2011
	10-2011
	09-2011
	08-2011
	07-2011
	06-2011
	05-2011
	04-2011
	03-2011
	02-2011
	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	07-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	11-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	03-2009
	02-2009

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Zoeken in blog

Ons Amerika avontuur

Layton

31-01-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Savannah (deel 1)

Dominique moet naar Savannah voor een cursus en we beslissen om er dan maar een weekje van te maken. Savannah is een stad in de staat Georgia die bekent is omwille van z'n slavernij in de jaren 1800. Nu heb ik al veel daarover gelezen en in films gezien, maar de geschiedenis van Savannah intrigeert me en ik ben blij dat ik meekan. De luchthaven van Savannah is er tenminste al eentje om "U" tegen te zeggen !
Klein, maar héél proper en netjes...

Ook onze kamer - waar we de eerstvolgende week onze intrek zullen in nemen - mag gezien worden en is iets helemaal anders dan die van Dallas Fort Worth (10 nov. 2009)

Omdat we pas laat zijn aangkomen hier in Savannah houden we het de eerste dag op een wandeling in de buurt van het hotel - op zoek naar dingen die we de volgende dagen kunnen gaan doen - en een lekker etentje. We kruipen op tijd in ons bed, want morgen willen we fris en uitgeslapen zijn om aan een nieuw avontuur te beginnen.

Dag 2 gaat het meteen richting de binnenstad. We zouden er naartoe kunnen wandelen, we zouden een taxi kunnen nemen of de bus, maar we hebben iets nieuws gezien...een "pedicab". Da's niks meer of minder dan een "fietstaxi" ! En omdat dit iets is wat we nooit eerder gedaan hebben kiezen we hiervoor natuurlijk. Deze meneer brengt ons niet alleen op onze bestemming, hij geeft ons onderweg ook nog tekst en uitleg over de "zijn" stad...en da's natuurlijk mooi meegnomen, zo'n gids er gratis bij te krijgen !

Plaats van bestemming is dit gigantische gebouw...het "Community Center" of stadhuis.

Daar nemen we de lift naar de benedenverdieping en komen zo uit op "River Street". River Street is wat we in België aan zee "op den dijk" zouden noemen. Het is hier heel gezellig wandelen en je kan er letterlijk het ene winkeltje binnenlopen en het andere weer buiten.

Eén van de vele winkeltjes is de "Candy Store". Een snoepwinkeltje, een museumpje waar Coca-Cola treintjes boven je hoofd voorbij komen, een drankgelegenheid én een cremerie...alles in één klap.

Maar wie River Street zegt, begrijpt dat hier ergens een rivier moet zijn.
Bij het zien van onderstaande foto van één van de toeristische boten moet ik spontaan denken aan het boek van Mark Twain "De avonturen van Huckleberry Finn" dat zich afspeeld in de periode van de slavernij en de Amerikaanse burgeroorlog (1861-1865) tss. de Noordelijke en de Zuidelijke Staten.

Wat we hier nog gevonden hebben en wat ik helemaal niet (meer) wist is dat Savannah in 1996 de openingsceremonie voor de Olympische Zomerspelen in Atlanta organiseerde.
Dit is een overblijfsel daarvan...

Savannah heeft nog andere beelden en monumenten. Eén van die beelden is "The Weaving Girl" (het Wuivende Meisje). Het is een standbeeld voor de "onofficiële begroetster van Savannah" - Florence Martus - die gedurende 44 jaar (1887-1931) - ieder schip dat in of uit de "Port of Savannah" voer - begroette vanuit haar huisje op Elba Island (een klein stukje land in de Savannah Rivier dichtbij de Atlantische Oceaan). Overdag deed ze dat met een zakdoek, 's nachts gebruikte ze een lantaarntje. En in die 44 jaar dat zij de wacht hield zou er geen enkel schip verloren gegaan zijn (aldus de legende).

Savannah is natuurlijk ook bekend om zijn plantages en katoenhandel. Over de plantages (die vooral draaiden op de rug van de hardwerkende slaven) én over de slavenhandel wordt hier NIET gepraat. Het lijkt alsof ze de hele toestand over slavenhandel en slavernij in de doofpot willen steken.
Daar zijn wij natuurlijk niet mee gediend dus zullen we in de loop van deze week toch nog proberen ergens een échte plantage te vinden. Dit prachtige gebouw is een stille getuige van de katoenhandel (en z'n verscholen verleden).

We zetten een punt achter deze dag in een gezellig cafeetje (alias restaurantje) waar een heel vriendelijke meneer spontaan aanbied om een foto van ons 2-tjes te maken.

Morgen begint Dominique aan zijn cursus, dus ga ik er alleen op uit. Voor mij word het een dagje in het museum op zoek naar het verleden van deze stad.

Tot morgen, Ingrid

Geef hier uw reactie door