Diep in de prehistorie ontdekte de mens dat stenen. speren, pijlen en bogen handige dingen waren om rivalen en lastige landsburen uit de weg te ruimen.

De oermens is dus de uitvinder van de oorlog, een tijdverdrijf waarmee de mens zich door de eeuwen heen heeft vermaakt.
Op een gegeven moment ontdekte men dat dieren er ook wel bij betrokken konden worden.

De geschiedenis van soldaten te paard is even oud als die van vechtende legers.
Eerst droegen de paarden slechts licht bewapende zwaard of lansvechters, maar in de volgende generaties moesten ze een steeds zwaardere last dragen.

In de Riddertijd was niet alleen de ruiter, maar ook het paard bepantserd en droegen beiden een harnas.
Met de uitvinding van de musket, een voorloper van het moderne geweer, en het kanon waren de dagen van het harnas geteld.

Snellere, minder zwaargebouwde paarden werden ingezet en moesten in volle galop in het strijdperk de vijandelijke kogels voorblijven.
Legers werden door de staat betaalde beroepsinstellingen, waarbij in geval van nood ook nog wel eens een beroep gedaan werd op huurlingen uit een ander land of streek.
In de 19de en begin 20ste eeuw waren cavaleriepaarden een belangrijke investering voor ieder leger.
In het leger werd onderwezen dat het paard belangrijker was dan de man én de verzorging van deze dieren liet dan ook niets te wensen over!

Vroeger ging ik veel vissen met een zekere Herman Nijenhuis uit Huissen, die vroeger wachtmeester bij het cavalerieregiment "De Gele Rijders" was geweest en me vaak met trots die prachtige oude foto's toonde van dit beroemde Nederlandse militaire ruitercorps.

Niet alleen in de Eerste maar ook in de Tweede Wereldoorlog speelde de cavalerie nog een grote rol.
In het tijdperk van het machinegeweer, de duikbommenwerper (Stuka), de tank en het kanon, werden zowel door de Duitsers bij de invasie in Rusland in 1941, alsook door de Russen ( Kozakken ) cavaleriedivisies ingezet.

Evenals in 1918 was, na het in de sneeuw en modder vastlopen van het moderne oorlogsmateriaal, één van de laatste acties in de Tweede Wereldoorlog een charge van de cavalerie.

Eeuwenlang hebben de paarden echter ook minder heldhaftig werk verricht, namelijk als lastdier, om kanonnen en wagens met munitievoorraden,  proviand, gewonden of gesneuvelden te vervoeren.

Ook de hond heeft zich op het slagveld verdienstelijk gemaakt en werd afgericht ingezet om vijandelijke ruiters die van het paard vielen een flinke knauw te verkopen én bepaalde Russische honden met een springlading op hun rug werd een kamikaze opleiding gegeven, waarbij ze de idee mee gegeven werden dat ze onder vijandelijke met motordraaiende tanks of ander militaire voertuigen van eten voorzien werden.

Honden werden ook als kabelleggers ingezet en bij het vervoer van klein militair materieel als trekhond. In bepaalde aardstreken werden tijdens oorlogen ook ossen, muildieren, kamelen of olifanten gebruikt.
Kamelen associeert men meteen met oorlogsvoering in de woestijn of moeilijk begaanbare dorre streken en dat is ook zó!
Voor het Arabische Bedouïnenvolk gaat evenals bij de cavalerie het welzijn van het kameel boven die van de berijder.
De Arabische opstandelingen onder Lawrence of Arabica waren in de Eerste Wereldoorlog voor hun strooptochten tegen de Turken geheel afhankelijk van hun kameelkracht.

Het moge nú raar klinken, maar ook de Engelsen, Fransen en de Russen onder Trotski en Stalin hielden in hun onherbergzame koloniale oorden een kamelencorps in stand.

Een honderdtal olifanten nam in 2002 voor Christus onder de Carthaagse legeraanvoerder Hannibal al aan de strijd tegen de Romeinen deel, máár bij Zama vond deze vermaarde veldheer uit de oude geschiedenis tóch zijn Waterloo.
De ouderen onder u zullen ongetwijfeld de felle jungle oorlog in Birma van 1942-1945 nog niet vergeten zijn.
Dáár werden zowel door de Engelsen alsook door de Japanners olifanten als bulldozers en voor het zware transport gebruikt. Evenals voor de mens is ook voor het dier het hele leven een strijd op leven en dood geweest.

In Genesis staat geschreven dat de mens gebruik moet maken van alles wat de aarde biedt en heerser moet zijn over de vissen in de zee, de vogels in de lucht en over alle dieren op deze aarde.
Nú, een pluimpje voor al haar bewoners, die zich zo keurig aan de Bijbeltekst hierover gehouden hebben en dit nog steeds op dezelfde wijze doen!

Het zou interessant wezen om op dit gebied het standpunt van de dieren eens te horen.
Op de Deense Faeröer eilanden zijn louter voor het plezier van de eilandbewoners de vorige maand nog 3000 kleine walvissen afgemaakt.
In Japan slacht men jaarlijks 20.000 dolfijnen en in Amerika houdt men onderwaterproeven met zeer hoge geluidsgolven, die aan duizenden oceaanbewoners het leven gekost heeft.
Van onze Christelijke Regeringsleiders heb ik nog geen massaal protest vernomen!
Vroeger heb ik gedurende ruim 25 jaar voor verschillende instanties in allerlei talen de betrokken regeringen aangeschreven om wat humaner met dieren om te gaan.
Kennelijk hielden en houden al deze beschaafde landen  zich tóch liever aan de Bijbelse vrijbrief hierover, want geholpen heeft het nooit!
Inzetfoto linksbovenin Napoleons ondergang op 18 juni 1815

Charge Russische Cavalerie aan Oostfront

Belgische Soldaten in Eerste Wereldoorlog met Trekhonden

1914-1918 Nederlandse Soldaten bewaken Belgische Grens

Olifanten aan het werk in Birma periode 1942-1943

Duitse Soldaten ergens in een Afrikaanse Woestijn 1942-1943