Het zomerse weer van de laatste dagen heeft ervoor gezorgd dat de eikenprocessierups alom aanwezig is. Normaal ontwaren we deze rupsen pas in de tweede meiweek en de periode dat ze aanwezig zijn duurt tot eind augustus. Aan het einde van deze broeimaand is het de nachtvlinder die larven achterlaat, deze overwinteren en hierna begint de cyclus. Op het moment dat de eiken hun bladeren ontplooien komen de eitjes uit en beginnen de jonge rupsen meteen te knabbelen aan de jonge eikenblaadjes. Al heel snel ontwikkelen deze "uppies", die in het begin een oranjeachtige kleur hebben zich na een vijftal vervellingen tot volwassen rups en het zijn hun gevaarlijke brandhaartjes die irritaties veroorzaken op de onbedekte huiddelen van de mens, wat zich kenmerkt door een fel rode huiduitslag. Nesten met resthaartjes van deze rupsen kunnen vijf volle jaren nadien nog moeilijkheden veroorzaken. Bij inademing van deze minuscule haartjes kunnen ontstekingen ontstaan van het slijmvlies van neus, keel en luchtwegen, ook de ogen kunnen ontstoken raken. Het uit zich allemaal door een ontzettend branderig gevoel en je voelt je niet gelukkig en soms flink beroerd, waarbij een doktersbezoek niet overbodig is. In het buitengebied is bestrijding van deze rups gemakkelijker dan in woonwijken. Hier kan men geen zware vergiften gaan gebruiken om deze rups te bestrijden en zal de gemeentelijke bestrijdingsdienst voorzichtig tewerk moeten gaan. Ook binnenshuis kan men overlast van deze rups ondervinden als bvb eikenbomen vlak bij ramen van woningen of bedrijven staan.
Vroeger hadden we bij ons thuis een driedubbel bedrijf met ook een bakkerij erbij. We beschikten destijds over een groot stuk land waarop een dertigtal pruimenbomen stonden. Ik was een jaar of tien toen ik van mijn vader voor het eerst de rupsen in de bomen uit mocht roken. We gebruikten hiervoor een natte ovenzwabber met een lange steel waarmee we de hete resten van het verbrande takkenboshout uit de oven hielden. Hiermee rookten we de rupsen uit de bomen. Een heel tapijt van die beestjes lag dan onder de boom die behandeld was. Met de huisresten ging alles de "vurekeskuul" in, én wat voor soort rupsen dit waren weet ik niet te vertellen, maar het zullen wel geen processierupsen geweest zijn.
Beste mensen, misschien heb je er nu nog niet volop last van maar ga je met mooi weer om deze tijd of in de zomer fietsen of wandelen en kom je door bos en hei of wegen met veel bomen, dan is het raadzaam om beschermde kleding te dragen. Een luchtige lange broek, sokken en een shirtje met lange mouwen beschermt al 95 procent van uw lichaam tegen de aanwezigheid van deze rups en ook een tekenbeet, waar u alles over kunt lezen in een artikeltje door mij geschreven op 27 februari 2008.
Treft u ergens processierupsen aan, meld dit dan bij de gemeente in de plaats waar u ze gezien hebt en geef zo nauwkeurig mogelijk de locatie op. De processierups is flink in opmars en ook al aangetroffen op beuken, berken en moeraseiken; dus wees op uw hoede, en weet wat je ook nooit doen mag, dat is om zelf te proberen kolonies van deze rupsen uit te roeien!
 VANAF HET BEGIN NAAR VOLWASSEN
 BLOOT RONDFIETSEN VRAAGT OM MOEILIJKHEDEN

|