Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
12-03-2013
Buiten werken.
Terwijl er in België terug een dik pak sneeuw ligt was het hier nog betrekkelijk mooi weer. Het was vandaag wel heel wat frisser dan de vorige dagen maar tot nu toe valt het nog best mee. Als we het weerbericht echter mogen geloven zouden er hier deze nacht ook een paar vlokjes kunnen vallen!!! En de temperatuur zou zakken tot 0°
Gisteren was het nog zonnig en dus heeft Rudy de nieuwe afvoer goten in onze weg geplaatst. Hopelijk gaan deze ijzeren exemplaren langer mee dan de vorige houten. Da's dus weer een klus die van het lijstje geschrapt is.
Ook ik profiteerde van het mooie weer van de voorbije dagen om buiten te werken. In de borders rond het terras is al het onkruid gewied en alles ligt er weer netjes bij. De rozen die voor de winter nog niet gesnoeid waren kregen nu een grondige snoei beurt.
Toen wij naar Portugal vertrokken hadden we nog welgeteld 3 kippen, de 14 anderen waren gedood door een vos of misschien door een marter. Voordat we terug thuis waren hadden we van Kerim al gehoord dat de laatste 3 kippen ook "vermoord" waren en dus bleef er geen enkele kip meer over. Heel raar was dat, na 7 jaar moest Rudy ineens 's avonds geen kippen meer gaan opsluiten en ook 's morgens geen meer loslaten.
Ondertussen heeft hij rond gans het kippenhok beton gegoten en de draad daarin vast gemaakt, zodat geen enkele vos nog een gat kan graven onder de draad. Ook heeft hij rond de Bekaert draad nog extra fijn kippengaas bevestigd zodat de marters niet meer door de gaatjes kunnen kruipen.
Donderdag, terwijl de vrouwen gingen shoppen, ging Rudy met Jean-Jacques op stap.
Rudy wil nieuwe ijzeren afvoer goten leggen in de oprit (de houten die er lagen zijn helemaal stuk gereden) en die kreeg hij niet in onze auto en vermits Jean-Jacques een remorque heeft ging die met Rudy naar KDI om het nodig te kopen.
Ze maakten ineens van de gelegenheid gebruik om eens uit te zien naar schrikdraad en alle toebehoren zodat het kippenhok nog extra kan beveiligd worden.
Ondertussen heeft Rudy niet stil gezeten en alles is geïnstalleerd! De schrikdraad is bevestigd rond het volledige slaaphok en o wee als er nu nog een vos of marter probeert om in het hok te geraken, ze gaan dan toch wel een serieuze snok van de elektriek krijgen
Nog een klein detail, we moeten nu nog wel zien om nieuwe kippen te vinden die al eieren leggen. Normaal kopen we in de lente jonge kuikens maar die beginnen maar na een maand of vier eieren te leggen. Vermits we voor onze gasten in het seizoen verse eitjes willen zullen we nu op zoek moeten naar kippen die al binnen een paar weken beginnen te leggen.
Gisteren gingen de vrouwen van de B&B- club een dagje shoppen in Agen.
Zoals te verwachten was vloog de dag voorbij, in de voormiddag "deden" we wat winkels en s'middags gingen we een dagmenu eten in "Au bonheur des dames", toepasselijk toch !?
Christel en Ginette kenden dat restaurantje al en het was een meevaller. Een mooi verzorgd interieur, gezellig, enfin niet zoals de meeste "Franse" restaurantjes
Voorgerecht, hoofdgerecht en dessert van de lunchmenu worden op 1 bord geserveerd, leuk en origineel en dat allemaal voor 13 euro. We kozen allemaal voor de wrap gevuld met eend en groentjes, iedereen nam ook de vis en als dessert namen de meeste citroentaart met meringue. Christel en ik spraken af om half/half te doen en dus proefden we alle twee van zowel de citroentaart als een bombe met mango en kokos. Ze waren beiden even lekker!
Voor herhaling vatbaar dus
Na de middag gingen we verder shoppen en deden we in de rapte nog een terraske. Daarna was het reppen om nog in de Metro te geraken, ons vooropgestelde doel.
Het was een leuke, maar ook vermoeiende dag en we gaan dit zeker nog eens terug doen!
Zaterdag is in Frankrijk de krokusvakantie begonnen. Twee volle weken vakantie zijn dat hier en Kerim had dus weer tijd om te oefenen voor de wedstrijd die plaats vind in april.
Momenteel zijn het geen makarons meer die hij maakt, maar het is al chocolade wat de klok slaat, en dan voornamelijk pralines. De vulling wordt telkens opnieuw gecorrigeerd, nieuwe ingrediënten worden toegevoegd en er wordt heel wat geëxperimenteerd, met als gevolg, massa's pralines die geproefd en gekeurd moeten worden.
Gelukkig kan ik die pralines ook perfect invriezen want als we die allemaal dadelijk zouden moeten op eten zouden de gevolgen wel eens catastrofaal kunnen zijn
Na het prachtige weer van zondag kregen we gisteren heel ander weer. De zon scheen nog steeds en het was ook nog warm maar we kregen er wel heel veel wind gratis en voor niks bij. Tegen de avond waren het al echte rukwinden en de gevolgen bleven niet uit, we zaten zeker een kwartier zonder elektriciteit. Natuurlijk was dat juist terwijl we naar "Met man en macht" aan't kijken waren. Je zal dat altijd zien, als je dan eens iets aan't volgen bent op tv, komt er iets tussen!
Deze morgen was het nog steeds aan't waaien en in de voormiddag viel de elektriciteit constant uit. Het was echt de moeite niet om de pc terug op te starten want tegen dat hij aan stond viel alles weer terug uit.
We werden echt horendul van al die wind en waar Rudy al voor vreesde gebeurde... er brak weer een dikke tak van de eikenboom die tussen de schuur en ons huis staat.
De tak blokkeerde de hele doorgang aan de schuur zodat de auto niet meer buiten kon en vermits Kerim morgenvroeg naar't station moet gebracht worden (hij vertrekt voor een week naar België) is Rudy met Kerim maar direct aan de opkuis van de tak begonnen.
Vorig jaar brak er ook al eens een serieuze tak af van dezelfde boom en in het najaar hebben we er dan verschillende dode takken af gezaagd. Rudy denkt er aan om hem nu helemaal kort te snoeien en dan terug te laten uit schieten, want hij vreest dat er bij de eerstvolgende storm toch weer takken zullen af knakken. Het zal natuurlijk een paar jaar geen mooi zicht zijn, zo'n kort afgezaagde boom, maar we denken dat dat de veiligste oplossing is.
Tweede bijeenkomst van de Belgische Bourgondiërs.
Gisteren kwamen we voor de 2 de keer samen met ons groepje "Belgische Bourgondiërs". Deze keer waren we allemaal uitgenodigd bij Luc en Annick in Valeilles.
We hadden het getroffen met het weer en er werd buiten gegeten. Tijdens het aperitief stond er wel nog een fris windje en we hielden nog een extra pulletje aan, maar de wind ging al gauw liggen en toen het was zalig genieten in het zonnetje.
We werden door Annick verwend met culinaire hoogstandjes.
Net als de vorige keer was het een super gezellige namiddag en er werd heel wat af getetterd en gelachen. De mannen zonderden zich na het eten wijselijk wat af en gingen eventjes de benen strekken om hun eten te laten zakken. Ze zorgden er wel voor dat ze geen dorst zouden hebben op hun wandeling
We kijken al uit naar de volgende bijeenkomst die doorgaat bij onze buren, Jean-Jacques en Ginette, maar eerst gaan de vrouwen donderdag samen "shoppen". Als dat maar goed afloopt
Dat het internet tegenwoordig een grote rol speelt in ons leven is geen nieuws meer. Toch verwonder ik er mij nog heel dikwijls over wie je via internet allemaal kan bereiken.
De laatste weken ben ik mij aan't bezig houden met het opruimen van "rommel", ttz ik zet alles wat nog bruikbaar is op "Le bon coin" (de plaatselijke e-bay ) en wonder boven wonder lukt dat heel goed. Van de scooters van onze jongens tot oude ligstoelen, zéér oude fietsen, onze afgedankte Ikea zeteltjes enz enz , het gaat allemaal voor een prikje weg.
Normaal bellen de geïnteresseerden even op voor wat extra inlichtingen en komen dan de gewenste goederen meteen ophalen, maar soms krijg ik ook de vraag om iets op te sturen. Zo stuurde ik o.a. al een antieke kapstok richting Provence. De kosten voor het verzenden worden ook door de koper betaald dus daar maak ik me niet druk over.
Ondertussen durf ik ook al echte "prullen" verkopen. Zo zette ik laatst een houten blokfluit te koop voor 5 euro (nog een exemplaar van één van de kinderen).
Ik kreeg een mailtje met de vraag of ik de blokfluit ook wilde opsturen en wat dat zou kosten. Klein detail: de blokfluit moest naar Île de Réunion, één van de overzeese departementen van Frankrijk, dat ten oosten van Madagaskar ligt! We spreken hier nu toch over een afstand van een "kleine" 10.000 km!!!
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, volgens de koper zou het versturen niet veel kosten want je blijft natuurlijk in Frankrijk
Om een lang verhaal kort te maken, vandaag kreeg ik een cheque toe gestuurd van 16 euro, 5 euro voor de blokfluit en 11 euro voor het verzenden (ik had de verzendingskosten al opgezocht op ...internet).
Rudy ging boodschappen doen en bracht ook de blokfluit naar het postkantoor en uiteindelijk koste het i.p.v. 11 maar 8.45 voor de verzending. Ik zal dus nog een cheque van 2,55 moeten terugsturen naar Île de Réunion
Ik weet in ieder geval dat er een meisje héél ver weg in Sainte Clotilde op Réunion binnenkort héél blij gaat zijn als haar blokfluit aankomt! En dat allemaal dankzij het internet!!!
Gisteren genoten we van het uitzicht op de tuin met de laatste restjes sneeuw onder een prachtige zonsopgang.
Vandaag zijn de laatste plekjes met sneeuw verdwenen "als sneeuw voor de zon", maar dan letterlijk! Het was een prachtige zonnige dag en de temperaturen stegen met gemak tot boven de 12° in de schaduw. Ook de volgende dagen beloofd Meteo France ons heel veel zon en wees maar zeker dat we er zullen van genieten. Laat de lente nu maar komen!!!
We zagen de bui al hangen... toen we van Portugal op weg naar huis waren reden we in Noord Spanje zo'n 200 km door de sneeuw. Hier in Auradou lag er "nog" niets maar s'avonds begon het toch ook heel lichtjes te sneeuwen.
Gisterenmorgen lag er hier uiteindelijk ook een serieuze laag sneeuw en Kerim bleef, zoals de meesten van zijn klas, nog eens een dagje thuis van school.
Het geeft telkens wel mooie plaatjes, zo'n wit tapijt, maar nu wij geproefd hebben van de lente in Portugal zouden we toch willen dat het hier ook ophoud met winteren.
Folie begrijpt het duidelijk ook niet goed, de ene dag pootje baden in de zee en de volgende dag door de sneeuw lopen!
Voor wie Kerim kent is dit geen verrassing; op blote voeten door de sneeuw
Net als vorige winter zijn we nu ook even de zon gaan opzoeken in Portugal. Het weer was niet altijd super, maar de gemiddelde temperatuur lag toch rond de 15° en we hadden regelmatig veel zon, af en toe bewolking en ja toch ook soms een bui!
We genoten in ieder geval van lange strand wandelingen samen met de honden, van bezoekjes aan dorpjes en steden, en van de lekkere Portugese keuken!
Van alle katten die wij al gehad hebben is onze Poema toch wel de grootste deugniet. Eten is nooit veilig voor hem en hij lust werkelijk alles. Ooit heeft hij het gepresteerd om een paar asperges die over waren op te eten en neen, er was geen sausje bij, ze waren gewoon puur natuur.
We moeten hem altijd in't oog houden maar soms kan hij ook zoooo lief zijn!
Normaal liggen poezen graag in een wasmand met pas gewassen kleding, maar dat stel ik niet op prijs en ze krijgen daar dan ook de kans niet toe. Maar als de manden leeg zijn en ze staan klaar om mee naar de berging te nemen dan gaat onze Poema heel uitdagend in de mand zitten
Iedereen weet wel dat ik een echte zoete bek ben. Ik maak dan ook het liefst van al desserts en bak graag taarten en gebak. Kerim heeft het dus van geen vreemden en nu hij zich ook volop toelegt op de patisserie is dat natuurlijk absoluut niet goed voor mijn lijn, want er moet veel geproefd worden.
Als er dan toch eens geen gebak of dergelijke in huis is durf ik wel eens een "koffie Timory" maken. Dat is een koffie met een dikke toef mokka slagroom op en wij dronken dat jaren geleden altijd in de taverne Timory in Leuven.
t'is doodzonde, ik weet het, maar het is wel héél lekker!
Wij hadden 17 kippen rondlopen en in de winter staat er natuurlijk niet veel gras op de wei en we hebben ook minder afval van de tafel dan in de zomer met de gasten.
Ze eten dan ook meer gemengde granen en dat gaan wij altijd halen bij een bevriende boer. We worden daar telkens op de koffie gevraagd en dan wordt er weer wat bij gepraat en zo wordt dat dan iedere keer een gezellige namiddag.
En de kippen, die hebben weer voor een tijdje eten! Zeker nu de vos lelijk huis heeft gehouden en 14 kippen een kopje kleiner heeft gemaakt!
Ook in de winter is het genieten als we met de honden gaan wandelen. Genieten van de rust, de stilte, de natuur die nog in winter rust is en natuurlijk ook genieten van het zien van Folie haar capriolen.
Folie is na 2,5 jaar nog steeds even uitbundig en ze doet niets liever dan een flinke wandeling maken. Sirka daarentegen die zou liever gewoon achter de stoof blijven liggen. Tegenwoordig is't al zo dat ze zelfs geen goesting meer heeft om te vertrekken als we gaan wandelen. Ze loopt dan ook de hele tijd achteraan en blijft regelmatig stilstaan alsof ze wil vragen: gaan we nog niet terug? Enkel als we op de terugweg zijn begint ze naast Folie te lopen, dan kan het precies niet snel genoeg gaan!
Sinds een paar weken lopen er bij onze buurman weer kleine lammetjes rond. Het blijft leuk om die beestje te zien rond huppelen en om ze te horen mekkeren.
Ieder jaar klagen de boeren hier in het zuiden dat het in de winter te weinig regent. Wel ik denk toch dat ze dit jaar niet mogen klagen. Het is al gans de winter, nat, kil en vochtig en er zijn momenten dat het hemelwater met bakken naar beneden komt.
En dat het al veel geregend heeft merken wij zeker als we richting Hautefage rijden. Daar is een mini watervalletje dat 3/4 van het jaar droog staat en normaal loopt er in de winter een fijn straaltje water naar beneden. Niet nu dus, het water gutst naar beneden en het is nu een heuse waterval
Voor ons mag het dus nu echt wel stoppen met regenen, we snakken naar de zon, de lente!!!
Om de zoveel jaar is het van dat en deze morgen was het weer zover.
De vos is langs geweest en hij is binnen in het slaaphok van de kippen geraakt. Resultaat: van de 17 kippen zijn er 14 dood gebeten!!! Volgens Rudy was het een echte massacre in het slaaphok (ik ben niet gaan kijken ).
Er blijven 2 gezonde kippen over en dan nog 1 die licht gewond is.
De volgende maanden zullen we dus geen eitjes meer moeten uitdelen!
Eén van de kippen met 2 kuikentjes in betere tijden.
Na 7 jaar in onze Ikea stoeltjes was het hoog tijd om ons eens een goede zetel aan te schaffen.
Na heel veel wikken en wegen kozen we voor een "relax" sofa en na veel "Franse" perikelen werd die op onze huwelijks verjaardag geleverd.
Twee avonden heb ik erin gezeten, heel "relaxt" benen omhoog...
Resultaat: zondagmorgen serieuze rugpijn die met de minuut erger werd. Zondagavond dan maar "gewoon" in de zetel gezeten.
Maandagmorgen zat mijn rug volledig geblokkeerd. Niets kon ik nog doen en dus heb ik maar direct naar mijn osteopaat gebeld. Wonder boven wonder mocht ik dezelfde avond nog komen. Rudy ging mee want rijden kon ik ook niet meer.
Toen ik bij de dokter binnen kwam zag hij genoeg ik liep krom als een oud vrouwtje.
Na de behandeling ging het al iets beter, ik kon redelijk gewoon stappen, maar het verdict is, een zeer zware lumbago en dus moet ik ... rusten.
Ik vrees dat die nieuwe zetel de oorzaak is van alle ellende, maar het is in ieder geval een "mooie" zetel
Au Cercle Des Chênes
