Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
16-10-2010
Terug thuis!
We zijn weer thuis na een deugddoende vakantie. Gisterenmorgen kwamen we thuis en dan moesten we eerst de mobilehome leegmaken en natuurlijk ook nog kuisen. Dat bleek toch weer een hele karwei te zijn want 14 dagen samen met 2 honden in zo'n kleine ruimte... dat was er aan te zien Maar het mag gezegd worden, onze 2 Goldens hebben zich super goed gedragen en overal waar we kwamen kregen we complimentjes vooral ook omdat Folie al zo goed luistert !!!
En dan wil je als je thuis komt natuurlijk dadelijk op internet, mails checken enz... niet dus! We zaten weer maar eens zonder internet Blijkbaar was er vorige week een strommonderbreking geweest, de wekkers stonden ook te "pinken" en het gevolg liet zich raden! Vandaag dus weer maar eens met onze Livebox Pro naar Orange (en er was GEEN rij wachtenden voor ons ) en ja, alles is weer terug in orde gekomen! We kunnen dus ook weer bloggen De volgende dagen laat ik jullie meegenieten van al het natuurschoon dat we zagen maar eerst moet er nog heel veel gestreken worden (de was is al bijna allemaal gedaan) zodat Kerim maandag terug met propere kokskleren naar school kan vertrekken
Even een kort berichtje vanuit de Camargue. Het is niet evident om hier op internet te geraken. De Mc Donalds zijn hier niet dik gezaaid en voor de rest zijn er heel weinig plaatsen waar je gratis gebruik kan maken van Wifi.
Ja, we zijn uiteindelijk toch in Frankrijk gebleven en tot nu toe hebben we nog maar 2 dagen regen gehad, maar vanaf zondag voorspellen ze terug niet veel goeds... Sirka en Folie hebben zich al uitstekend gedragen in de mobilhome en gisteren en vandaag hebben ze hun hartje kunnen ophalen in de Middelandse zee. Foto's volgen later. We hebben wel al de pech gehad van lek te rijden. Dat werd dus het reservewiel steken en daarna naar een bandencentrale om de lekke band te repareren! Maar gelukkig heeft mijn ventje dat allemaal goed gedaan en waren we vlug terug aan't rijden. We hebben juist ook even geskypt met Nils en Kerim. Nils vertrok juist naar de voetbal dus dat was maar een kort gesprekje Kerim moest nog wat vertellen .... hij had één van de diepvriezers niet goed dicht gedaan vorige zondag en dus was de ganse inhoud nu ontdooid Balen dus maar ja wat doe je eraan? De kippen zullen in ieder geval goed kunnen eten de volgende dagen! Zo, voorlopig zullen jullie het hiermee moeten doen. Wij gaan nu onze slaapplaats opzoeken. Heel uitzonderlijk kunnen we gratis overnachten op een parking in Aigues Mortes want dit weekend zijn het daar feesten, morgen lopen de stieren hier door de straten
Net zoals de zwaluwen zijn wij bijna klaar om te vertrekken, we trekken er een paar dagen op uit met de mobilhome. Natuurlijk gaan Sirka en Folie ook mee. We dachten eerst richting Camargue te gaan maar aangezien Meteo France niet veel goeds voorspelt voor de volgende dagen hebben we onze plannen in laatste instantie gewijzigd en trekken we waarschijnlijk (we zoeken gewoon het mooie weer op ) richting Spanje waar het wel zonnig en warm is.
Onze 2 sloebers zijn de nieuwe auto al goed gewoon. Vermits Sirka de "kleine indringer" helemaal aanvaard heeft zitten ze nu steeds samen in de koffer. Sirka krijgt dan wel maar juist genoeg plaats om te zitten want Folie legt zich helemaal uitgestrekt neer. Als we de achterzetels neer klappen hebben ze beiden wel genoeg plaats om te liggen. Folie weegt nu al 12,900kg, ze is dus al meer dan verdubbeld in gewicht sinds ze 7 weken geleden bij ons kwam.
Meestal staat mijn keuken "een beetje" overhoop na zo'n dagje confituur maken maar gelukkig heb ik een goede afwasser in huis. Ook tijdens het seizoen zorgt Rudy er altijd voor dat mijn keuken iedere avond weer mooi opgekuist is. Maar hij heeft gelukkig een super handige vaatwasser ter beschikking, die hier echt wel al zijn diensten heeft bewezen.
Vorige week hadden we onze handen meer dan vol met de kweeperen. We hebben maar één kweeperenboom in onze tuin staan, maar dit jaar was de oogst weer enorm. De vruchten waren enorm groot en de takken hingen dan ook tot op de grond van al dat gewicht.
Na het plukken hebben we elke dag een paar porties verwerkt tot gelei. Het resultaat van al dat werk waren 37 potten kweeperengelei en 21 potten gelei van kweeperen gemengd met druiven. We kunnen er dus weer tegen voor een jaartje
Onze laatste gasten van het seizoen zijn gisteren vertrokken. Nina zal Sirka en Folie zeker en vast missen, maar Ilse en Nina hebben beloofd om volgend jaar nog een keertje terug te komen en dan zullen ze een volwassen Folie terug zien.
Folie zal ook Simba missen, want die 2 konden het goed met elkaar vinden. Vooral als er met de "flosjen" gespeeld werd waren het twee handen op één buik! Folie kreeg trouwens nog een nieuwe flosj kado van Nina, want Sirka had het gepresteerd om de kleine haar nieuwe bal al direkt kapot te bijten
Nina kan zich nu thuis weer volop bezighouden met haar opvangdieren (http://www.opvangnina.be/) en haar studies verder zetten. Nog veel succes Nina!!!
Gisterenmiddag vertrokken Sigrid en Jan met de tgv terug richting Leuven. 's Avonds waren het bekende gezichten die aankwamen: Ilse en Nina met hun hond Simba. Vorig jaar waren ze hier ook al maar toen hadden ze ook nog een 2de hond bij, Balou. Die is jammer genoeg een tijdje geleden overleden, hij was 11 jaar.
Voor onze Folie hadden ze een leuke piep-bal mee en voor de 2 honden ook nog een hele zak met hondensnoepjes! Voor ons hadden ze een fles streekaperitief uit Halle mee gebracht. Nog een dikke merci!
Met het weer hebben ze geen geluk dit jaar ... het was hier vandaag 13,5° Gelukkig kwam de zon er regelmatig door want anders zou je denken dat het winter is. Kerim troseerde de kou en ging toch nog zwemmen, het water is wel nog 23° maar dat is mij toch veel te koud!
Rudy voelt zich al heel wat beter al blijft hij nog wel hardnekkig hoesten. Ondertussen zit ik natuurlijk ook met een verkoudheid, wie bij de hond slaapt ....
Van Vedet nog steeds geen spoor en iedere dag die voorbijgaat wordt de hoop om hem terug te zien minder. Duivenmelkers zitten er hier niet Jan, maar vermits onze buurman een echte kattenhater is vrees ik dat we niet verder moeten zoeken. Maar met hem gaan praten zoals Chantal voorstelt, neen, dat durven we gewoon niet!!! Het is zo'n kolorieke man en hij is tot alles in staat, dat weten we o.a. van onze poetsvrouw. Ik vrees dus dat we geen nieuwe katten meer gaan nemen en we hopen dat de 3 overblijvende dicht bij huis blijven zodat hun niets kan overkomen.
T'is zoals Chantal zei, als hij naar de dokter gaat zal't wel serieus zijn! Slapen en nog eens slapen, dat is de hoofdbezigheid van Rudy voor't moment. Wat hij heeft? Wel hij beweert dat de dokter niets gezegd heeft , maar vermits hij moet anti-biotica nemen zal het wel geen onschuldige verkoudheid zijn zeker. Als Rudy in de zetel ligt te dutten krijgt hij gezelschap van onze 2 jongste huisdieren, Poema en Folie. Lang duurt zo'n rustig slaapje dan niet want de 2 rakkers beginnen meestal vlug te fik-fakken!
Onze Vedet is al 3 dagen verdwenen!!! We vrezen dat we hem niet meer zullen terug zien. Dat zou dan onze derde kat op 1 jaar zijn die hier zomaar verdwijnt! Twee weken geleden waren we nog met hem bij de dierenarts omdat hij een gat had door zijn poot. Met een spuitje en een antibioticakuur van een week was de wonde mooi terug dicht gegroeid. En nu hebben we hem al sinds maandag niet meer gezien. We vinden het echt heel erg vooral omdat je niet weet wat er juist is gebeurd, maar we hebben via via gehoord dat onze buurman er waarschijnlijk iets mee te maken heeft Maar wat doe je daaraan??? We kunnen onze katten hier toch niet beginnen opsluiten, het is de bedoeling dat ze buiten kunnen rondcrossen en vooral.. dat ze muizen vangen, waar ze trouwens allemaal erg goed in zijn. Dit beeld van Vedet die er eentje gevangen heeft zullen we dus waarschijnlijk niet meer te zien krijgen
We zijn stilaan aan't uitbollen. Onze voorlaatste gasten, Sigrid & Jan, zijn met de tgv gekomen. Ze zijn hier beland dankzij de reclame van Nicole en Chris waarvoor dank natuurlijk . Sigrid is ook afkomstig van Kessel-Lo en haar ma en ons ma zitten regelmatig samen op de bus, waarmee het bewijs weer eens geleverd is, de wereld is klein!
Gisteren gingen we, ondanks dat Rudy serieus ziek is, naar de markt. We kwamen er ook Christel en haar vader tegen. Ook Eddy en Frieda waren weer present op het terras van de Maki. Hen brengen we volgende dinsdag een bezoekje.
Deze nacht lag Rudy de hele tijd te hoesten en te piepen, en hij heeft verschrikkelijke pijn aan zijn ribben als hij moet niezen, nog een gevolg van een "verrekking" meer dan 2 maanden geleden! Nu is hij alsnog naar de dokter (gisteren wou hij niet gaan, da's voor niets nodig...t'is maar een gewone verkoudheid.... je kent dat wel ) Afwachten dus wat het verdict zal zijn!
Het is weer van dat, morgen wordt er in gans Frankrijk nog maar eens gestaakt tegen het pensioenbeleid van Sarkozy. Natuurlijk staken de leerkrachten en al het schoolpersoneel ook mee, met als gevolg dat er vanavond niemand is in het internaat en dat we Kerim deze middag al mochten ophalen. Vrijdag gaan alleen de niet-internen naar school (een zeer kleine minderheid) en dus heeft Kerim een verlengd weekend van 4 dagen!
Nu het hier heel wat rustiger is in de chambres d'hôtes heb ik weer tijd om me met de gewone dagdagelijkse dingen bezig te houden. En wat staat er nu zoal op het programma? Confituur en gelei maken natuurlijk! Vorige week maakten we zwarte vijgenconfituur en ik probeerde ook eens een mengeling van zwarte vijgen en bramen. Daarna waren de gele vijgen aan de beurt. Vermits we vijgen in overvloed hebben is mijn voorraad confituur weer aangevuld met ...44 potten!
Gisteren begon ik dan aan appelgelei. Appels wassen, rotte en slechte stukken afsnijden, en in stukken snijden en daarna zacht koken en een nachtje laten trekken. Vandaag heb ik het sap gefilterd en daarna werd er gelei van gemaakt. Van de 2 liter sap heb ik uiteindelijk 7 potten confituur. Nu nog etiketten op de potten plakken en alles afwerken met een mooi stofje en dan kunnen de potten bij in de voorraadkast!
Af en toe krijgt Sirka een afgekookt bot om op te kauwen, en dan is ze daar een paar uur zoet mee. Voor Folie was het de eerste keer dat ze een bot kreeg en ik kocht voor haar natuurlijk een kleiner formaat dan voor Sirka. Ze gingen wel op een veilige afstand van elkaar liggen om elk te genieten van hun lekkernij.
Folie voelde zich direct thuis tussen al die andere honden en speelde dan ook met allemaal, maar Sirka (zoals we wel verwacht hadden) hield toch wat afstand en liet af en toe een duidelijk gegrom horen als andere honden te dicht bij haar kwamen. De basisoefeningen konden onze 2 rakkers best aan, maar door een tunnel lopen en over de wipplank gaan, daarkwamen de nodige "snoepjes" aan te pas.
Jean Claude is een super leraar die nooit zijn stem verheft en met heel veel geduld iedere hond naar zijn hand zet.
Na de middag picknick ging Bénédicte één van de broertjes van Folie halen. "Oliver" weegt al meer dan 13 kilo (dus zeker 3 kilo meer dan onze Folie) en dat is er aan te zien! Wat een verschil tussen broer en zus! Na wat gesnuffel kon de pret niet meer op en ravotten ze erop los.
Na al dat "werken" was het tijd voor ontspanning en mochten de honden zwemmen in een plas naast het terrein. Folie bleef rustig aan de kant liggen, zij was echt doodop.
Na een vermoeiende dag, zowel voor de honden als voor de baasjes, kwamen we terug thuis rond 21u.
Vandaag kunnen we spijtig genoeg niet deelnemen aan de 2de dag van het weekend, want deze namiddag moeten we onze nieuwe gasten ophalen die met de tgv aankomen in Agen.
Ja, gisteren was het weer donderdag en dus trokken we naar de markt in Monsempron-Libos. Zeker nu het hier al veel rustiger is proberen we te genieten van kleine dingen zoals eens naar de markt gaan. Luc en Olga waren er ook en naar goede gewoonte spraken we af op het terras van de "Maki". Zoals steeds was Sirka op zoek naar extra knuffels! Folie ging voor de eerste keer mee naar de markt en ze had onderweg zooooo veel te snuffelen dat ze daarna direkt uitgeput in slaap viel onder tafel!
Luc en Olga gingen daarna het kasteel van Bonaguil nog bezoeken. Wij gingen nog wat boodschappen doen want 's avonds moesten we koken voor 10 personen.
Nils heeft de uitslag van zijn 2de zit!!! Hij is er door op 4 van de 5 vakken die hij aflegde. Twee vakken ging hij zowieso al meenemen naar volgend jaar, dat zullen er nu dus 3 worden. Hij is blijkbaar erg blij met de uitslag en wij natuurlijk ook! Binnen 2 weken kan hij dan vol goede moed aan zijn 2de jaar beginnen.
We tellen trouwens al af naar eind oktober, want dan komen Nils en zijn vriendin Sylvia naar hier, en Eva (zus van Sylvia en lief van Kerim) komt natuurlijk ook mee. Ook Anke en Axel komen af voor een paar dagen en dus zullen we eindelijk haar "buikje" kunnen zien. We kijken er al echt naar uit!!!
Dinsdag verwachtte we nieuwe gasten en toen er kort na de middag volk achter de hoek kwam dachten we dan ook dat Olga en Luc extra vroeg waren aangekomen.
Maar dat was niet zo, het waren Sonja en Eddy met hun poedeltje Britney die ons nog eens kwamen bezoeken. Drie jaar geleden logeerden ze hier toen er op hun voorlaatste vakantiedag die fameuze hagelbui uitviel! Ze hielpen ons toen nog een ganse dag om alles mee op te ruimen op het terras en in de tuin. Twee jaar geleden waren ze hier in de buurt met de mobilehome en kwamen ze ons ook al eens opzoeken. Nu stonden ze terug met hun mobilehome voor een paar dagen op de camping in St Sylvestre en kwamen ze nog eens langs. We vonden het heel tof dat ze ons weer een bezoekje brachten en ze zijn in de toekomst ook altijd welkom!
Folie voelt zich hier al helemaal thuis! Ze gaat ook steeds een stapje verder om alles te verkennen, dat wil dus zeggen dat we ze constant in de gaten moeten houden Enkel als ze slaapt zijn we "gerust" en kunnen we rustig verder werken. Toen Rudy gisteren zijn dutje deed aan't zwembad, kwam ze op zijn benen liggen en viel ze ook in slaap! Zoooo schattig !!!
Zaterdag gaan we met Sirka en Folie naar de "Journée Golden" die georganiseerd wordt door Bénédicte. Misschien ziet Folie haar mama dan terug en een paar van haar broertjes en zusjes. We zijn curieus hoe ze zal reageren!
Zondag was het brocante en rommelmarkt in Tournon d'Agenais. Tot onze verbazing kwamen we bijna alle landgenoten die hier in de buurt wonen tegen. Eerst zagen we Ginette en Jean-Jaqcues met Ruben, die hadden ook nog een koppel vrienden met hun zoon meegebracht. Op dezelfde moment kwamen Anne en Tommy net aan en als klap op de vuurpijl waren ook Christel en Anthony er. We zaten dus met een ganse tafel Vlamingen (en één Zweed ) iets te drinken.
Toen we daarna nog een hapje zaten te eten met Christel en Anthony passeerde Helen en haar moeder daar ook nog. Daar zijn we vandaag op de koffie uitgenodigd. Christel kocht een mooie bolle spiegel op de brocante. Rudy was eerst eens gaan informeren naar de prijs en 10 euro vond Christel erg schappelijk. Uiteindelijk kreeg ze hem voor 8 euro!
Als je goed kijkt zie je ons ook zitten in de spiegel
Uiteindelijk is onze "vrije week" ingekrompen tot 2 vrije dagen, morgen komen er weer gasten aan. Maar we klagen niet, We hebben alvast voor de eerste 2 weken van oktober een mobilehome gehuurd en dan trekken we samen met de 2 honden richting Camargue. Hopelijk is het weer dan nog zoals nu, zonnig en zo'n 25° in de schaduw . Daar kunnen we best mee leven
Au Cercle Des Chênes
Maar het mag gezegd worden, onze 2 Goldens hebben zich super goed gedragen en overal waar we kwamen kregen we complimentjes vooral ook omdat Folie al zo goed luistert !!!
) en ja, alles is weer terug in orde gekomen! We kunnen dus ook weer bloggen 
Gelukkig kwam de zon er regelmatig door want anders zou je denken dat het winter is. Kerim troseerde de kou en ging toch nog zwemmen, het water is wel nog 23° maar dat is mij toch veel te koud!
en iedere dag die voorbijgaat wordt de hoop om hem terug te zien minder.
