Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
03-06-2011
Ervaren messenslijper.
Messen slijpen, het blijft een probleem voor mij, en Rudy is er ook geen echte krak in. Nu we een ervaringsdeskundige in huis hebben maakte ik van de gelegenheid gebruik om al mijn messen nog eens te laten slijpen.
Roland is een verwoede jager en weet alles over het villen, uitbenen enz. van wild. En natuurlijk moet je daar de juiste scherpe messen voor hebben. En wees maar zeker dat hij weet hoe het moet! Ik kreeg dus (nog maar eens ) les over hoe ik mijn messen scherp moet houden. Volgens Roland zie je op de snede van een mes of het juist geslepen is en hoe scherp het is.... Ik zie het dus niet ( zelfs met mijn bril op zie ik geen verschil ).
Enfin, al mijn messen zijn geslepen, ik moet nu alleen oppassen dat ik niet in mijn vingers snijd. vanaf nu ligt mijn wetsteen binnen handbereik en voor ieder gebruik ga ik proberen om mijn messen even te slijpen!
Vanmorgen zijn we nog eens naar de markt in Libos geweest, dat was alweer een hele tijd geleden, en vermits Roland en Patricia ook gingen spraken we af op het terras van de Maki. Wie kwamen daar ook aan? Jean-Jacques en Ginette, die blij waren om weer terug in Auradou te zijn, na een hectische week in België! Het was dus weer een Vlaams onderonsje, en we maakten tevens nog kennis met collega's van ons die in Valeilles wonen. Daar spreken we zeker eens mee af na het seizoen.
's Middags vlug een slaatje gegeten en daarna kregen we bezoek van Nicole en Chris. Zij logeerden hier in mei 2009 en zitten nu in de buurt van Bergerac. Leuk dat ze ons nog eens kwamen opzoeken! De namiddag vloog weer voorbij.
We zijn ook volop aan 't aftellen want zaterdagavond komt Kerim terug thuis na 6 weken stage in Suffolk. Hij is blijkbaar blij dat het bijna achter de rug is want het waren zeer lange dagen hard werken in het restaurant. Maar allez, vanaf zondag kan hij uitrusten want voor hem begint de vakantie nu al! Hij moet alleen nog 2 dagen naar school om te assisteren bij het afnemen van de Bac examens. Volgend jaar is hij aan de beurt om examens af te leggen. Dat worden dit jaar dus weer 3 maanden vakantie voor Kerim, waarvan hij wel een maand vakantiewerk gaat doen aan de Belgische kust, net zoals verleden jaar.
We hebben onze notenolie in flessen overgegoten en voorzien van etiketten. Ik kan dus vanaf vandaag mijn eigen notenolie gebruiken! Dressings voor op de slaatjes zullen dus voortaan bijna altijd gemaakt worden met notenolie En vermits ik goed voorzien ben staan er zelfs wat flessen klaar om te verkopen.
Sinds een paar dagen hebben we weer gasten. Patricia en Roland verrasten ons door al om 9u 's morgens te arriveren, gelukkig waren we al wakker Ze hebben hun 2 honden meegebracht en die luisteren naar de bijzondere namen, Caramel en Tip-ex. Het zijn 2 brave en rustige honden alleen hebben ze het niet zo voor onze katten Die zorgen dan ook dat ze goed uit de buurt blijven en overdag krijgen we ze bijna niet te zien.
Voor het moment is het hier nog steeds prachtig weer met constant temperaturen rond de 30° maar als we Meteo France mogen geloven gaat daar verandering in komen. Ze voorspellen 3 dagen regen en het zou maar 18° worden !!! Dat wordt bibberen Maar allez, we gaan eerst afwachten want de laatste keren dat er regen voorspelt werd hebben wij er hier niets van gezien.
Ik heb de laatste weken mijn kookblog een beetje verwaarloosd maar vanaf nu probeer ik er weer werk van te maken!
Om terug te starten heb ik er een heerlijk recept van Margarita-roomijs op geplaatst. Het recept is er eentje van Nigella Lawson en het is simpel om te maken en het resultaat is echt super! Dit gaat hier tijdens het seizoen zeker in de smaak vallen
We hebben genoten van een paar dagen aan de Atlantische kust. Het was prachtig weer en dus hebben we veel gewandeld met de honden, zowel in de bossen rond Biscarosse als op het strand. Onze Folie neemt altijd de leiding tijdens het wandelen en Sirka die sjokt er meestal achter. Tegenwoordig moeten we zelfs regelmatig wachten op Sirka.
Natuurlijk zaten de honden meer in het water dan eruit als we op het strand wandelden.
Ondertussen zijn we weer thuis en genieten we hier verder van de zomerse temperaturen.
Vandaag is mijn ventje jarig en vermits er momenteel geen gasten zijn, hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om even te gaan genieten aan de Atlantische kust.
Nog één jaartje en er komt een nieuwe "voordeur" bij Rudy, en dan besef je toch maar weer eens hoe snel de tijd vliegt! Meer en meer beseffen we dat we nu zoveel mogelijk moeten genieten, van elkaar, van de zon en de rust hier in het zonnige zuiden, van onze kinderen en kleinkind (binnenkort: kleinkinderen!!!).
Of ze het in België nog zo doen weet ik niet, maar hier zien wij het nog regelmatig . Laatst reden we naar Agen en daar stonden ze weer! 2 werklui die voor "verkeerslicht" spelen . Als je moet stoppen houden ze het rode "STOP" verkeersbord richting auto's en als je mag doorrijden draaien ze het bord om en zie je een groen bord! Ik was nog net op tijd om vlug mijn fototoestel uit mijn handtas te nemen en het tafereel vast te leggen
Vermits ze met serieuze snoeiwerkzaamheden bezig waren, die toch wel een aantal dagen duurden, hadden er weer 2 mannen een "fulltime" jobke met het draaien van een verkeersbord. Waarom ze op zo'n moment geen verplaatsbaar verkeerslicht plaatsen (wat ze soms wel doen) mag den duvel weten
Gisterenavond namen we afscheid van Anke & Axel en natuurlijk ook van Finn. Ondertussen zijn ze alweer goed aangekomen in Herent. Na een weekje samenzijn met onze kleinzoon zullen we hem nu een hele tijd moeten missen. Gelukkig is er skype en zijn er webcams zodat we hem de volgende maanden toch "live" kunnen zien.
Finn vond het duidelijk niet leuk in het zwembad met pappy, alhoewel het water toch 30° was.
Met papa onder de buitendouche vond hij wel heerlijk! Ben ik geen knappe kerel?
Woensdagavond trakteerden Maurits en Anita iedereen op bubbels. Toen ze hier op moederdag aankwamen stond er voor Anita een fles klaar vanwege haar kinderen en kleinkinderen en vermits ze hier toch eigenlijk ook zijn om hun 40 ste huwelijksverjaardag te vieren vonden ze het de ideale moment om daar samen op te drinken!
Als het hier zo blijft doorgaan belooft het een zeer slecht jaar te worden voor fruit, groenten enz... Reden: de aanhoudende droogte. De okkernoten vallen met tientallen uit de bomen, de kersen worden niet dik, en ook de pruimen verschrompelen door gebrek aan water. De boeren zijn voortdurend aan't begieten en voor de eerste keer in 6 jaar zien we dat ze zelfs het graan water geven. De zonnebloemen en maïs die nog niet lang gezaaid zijn moeten ook al water krijgen of ze komen niet uit. Ook de pruimenboomgaarden en okkernotenboomgaarden worden gesproeid.
Al weken voorspelt Meteo France met de regelmaat van de klok een beetje regen en telkens veranderen de voorspellingen tegen dat het zover is en valt er dus geen druppel. Gisterenavond voorspelden ze onweer (niet dat we daar nu echt zitten op te wachten ) en dus ook regen, maar we kregen geen druppel. Vandaag zou het in de voormiddag misschien regenen, maar weer niets. Ook deze namiddag zou er kans zijn op onweer en regen en dus wachten we weer af. Ondertussen zijn al onze regentonnen al een paar weken leeg en moeten we de terrasplanten, fruitbomen die hun blaadjes laten hangen, struiken die creperen van de dorst, enz... allemaal gieten met leidingwater! Als het zo verder gaat zal de factuur van het water hoog oplopen
Kleine Finn is een schatje en hij krijgt van iedereen de nodige aandacht. Bovendien slaapt hij de ganse nacht door, van 21u tot 7u 's morgens, wat voor de ouders ook super is.
Ondertussen zijn wij nu officieel "Mammy & Pappy", op zijn Frans dus! Opa en oma vonden we toch wat stijf klinken en toen we laatst in Villeneuve iets gingen drinken sprak de baas mij dadelijk aan met "Mammy", dus vandaar Anke vond het trouwens ook direkt leuk klinken dus!
Op moederdag kwamen Maurits en Anita aan. Dankzij hun dochter Hilde en schoonzoon Toon en hun kinderen, Lore, Tibo en Line, die hier 2 jaar geleden logeerden, komen ze bij ons hun vakantie doorbrengen. Na een voorspoedige reis liep het op het allerlaatste moment bijna fout, want de GPS stuurde hun het erf van de boerderij van onze buurman op Ze zullen wel gedacht hebben: waar zijn wij hier aangeland !!! Maar uiteindelijk kwamen ze toch nog goed terecht Vandaag bezochten ze Penne d'Agenais en na wat rondlopen kwamen ze tot de constatatie dat ze hun auto niet meer terug vonden. Na een telefoontje van Anke (die hen toevallig tegen gekomen was en ook hun auto had zien staan) belde Rudy naar Maurits om zo instructies te geven waar hij zijn auto kon terug vinden! Eind goed al goed, ze kwamen zonder verdere problemen terug "thuis" en genoten van een pick-nick op het terras.
Vrijdag kwamen Gaby en Wim, de ouders van Axel, aan met de TGV. Het was heel lang geleden dat ze nog gereisd hadden en de kinderen waren er blijkbaar niet gerust in of ze wel op de juiste bestemming zouden aankomen. Wel, ze zijn zonder problemen tot in Agen geraakt, waar wij ze dan gingen ophalen.
Zaterdagmorgen om 7u20 kwamen Anke, Axel en Finn hier aan, na een voorspoedige rit met Finn, die goed geslapen had onderweg. Na 2 dagen met veel wind was het vanmorgen weer prachtig weer en dus kon er op het terras geontbijt worden. daarna gingen we allemaal naar de rommelmarkt in Auradou, en natuurlijk mochten de fiere grootouders het koetsje duwen
Van al dat gewandel wordt zo'n klein mannetje natuurlijk moe.... en kregen de grote mensen dorst....
En na een dutje verleid hij iedereen met een glimlach!
We genieten van de dagen met Finn, want na deze week zullen we hem waarschijnlijk weer voor lang moeten missen.
Gisteren waren we uitgenodigd op "Le Luquet" om mee Helen haar verjaardag te vieren. Ook Coby en Edo en Eline waren er. Jan Hendrik zorgde voor een lekkere maaltijd. Het was, zoals steeds, erg gezellig. Zondag keren ze met zijn allen weer terug naar Nederland en Helen zullen we pas in de vakantie terug zien.
Van in het prille begin zijn Folie en Poema twee handen op één buik en nog steeds zoeken ze elkaars gezelschap op, meestal om te spelen en te dollen maar soms ook om even uit te rusten. Het blijft prachtig om te zien!
Vorig jaar begon onze bache op de tonelle serieus in te scheuren en dus werd het hoog tijd om ze te vervieuwen. Danzij Filip die hier in augustus op vakantie was werd er een nieuwe bache op maat besteld in België en zijn vrouw Catherine zorgde ervoor dat ze in oktober bij ons afgeleverd werd door DHL.
Nu het terras terug helemaal klaar is voor het nieuwe seizoen mocht ook de nieuwe bache eindelijk geplaatst worden en ... ze zit als gegoten! En nu maar hopen dat deze langer meegaat als de vorige!
Nog eens een dikke merci aan Filip & Catherine voor de hulp en tot in juli!
Onze honden hebben gisteren hun hartje weer kunnen ophalen. In de voormiddag ging Rudy met Marc & Chantal en de 4 honden een wandeling maken hier in de buurt. In de namiddag reden we richting Laroque Timbaut voor een wandeling en tevens zwempartij voor de honden. Sirka en Folie waren zoals steeds niet uit het water te houden. Eclips springt er wel in maar durft niet echt te zwemmen en Cusco, de wijze, die bekijkt het allemaal van op een afstand en blijft liever droog.
Daarna bezochten we samen Pujols en zoals steeds hadden we veel bekijks zo met 4 Goldens. De mensen spreken je dan ook aan en vragen vanalles en nog wat over de honden.
Deze morgen trokken we richting Penne voor een laatste wandeling met de rakkers. Het middagmaal gebruikten we in "Café des arts" en de honden gedroegen zich zoals steeds voorbeeldig. Met 4 lagen ze naast de tafel in de schaduw te slapen, en ook Eclips was rustig als een lammetje.
PS: @Chantal & Marc, waarom zeggen jullie altijd dat den Eclips zo onstuimig is??? Wij hebben daar echt niet veel van gemerkt
Woensdagmorgen hadden we met Chantal en Marc afgesproken in Cahors. Na een korte stadswandeling en een bezoek aan de "Pont Valentré", waren we op weg naar "de boot" om te gaan eten. Groot was onze verbazing toen we in hartje Cahors ineens onze naam hoorden roepen... Anja en Luc en hun dochters Fien en Laura en de ouders van Anja liepen daar ook rond! Van toeval gesproken, en ja, ze gingen ook eten op de boot, want de vorige keer met ons was hun blijkbaar goed bevallen. Na het eten gingen we met z'n allen iets drinken en er werd gababbelt, en veel gelachen!
De tijd vloog om en voor we het wisten was het 16u30. Hoog tijd om richting Auradou te rijden zodat de hondjes hun nog eens konden uitleven.
Au Cercle Des Chênes
) les over hoe ik mijn messen scherp moet houden. Volgens Roland zie je op de snede van een mes of het juist geslepen is en hoe scherp het is.... Ik zie het dus niet ( zelfs met mijn bril op zie ik geen verschil 
). 
Maar allez, we gaan eerst afwachten want de laatste keren dat er regen voorspelt werd hebben wij er hier niets van gezien.
Ze zullen wel gedacht hebben: waar zijn wij hier aangeland !!! Maar uiteindelijk kwamen ze toch nog goed terecht 
