Chambres & table d'hôtes "Au cercle des chênes" ligt in zuid-west Frankrijk in de regio "Aquitaine" en in het departement "Lot & Garonne".
Sinds juli 2005 hebben wij het sombere België geruild voor deze prachtige zonnige streek. Sinds september 2009 wonen wij hier enkel nog met onze jongste zoon Kerim vermits Nils terug naar België trok om daar zijn studies verder te zetten.
We wensen jullie veel leesplezier! Rudy & Myriam
20-01-2011
We snoeien verder !
Het mooie weer houd aan en dus snoeien we verder in de tuin.
s'Middags kunnen we al buiten eten .... super !
De volgende dagen blijft het zonnig, maar het wordt kouder
We hebben hier al een zeer sombere winter gehad, niet héél erg koud, maar gewoon veel te weinig zon. Nu is het eindelijk weer een periode met mooi zonnig weer en dus het ideale moment om in de tuin te werken. Rudy snoeide alle struiken die in de bocht langs de oprijlaan staan, en dat was dringend nodig, want de oprit werd altijd maar smaller en smaller
Natuurlijk was onze Folie in de buurt om mee te helpen met het opruimen van het snoeihout
We hebben ook 2 abrikozenbomen geplant. Vier jaar geleden hadden we heel wat nieuwe fruitbomen geplant maar er waren er een paar stuk gegaan, hoog tijd dus om daar nieuwe voor in de plaats te zetten.
Luc en Lis die in Layrac wonen, kwamen vandaag op bezoek. Stef, de tweelingzus van Lis, was er spijtig genoeg niet bij. Na een rondleiding werd er natuurlijk nog heel wat af getetterd bij een hapje en een drankje.
Ik bakte voor de gelegenheid een Frangipanetaart. Het was de eerste keer dat ik die op deze manier maakte en het resultaat mocht er zijn. Rudy heeft al gezegd dat ik ze nog mag bakken! Het recept vind je op de kookblog: http://www.bloggen.be/aucercledeschenesculinair/archief.php?ID=1050865
Een truffelmarkt, daar waren we nog nooit naartoe geweest. Wij dus vandaag naar Tournon, waar we hadden afgesproken met Christel en Anthony. Tot 10u mocht er officieel nog niets gekocht worden, voor de tafel waar de truffels op uitgestald lagen was er een lint gespannen zodat er nog niemand kon kopen. Toch werd er al onderhandeld en prijzen afgesproken. De prijs van de truffels varieerde tussen de 750 en 1000 euro de kilo!
Klokslag 10u mocht er gekocht worden en bij de meeste verkopers was hun mandje na een 10-tal minuten al uitverkocht.
Ook Régine kwam een kijkje nemen op de markt en toen Christel en Anthony aankwamen kocht Christel 2 kleine truffels.
Na een tussenstop in Cinq Sols gingen we samen een hapje eten in Roquecor.
Het was een super gezellige dag en rond 16u reden we huiswaarts, tenminste dat waren we van plan. Maar toen we voorbij "Le Luquet" reden zagen we dat de poort open stond en dus gingen we een kijkje nemen. Jan Hendrik en Geert waren sinds gisteren in Frankrijk, dus bleven we daar nog wat hangen.
Na lang is het er eindelijk eens van gekomen, we zijn gisteren naar de Vlaamse vrijdag in Toulouse geweest. 's Middags zijn we holder de bolder vertrokken (de honden bleven thuis, Kerim was met de auto naar school dus die kon vanaf 17u voor hen zorgen) eerst nog wat "solden" gedaan en even bij Ikea binnen en tegen 18u ging het richting Toulouse centrum, op zoek naar "Bar Kalimera". Vermits wij nog steeds geen GPS hebben was het zoeken aan de hand van een stadsplan. Uiteindelijk vonden we de locatie zonder problemen maar we deden er in volle avondspits wel een uur over om er te geraken. We kwamen juist samen met Dimitri aan, al een geluk, want we waren de eersten en vonden het café er nogal donker en klein uitzien Maar we waren inderdaad bij "Kostas", en de cafébaas is een supervriendelijke Griek die iedereen direkt heel hartelijk ontvangt. Er werd direkt plaats gemaakt zodat er nog wat volk bij kon komen. In totaal waren we met z'n elven. Dimitri en Saskia waren zoals steeds van de partij, en dan waren er oa. Elise en Francis die we al kenden vanop het "Vlaamse etentje" in december, en ook een paar nieuwelingen.
Rond 21u30 gingen we met z'n achten nog op zoek naar een restaurant, maar de meesten zaten vol, of hadden maar plaats voor 4 personen. We vonden toch nog een leuk restaurant waar de laatste klanten al aan het dessert zaten, maar na even overleggen met de chef werden we daar toch heel vriendelijk ontvangen. Het eten was lekker en het gezelschap was tof, kortom we hadden een heel fijne avond. We moesten na middernacht nog wel 1,5 uur door de mist naar huis rijden, en lagen pas om 2u in ons bed.
Vandaag kwamen onze nieuwe buren kennis maken. Rene en Marianne zijn Nederlanders die in Breda wonen en ze hebben "Le trel" gekocht. Nu ja, we zullen nog even moeten wachten voor we echt kunnen spreken van nieuwe buren, want ze zouden hier pas in september komen wonen. Het was in ieder geval leuk om al met hen kennis te maken en waarschijnlijk zullen we met hen toch een vlotter contact hebben dan met het koppel Engelsen dat er nu woont.
Deze namiddag ben ik eindelijk begonnen aan het afbreken van de kerstboom. Eigenlijk wilde ik dat vorig weekend al doen maar door al het sombere weer dat we de laatste tijd gehad hebben vond ik dat die kerstlichtjes toch wat extra gezelligheid gaven. Maar nu zitten al de kerstspullen dus weer netjes ingepakt tot volgend jaar en de boom is naar buiten verhuisd.
Speciaal voor de zeer trouwe blogbezoekers vandaag terug een berichtje Ik krijg regelmatig de opmerking dat er niet meer iedere dag iets op de blog komt, maar ja, in de winter valt er hier niet zoveel te vertellen!
Vandaag heeft Rudy zich bijna een ganse dag bezig gehouden met het plukken van laurierblaadjes. Eerst is hij hele takken gaan knippen, zeg maar heelder bomen (laurier groeit hier gewoon in 't wild) en daar na heeft hij alle blaadjes eraf gehaald. Nu moeten de blaadjes nog drogen en dan zijn ze klaar om te gebruiken. Jullie zullen misschien denken ... amaai gebruikt Myriam zoveel laurier? Neen dus, maar tegenwoordig "exporteren" we die blaadjes ook al naar België
Deze winter komen er hier heel veel vogeltjes eten in onze vogelhuisjes. Ze zijn met zoveel dat ze op 1 dag 3 zaadbolletjes, een potje met zonnebloempitten en een bakje noten opeten. Ondertussen heb ik al wat vogelsoorten leren kennen. Er zitten hier vinken, roodborstjes, koolmeesjes, pimpelmeesjes, groenlingen enz. We hebben er al een boekje bijgehaald om de verschillende soorten te herkennen.
Het is winter en dus staan er nog wat klusjes op Rudy zijn programma. Hij heeft al de tralies voor de ramen een nieuw laagje verf gegeven, dus die zien er weer netjes uit tegen dat het nieuwe seizoen begint!
Ook het raam op de zolder is eindelijk geplaatst, het raam stond al 4 jaar klaar voor het gat maar nu heeft Rudy het dus gemonteerd, en dat ziet er van buiten uit toch ook heel wat netter uit.
Maar af en toe nemen we natuurlijk onze tijd om te ontspannen. Vrijdag gingen we op bezoek bij Luc, en de tweeling Lis en Stef (we leerden hen kennen op de Vlamingendag die dit jaar doorging in Montauban). Zij wonen sinds 1,5 jaar in Layrac, dat is zo'n 35 km van hier. Zij hebben daar een kasteeltje gekocht, samen met de moeder van Stef en Lis, en hebben al heel wat werk verzet. De bedoeling is dat ze er ook chambres d'hôtes gaan beginnen en als alles meezit zouden ze deze zomer aan hun eerste seizoen beginnen. Het was een gezellige namiddag en binnenkort komen zij eens naar ons stulpje kijken (ja, in vergelijking met hun kasteel wonen wij hier maar in een "klein" huisje )
Een paar weken geleden maakte ik met de overschot van onze draperies een kussen voor Folie en eentje voor Sirka. Sirka laat haar kussen links liggen en vertikt het om erop te rusten dus dat kussen ligt nu in Nils zijn kamer voor 's nachts. Folie was dadelijk gewonnen voor het zachte bedje dat voor de kachel ligt, maar, er zijn kapers op de kust Twee van onze poezen hebben het zachte kussen dadelijk ingepalmd en het resultaat is nu dat Folie ernaast mag liggen Af en toe heeft ze geluk, als de poezen niet binnen zijn gaat ze vlug op haar kussen liggen en dan is het wachten tot Poema erbij komt liggen Snowy blijft dan uit de buurt en wacht braaf tot de kust vrij is. Santos die gaat liever rustig alleen in Nils zijn kamer slapen, waar hij het andere kussen voor hem alleen heeft
Conclusie van dit alles, onze poezen en honden leven hier ook in de winter "als God in Frankrijk"
Hier bij ons in Aquitaine zit de schoolvakantie er weer op. Kerim is al begonnen met een extra dagje vakantie! Hij is pas deze namiddag terug gekomen uit België omdat het tgv ticket voor zondag meer dan 2x zo duur was hebben we hem een extra dagje vakantie toegestaan. Vermits hij het op school toch heel erg goed doet kan hij zich dat wel eens permiteren Hij heeft dus kunnen genieten van een extra dagje samen met Eva, alhoewel, we hoorden net van Kerim dat ze sinds oudejaarsavond ziek is Eva, we wensen je heel veel beterschap!!!
De volgende weken zullen ze elkaar weer moeten missen, maar gelukkig is er msn, skype, en telefoon! En ze kunnen al vlug weer beginnen aftellen, want als Anke haar baby geboren wordt gaan we waarschijnlijk toch weer even naar België!
Vanaf morgen hervatten wij hier ook weer onze "dagelijkse routine" d.w.z. dat we weer beginnen aan wat kleine klusjes, zodat alles weer piekfijn in orde is tegen dat het nieuwe seizoen begint. De mensen beginnen nu trouwens serieus hun vakantie te plannen en de boekingen lopen vlot binnen! Wie nog wil boeken voor juli of augustus kan daar best niet te lang meer mee wachten!
Het belangrijkste bij onze bezoekjes aan België is natuurlijk het weerzien met familie en vrienden, en we hebben weer genoten van de gezellige momenten samen, de etentjes, de pakjes onder de kerstboom enz... Spijtig genoeg komen we altijd tijd te kort om iedereen die ons nauw aan het hart ligt op te zoeken. Ik wil langs deze weg ons ma en onze pa nog eens heel erg bedanken omdat ze altijd klaarstaan voor ons en onze zonen. Ook aan Bob en Johan nog eens merci voor het logement voor ons en onze 2 woefkes. We hebben genoten van ons weekje België, maar zijn toch ook blij dat we nu weer thuis zijn in het "sneeuwvrije" Auradou.
Zoals steeds tijdens de feestdagen is samen eten op zich al een feest.
Natuurlijk had ik gezorgd voor een frigobox vol klaargemaakte maaltijden voor Nils, zodat die de blok kan doorkomen zonder te verhongeren
We hebben onszelf ook weer eens goed laten gaan en hebben o.a. genoten van de lekkere ontbijtjes bij Bob en Johan en bij ons ma en onze pa. Ook al de kerststronken en taarten, bij de kinderen, vrienden en familie hebben ons goed gesmaakt! Om dan nog maar te zwijgen over de etentjes, en de kerstmaaltijden!!!
We hebben de Kerstdagen in België doorgebracht en zijn nu veilig en wel weer thuis.
Het hoofdthema van ons weekje België was natuurlijk .... SNEEUW! In het oprijden zaten we al vanaf Orleans in de sneeuw, maar het mag gezegd worden, de Franse wegen waren mooi sneeuwvrij gemaakt en dus konden we toch vrij vlot rijden. De vrachtwagens hadden minder geluk, zij moesten allemaal aan de kant gaan en er stonden dan ook kilometers lange rijstroken vol met bumper aan bumper geparkeerde kamions.
Toen we op een parking stopten om onze honden uit te laten hadden die de tijd van hun leven! Folie had nog nooit sneeuw gezien en ze genoot samen met Sirka dan ook van het rollebollen in de sneeuw.
In België zag je overal mensen sneeuw ruimen, iedere dag opnieuw. Op zich is dat natuurlijk wel eens leuk, maar, teveel is teveel Ook Rudy liet zich eens goed gaan met een door hem en Bob zelfgemaakte sneeuwruimer!
Een sneeuwman mag natuurlijk niet ontbreken als er zoveel sneeuw ligt, en de jeugd maakte dan ook een prachtexemplaar!
Na een rit van 13 uur zijn we maandagavond goed aangekomen in Leuven. Vanaf Orleans lag er sneeuw en moesten we onze snelheid aanpassen. Op verschillende plaatsen stonden de vrachtwagens in kilometers lange files langs de kant, dus waren wij nog bij de gelukkkigen die "mochten" rijden. Ondertussen hebben we hier in België al kunnen genieten van fijne dagen met de kinderen, ouders, vrienden en familie. Sirka en Folie kunnen het op ons logeeradres, bij Bob & Johan, uistekend vinden met Niki en Laika, en ze hebben de tijd van hun leven. Voor Folie is het trouwens de eerste keer dat ze sneeuw ziet en ze vindt het super! Ook Sirka geniet ervan en het is dan ook prachtig om zien hoe ze in de sneeuw liggen te rollen en stoeien. Voor de foto's zullen jullie nog wat geduld moeten hebben, dat zal voor binnen een paar dagen zijn. Nu hopen wij alleen dat het hier stilaan gaat stoppen met sneeuwen zodat we maandag terug naar huis kunnen vertrekken zoals gepland, want voor het moment ligt er hieroveral echt een dik pak. Wij gaan in ieder geval nog genieten van deze prachtige witte Kerst!
Het is gelukt! Alles zit in de auto en we zijn klaar om naar België te vertrekken. Het was niet evident, om alle bagage + 2 honden + 3 mensen + een wieg voor het eerste kleinkind dat op komst is, erin te krijgen, maar het is ons gelukt. Het is de eerste keer dat we met een "gewone" auto naar België rijden, met onze camionette was dat geen probleem daar hadden we plaats genoeg in, maar in ons "Rafke" is het wat anders Het is natuurlijk ook de eerste keer dat er 2 honden mee moeten en die nemen toch wel serieus wat plaats in!
Nu maar hopen dat we onderweg niet te veel last krijgen van sneeuw en andere winterse toestanden, zodat we op een schappelijk uur ginder geraken! In België zullen we alleszins zeker kunnen genieten van winterse sneeuwlandschappen
Donderdag is onze Folie 6 maand geworden. Van een klein donzig puppietje is ze veranderd in een elegante jonge Golden Retriever! Ze weegt nu al 23 kg en op schoot zitten is dan niet meer evident maar af en toe doet ze dat toch eens graag
We moesten nu ze 6 maand is profielfoto's van haar maken om door te sturen naar Bénédicte. Zo gezegd, zo gedaan Niet dus, op tafel mag niet ... en dus wou ze er ook niet op blijven staan. Voor een koekje gaat ze zitten en dus moesten Kerim en Rudy al hun trukjes bovenhalen om haar al staand op de foto te krijgen. Maar het is uiteindelijk gelukt! Het is alleen te hopen dat ze nu in de toekomst niet terug op tafel gaat springen
Nochtans kan ze soms heel mooi poseren zoals hier tijdens een wandeling in het bos.
Tot nu toe zijn wij nog gespaard gebleven van echte wintertoestanden. Zo zag het er hier donderdag uit, als je goed kijkt zie je sneeuw liggen
In België daarentegen hebben ze hun porties sneeuw en kou al gehad en het ziet ernaar uit dat het daar de volgende dagen nog gaat sneeuwen. Dat zou dan willen zeggen dat we voor het 2de jaar op rij naar België moeten rijden met sneeuw. Ik kijk er niet echt naar uit! Kerim die gaat morgen de sneeuw al opzoeken, hij gaat met vrienden een dagje skiën in de Pyreneeën! Hopelijk komt hij s'avonds heelhuids terug thuis zodat hij maandag mee met ons kan vertrekken naar Leuven want ik ken er eentje die daar zeker naar aan't uitkijken is
We zijn er een paar dagen tussenuit geweest en hebben genoten van een korte vakantie bij Marc en Chantal in de Corrèze. We kwamen er maandagmiddag aan en na het eten met het nodige "bijpraten" trokken we er dadelijk op uit en maakten een wandeling met de 4 honden.
We bezochten daarna Tulle en de kerstverlichting daar is echt prachtig!
Chantal zorgde s'avonds voor een heel lekker diner, vooral haar dessert, een Banoffee Pie, viel enorm in de smaak. Ondertussen waren Eclips en Folie al onafscheidelijk geworden en zonder ophouden speelden ze met elkaar.
Cusco en Sirka zonderden zich dikwijls af in de keuken, waar ze genoten van de rust, ver weg van de 2 onstuimige rakkers.
De volgende morgen was dit het uitzicht dat we hadden vanuit de gîte:
Na een lekker ontbijt gingen we in de buurt een serieuze wandeling maken. s'Middags aten we in een plaatselijk restaurant en daarna bezochten we Collonges-la-Rouge, een prachtig stadje waar er in de zomer natuurlijk veel meer ambiance is, maar ondanks dat alles nu gesloten was vonden we het zeker de moeite waard om te bezoeken.
Woensdag, meteen ook al onze laatste vakantiedag, was het berekoud maar wel nog steeds zonnig. We maakten een kleine wandeling in Gimel-les-Cascades en na de middag reden we tot het hoogste punt in het Parc Régional des Millesvaches, de Suc-o-May. Er stond een ijzige wind en we zagen er de restjes van de sneeuw van een aantal dagen geleden. Je hebt er een immens uitzicht maar er hing spijtig genoeg een klein beetje mist waardoor we minder ver konden zien.
We leerden nu echt een stukje van de Corrèze kennen, en het is er echt prachtig! De bergen zijn er hoger dan hier bij ons en er zijn heel veel bossen. Je ziet er overal prachtige "Limousin" koeien maar akkerbouw is er zo goed als niet.
We hebben echt genoten van ons verblijf in "La ferme de Charel", nog eens een dikke merci, Chantal & Marc, en we kijken er al naar uit om jullie in de lente hier te ontvangen.
Ondertussen zijn we weer thuis en toen we deze morgen wakker werden lag er buiten een heel dun laagje sneeuw. De gevolgen laten zich raden... een telefoontje van Kerim om te zeggen dat hij naar huis kwam want er was toch geen les . Zijn kerstvakantie begint dus 2 dagen vroeger dan voorzien Hij kan dus nu al beginnen aftellen om naar België te gaan en eindelijk Eva terug te zien
Au Cercle Des Chênes
Ik krijg regelmatig de opmerking dat er niet meer iedere dag iets op de blog komt, maar ja, in de winter valt er hier niet zoveel te vertellen!
maar nu heeft Rudy het dus gemonteerd, en dat ziet er van buiten uit toch ook heel wat netter uit.
Twee van onze poezen hebben het zachte kussen dadelijk ingepalmd en het resultaat is nu dat Folie ernaast mag liggen 
Eva, we wensen je heel veel beterschap!!!
Het is natuurlijk ook de eerste keer dat er 2 honden mee moeten en die nemen toch wel serieus wat plaats in! 
