DE TORENVALKxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De toren
van Huldenberg is dan toch niet bewoond door de kerkuil. De aangebrachte nestkast wordt bewoond door
de torenvalk die ook lang een bedreigde soort geweest is. Het is pas sinds het verbieden in de landbouw
van de giftige pesticiden en het aanbrengen van nestkasten dat de roofvogel er
terug bovenop komt.
Het is
onze beste muizenvanger. Dat is zijn
hoofdvoedsel.
Dikwijls
zien we hem biddend boven het veld hangen.
De vleugels gespreid en de staart naar onder gericht. Als een lift daalt hij langzaam naar beneden
tot bij zijn prooi. Eens de prooi
ontdekt sluit hij half zijn vleugels en duikt.
Met zijn scherpe klauwen grijpt hij zijn prooi. Deze is op slag dood. De torenvalk heeft inderdaad scherpe klauwen.
Is hij
een muizenvanger dan durft hij toch ook jonge vogels als prooi verslinden. Het zijn dan meestal nog niet vliegvlugge
jongen.
Het
mannetje is op de rug rustbruin en heeft een grijze kop en staart.
Het
jonge vrouwtje heeft een roestbruine staart.
Beide hebben ze donkere dwarsbanden over de staart.
De roodbruine gespikkelde ronde
eieren worden door het vrouwtje in ongeveer vier weken uitgebroed. De witte dons van de jongen wordt eerst nog
bruinachtig grijs en dan pas krijgen ze hun slagpennen. Na ongeveer één maand zijn ze vliegvlug.
Het is
een standvogel. Hij blijft dus zomer en
winter terplekke. Een koppel vormt zich
voor het leven.
Zij
nestelen en broeden in boomholten, nestkasten en ongebruikte kraaiennesten.
Dikwijls
zien we hem zitten op zijn uitkijkpost: een weidepaal of
elektriciteitspaal. Met zijn scherpe
ogen kijkt hij dan uit naar zijn prooi.
De
torenvalk laat een schril kie-kie-kie
horen.
De
torenvalkjongen in onze kerk zijn reeds een vedette. Er staan verschillende fotos op de blog www.bloggen.be/huldenberg.
Allen
gaan kijken.
norbert
mosselmans
Info:
Vogels
uit midden- en west-europa Readers
Digest
Fotos Internet
