De Nacht van de Geschiedenis
                                                   Tentoonstelling Davidsfonds
                             DE HULDENBERGSE PROCESSIE
                                                               maart 2011


Rekwisieten

                                                 De Nacht van de Geschiedenis
                                                   Tentoonstelling Davidsfonds
                             DE HULDENBERGSE PROCESSIE
                                                               maart 2011



MYSTERIES

Wanneer het rozenhoedje (5 reeksen van 10 weesgegroetjes) gebeden wordt, herdenkt men voor elk tientje een feit uit het leven van Jezus of Maria.

Er zijn “BLIJDE”, “ DROEVIGE”, en “ GLORIEVOLLE “ mysteries

Bidt men 3 maal een rozenhoedje ( rozenkrans) dan werden de 15 mysteries in die volgorde de één na de andere herdacht.

Blijde geheimen

     
De engel Gabriël brengt de blijde boodschap aan Maria (Annunciatie)


    
      Maria bezoekt haar nicht Elisabeth (Maria-Visitatie)


    
     Jezus wordt geboren in de stal van Bethlehem (Kerstmis) 

          
          Jezus wordt in de tempel opgedragen (Maria Lichtmis)

                  
         Jezus wordt in de tempel teruggevonden (Heilige Familie)


Droevige geheimen (Goede Vrijdag)

                Jezus bidt in doodsangst tot zijn hemelse Vader

                                   Jezus wordt gegeseld

                        Jezus wordt met doornen gekroond

              Jezus draagt het kruis naar de berg van Calvarië

                                 Jezus sterft aan het kruis

Glorievolle geheimen

           

                        Jezus verrijst uit de doden (Pasen)

        

                  Jezus stijgt op ten hemel (Hemelvaart)

        De Heilige geest daalt neer over de apostelen (Pinksteren)

         
  Maria wordt in de hemel opgenomen (Maria-Tenhemelopneming)

          
             Maria wordt in de hemel gekroond (Maria Koningin)

Tekst Norbert Mosselmans
Foto's Jean-Pierre Van Binnebeek

Verdwenen erfgoed
De Mariakring - deel 1

Velen zullen nog de ‘Mariakring’ gekend hebben.  Het was in de tweede helft van de twintigste eeuw de parochiezaal waar tal van activiteiten konden plaatsvinden.  Het gebouw werd afgebroken toen het gemeenteplein in de jaren negentig gerenoveerd werd.

 
De postkaart gaat terug tot voor WO I.  Links op de achtergrond: de Mariakring.  Op het plein staat de pomp (gebouwd in 1905) op een andere plaats dan nu.



Op de Popp-kaart (daterend van rond 1860) merken we reeds een gebouw op de plaats waar de Mariakring stond (perceel 223b).

                                                                                                                                                                              Au Vert Chasseur

Rond de eeuwwisseling fungeerde het gebouw als melkerij.  Meineke (Philomène) Parijs, weduwe, stond voor de zaak in.

Zij was de moeder van Jerôme Parijs (1881-1923) die, in de eerste helft van de twintigste eeuw, er het café ‘Au Vert Chasseur’ hielt.  Hij was getrouwd met Marie Van Eyck, die de dochter van ‘den Troef’ was.  

Jerôme Parijs was schepen in Huldenberg.  Als cafébaas was hij zeer actief en creatief.  Zo stichtte hij de Van Hauwaertkring, een ‘veloclub’ die de naam droeg van de toemalige wielervedette Cyriel Van Hauwaert die verschillende klassiekers in de wacht sleepte en in 1909 de eerste belg was die een rit in de Ronde van Frankrijk won.  Een voorbeeld van activiteit was het organiseren van ‘ringsteken per fiets’.  Dwars door het plein, langs het pad dat er doorheen liep, werden ringen geplaatst.  Het doel van het spel was per fiets en met een stok zoveel mogelijk ringen,  in een minimum van tijd, te ‘steken’. 

Jerôme Parijs stierf op relatief jonge leeftijd (42 jaar) en zijn echtgenote hertrouwde na het overlijden van haar man met Guillaume Borremans uit Overijse.  Zij hadden op late leeftijd een zoon, René Borremans, die als jonge knaap tijdens de tweede oorlog op 14 mei 1940 overleed. 

In die periode vonden andere families onderdak in het gebouw: bv. Torre va Freike (Victor Van Loo) en de garde van de graaf.

De foto hier onderaan is genomen in de tuin van de Mariakring.  Drie families zijn erop verenigd: de familie Parijs, de familie ‘Vlek’ en die van ‘den Troef’.  De tuinen van de drie families paalden aan elkaar en waren alleen door de IJse gescheiden.

v.l.n.r. (2) Jerôme Parijs,  (3) Silvee van den Troef (Sylvie Van Eyck) die later toetrad tot de zusters Annonciaden als zuster Daniëlla, (4) Maree van den Troef (Maria Van Eyck) , (5) Leonee van den Troef (Léonie Van Eyck, echtgenote van Talle Vandermosten),  (6) Maree Vlek (Marie Veiller), (7) Lentin van den Troef  (Léontine Van Eyck, echtgenote van Armand va Sja de Smed), (8) Paul Vlek (Paul Veiller), (9) Fonje Vlek (Fons Veiller).

De kinderen onderaan kunnen we niet herkennen. (foto archief Pierre De Bois) 

Rond 1930 werd het hele gebouw voor 101.000 F aan Jef Trappeniers uit Loonbeek verkocht. Hij renoveerde het en liet zijn schrijnwerkerij onder de reeds bestaande zaal onderbrengen.  

 
                                                                                                                                                                          Een parochiezaal

Na het failliet van de eigenaar werd het gebouw eigendom van de graaf de Limburg Stirum die er een parochiezaal van maakte.

(wordt vervolgd)

Bronnen
Postkaarten van Huldenberg
Foto uit het archief van Pierre De Bois
Dank aan Albert Veiller, Annette Vanderlinden en Willy Vandermosten voor de verstrekte info.
Tekst Jean-Pierre Van Binnebeek

Verdwenen erfgoed
De Mariakring - Deel 2

Velen zullen nog de ‘Mariakring’ gekend hebben.  Het was in de tweede helft van de twintigste eeuw de parochiezaal waar tal van activiteiten konden plaatsvinden.  Het gebouw werd afgebroken toen het gemeenteplein in de jaren negentig gerenoveerd werd.

Een fraaie voorgevel

In het begin van de twintigste eeuw vertoonde de voorgevel van het gebouw drie traveeën met een perfecte symmetrie.

Het middenstuk had drie verdiepingen.  Een sierlijke rondboog in twee kleuren overspande de hoofddeur.  Bovenaan stond de tekst te lezen J PARYS – VANEYCK de uitbaters van het café.  

De eerste verdieping was van de benedenverdieping gescheiden door een horizontale siersteen die door de hele voorgevel liep.  Daarboven vond men een raam met boog met erboven het opschrift “AU VERT CHASSEUR”, de naam van het café.

De tweede verdieping had een fraai dubbelraam met twee kleine rondbogen die uiteindelijk door een sierlijke overkoepelde rondboog onder een trapgevel overspannen waren.

Aan beide zijden van het middenstuk telde het gebouw een gelijkvloerse verdieping en een eerste verdieping, volledig symmetrisch en met hetzelfde uitzicht als de middentravee.  Telkens waren deuren en ramen omringd door een speklaag in witte steen.

Het gebouw kende nadien veranderingen.  Ook de voorgevel werd aangepast.

Opvallend waren de drie openslaande vensters (portes-fenêtres).  Twee van de drie werden in de jaren veertig onderaan dichtgemetseld en vervangen door gewone ramen.

Op de hoek met de Elzasstraat werd een vleugel in dezelfde stijl bijgebouwd.  Hij diende als kantoor en een deel van de woning van architect Stanis.

                                                                                                                          De zaal
                                                                                

                                             

Je kwam binnen via een grote dubbele deur in een gang, dadelijk rechts had je een ruimte met ingebouwde kasten waar vroeger de bibliotheek gehuisvest was. Een groot raam gaf zicht op 't plein. Toen de Jeugdkring erin kwam zaten de meeste boeken er nog in.

 

Van in de gang had je via een houten trap met een trede van 5/6 toegang tot de zaal. Zoals in alle zalen vroeger had je een houten verhoog achteraan en links en rechts langs de zijkanten van een 20 cm hoog met in het midden dan de zaalruimte. Op het verhoog achteraan stond een mooie houten toog (die verplaatsbaar was). Hierboven was het plafond iets lager dan de zaal en tegen die muur stond op een sokkel een zeer groot mariabeeld. 

                                                             
  
                                                                                                               (foto parochiearchief)

Het podium achteraan lag een 1.20 m hoger en was toegankelijk rechts en links met een smalle trap 5/6 treden. Deze trap liep dan rechts en links naar beneden in de kelder. Dit was dan de ruimte onder het podium (kleedkamer) die met een achterdeur toegang gaf tot een kleine tuin.

 

Het podium was geflankeerd door twee Corinthische nepzuilen; bovenaan pronkten naast mekaar het gemeentewapen van Huldenberg en het wapenschild van de familie de Limburg Stirum, die in de tweede helft van de 20^ste eeuw eigenaar geweest is van het pand . 

 

Aan beide zijden van de twee heraldische symbolen kon men de leuze “Voor altaar en haard” lezen.  Zij betekent “Voor Kerk en gezin” en gaat terug tot de ‘Boerenkrijg’ toen op 12 oktober 1798 de boerenbevolking (de brigands) in opstand kwam tegen de Franse bezetter (de Sansculotten).  De legendarische brigand Charles-François Jacqmin (alias Charles de Loupoigne of Charlepoeng) vormde in die tijd een verzetgroep; hij werd in juli 1799 verraden en gedood tijdens een schermutseling in Margijsbos te Loonbeek.

                                                               
Het podium tijdens een gastoptreden van Tim Visterin bekend om zijn succeslied ‘Merlijn, de tovenaar’, een organisatie uit de jaren 70 van de Jeugdkring.
(foto uit het archief van Mia De Keyser)

(Wordt vervolgd)


Bronnen

Foto's uit het archief van Mia De Keyser en het kerkarchief.
Dank aan Annette Vanderlinden en Willy Vandermosten voor de verstrekte info.
Tekst Annette Vanderlinden en Jean-Pierre Van Binnebeek(Wordt vervolgd)

Verdwenen erfgoed
De Mariakring - deel 3

Het is winter. De natuur slaapt en rondom de woning zien we heel wat vogels op zoek naar voedsel.
Tijdens de winter willen we een reeks zeer bekende gasten in onze tuin eens van
dichterbij leren kennen.
Onze eerste gast :

DE KOOLMEES   of de kèizemus

Deze vogel is de grootste van de mezenfamilie maar ook de agressiefste en de meest acrobatische.
Vet en andere voedsel in een netje zetten hem aan om  de meest acrobatische toeren uit te halen. In het voorjaar eet hij de voorjaarsknoppen ( suiker) later worden dat vruchten, zaden bessen , keukenafval en spinnen.
Hij beschikt over een hele scala van geluiden. Anders dan bij andere mezen.Zijn meeste tonen klinken metaalachtig. Het is als een hamertje op een aambeeld.
 Tie-tsjer, tie-tsjer, tie-tsjer of pie-toe , pie –toe.  Hoor je het?
Het nest is komvormig en  gevoerd met mos, dons, gras en haar.
Deze vogel bouwt het in een holte van een boom of een muur maar ook in een nestkastje en liefst nog in een brievenbus.
Er komen vijf tot twaalf eieren en het vrouwtje broedt ze uit in twee weken.
Na vier weken zijn de jongen zelfstandig.

Guido Gezelle schreef over het mezennest een prachtig gedicht.

H E T  M E E Z E N N E S T J E

Een meezennestje is uitgebroken,
dat, in den wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in den boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en ‘k lach mij, ‘k lach mij, ‘k lach mij bijkans krom.
Het meezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op den lauwen noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit en dat, om te azen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in,
ze razen,
en kruipen, vlug, het meezennestjen in.
Het meezenvaârrtje zit - de looveren
verduiken ‘t voor ‘t gestraal -
te tooveren,
al in de meezentaal;
daar vliegen ze, al med' een, te zamen,
tak-om, tak-op, tak-af, tak-in, tak-uit,
en, amen,
het meezennestje is weêrom ijele en uit.


Biblio:
Vogels van west –en middeneuropa    readers digest
De verzamelde werken van Guido Gezelle   internet

norbert mosselmans (december 2007)

DE PIMPELMEES

Hij is zeer makkelijk te herkennen aan zijn lichtblauw mutsje en zijn gele borst.  Hij heeft geen stropdas zoals de koolmees .Het is een stand en broedvogel.

Deze vogel leeft doorgaans in  hoge boomtoppen maar zoekt zijn voedsel graag op voedertafels. Daar is hij een nog grotere acrobaat dan de koolmees.  Hij eet alles.
Maar… op deze tafel kunnen de pimpelmezen zeer agressief zijn tegen soortgenoten. Wie het eerst daar is heet eerst ook eet. Daar wordt niet van afgeweken!

Hij broedt in boomholten waar het paar allerlei zacht materiaal Deze iets kleiner broer (11cm) van de koolmees is wel veel kleuriger. deponeert: mos, dor gras, dorre bladeren en zelfs wol; ook haartjes, veertjes en dons.
Nestkastjes zijn uitgelezen broedplaatsen. De ingang moet dan wel zo klein zijn dat koolmees en huismus geen toegang hebben.
Ze leggen zeven tot twaalf eitjes en beginnen te broeden wanneer het legsel ongeveer volledig is.
Verlaat  het vrouwtje het nest dan dekt ze alles af met nestmateriaal om de warmte te behouden.
Uitgekomen jongen krijgen een menu van rupsen en blijven één tot drie weken in het nest.

De zang is minder rijk dan van de koolmees.
Hij bestaat uit twee of drie noten gevolgd door een triller.
Zij alarmroep is een schelden “tjur-rr”.

norbert mosselmans (01/2008)

info
foto        internet
vogels uit west-europa    readers digest