Stad Lier is terug verplicht bouwaanvraag voor Turkse moskee af te wijzen na
Lier
Stedenbouw Antwerpen geeft een ongunstig advies voor het bouwen van een Turks religieus centrum aan de Donk. "Dat klopt, wij kunnen niet anders dan dit advies volgen met het schepencollege", zegt burgemeester Marleen Vanderpoorten (Open Vld). Adnan Önder, voorzitter van de Vereniging Turkse arbeiders wil pas reageren na een officieel bericht.
bertje warson
Momenteel is de gebedsruimte van de Turkse gemeenschap gevestigd in een herenhuis in de Lispersteenweg dat veel te krap is en dat niet voldoet aan de geldende normen van brandveiligheid. Daarom kocht de vzw Diyanet de Belgique enkele jaren geleden reeds het verlaten schooldomein in De Donk. Na 20 jaar zoeken was de vereniging blij dat ze eindelijk een ruimte gevonden had waar ze een moskee en ontmoetingsruimte kon bouwen voor de driehonderd leden.
Vorig jaar vroegen zij een eerste keer een bouwvergunning aan voor het optrekken van een cultuurcentrum en moskee met minaret. Het schepencollege gaf toen ongunstig advies op basis van problemen met toegankelijkheid, parkeergelegenheid, mobiliteit en onverenigbaarheid met ruimtelijke ordening. Zo moest de hoogte van de minaret bijvoorbeeld van 18, 5 meter zakken naar 12 meter. Stedenbouw Antwerpen heeft de bouwplannen nu opnieuw negatief geadviseerd en het schepencollege van Lier kan niet anders als dit advies volgen, want het advies van Stednbouw Antwerpen is immers bindend. Volgende week dinsdag zal de gemeente die beslissing ook bevestigen na de bespreking in het schepencollege.
Opmerkingen
"Wij hadden de plannen nochtans aangepast aan de opmerkingen en waren van plan dat ook te doen met de opmerkingen van Stedenbouw Antwerpen. Ik neem aan dat de stedenbouwkundige ambtenaar zijn werk goed gedaan heeft en we zullen nu bekijken welke de nieuwe opmerkingen zijn. Ik vind het heel erg jammer, zo gaat het dossier niet vooruit. We geven in ieder geval niet op en zullen zien wat we nog kunnen doen", aldus Ostürk Taspinar, Liers gemeenteraadslid en lid van de bewuste vereniging.
Bezwaar
Rond de bouwplannen van de Turkse gemeenschap voor een moskee en verenigingslokaal is al heel wat te doen geweest in Lier. Buurtbewoners kanten zich tegen de bouwplannen en het Vlaams Belang hield in december van vorig jaar een grootschalige betoging. Jong Vld en N-VA waren eveneens tegen de bouwplannen gekant. In totaal werden 600 bezwaarschriften ingediend.
Schepen van Ruimtelijke Ordening Guido Van den Bogaert (CD&V) zegt dat de Turken nog altijd beroep kunnen aantekenen tegen het negatieve advies of een nieuwe bouwaanvraag kunnen indienen, waarbij ze dan wel rekening moeten houden met de eerder geformuleerde negatieve punten. Die handelen over parkeren, mobiliteit en toegankelijkheid. "Volgende week dinsdag zal het schepencollege zijn uiteindelijke beslissing officieel formuleren en meedelen aan de Vereniging Turkse Arbeiders", aldus schepen Guido Van den Bogaert.
Zeggen dat de Belgische regeringsonderhandelingen in het slop zitten, is zoveel als een open deur instampen. Dat is inmiddels al meer dan tweehonderd dagen het geval. Zeggen dat België zelf in het slop zit, is óók een open deur instampen. Dat is inmiddels al honderdtachtig jaar het geval. Daar hebben talloze Belgische (staats)hervormingen niets aan veranderd en daar zúllen Belgische (staats)hervormingen ook nooit iets aan veranderen.
België is van begin af aan een tot mislukken gedoemd, gedwongen, schijnhuwelijk tussen Walen en Vlamingen, sinds 1920 uitgebreid tot een nog hilarischer ménage à trois met de Duitstaligen van de Oostkantons. Er zijn gevechten geleverd over de taal die zou worden gesproken in de zitkamer en de keuken, er is gebakkeleid over wie de potten zou hanteren en wie de pannen, er waren partijtjes schaduwboksen over het adopteren van aan de deur aankloppende driekoningenzangers en al dat gedoe leverde alleen maar op dat er nog meer gevochten, gebakkeleid en gebokst werd.
En wij zijn dat méér dan beu. Maar wij gaan niet meelopen in betogingen die er van uitgaan dat gesprekspartners die al honderdtachtig jaar met mekaar op de vuist gaan tóch nog eens elkaars hand moeten schudden en het nog een keer proberen. Wij gaan ook niet betogen tegen mensen die dat wél doen. Naïviteit is een spijtige zaak, maar je helpt ze niet de wereld uit door er over te klagen.
Voorpost gaat dus resoluut voor de scheiding. En wij eisen op wat van ons is. Ook wat ons doorheen de jaren ontstolen is door de Walen. Daarom zal Voorpost op 27 maart in een gebied wandelen dat nu tot Wallonië behoort maar nog niet zo lang geleden van ons was.
Honderdtachtig jaar Waalse diefstal en Belgische koehandel is genoeg geweest. Geen Belgische staatshervorming meer, wél Vlaamse staatsvorming.
Begin vorige week bracht het Vlaamse weekblad Knack een Knack Extra uit. Het thema van deze bijlage: de onafhankelijkheidsgedachte. En het mag worden gezegd: de inhoud valt goed mee. Uit de verschillende bijdrages van de Knack-redacteurs komt goed tot uiting dat er nooit een Belgisch natiegevoel bestaan heeft. Meer zelfs: wie deze Knack Extra leest krijgt het gevoel dat het nog een kwestie van tijd is vooraleer België voor goed uit elkaar spat.
De Knack-bijlage schetst correct de geschiedenis van België, die begint met de verfransing van Vlaanderen, waartegen stilletjes aan reactie komt. De eerste taalwetten doen de Franstaligen steigeren: het zijn de Walen die voor het eerst om federalisme roepen. Nochtans hebben de Franstaligen in het begin van de vorige eeuw de touwtjes nog altijd stevig in handen. Het halsstarrige België zorgt er door haar ongevoeligheid voor de Vlaamse kwestie steeds zelf voor dat de Vlaamse publieke opinie zich tegen haar keert. In de jaren 60 verschuift het sociaal-economische zwaartepunt naar Vlaanderen, wat de Walen, uit vrees om overheerst te worden, weer doet grijpen naar het federalisme. De staatshervorming in 1970 is het begin van de desintegratie van België.
Eén vraag blijft onbeantwoord: hoe komt het dat de Vlamingen hun verworven macht niet wisten (weten) te verzilveren? Hiervoor had de Knack-redactie ten rade kunnen gaan bij Lode Claes, Joost Ballegeer of Hubert de Sy. Dan had zij gezien dat de Vlamingen niet klaar waren voor de macht. De factor macht wordt door de Franstaligen veel beter beheerst. Dat is de reden waarom zij nog steeds de plak zwaaien in België, ook al hebben wij een Vlaams Parlement.
Hier en daar kan er ook wel eens met de wenkbrauwen worden gefronst. Zeggen dat het Verdinaso van Joris Van Severen de Dietse volksstaat gebruikte als dienstmaagd van een fascistische Nieuwe Orde is toch wat kort door de bocht. Joris Van Severen en zijn beweging waren wel wat complexer dan dat! Ook de Groot-Nederlandse idee van het VNV wordt nogal simplistisch afgedaan als een afgeleide van het fascisme.
Maar buiten de gebruikelijke schoonheidsfoutjes, of beter: politiek-correcte duiding, wordt in deze Knack-bijlage de maat van België gepakt. Er is veel aandacht ook voor het in Vlaanderen vrijwel onbekende Waalse regionalisme, met onder andere een vraaggesprek met José Fontaine, mede-oprichter van het republikeinse La Revue Toudi, een maandblad dat ijvert in de geest van de socialistische vakbondsman André Renard. Knack komt tot een verrassende (?) vaststelling: de belangrijkste objectieve bondgenoot van de Waalse autonomisten is Bart De Wever. Binnen de rode vakbond FGTB is dit de overtuiging van de meest regionalistische strekking. Misschien moet het ABVV hier eens een puntje aan zuigen: dan worden zij de eersten van morgen, niet de laatsten van gisteren!
Verder leren we dat de Vlamingen er goed aan doen te verhinderen dat het Brussels grondgebied aansluiting vindt met Wallonië, bijvoorbeeld via Sint-Genesius-Rode. Maar dat wisten we eigenlijk al. Kort gezegd: deze Knack Extra is een teken aan de wand. De onafhankelijkheidsgedachte wint veld.
Overlijden van Marie-Rose Morel is diepmenselijk drama
Marie-Rose Morel is overleden. Als voorzitter van het Vlaams Belang en namens de partij wens ik mijn oprechte en diepe medeleven te betuigen aan haar echtgenoot Frank Vanhecke, haar kinderen en familie.
Marie-Rose was in ieder opzicht een sterke vrouw die altijd en overal voor haar overtuiging opkwam. De wijze waarop ze de strijd aangebonden heeft tegen haar ziekte en daar over getuigde, was bijzonder moedig en kan alleen maar bewondering afdwingen van eenieder. Het bleek helaas een ongelijke strijd.
Bij dit diepmenselijk drama vervallen alle beschouwingen over hoe het tussen Marie-Rose en de partij is misgelopen, in het niets. Vandaag overheerst droefenis en past vooral veel schroom.
Dit zijn de woorden die sharia4belgium predikt aan de moslims. Het is een regelrechte schande en bewijs van hoe de islamwereld staat tegenover het westen. Wil je de boodschap aanhoren en weten wat de moslims met ons voor hebben kijk dan in bijlage naar hun boodschap! HET IS ECHT EEN WALGELIJKE BOODSCHAP!! DEZE MAN IS EEN STAATSGEVAAR!!
Daar de eerste url leid naar een ondertussen verwijderd filmpje. Is er een nieuwe url toegevoegd die ook het filmpje vertoont
Boodschap aan de Franstaligen: wie wind zaait, zal storm oogsten !
Boodschap aan de Franstaligen: wie wind zaait, zal storm oogsten !
Sinds Johan Vande Lanotte zijn Belgische onderhandelaarspijp aan Maarten heeft gegeven, is het de beurt aan de Waalse liberaal Didier Reynders, die het ook in 2007 al eens verknalde als informateur, om een poging te ondernemen het Belgisch-Waalse meubilair te redden. Voorpost zou ook bij deze poging weinig geïnteresseerd toekijken onze interesse ligt immers bij de onafhankelijkheid van Vlaanderen en de hereniging van de Nederlanden, niet bij het redden van België als met Reynders niet ook FDF-Führer Olivier Maingain weer een stapje naar voor had gezet. Een stapje vanuit Brussel dat wat hem betreft pas eindigt als héél Vlaams-Brabant onder de francofone hiel is terechtgekomen. Het moge duidelijk zijn dat Voorpost zich met hand en tand zal verzetten tegen de plannen van deze ongekroonde keizer van de Vlaamshatendheid, ook als die plannen verpakt worden in een of/of-spelletje met de historische Vlaamse stad Brussel en de Rand als inzet. Vlaanderen zal niet ofwel Brussel opgeven ofwel de Rand, Vlaanderen zal houden wat van Vlaanderen is: Brussel én de Rand. Wij waarschuwen hierbij dan ook zowel Maingain als zijn collegas partijvoorzitters langs Franstalige kant én Nederlandstalige kant: vergeet de zogenaamde Axe Wallo-Brux, vergeet de uitbreiding van Brussel, vergeet de Franstalige overname van de Rand rond Brussel, vergeet het idee dat u de inwoners van Vlaams-Brabant kan overleveren aan het politiek-francofiele Brussel. Zo niet zal u Voorpost op uw weg vinden. Wat Vlaams is, zal Vlaams blijven. Brussel is Vlaams, de faciliteitengemeenten zijn Vlaams en ook de gebieden die ons bij eerdere gelegenheden werden ontstolen zijn Vlaams. Voorpost laat zich niét terugdringen door de Franstalige veroveraars. Voorpost gaat het gevecht aan op terrein dat deze veroveraars al decennialang bezetten. Dat wil zeggen in de gebieden die nu langs de Franstalige kant van de taalgrens liggen, maar daar niet altijd hebben gelegen. Daar waren dit weekeinde al Vlaams-nationalistische militanten aan het werk en daar zullen ook verder speldenprikken uitgedeeld worden tot 27 maart. Op 27 maart wandelt Voorpost, welke Waals-Belgische middelen daar ook tegen ingezet worden, door deze ontstolen gebieden. En desnoods blijven we dat op regelmatige basis doen, zoals de Vlaamse Beweging dat ook in de Voer heeft gedaan, tot Vlaanderen terugkrijgt wat van Vlaanderen is. Geen Belgische staatshervorming meer, wél Vlaamse staatsvorming. Mét alle gebieden die de Franstaligen in het verleden van ons gestolen hebben én de gebieden waarop ze nu aanspraak maken. Johan Vanslambrouck Voorzitter
In het Oost-Vlaamse Zelzate geldt voortaan een zerotolerantie om de problemen met jongerenbendes aan te pakken. Dat heeft lokale bestuur beslist in samenspraak met het Gentse parket en de politie.
Het opeenvolgend geweld in de regio, gepleegd door jongeren van hoofdzakelijk allochtone afkomst, bereikte eind vorig jaar een triest hoogtepunt wanneer een Chiroleider zwaargewond raakte toen hij na een jongerenfuif werd neergestoken. VBJ organiseerde daarop met Voorpost een manifestatie voor het recht op veilig fuiven en een kordate aanpak van het geweld.
bron:http://www.vbj.org
Onze jonge gasten zijn het eerst en die verdienen een pluim hiervoor. Maar, het bewijs is er: de remedies van het Vlaams Belang kunnen wel degelijk in de praktijk gebracht worden.
Op de speciale gemeenteraad die op 4 november bijeen werd geroepen zorgde een rood-donkerrode combine van SP.a en PvdA er nog voor dat die punten werden afgesoupeerd, vandaag zijn ze realiteit.
Het Vlaams Belang bewees eens te meer de ijsbreker te zijn die de problemen niet uit de weg ging en de andere partijen, gaande van Open VLD tot SP.a (over de PvdA zwijgen we zedig), gedwongen heeft ons te volgen.
Al zullen ze't zeker niet durven toegeven, oh nee!
De NMBS gaat een taal spreken die de hoek voor wie ze bedoeld is niet begrijpt!!
De NMBS gaat een hoffelijkheidscampagne opzetten bij haar personeel, ten aanzien van andere culturen. De bedoeling is om geweld te voorkomen. Bij de spoorwegmaatschappij zijn de conducteurs steeds meer het slachtoffer van fysiek en verbaal geweld.
In een twee pagina's tellend advies worden tips gegeven om tactvol en diplomatisch te handelen. Het document noemt ook een aantal gedragingen op die, onbewust toegepast door de treinbegeleider, beledigend kunnen overkomen bij andere culturen.
"Met het document willen we geen bevolkingsgroep stigmatiseren. Het maakt deel uit van een brede vorming voor de beroepsbekwaamheid", zegt een woordvoerder van de NMBS in de krant. Het doel is vooral preventief.
De vakbonden verwelkomen het initiatief. Maar Isabelle Bertrand van de christelijke vakbond beklemtoont wel dat het respect van twee kanten moet komen en dat een conducteur ook steeds moet kunnen ingrijpen bij een incident. (belga/vsv)
Op 19 januari dienden vier fracties van het Vlaams Belang in het Meetjesland een voorstel in om een Safe Party Zone-computer aan te schaffen per politiezone. Het systeem is eenvoudig: bij twijfel wordt de identiteitskaart door een computer gescand en kan vastgesteld worden of hij of zij al voor problemen zorgde op fuiven. De idee komt uit de politiezone Kortrijk.
De aanleiding is de blijk van grote interesse van de politiezones Meetjesland Centrum (met Eeklo) en Puyenbroek (met Zelzate) voor het systeem. Het leek het Vlaams Belang evenwel onlogisch dat de zones die er tussenin liggen (Lowazone en Evergem-Assenede) niet mee op de kar zouden springen en zo een groot gebied vormen waar fuifhooligans geen vrij spel meer krijgen. Die stelling werd vertolkt door Vlaams Belang-fractievoorzitter Didier Geleyte. En wat blijkt?
Alvast in Evergem lijken ze geneigd om het voorstel van het Vlaams Belang te volgen. Burgemeester De Wispelaere (CD&V) noemt het voorstel zelfs 'waardevol'. Dit voorstel zal dan ook naar het overleg van de politiezones gaan voor verder gevolg.
Of de andere gemeenten (Lovendegem, Nevele en Waarschoot) zo happig zijn is nog even afwachten.
Hang een Vlaamse Leeuw buiten om het wereldrecord regeringsvormen te vieren
Het is een triest record, daarom vragen wij aan ieder Vlaamsgezinde om op 17 februari Vlaanderen zwart-geel te laten kleuren door de Vlaamse Leeuw buiten te hangen.
Voorbijgangers slaan inbreker in elkaar in Antwerpen
Bron: Belga
Een man die woensdagochtend in een auto aan het inbreken was, heeft rake klappen gekregen van een groepje passanten. Het hele voorval was te zien op camerabeelden van de politie, die dan ook snel ter plaatse was. De inbreker is aangehouden. De voorbijgangers zijn spoorloos.
Woensdagochtend was rond 5 uur op de camerabeelden die binnenkwamen in de radiokamer van de lokale politie, duidelijk te zien hoe een man zich verdacht gedroeg en vervolgens begon in te breken in een auto in de Lange Beeldekensstraat.
De politie stuurde meteen een interventieploeg uit. Nog voor die ter plaatse was, had een groepje voorbijgangers de man echter enkele klappen verkocht. Ook dat was duidelijk te volgen op de beelden.
De voorbijgangers lieten de man achter met een zware hoofdwonde. De politie kon de inbreker inrekenen en bracht hem voor verzorging naar het Stuivenbergziekenhuis.
De verdachte, een man van 40 jaar oud, kon zich naar eigen zeggen niets meer van het hele voorval herinneren. Inmiddels is hij wel aangehouden door de onderzoeksrechter. Onderzoek naar de identiteit van de voorbijgangers heeft nog niets opgeleverd.
- Het Vlaams Belang lanceerde de afgelopen jaren verschillende concrete voorstellen voor een verbetering en modernisering van het justitiebeleid. Daartoe zijn niet enkel meer investeringen nodig, maar is in de eerste plaats politieke wil vereist. Voor onze partij is het in ieder geval duidelijk dat de broodnodige maatregelen in het vastgeroeste België niet kunnen genomen worden. De verschillen in opvattingen tussen Vlamingen en Franstaligen zijn immers zo groot dat beide landsdelen dringend een eigen beleid moeten kunnen voeren. Een verregaande hervorming en modernisering begint dan ook met de splitsing van het justitie- en veiligheidsbeleid.
Eind vorig jaar stelde ook Hendrik Vuye, hoogleraar Staatsrecht aan de Universiteit van Namen, dat er een diepe kloof bestaat tussen de rechtspraak van beide landsdelen en dat een splitsing Justitie veel efficiënter zou maken. Eenzelfde geluid horen we vandaag ook bij de Vlaamse advocaten. Tijdens zijn nieuwjaarstoespraak sprak Jo Stevens, voorzitter van de Vlaamse balies (OVB), zich gisteren voor het eerst openlijk uit voor een splitsing van Justitie. Volgens Stevens is die splitsing in de feiten al een hele tijd aan de gang. Justitie werkt anders in Vlaanderen dan in Wallonië, aldus de OVB-voorzitter (in Het Laatste Nieuws, 01.02.2011): Het wetgevende werk groeit uiteen door de eigen bevoegdheden van de deelstaten, en rechters in Vlaanderen interpreteren meer en meer rechtsregels anders dan hun Franstalige collegas. Zelfs wat een technisch debat zou moeten zijn, over de modernisering van Justitie, is in dit tweelandenland communautair geladen en partijgebonden. Een splitsing van Justitie dringt zich dan ook op, zo besluit Stevens.
Zoals Vuye eerder reeds betoogde, zal een splitsing van Justitie voor een nieuwe dynamiek zorgen. Alleen diegenen die willen dat alles bij het oude blijft, pleiten voor een status quo; ook al moeten zij daarvoor de reeds bestaande werkelijkheid ontkennen.
BRUSSEL 01/02 (BELGA) Het gemiddelde netto belastbaar inkomen per inwoner is in 2008 in het Brusselse gewest met 3,8 procent gestegen vergeleken met 2007. In Vlaanderen was er een toename met 4,2 procent. In Wallonië steeg het gemiddelde inkomen per inwoner het sterkst: plus 4,8 procent. Dit heeft de federale overheidsdienst (FOD) Economie dinsdag meegedeeld. De FOD merkt daarbij op dat er in de Duitstalige Gemeenschap zelfs een stijging was van 5,5 procent. Uit de fiscale statistieken die de Algemene Directie Statistiek van de FOD Economie opstelde en verwerkte, blijkt dat het gemiddelde netto belastbaar inkomen per inwoner in 2008 in België van 14.635 tot 15.266 euro steeg ten opzichte van 2007, een stijging van 4,3 procent. In reële termen was er echter een achteruitgang met 0,2 procent van de personeninkomens, aangezien de inflatie hoge toppen scheerde in 2008. De gemiddelde levensduurte steeg dat jaar met 4,5 procent. Twee provincies hebben een gemiddelde inkomen per inwoner van meer dan 17.000 euro: Vlaams-Brabant (17.954 euro) en Waals-Brabant (17.512 euro). Het inkomen steeg vooral het meest in de Waalse provincies Luik en Luxemburg (beide plus 5,1 pct) en Namen (plus 5 pct). Op gemeentelijk vlak is het gemiddeld inkomen per inwoner het hoogste in Sint-Martens-Latem, gevolgd door Keerbergen en Lasne. Het laagste gemiddeld inkomen per inwoner werd geregistreerd in Sint-Joost-ten-Node, voorafgegaan door Sint-Jans-Molenbeek en Farciennes. De fiscale statistiek van de inkomens wordt opgesteld op basis van de aangiften in de personenbelastingen. PLS/THD
In Borgerhout heeft zich sinds kort een radicale moslimschool gevestigd. Het gaat om 'Dar Al-Hadieth', een avondschool gesticht vanuit de gelijknamige, beruchte, extremistische instelling in Jemen, zo meldt een krant van De Persgroep dinsdag.
Naast lessen Arabisch voor Nederlandstaligen wordt er iedere dinsdag-, zaterdag- en zondagavond religieuze theorie onderwezen. Er zijn twee lesgevers die verbonden zijn aan Dar Al-Hadieth uit de Jemenitische stad Dammaj. Die stad staat volgens de krant bekend als een van de grootste kweekvijvers van godsdienstfanatisme.
Aan het instituut in Jemen wordt wapenles gegeven en er zouden banden zijn met een trainingskamp van al-Qaida in het nabij gelegen Wadi Jubarah. De twee zullen via een telefoonverbinding les geven.
De voorzitter van de Antwerpse vestiging, Bilal F., ontkent met klem dat zijn school extremistisch is en zegt dat het absoluut niet de bedoeling is mensen door te sturen naar Jemen.
Manneke Pis werd in zijn vierhonderd jaar bestaan zijn vader Julianeken laten we even buiten beschouwing al talloze keren geschonden, zoekgemaakt en ontvoerd. Tijdens het Franse bombardement van 1695 werd hij door de inwoners van de Vlaamse stad Brussel verborgen. Toen hij door Engelsen ontvoerd werd in 1745 haalden diezelfde Vlamingen hem, met de hulp van de inwoners van Geraardsbergen, terug. Toen de Fransen hem twee jaar later probeerden te roven, kwamen de Vlaamse inwoners van Brussel in opstand en dwongen zo de Zonnekoning op de knieën. Toen een ex-misdadiger het beeldje in 1817 vernielde zorgden de Vlamingen van Brussel er voor dat uit het oude beeld een nieuw ontstond.
Alleen tegen de Franstalige gijzelnemers van de Vlaamse stad Brussel, tegen diegenen die de stad langzaam overgenomen hebben en hem uiteindelijk helemaal, mét de omliggende provincies in bezit willen nemen, hebben de inwoners zich nooit terdege beschermd. Van Manneke Pis - het ventje dat ooit als wapenspreuk meekreeg dat hij met zijn hoofd boven zijn vijanden uitstak werd eerst een ketje gemaakt, vervolgens een verfranste Brusselaar en daarna een symbool voor België.
Voorpost heeft deze namiddag om 14 uur, in het bijzijn van tientallen toeristen, Manneke Pis symbolisch weer bevrijd uit zijn Belgische juk. Hij kreeg van ons een Vlaams kostuum en een Belgische vlag om op te plassen. Zodat hij op zijn minst weer symbolisch kan neerkijken op zijn vijand: diegenen die van de Vlaamse stad Brussel het Bruxelles van vandaag gemaakt hebben.
De actie verliep zonder incidenten.
Foto's in bijlage mogen vrij door de pers gebruikt worden.
Maandag middag op 24 januari is Jeanne Van der Niepen (88) uit Ninove omstreeks 13:30 door een groep 'jongeren' hardhandig geslagen en gestampt. De daders gingen aan de haal met 50 en zijn spoorloos. Dit is wraakroepend. Daarom heb samen ik met eenvriend, Etienne Timmermans, een NOODFONDS opgericht onder toezicht van advocaat Tom Versompel uit Brasschaat. De actie heet 'burgerzin'. We willen zeer veel geld inzamelen en dat geld verdelen we in 2 gelijke delen. De ene helft gaat naar een tipgever die anoniem aan de politie een tip kan geven met een directe arrestatie van de daders, de andere helft van het geld gaat naar het 88 jarige slachtoffer om haar medische kosten te drukken. Zaterdag 29 januari staat er in de week-end editie van het Nieuwsblad een artikel over dit initiatief. We hopen met dit initiatief een snelle doorbraak in dit dossier te bereiken. U mag storten wat U wil maar vragen toch een minimum van 1. We hopen van minstens 34000 mensen te bereiken die 'echte' burgerzin willen tonen en minstens 1 willen storten op rekening 068-2148839-25 van advocaat Tom Versompel met als vermelding 'burgerzin'. U kan ook meer informatie bekomen op burgerzin@telenet.be. Dit kon uw moeder of grootmoeder zijn.
Deze oproep is reëel en geen fantasie, koop de weekend editie van het Nieuwsblad om te verifiëren.
NINOVE- De Ninoofse Jeanne Van Der Niepen (88) herstelt in het Algemeen Stedelijk Ziekenhuis in Aalst van haar zware verwondingen terwijl de Ninoofse politie op zoek blijft van de daders van de brutale overval. Een voorbijgangster vond de vrouw en alarmeerde de politie die aanvankelijk dacht aan een ongelukkige valpartij. Toen Jeanne telkens opnieuw stamelde dat haar papieren zich in haar handtas bevonden, werd door de speurders de link gelegd naar een overval. De voorbijgangster had ook twee jongenmannen zien weglopen.
De onfortuinlijke vrouw liep een oogkas-, neus- en kaakbeenbreuk op en moest gisteren onder het mes. De politie kreeg nog geen meldingen van getuigen van de overval. Ze doet dan ook een nieuwe oproep. Personen die meer inlichtingen kunnen verschaffen over deze gebeurtenissen, worden gevraagd om contact op te nemen met de lokale recherche op 054-31.89.23 tijdens de kantooruren of via het algemene nummer 054-31.32.32.
Naam Geboorteplaats Geboortedatum Overlijdensplaats Sterfdatum
Kamiel Assenede 9 juli 1873 Veurne 2 mei 1975
Herman Dendermonde 6 juli 1899 Pretoria 16 augustus 1980
Camiel Oostakker 2 december 1918 Pretoria 11 mei 2004
Inleiding
Kamiel De Vleeschauwer, Herman De Vleeschauwer en Camiel De Vleeschauwer zijn drie verwanten, die in verschillende omstandigheden voor de nationale gedachte ijverden en daarbij in hun vakgebied zeer verdienstelijk waren.
Kamiel De Vleeschauwer
Zoon van een douanier, studeerde in Zelzate en aan de Normaalschool van Mol. In 1896 werd hij leraar in Dendermonde, in 1898 huwde hij en in 1913 werd hij inspecteur Lager Onderwijs in Menen. Hoewel in 1914 al 41 jaar, werd hij oorlogsvrijwilliger. Hij deed frontdienst en was later instructeur. Na 1918 was hij (naarmate zijn mogelijkheden) nauw betrokken bij het politieke nationalisme. Dat moest wel naamloos gebeuren, want tot aan zijn pensioen in 1933 bleef hij onderwijs-inspecteur. Principieel bleef hij een uitgesproken Groot-Nederlands nationalist. Hij was abonnee op het radicale blad Vlaanderen en steunde vooral Jeroom Leuridan. Hij was een der stichters van het KVNV (Katholiek Vlaams-Nationaal Verbond), met o.a. Joris van Severen, Emiel Thiers en mevrouw Maréchal. Hij schreef veel (onder pseudoniem) over het solidarisme en het omzetten ervan in een nieuwe cultureel-sociaal-economische orde. Hij stond dicht bij de ideeën van priester Odiel Spruytte. In de verwarrende jaren van begin 30 trachtte De Vleeschauwer vruchteloos tussen personen en strekkingen te bemiddelen. Als na mekaar Verdinaso en VNV ontstaan, sluit hij zich bij geen van de twee aan: hij bleef ongebonden zijn Groot-Nederlandse houding trouw. Wél bleef hij uiterst actief als publicist, vooral in het hoogstaande weekblad Jong-Dietschland (1927-1933). Eind dat jaar versmolt het blad met het weekblad Vlaanderen. De Vleeschauwer werkte aan de nieuwe uitgave (1/1934 7/1935) intensief mee. Hij zou (alweer naamloos) in dat laatste anderhalf jaar het grootste deel van de bijdragen zélf hebben opgesteld Daarnaast was De Vleeschauwer ook op andere terreinen actief: vb. in de Westvlaamsche kunstenaarsgilden. En vooral in de taalgrensactie als mederedacteur van het blad De Taalgrens, met o.a. Flor Grammens. Hij had actieve belangstelling voor ge- schiedenis en verdedigde onvermoeibaar de stelling volgens welke een grondige kennis van de eigen geschiedenis onmisbaar is in het onderwijs. Naast tal van stukken in diverse bladen gaf hij in 1928 het boek Zannekin en de vrijheidsstrijd van het kustland uit onder de schuilnaam Pleimion Naibh (strijder voor het volk). Na de oorlog werd De Vleeschauwer veroordeeld tot 3 jaar in Merksplas. Hij bleef tot zeer hoge leeftijd zijn ideeën verdedigen. Hij overleed in 1975, bijna 102 jaar jong.
Herman De Vleeschauwer
Zoon van Kamiel. Hij studeerde aan het college van Dendermonde, was korte tijd seminarist en studeerde dan aan de universiteit van Gent geschiedenis bij Henri Pirenne en Filosofie. Zijn licentiaat Wijsbegeerte behaalde hij in 1923 met grote onderschei- ding, in 1925 werd hij in Gent aangesteld tot docent, in 1934 tot gewoon hoogleraar. In 1937 verscheen zijn standaardwerk over wijsgeer Immanuel Kant, La déduction transcendentale, wat hem een eredoctoraat aan de universiteit van Glasgow opleverde. Van dan af was hij een internationaal gewaardeerd Kant-kenner. De Vleeschauwer wenste zich in 1940 ook politiek te profileren en werd de onderwijsspecialist van het VNV. In 1941 werd hij Directeur-Generaal Hoger Onderwijs. Gans de oorlog was hij actief als publicist, schreef veel in Volk en Staat en gaf boeken als De universiteit gisteren en morgen en Nationaal kultuur- en opvoedingsprogramma (1943) uit. Na de oorlog werd hij bij verstek ter dood veroordeeld. Hij kon onderduiken in Zwitserland en later trok hij naar Zuid-Afrika, waar hij eerst bibliothecaris werd van de Universiteit van Pretoria. Hij manifesteerde zich meteen als nationalist en Groot-Nederlander. Hij sprak op 11 juli-herdenkingen en op de Van Riebeeckfeesten. In 1957 werd hij als Kant-kenner professor Wijsbegeerte aan de Universiteit van Zuid-Afrika. Daar ging zijn belangstelling een andere richting uit namelijk die van de bibliotheekwetenschap, en daarnaast naar de studie van het intellectueel leven in de Nederlanden. Zijn uitvoeriger publicaties wezen nog steeds terug op de Kant-figuur: Entwurf einer Kantbibliografie (1965) of nog Une génération de Kantianisme (1972). In 1974 ontving hij de vijfjaarlijkse staatsprijs voor Wijsbegeerte. Tot het eind van zijn leven werkte De Vleeschauwer aan studies over het intellectueel leven in de Nederlanden. Daarnaast droeg hij bij aan het integreren van de naar Zuid-Afrika ingeweken Vlamingen. Op filosofisch vlak was hij christen, maar hij kende de Kerk eerder een sociaal-cultureel belang toe. Zijn keuze van 1940 belemmerde zijn uitstraling als filosoof, wat hij betreurde. Maar zijn overtuiging bleef hij ondanks alles trouw.
Camiel De Vleeschauwer
Was een neef van Herman. Studeerde aan de Universiteit van Gent en haalde in 1942 zijn licentie en huwde datzelfde jaar. Vanaf 1930 was hij lid van Jong Dinaso en tot 1941 van het Verdinaso. Zijn leven lang zou hij voorstander blijven van de Verenigde Nederlanden, die van de 17 Provinciën. Vanaf 1942 was hij hoofd pers en radio bij de propagandadienst van het VNV. In 1944 week hij uit naar Frankrijk. Eerst naar Parijs waar hij samen met vrienden uit het Verdinaso, Leo Poppe en Frans van Im- merseel, valse identiteitsbewijzen voor politieke bannelingen maakte. Later verbleef hij in Normandië waar hij bevriend raakte met de auteur Jean Mabire, van het blad Viking. In 1948 week hij naar Zuid-Afrika uit, waar hij zich met zijn gezin in Johannesburg vestigde. Eerst gaf hij Latijn, daarna werd hij hoofdbibliothecaris van het Goudstadse Onderwijscollege. Van meet af integreerde hij zich in de Zuid-Afrikaanse gemeenschap en zette zich in voor betere betrekkingen met de Nederlan- den, o.a. door het oprichten van de Marnixring-afdeling Suikerbossie. Hij werd curator van het Missakcentrum (opgericht door de Armeense mecenas en zoon van een Vlaamse moeder, J.M. Missak) in Johannesburg. De Vleeschauwer regelde uitwisselingsprogrammas tussen Vlaanderen en Zuid-Afrika. Hij bestudeerde de rol van de Hugenoten in Zuid-Afrika en bewees onder andere dat 1/3de van de eind 17de eeuw ingeweken Hugenoten in feite Frans-Vlamingen waren. De Vleeschauwer was in Zuid-Afrika ook politiek actief, o.a. als gemeenteraadslid in Johannesburg. Zijn activiteiten leverden hem het Commandeurschap in de Orde van Jan van Riebeeck op. De Vleeschauwer had steeds nauw contact gehouden met oud-Jong Dinaso-leider Leo Poppe, die naar Argentinië uitgeweken was. Decennialang bleef hij Zuid-Afrikaans contactpersoon van het in Buenos Aires uitgegeven blad De Schakel, waarvan Poppe hoofdredacteur was; hij schreef regelmatig in het blad en dit tot eind 1995. De Vleeschauwer woonde in Aucklandpark, Huize Malpertuus. Na zijn overlijden in 2004 werd zijn as bewaard bij het Voortrek- kersmonument in Pretoria.
Roeland Raes
Noot van de redactie: een foto van Camiel De Vleeschauwer hebben wij helaas niet in ons bezit, maar mag ons altijd door de lezers bezorgd worden voor latere publicatie.
Wie de Amerikaanse diplomatieke telexen doorzoekt die door Wikileaks op het internet zijn gegooid, komt België of Vlaanderen maar weinig tegen. Toch loont het de moeite om eens Flemish in te tikken in Cablesearch.org, een zoekmachine die door de vereniging van onderzoeksjournalisten speciaal werd ontworpen om de Wikileaks op te dweilen.
Zo zult u stuiten op een merkwaardige neerslag van een gesprek dat de Amerikaanse ambassadeur in Parijs, Craig R. Stapleton, op 24 oktober 2005 had met Michel Rocard, de voormalige socialistische premier van Frankrijk. Daarin trakteert Rocard de diplomaat op een lesje geschiedenis.
Rocard gelooft zoals de voormalige president Valéry Giscard dEstaing dat de Franse geschiedenis sleutels aanreikt om de Franse politiek en het Franse beleid te kunnen begrijpen, schrijft Stapleton in een telex die als vertrouwelijk werd bestempeld.
Rocards uitgangspunt is de ontstaansgeschiedenis van de Franse natiestaat. De geschiedenis van andere Europese natiestaten is die van taalkundige gemeenschappen die opkomen voor hun handelsbelangen. Frankrijk creëerde zichzelf door vijf culturen de Bretonse, de Occitaanse, de Elzasiaanse, de Corsicaanse en de Vlaamse te vernietigen. We zijn de enige Europese natie die een militaire creatie is van een niet-homogene staat. Dat maakt Frankrijk vandaag zo moeilijk te besturen. Dit verklaart onze problemen met hervormingen, onze traagheid, zei hij.
De meest eerlijke slogan uit de betoging van zondag.
Vertaling : Gedaan met Vlaams taaleisen ! Een beetje bescheidenheid aub als je maar zo een lokaal taaltje spreekt PS : Ik wil hier wel even bijvermelden dat het Nederlands wereldwijd door meer dan 23 miljoen mensen wordt gesproken !!!
Deze foto zegt meer over de onvoorstelbare arrogantie en Herrenmentaliteit van de Franstaligen dan duizenden vergeefse regeringsbesprekingen.
Maar tegelijkertijd eisen ze dat wij blijven betalen om dit volk te onderhouden.
