Grootste zonne-energiepark van Benelux komt in Zelzate
Zelzate krijgt het grootste zonne-energiepark van de Benelux. De zonnepanelen, die geplaatst worden vanaf de tweede helft van 2011, maken deel uit van het project Terra Nova van DEC, Dredging International, Jan De Nul en Envisan, melden die vrijdag in een mededeling. Het zonne-energiepark zal 44 hectare groot zijn en 91.000 grote of 130.000 kleine zonnepanelen tellen, zegt Dirk Ponnet van Deme. Deenergie die het park produceert, is bestemd voor het elektriciteitsnet en zal onder meer gaan naar het bedrijventerrein dat ook op de Terra Nova-site komt. De site van 140 hectare moet eerst gesaneerd worden. Nadien komen er onder meer een verwerkingscentrum voor baggerspecie, een bedrijventerrein, een gipsstort en een bos van 3 hectare.
Tientallen leden van Voorpost en het Vlaams Belang maakten zondagvoormiddag kabaal in Sint-Truiden, waar een academische zitting ter ere van de Waalse feestdag doorging. Burgemeester Ludwig Vandenhove (SP.A), zelf lid van B-Plus, verwachtte heibel en vroeg om versterking van de federale politie.
Zowel Vlaams Belang als de lokale afdeling van N-VA namen aanstoot aan de plechtigheid in Sint-Truiden. N-VA vindt het niet kunnen dat burgemeester Vandehove belastinggeld van de Truienaars aanwendt voor het organiseren van een feest door een externe organisatie, waar hij zelf lid van is. Het Vlaams Belang en Voorpost beschouwen het feest in Vlaanderen dan weer als een provocatie in deze tijden van crisis.
B-Plus is geen politieke partij, maar een drukkingsgroep die tegen separatisme is en ijvert voor een efficiënt, solidair en evenwichtig federalisme. Minister Paul Magnette (PS) en Open Vld-politica Els Ampe kregen van het pro-unitaire organisatiecomité de 'Prijs voor Politieke Moed'.
EVERGEM - Voor Maurice Claerhout (VB) was de raadszitting van donderdag 23 september de laatste. De 74-jarige politicus, die in Evergem tien jaar fractieleider was van Vlaams Belang, verhuist naar Machelen.
Bij zijn afscheid kreeg hij veel lof en geschenken van zijn vier fractiegenoten, maar ook de andere politieke fracties zetten Claerhout in het zonnetje. Om Claerhout op te volgen, kwamen Peggy De Rycke en Christel Saxs in aanmerking. Beiden vrouwen deden het niet. De eerste is de echtgenote van VB-raadslid Alain Speeckaert, de andere is de vrouw van Sleidingenaar Luc De Corte, die vanaf 1oktober Claerhout opvolgt.
24.09.2010 12.24u - Met de beslissing die eergisteren in het aanslepende Oosterweeldossier werd genomen, heeft minister-president Kris Peeters (CD&V) zijn regering gered, maar de Antwerpse coalitie ligt op apegapen. De Open VLD-fractie was het oneens met de beslissing van het stadsbestuur om een deel van de kosten voor het sluiten van de ring te dragen en de liberale schepen Bungeneers kondigde het vertrek van zijn partij uit de meerderheid aan. Dat was echter zonder superschepen Ludo Van Campenhout gerekend, die liet weten zijn schepenambt niet te zullen neerleggen. Als Van Campenhout voet bij stuk houdt, plaatst hij zichzelf buiten de partij.
Door het vertrek van de liberalen - zonder Van Campenhout - slinkt de Antwerpse meerderheid tot 29 zetels op 55. Feit is alleszins dat Antwerpen met deze krappe meerderheid moeilijk bestuurbaar wordt, terwijl een krachtdadig bestuur meer dan ooit nodig is.
Geplaatst op24 september 2010 doorYves Pernet bron>>WEBLOG VRIJ EUROPA
Wie de editie van P-Magazine van deze week koopt, wordt getrakteerd op wel een heel bijzonder artikel. Het tijdschrift bevat namelijk een vraaggesprek met professor Henri Rosenberg. De man uit een zeer scherpe kritiek naar de manier waarop men in orthodoxe Joodse gemeenschap leeft.
Zo heeft men aparte Joodse rechtbanken, aangezien men minachtend kijkt naar de seculiere rechtstaat, waarin rabbijnen recht spreken. Het is echter wel gevaarlijk om überhaupt rechtszaken te beginnen als orthodoxe jood tegen een andere orthodoxe jood. Rosenberg geeft een voorbeeld waarin een orthodoxe jood zijn dochter jarenlang verkrachtte. Uiteindelijk werd dit aangeklaagd, maar werd de verkrachter enkel aangemaand te verhuizen, wat hij ook deed zijn dochter meenemend. De aanklager daarentegen werd veroordeeld wegens schande brengen over de Joodse gemeenschap en daaruit gestoten.
Dan is er nog de zaak over de taallessen aan Joden. Orthodoxe joden worden in Antwerpen de facto opgeleid tot analfabeten. Zij worden niet onderwezen in het Nederlands, zelfs niet in het Hebreeuws, maar in het Jiddisch. Een taal waar ze absoluut niets mee zijn buiten hun eigen kringen. In geheime overeenkomst met de SP.a is het ook zo geregeld dat de lessen voor de orthodoxe Joden enkel voor mannen zijn en vooral enkel voor de Joden. Andere niet-zuivere bevolkingsgroepen mogen geen deelnemen aan de lessen waarin zij zitten. In ruil daarvoor worden in de Joodse gemeenschap flyers verspreid met de namen van SP.a-politici waarop verwacht wordt dat de orthodoxe gemeenschap stemt. Wie het niet gelooft, er zit in het artikel een kopie bij van zon flyer. Rosenberg klaagde dit reeds in 2009 aan, de SP.a ontkende dit toen in alle toonaarden en zal dat waarschijnlijk blijven doen.
Dan is er ook nog het verhaal over het orthodox onderwijs waarbij sexuele voorlichting niet mag worden gegeven. Waar men, voor het behoud van subsidies, met de kinderen naar een museum ging. Met als nuance dat de kinderen tijdens het ganse museumbezoek hun handen op hun ogen moesten houden zodat ze niets zouden zien. Ook JoodsActueel zou weigeren om enig commentaar op dit soort toestanden te geven.
Afsluiten doet Rosenberg met de stelling dat men hier niets tegen wil of misschien wel durft ondernemen. Dit uit mislukte filosemitisme of uit hysterische angst om voor anti-semiet te worden versleten. En uiteraard zit bij het behoud van deze situatie voor politici een electoraal voordeel. [plaats hier opmerking over de positie van bepaalde politici hun tong]
Maar waar blijft de grote verontwaardiging? Waar blijven de krantenartikels die moord en brand schreeuwen? De aangekondigde actie hiertegen? Vervang alles waar Jood staat door moslim en eens zien wat men er dan van zou denken
24.09.2010 Naar aanleiding van een loketbediende die een hoofdoek droeg achter het loket van het plaatselijk OCMW stelde de Vlaams Belang-fractie voor de gemeenteraad van donderdag 23 september volgend voorstel van besluit aan de agenda:
'De gemeenteraad keurt het algemeen principe goed waarbij het dragen van uiterlijke kentekenen van religieuze, politieke, levensbeschouwelijke of ideologische aard door personeelsleden, die tijdens hun diensturen in contact staan met het publiek, niet is toegelaten.
De gemeenteraad geeft aan het college van burgemeester en schepenen de opdracht om dit goedgekeurde principe uit te voeren en om terzake zo vlug mogelijk een gemeentelijk regelement op te stellen en bepalingen op te nemen in de rechtspositieregeling van het personeel'
Tijdens de bespreking merkte Geert Goubert op dat het programma van het Vlaams Belang zich niet beperkt tot het loketpersoneel maar dat ik liever een half gevulde hand heb dan een lege hand (zoals Jan Mortelmans van Vlaams Belang zei in de gemeenteraad van Lier toen zijn afgezwakt voorstel ter stemming kwam).
Uiteindelijk keurden Open VLD, CD&V en N-VA het voorstel van het Vlaams Belang goed en slechts 1 lid stemde tegen (Groen).
Zeggen dat het Vlaams Belang niets realiseert is dus ook hier weerlegd.
23.09.2010 15.22u - Als het over immigratie en asiel gaat, weet men bij de N-VA niet welke richting men uitwil, zo werd deze week opnieuw pijnlijk duidelijk. In eigen land haalde een illegale Irakees de media: die mocht door ons land niet uitgewezen worden naar Irak, omdat het daar 'gevaarlijk' is en uitwijzing volgens de Europese regels niet mag. N-VA-Kamerlid Theo Francken verklaarde daarop in De Standaard dat men de Europese regels gewoon moest negeren en dat de man toch teruggestuurd moest worden.
Heel anders klinkt het bij de N-VA-vertegenwoordiging in het Europees Parlement, waar de hierboven aangehaalde regels worden gestemd. Deze week stemde het parlement over een terugnameovereenkomst met Pakistan, waardoor illegale Pakistanen teruggestuurd kunnen worden. Een meerderheid van de parlementsleden vanzelfsprekend ook de twee Europarlementsleden van het Vlaams Belang keurde het voorstel goed. De extreem-linkse fractie van Groen en EVA daarentegen, waarin ook de N-VA zetelt, keurde de overeenkomst niet goed omdat het in Pakistan gevaarlijk zou zijn. Inzake asiel en immigratie is de N-VA dus een windhaantje dat naar alle richtingen draait. Met zijn consequent pleidooi voor gesloten opvangcentra en een verplichte terugkeer van illegale en criminele vreemdelingen spreekt het Vlaams Belang in Vlaanderen én Europa dezelfde taal.
Door: Eva Ludemann Gepubliceerd: maandag 20 september 2010 00:40 Update: maandag 20 september 2010 06:52
Trendprofeet Gerald Celente maakt voor De Pers een tijdreis naar 2012, het jaar waarin de haat tegen moslims in Europa culmineert in grootschalige etnische zuiveringen.
Moslims in Europa, pak je koffers en vlucht. Je bent niet veilig meer! De etnische zuiveringen gaan beginnen, de enkele jaren geleden nog onvoorstelbare verdrijving van miljoenen mensen. Ik zei het twintig jaar geleden al: de historie van Europa is onze nabije toekomst en dit keer zal volgens het volk de moslim de oorzaak van álle problemen zijn. Van werkloosheid en misdaad tot rondslingerend vuil.
Moslims zouden de westerse staat en cultuur willen vernietigen, klonk het. Nu zijn deze morele kwesties in vrijwel alle Europese landen de drijfveren van de binnen- en buitenlandse politiek geworden. Zweden, Denemarken, Duitsland, Nederland, Vlaanderen, Wallonië, Frankrijk, Spanje, Italië, Zwitserland; de islamhaat is nu niet meer te stuiten.
De opkomst ervan ging gepaard met een voortwoekerende recessie en vervolgens met de teloorgang van de democratie. Nieuw-rechts georiënteerde, populistische regeringen gingen twee rechtssystemen hanteren: één voor de autochtone bevolking, met rechten en één voor de allochtonen, met verboden. Het begon in de herfst van 2010 toen in Frankrijk een boerkaverbod werd aangenomen. Andere landen volgden snel, met overweldigende instemming van niet-moslims.
Alleen de kosmopolitische elites waren tegen, maar van die oude machthebbers trok vrijwel niemand zich nog wat aan. Zij hadden zichzelf ongeloofwaardig gemaakt, door eindeloos de klachten van gewone mensen te negeren. Zelfs toen dat zich massaal schaarde achter de nieuwe, sterke mannen bleven ze arrogant en onbereikbaar, ze weigerden toe te geven dat waar ze in geloofden, niet bewaarheid was geworden.
Ze weigerden antwoord te geven op de vraag: wat kosten immigranten? Dat was geen rare vraag. Hoe weet een land of het nog meer immigranten kan absorberen als het niet kan inschatten of er genoeg geld is om voor het eigen volk te zorgen? Dat kan mijn land niet, riepen nieuwe leiders overal. En: Bekijk het maar met de regels van de EU, die veel te veel macht heeft gekregen. We moeten weer zelf het heft in handen nemen, zelf bepalen waaraan we ons geld besteden en wie er in ons land mag wonen.
Dát was wat de mensen wilden horen, eindelijk kwam een politicus weer voor hén op in plaats van alleen zijn eigen positie veilig te stellen. Die hen serieus nam, die snapte dat hun land niet meer hetzelfde was als voorheen, die hen van de oude politieke kliek én de immigranten zou verlossen.
Het gaat hier niet ontsporen, wij zijn rechtsstaten, zeiden de Nederlanders, de Denen, de Fransen en de anderen. De geschiedenis herhaalt zich niet, doe niet zo idioot. Ze lachten me uit, net als toen ik de val van de Muur en de hypotheekcrisis voorspelde. Wat kan ik nu zeggen? Eigenlijk maar één ding: I told you so.
22.09.2010 11.22u - Sinds enkele weken loopt politiek-correct Europa storm tegen het Franse Roma-beleid. Nochtans is dat beleid niet meer dan logisch: om de veiligheid van zijn burgers en de wetten van het land te beschermen, wijst de Franse overheid illegalen uit - vrijwillig als dat kan, gedwongen als dat moet. Ondertussen heeft ook de Duitse regering aangekondigd de komende jaren werk te zullen maken van de terugkeer van zon 10.000 Roma-zigeuners naar Kosovo, terwijl ook Nederlandse christendemocraten in dezelfde richting beginnen te denken.
In de Commissie Mensenrechten van het Europese parlement heerst evenwel een enorme politiek-correcte consensus wanneer het over de Roma gaat en zijn dissidente stemmen niet bepaald gewenst. Dat mochten Philip Claeys (Vlaams Belang) en Daniël Van der Stoep (Partij voor de Vrijheid) aan den lijve ondervinden. Bij een eerste bespreking kregen Claeys en Van der Stoep welgeteld één minuut om hun standpunt toe te lichten. Bij een tweede vergadering, gisteren, met de Europese Commissaris Reding - die Frankrijk van nazi-beleid tegen de Roma's beschuldigde en zich daarvoor moest verontschuldigen ging men nog een stapje verder en werd beide parlementsleden gewoon de toegang tot de commissiezaal ontzegd. Concreet betekent dit dat in het Europees Parlement Europese Parlementsleden geen vergadering mochten bijwonen met een Europees commissaris. Een originele opvatting over parlementaire democratie is dat. Wordt in ieder geval vervolgd.
âAls ze dit uitzenden staat het land op z'n kop'
De speelplaats stond die avond bomvol. Op het binnenplein hadden zich zo'n vijftig mensen verzameld. Het was niet duidelijk wie tot de school behoorde, wie ouder was en wie naar de school was gekomen om keet te schoppen.
Tijdens mijn speech vertelde ik dat ik in Jeruzalem de Al-Aqsamoskee had bezocht en daar, uit respect voor de islam, mijn schoenen had uitgetrokken en een sluier had aangedaan.
Toen ontplofte de speelplaats. Ik had blijkbaar op heel gevoelige tenen getrapt. Ik wilde vertellen over wederkerigheid, maar ik heb mijn zin niet kunnen afmaken. Er werd geroepen, gegild
Ik heb nadien mijn verhaal wel kunnen afronden om dan het woord te geven aan imam Taouil.
Tot mijn allergrootste verbazing kwam hij onze afspraak van enkele uren daarvoor niet na, maar begon hij de kinderen op de speelplaats op te ruien.
Hij riep de leerlingen op niet langer naar de athenea van Antwerpen en Hoboken te gaan zolang het hoofddoekenverbod van kracht is'. De islam is aan expansie toe. Men is bang van ons. Dit is de wil van Allah.'
Waarop de hele speelplaats de takbir begon te scanderen: Allahu akhbar. Ik zag de monden van de journalisten openvallen. Precies omdat ze dat moment hebben meegemaakt, is de pers me altijd erg gunstig gebleven. Zij hebben ter plaatse kunnen ervaren waarom ik die beslissing heb genomen. Na Taouil kwamen er nog wat extremisten de boel opruien en Koranverzen reciteren.
Als ze deze beelden straks uitzenden, staat Vlaanderen op z'n kop, dacht ik. Het pleit voor de verantwoordelijkheidszin van de pers dat ze dat niet gedaan heeft.
Na de speeches zijn enkele progressieve moslims gaan praten met journalisten om hen te smeken de beelden niet uit te zenden. Wat zal men anders van ons denken?'
Er zijn moslims wenend naar mij gekomen om zich te verontschuldigen. Excuseer mevrouw, maar dit zijn wij niet.'
Fragment uit het boek Een tip van de sluier', door Karin Heremans, Uitgeverij Houtekiet, 159 blz., 16,50 euro.
De cdH-burgemeesters van Charleroi en Namen, Jean-Jacques Viseur en Jacques Etienne hebben beiden in hun toespraak naar aanleiding van de Waalse feestdag opgeroepen tot meer Waalse zelfstandigheid, of toch om er niet bang van te zijn. Joëlle Milquet haastte zich na beide uitspraken om te beklemtonen dat ze in eigen naam spraken.
Waalse burgemeesters over meer Wallonië
Jean-Jacques Viseur beet de spits af met de uitspraak "Meer dan ooit zijn de woorden die Destrée bijna een eeuw geleden uitsprak aan de orde: 'Sire, er zijn geen Belgen meer'". Viseur zei dat "Vlaanderen in de richting van een vorm van onafhankelijkheid vaart die het vroeg of laat zal bereiken". "De uitdrukking van onze gehechtheid aan een België dat steeds meer op een lege schelp lijkt, zal daar niets aan veranderen", voegde hij eraan toe.
Viseur stelde voorts dat "Wallonië de kaart van een Waals nationalisme moet durven trekken". En hij vervolgde "Het is aan ons om het initiatief te nemen voor dat open nationalisme, zonder complexen, met de passie van de innovatie, maar ook met een sterke sociale cohesie rond een model van solidaire ontwikkeling".
Jacques Etienne, de burgemeester van Namen, riep de Walen in zijn toespraak op om niet bang te zijn om hun eigen lot in handen te nemen. "Als de splitsing van België in de sterren geschreven staat (...), dan is dat niet het einde van de wereld", sprak Etienne. "Zonder een splitsing te willen, moeten we er ons toch op voorbereiden. Scherpzinnigheid is niet hetzelfde als lijdzaamheid. Toegeven dat een scheiding mogelijk is, kan een huwelijk redden."
De Naamse burgemeester betreurde dat de eerdere uitspraken rond het einde van België door Franstalige politici, onder meer PS-vicepremier Laurette Onkelinx, zo'n grote polemiek hebben veroorzaakt. "Wallonië is de mooie naam van een mooi land, een inspiratiebron voor kunstenaars. We hebben het recht om het te dragen als een vlag, om het te koesteren als een vaderland, zonder bij te dragen aan onheuse allegaartjes, aan het desastreuze nationalisme dat een schande is voor de menselijkheid."
De cdH haastte zich om afstand te nemen van de burgemeesters. Ze zeggen misschien wat ze horen bij de man in de straat, maar het is niet de partijlijn van de cdH.
Commentaar
We kunnen blij zijn dat Viseur ook het open nationalisme heeft ontdekt. Hij kan het in Vlaanderen komen leren ontdekken. Aan de peilingen te zien zou de cdH misschien wel eens meer mogen luisteren naar de man in de straat. Of de analyse lezen waarom het Nederlandse CDA ten onder is geraakt: vervreemd van de gewone man. Te veel vervreemd van het volk door enkel te luisteren naar professionele raadgevers.
Alleszins blijkt dat de geesten in Wallonië rijpen, ook daar woordt onafhankelijkheid stilaan bespreekbaar.
Een man van wie de familie behoorde tot de Duitse aristocratie was voor WO2 eigenaar van verschillende grote landgoederen en fabrieken. Hem werd gevraagd hoeveel Duitsers echte nazi's waren, en zijn antwoord kan u helpen om uw houding tegenover fanatisme te bepalen.
"Heel weinig mensen waren echte nazi's" zei hij, "maar heel veel Duitsers waren blij met de terugkeer van de Duitse fierheid, en nog veel meer hadden het veel te druk om er ernstig over na te denken. Ik was een van diegenen die dacht dat de Nazi's niet meer dan een bende gekken was. En voordat wij er erg in hadden waren zij baas over ons en was het einde van mijn wereld gekomen. Mijn familie verloor alles, ik belandde in een concentratiekamp en de geallieerden vernietigden mijn fabrieken."
Vandaag blijven experts ons maar de oren van het hoofd zagen met de boodschap dat de islam een godsdienst van vrede is, en dat de grote meerderheid van moslims alleen maar vragen om in vrede te kunnen leven. Alhoewel deze ongenuanceerde bewering misschien wel waar is, is ze totaal irrelevant. Het is slechts meningsloze dons, bedoeld om ons een goed gevoel te geven en om het spook van de -in de naam van islam- wereldwijd oprukkende fanatici te verdoezelen.
Het zijn inderdaad de fanatici die oprukken. Het zijn de fanatici die betrokken zijn in alle 50 open oorlogen die momenteel woeden op deze planeet. Het zijn de fanatici die in Afrika systematisch christenen en ganse volksstammen afslachten en het continent in een islamitische vloedgolf overspoelen. Het zijn de fanatici die bommen leggen, mensen voor het oog van camera's onthoofden en eremoorden plegen. Het zijn de fanatici die de ene moskee na de andere overnemen. Het zijn de fanatici die met zelotische ijver het stenigen van verkrachte vrouwen en homoseksuelen verspreiden. De harde waarheid is dat de "vredelievende en stille meerderheid" geïntimideerd is en zwijgt.
Communistisch Rusland was vol van Russen die ook slechts in vrede wilden leven, maar toch zijn de Russische communisten verantwoordelijk voor de moord op 20 miljoen mensen. De vredelievende meerderheid was van nul en generlei tel. De grote massa van de enorme Chinese bevolking was ook vredelievend, maar de Chinese communisten zijn er toch in geslaagd om een duizelingwekkende 70 miljoen mensen om te brengen. De gemiddelde Japanner van voor WO2 was geen op oorlog kickende sadist. Maar Japan moordde en slachtte wel zijn weg door Zuid-Oost Azië in een bloedige orgie waarbij 12 miljoen Chinezen het leven lieten. De meesten stierven door het zwaard, de schop en de bajonet. En wie kan de slachtpartijen in Rwanda vergeten? Zou men niet kunnen zeggen dat de grote meerderheid van de Rwandezen "vredelievend" was?
De lessen uit de geschiedenis zijn heel dikwijls ongelooflijk eenvoudig, op het botte af, maar ondanks al ons redeneervermogen missen wij maar al te dikwijls de meest in het oog springende waarheid: Vredelievende moslims zijn irrelevant geworden door hun zwijgen. Vredelievende moslims worden onze vijanden als ze de kiezen op elkaar blijven houden, want net zoals mijn vriend uit Duitsland zullen ze op een goede morgen ontwaken om vast te stellen dat de fanatici de zaak hebben overgenomen, en dat het einde van hun wereld begonnen is. Vredelievende Duitsers, Japanners, Chinezen, Russen, Rwandezen, Serviërs, Afghanen, Irakezen, Palestijnen, Somali's, Nigerianen, Algerijnen en vele anderen zijn gestorven omdat de vredelievende meerderheid haar mond niet open heeft gedaan tot het te laat was. En wij, die deze ontwikkeling voor onze ogen zien gebeuren, moeten meer aandacht schenken aan de enige groep die echt meetelt: de fanatici want zij zijn het die onze manier van leven bedreigen.
En tot slot, en met het risico van beledigend over te komen, iedereen die twijfels heeft over de ernst van de toestand draagt bij tot de algemene passiviteit en laat het probleem alleen maar groeien. Draag bij tot de bewustwording en vertel dit alles verder en laat ons hopen dat duizenden over de ganse wereld dit zullen horen, erover zullen nadenken en het weer zullen verder vertellen.
21.09.2010 15.52u - Precies een jaar geleden stond het hoofddoekendebat volop in de actualiteit. Aanleiding daarvoor was het verbod op het dragen van politieke en religieuze symbolen waaronder ook de hoofddoek dat twee Antwerpse athenea eerder hadden uitgevaardigd. De maatregel deed binnen de moslimgemeenschap, die ondertussen gewend is op haar wenken te worden bediend, heel wat stof opwaaien.
De betrokken schooldirecties waren bij hun beslissing nochtans niet over één nacht ijs gegaan. Karin Heremans, de fel belaagde directrice van het Antwerpse atheneum, sprak van een noodzakelijke maatregel omdat de school als gevolg van een verkeerd begrepen tolerantie een moslimschool dreigde te worden. Heremans, die niet zonder reden zegde te spreken en te handelen vanuit de praktijk, voegde eraan toe dat het hier geen zuiver vestimentaire of religieuze aangelegenheid betrof: De hoofddoekenproblematiek is veel ernstiger dan je op het eerste zicht zou vermoeden. ( ) De hoofddoek is steeds meer een politiek symbool geworden, niet religieus. Het is steeds meer de uiting van een groep mensen die zich afzetten tegen de rest van de samenleving (De Standaard, 06.09.2009).
Een jaar na datum blijft Heremans nog steeds voluit achter haar beslissing staan om de hoofddoek te verbieden. De school heeft geen leerlingen verloren, wel integendeel. Het enige verschil is dat de helft van de jongeren die zich dit jaar inschrijven niet-moslims zijn, tegenover tachtig procent vorig jaar. De rust op de school in ondertussen weergekeerd en, zo voegt Heremans eraan toe, we hebben veel toestanden achter ons gelaten: In de periode voor het verbod waren er meisjes die niet mee mochten op studiereis. Of die begonnen te gillen als er een man in de buurt kwam tijdens de turnles.
Dat het niet gaat om een onschuldig lapje stof, werd overigens bevestigd door de doldrieste manier waarop op de beslissing van de twee Antwerpse athenea werd gereageerd. In haar boek Een tip van de sluier, dat dezer dagen in de winkelrekken ligt, beschrijft Heremans hoe de speelplaats van het atheneum Allahu akhbar begon te scanderen. Ik zag de monden van de journalisten openvallen, die meteen ter plaatse konden ervaren waarom zij een dergelijk verbod uitvaardigde. Als ze deze beelden straks uitzenden, staat Vlaanderen op zn kop, zo dacht Heremans toen niet zonder reden. We beschouwen het dan ook als een valse noot dat de moedige schooldirectrice het feit dat de pers besliste om deze feiten te verzwijgen, prijst als verantwoordelijkheidszin. Voor dit soort nieuwsmanipulatie zijn de woorden desinformatie of zelfcensuur immers eerder op hun plaats.
Wat ooit een leuke kanaalgemeente was op de grens met Nederland is vandaag de dag aardig op weg om, in navolging van onze hoofdstad, een nieuw soort Bronx te worden. Inderdaad, het gaat allesbehalve goed met Zelzate. Al willen de heren en dames die zich nestelen in het pluche van de zelfverklaarde politieke correctheid dat niet geweten hebben. Of hoe macht eens te meer doof, blind en stom maakt.
Een jaar geleden al waarschuwde het VB Zelzate voor de snel toenemende onveiligheid en escalerende criminaliteit in de grensgemeente. Een groep jongeren, waaronder diverse allochtonen, verzuurde toen al geruime tijd de sfeer in de kanaalgemeente. De gesettelde meerderheid had er geen oren naar. De resem diefstallen, inbraken, vandalismefeiten, intimidaties en aanstootgevend gedrag bleef dus gewoon voortduren. Tot de lont in het kruitvat sloeg, en deze probleemjongeren een ware raid uitvoerden op een chirofuif en daarbij verschillende fuivende jongeren toetakelden met ijzeren staven en knuppels. Mede onder druk van de pers besloot de meerderheid uiteindelijk om maatregelen te treffen: er werd verscherpt politietoezicht voorzien op fuiven en nachtwinkels. Vijf van de herrieschoppers kregen bovendien een fuifverbod.
Een jaar later blijkt dat de maatregelen vooral op papier werden geconcretiseerd en dat de probleemjongeren lustig verder hun gang gaan. Nog steeds zijn er diefstallen, inbraken, gewelddelicten, vandalenfeiten, gevallen van steaming en belaging van argeloze burgers. Het is bij de Zelzatenaars algemeen geweten dat de omgeving van het Busplein beter wordt gemeden. En das heel vervelend, als je weet dat zich daar de haltes bevinden van diverse busverbindingen van het openbaar vervoer. Helaas resideren ook heel wat van die probleemjongeren er.
Ondertussen gaat het met het veiligheidsgevoel in Zelzate gestaag bergaf. Langsom meer burgers die het slachtoffer worden van diefstallen of agressiefeiten durven geen aangifte meer te doen, uit schrik voor represailles achteraf. De pers op haar beurt eet uit de hand van de politieke meerderheid, en zwijgt de feiten dus liever dood uit schrik geen beleidsprimeurs meer te krijgen. En zo zakt die ooit zo aangename kanaalgemeente alsmaar verder weg in een poel van criminaliteit en een verregaand gedoogbeleid.
Hoop op verbetering hoeft voorlopig niet te worden verwacht, want er dient zich een nieuw probleem aan dat de zaken nog meer op de spits drijft. Als een gevolg van de verregaande immigratiegolf in Zelzate al dan niet legaal- dreigt de huidige problematiek immers nog meer te escaleren. Langsom meer nieuwkomers van uiterst diverse afkomst, godsdienst, taal en levenswijze vestigen zich immers in Zelzate. En dat blijkt allerminst bevorderlijk voor de reeds explosieve situatie. Enerzijds troepen deze immigranten steeds vaker samen en dreigen er gettos te ontstaan, wat voor een groeiend gevoel van onveiligheid zorgt bij de andere burgers. Anderzijds blijken er veel onderlinge spanningen en botsingen te heersen onder deze nieuwkomers van diverse pluimage. Bovendien krijgen deze vreemdelingen ook nog eens allerhande comfortprivileges toegekend, waardoor de minderbegoede autochtone Zelzatenaars in de kou blijven staan letterlijk. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, beginnen ze nu ook hun eisen te stellen. Met hun roep om een Zelzaatse moskee als luidste eis.
Het heeft er duidelijk alle schijn van dat de eens zo aangename kanaalgemeente aardig op weg is om een miniversie te worden van onze snel verloederende hoofdstad waar migranten en criminelen de plak zwaaien. Hoelang nog voor ook in Zelzate de eerste gewonden en misschien zelfs doden vallen als een gevolg van rassenrellen, afrekeningen of andere zwaarwichtige feiten waarbij de kogels om de oren fluiten en er met de regelmaat van een klok messteken worden uitgedeeld? Hoelang nog, vooraleer Zelzate de nieuwe Bronx wordt? Als de huidige meerderheid blind en doof blijft voor alles wat er nu reeds grondig foutloopt, dan is de Zelzaatse Bronx beslist niet ver meer af. Wees ervan overtuigd: de Zelzatenaren hebben alle reden om ongerust te zijn
Wie de editie van P-Magazine van deze week koopt, wordt getrakteerd op wel een heel bijzonder artikel. Het tijdschrift bevat namelijk een vraaggesprek met professor Henri Rosenberg. De man uit een zeer scherpe kritiek naar de manier waarop men in orthodoxe Joodse gemeenschap leeft.b.jpg)
Toch eens over nadenken
Geplaatst op24 september 2010 doorYves Pernet
bron>>WEBLOG VRIJ EUROPA