Enkele jaren terug vond een imam van Turkse oorsprong uit
Gent die gedurende vier jaar voor de sp.a. in de Kamer had gezeten, het nodig
naar LDD over te stappen omdat de socialisten hem geen verkiesbare plaats meer
gunden. Dat zijn nieuwe partij inzake ongeveer alle maatschappelijke problemen
standpunten huldigt die frontaal ingaan tegen deze van zijn vroeger politiek
engagement kon hem blijkbaar niet deren.
Dit is uiteraard een fenomeen
dat van alle tijden is en zich overal voordoet. Niettemin was het bij deze
gemeenteraadsverkiezingen opvallend hoeveel kandidaten die in de immigratie
gerekruteerd werden, plots overstapten naar een politieke formatie waarvan het
ideeëngoed weinig of geen uitstaans heeft met deze die ze verlaten
hebben.
Enkele voorbeelden :
In Sint-Joost-ten-Node stond een
jonge dame van Marokkaanse oorsprong op de N-VA lijst. Nadat ze er afgehaald
werd (waarschijnlijk omdat er te veel kritiek was in verband met haar zeer
gebrekkige kennis van het Nederlands) was ze plots bij de M.R. kandidaten te
vinden. Een partij die nochtans op communautair vlak precies het
tegenovergestelde van de N-VA vertelt. Een toemaatje: deze vrouw draagt een
hoofddoek maar dat zowel de ene als de andere partij met dit godsdienstig
symbool niet hoog op lopen, kon haar blijkbaar niet deren.
Toen in Gent de naam bekend
gemaakt werd van de allochtoon die op de N-VA de derde plaats zou innemen,
raakte onmiddellijk bekend dat de man een paar maand vroeger lid geworden was
van Groen.
We zouden dit lijstje nog een
tijdje kunnen verder zetten..
Zijn wij nu van mening dat uit een en ander
zou blijken dat allochtonen per definitie minder loyaal zijn dan Vlamingen?
Helemaal niet. Maar het toont naar onze mening wel aan dat allochtonen, ook al
zijn ze bij ons geboren, ook al hebben ze schitterende studies achter de rug,
zich nog niet echt thuis voelen in onze politieke partijen waarvan de
geschiedenis en de gevoeligheden hen letterlijk nog steeds vreemd zijn en van
een plek waar men zich niet helemaal thuis voelt, gaat men nu eenmaal sneller
weg. Van een integratie in de diepte is er dus nog steeds geen sprake.
Er
zijn nochtans verzachtende omstandigheden in het voordeel van deze allochtonen,
met name dat de programmas van onze traditionele partijen dermate sterk op
mekaar lijken dat voor wie hiervan gebruik maakt om te weten wat ze voorstellen
vrij gemakkelijk tot de conclusie komt dat de kleur waaronder je aan de
verkiezingen deelneemt er niet echt toe doet ....
Zijn er nog
allochtonen?
Het links
'semantisme' wordt met de dag absurder. Het is nog niet zo lang geleden dat we
'vreemdelingen' hadden. Toen dat woord te wreed ging klinken, werden het
'gastarbeiders', tot er aangevoeld werd dat de mensen deze term weliswaar
gebruikten maar 'vreemdeling' bedoelden. Er werd dus overgeschakeld naar het
neologisme 'migrant'. Dat voldeed na een paar jaren ook al niet meer. Het werden
dus 'allochtonen' en nu decreteert De Morgen die de Osservatore Romano is van
progressief, weldenkend en politiek-correcte Vlaanderen is, dat 'allochtoon' ook
niet meer mag
In dit verband moeten ons toch een paar vragen van het
hart:
de mensen een
bepaalde terminologie opdringen, is dat niet precies wat Orwell bedoelde wanneer
hij het had over 'newspeak' in zijn meesterwerk '1984' waarin hij de totalitaire
regimes van de toekomst schetst?
van waar komt
toch dat links waanidee dat de benaming van een realiteit iets aan deze
realiteit zou kunnen veranderen ? je kan de beslissing nemen een boterbloem
voortaan een roos te noemen maar het blijft wel een boterbloem
Merkwaardig
is ook dat de Morgen geen vervangingswoord voorstelt. Mij doet dit denken aan
het puritanisme van de 19de eeuw dat meende dat het volstond over seks te
zwijgen om de seksualiteit te doen verdwijnen. Toen was de kwezelarij moreel en
religieus, nu is ze politiek...
Ten slotte dit nog: op vrijdag 21
september titelde De Morgen dat ook de regering niet langer het nu omstreden
woord door de overheidsdiensten zou laten gebruiken. Het waren in feite
voornamelijk de ministers Di Rupo, Milquet en Onkelinx die dit standpunt
huldigden. Drie regeringsleden waarvan het Nederlands eerder schabouwelijk is.
Zouden ze niet beter wachten tot ze onze taal onder de knie hebben om ons te
verplichten een bepaalde woordenschat te
gebruiken.
Hoe
Europa misbruikt wordt.
Dat het
onafhankelijkheidsstreven van Schotland en Catalonië sterk in de actualiteit
aanwezig is , werkt sterk op de zenuwen van de aanhangers van het Belgische
vaderland. Een en ander is immers van aard de Vlaamse independentisten aan te
moedigen en ze zijn al zo talrijk
Bij de neopatriotten die vandaag de dag,
begrijpe wie kan, eerder in linkse kringen te zoeken zijn, wordt dan ook
koortsachtig gezocht naar allerlei argumenten om aan te tonen hoe nefast
onafhankelijkheid zou uitvallen voor Catalonië en Schotland en mutatis mutandis
dus ook voor Vlaanderen. Dat daarbij kromme redeneringen niet geschuwd worden,
mocht eens te meer blijken uit een opiniestuk dat in De Standaard van begin
september verscheen onder de veelzeggende titel Bezint eer ge begint, Catalonië
en co. De auteurs, een assistent en een onderzoeker aan de vakgroep Europees
Recht van de Universiteit Gent, stellen hierin dat ondanks de voorgaande van de
voormalige DDR, die toen ze bij de Bondsrepubliek aansloot, zonder meer in de EU
aanvaard werd, een regio die deel uitmaakt van een lidstaat, maar
onafhankelijkheid wilt bekomen, haar aansluiting bij de Unie opnieuw zou moeten
onderhandelen. Aangezien er voor toetreding unanimiteit vereist is, zou de
lidstaat waarvan ze zich afscheurt wel eens het dossier kunnen blokkeren en ook
andere staten, die met separatisme te maken hebben, zouden kunnen gaan dwars
liggen. Ze voegen hieraan toe dat het E.U.verdrag een exitprocedure voorziet en
dat ook daar die problemen zich zouden kunnen voordoen. Volgens hen stelt zich
ook de vraag of de nieuwe kandidaat-lidstaten de euro als munt zouden kunnen
blijven gebruiken..
Ze werpen tenslotte op dat die kandidaat lidstaten
misschien niet langer van de Schengenzone zullen mogen deel uitmaken en
voorspellen dat dit voor het toerisme in de betrokken gebieden een ramp zal
zijn.
Ik heb nog niet vaak mee kunnen maken dat er zo veel absurditeiten
in slechts één artikel terug te vinden zijn.
Er zou eerst
moeten onderhandeld worden om er uit weg te gaan en daarna opnieuw om te kunnen
toetreden. Ik dacht dat een deur of open of toe moest zijn. M.a.w. men zit in
de EU of men maakt er geen deel van uit. En bovendien. als je er in zit en je
wil er in blijven waarom zou je dan een exit gaan onderhandelen om die daarna
zo vlug mogelijk ongedaan te maken?
De EU die
miljarden uitgeeft om landen zoals Griekenland en Spanje in de club te houden en
o.m. daarom met erge economische problemen te kampen heeft, zou moeilijk doen om
landen als Catalonië, Vlaanderen enz. die het best tegen de crisis gewapend
zijn, in haar schoot toe te laten?
Hetzelfde
argument geldt voor de euro. Dit betaalmiddel staat al lang niet meer zo sterk
maar landen waarvan geweten is dat ze het economisch beter doen, zouden hem niet
als munt mogen gebruiken terwijl alles op het spel gezet wordt om een
rommelstaat zoals bijvoorbeeld Griekenland in de euro zone te behouden? Zou men
zich niet eerder de vraag moeten stellen of Catalonië of Vlaanderen bij hun
onafhankelijkheid nog wel bij dit kreupel muntsysteem zouden willen
aansluiten?
Aan het
Schengenargument dienen niet veel woorden vuil gemaakt. Er zijn in de E.U. een
aantal landen die bij dat verdrag niet zijn aangesloten. Ze stellen het daarom
niet slechter.
Het ergste is
echter dat opstellers onbewust de E.U. in een zeerslecht daglicht plaatsen.
Beide academische Europaspecialisten zijn immers van mening dat Europa dat
overal in de wereld een hoge borst i.v.m. democratie en mensenrechten opzet en
nog maar pas de Nobelprijs voor de vrede ontving, er zich zou laten toe lenen
in eigen schoot de vrijheid te fnuiken van volkeren die hier voor gekozen
hebben. Fraai is dat.
Sorry heren
van de universiteit maar voor dit stuk kunt u alleen maar een onvoldoende
krijgen. Kom volgend jaar maar terug.
