De voorbije weken waarschuwde Elio Di Rupo meermaals dat hij de verarming van Franstalig België niet zou dulden. Daarmee bewees de PS-voorzitter andermaal dat Wallonië bang is van (meer) eigen verantwoordelijkheid.
De ontbinding van België zal Wallonië niet in de afgrond storten, maar er integendeel voor zorgen dat de Walen het heft in eigen handen nemen. Dat het ook anders kan, bewijst immers het Slowaakse voorbeeld. Nadat de Tsjechen en de Slowaken de boedelscheiding hadden geregeld, ontpopte Slowakije zich in enkele jaren tijd van zwak broertje tot investeringsland. In de nieuwe editie van de Financieel-Economische Commentaren (FEC) leest u hoe de Slowaken hun aanvankelijke zwaktes hebben omgebogen in economische troeven.
Politie pakte sinds begin 2009 165 illegale drugsdealers op . De dienst Vreemdelingenzaken repatrieerde er echter slechts één van naar zijn land van herkomst.
De wijk Antwerpen-Noord blijft kampen met grote drugsproblemen. Dealers drijven duidelijk zichtbaar hun handel in heroïne en cocaïne.(foto).
Ondanks de inspanningen van de politie is het resultaat in de wijk te verwaarlozen. "De dienst Vreemdelingenzaken komt de afspraak niet na om opgepakte illegale drugsdealers uit te wijzen. Zeventig procent van de opgepakte dealers zijn illegalen. Maar sinds begin 2009 is volgens mijn laatste informatie slechts één illegale dealer het land uitgezet!"
Onlangs verscheen in Le Vif/LExpress (15.10.10) een uitgebreid artikel over de verspreiding van de islam in Europa. Het weekblad stelde vast dat in verscheidene West-Europese landen, zoals Oostenrijk, Nederland en recent ook Zweden, nationalistische partijen aan invloed winnen.
Een niet meer dan logisch gevolg van de aanhoudende immigratiestroom richting onze contreien. En terwijl verschillende landen hun immigratiebeleid inmiddels drastisch verstrakt hebben, blijft bij ons het open grenzenbeleid in voege. En dat is zichtbaar in de cijfers: uit een rapport van de Amerikaanse denktank Pew Research Center, blijkt dat België in verhouding het grootste aantal moslims (638.000) huisvest van gans West-Europa. Volgens sommige moslimorganisaties bedraagt dat aantal al 800.000, zelfs meer, voegt Le Vif er nog aan toe.
Met een bevolking die voor 20 procent uit islamieten bestaat, spant Brussel de kroon. De hoofdstad is goed op weg om binnen 20 jaar voor een meerderheid uit moslims te bestaan, aldus Le Vif. Deze tendens manifesteert zich ook in andere steden, dankzij de gezinshereniging. Eén van de gevolgen hiervan is dat initiatieven die de islam bekritiseren, ontmoedigd worden uit angst voor vijandige reacties van jongeren, vervolgt het weekblad, hierbij onder meer verwijzend naar de anti-islamiseringsbetoging van Steden tegen Islamisering en het Vlaams Belang, die in 2007 brutaal uit elkaar werd geslagen door de ordediensten op bevel van PS-burgemeester Thielemans.
Intussen blijft het lakse immigratiebeleid van kracht. De Open VLD en de N-VA, die tot voor kort niet bepaald konden worden betrapt op een kordate houding inzake het immigratiethema, lieten recent uitschijnen dat de Kamercommissie Naturalisaties voorlopig geen nieuwe dossiers meer zou goedkeuren. Die bewering werd echter onmiddellijk tegengesproken door de PS. Indien partijen als de Open VLD en de N-VA écht werk willen maken van een streng immigratiebeleid, keuren ze de wetsvoorstellen van het Vlaams Belang mee goed.
In een normaal land zouden vakbonden de belangen van de werknemers verdedigen - en dus voorstander zijn van hervormingen die alle overheden ertoe verplichten de tering naar de nering te zetten, zodat de verpletterende belastingen kunnen dalen.
Maar zo gaat het natuurlijk in België niet. Zoals onze redacteur Rob Verreycken recent nog aankloeg in zijn boek Welkom in Vakbondistan vormen de bonden in België schatrijke politieke holdings, die maar één doel hebben: elke verandering in België verhinderen en zo de geldstroom naar de eigen kassa op gang houden.
Eerst was er de uitsluiting van VBers, dan was er de campagne in 2007 onder de misleidende slogan 'red de solidariteit' (lees: laat de Vlaamse geldstroom naar de Waalse PS vloeien), dan kwam de dwaze stemoproep van ACV-chef Cortebeeck, gevolgd door de Brusselse vakbondscampagne om het gewest kritiekloos méér Vlaams geld te geven, en nu is er dus de ABVV-campagne tegen de nationalisten. Lees: tegen degenen die de Walen niet meer willen geven wat ze willen, namelijk ons Vlaamse geld. En dus is de ABVV-campagne gewoon een campagne tégen de Vlaamse werknemers.
De argumenten zijn zelfs naar ABVV-normen van een zelden gezien simplisme. Wat dacht u van deze ABVV-grap: Het programma van de nationalisten impliceert minder koopkracht voor de werknemers en de sociale uitkeringsgerechtigden, dus ook minder middelen voor basisconsumptie en om de economie te doen draaien. In werkelijkheid worden in België, met zowat de hoogste belastingen ter wereld, ook zowat de laagste sociale uitkeringen van Europa uitbetaald, waardoor een belangrijk deel van de bevolking in armoede of op de armoedegrens leeft. Alleen Vlaamse onafhankelijkheid geeft ons de middelen in handen, om daaraan iets te doen.
Na de belgicistische oproep van de linkse zogenaamde cultuurdragers en deze ABVV-campagne wordt het opnieuw duidelijk: de laatste linkse verdedigingstroepen van Laken mobiliseren zich. Moge hun nederlaag even snel als roemloos zijn. En o ja, elke Vlaming weet wat hem te doen staat: buitengooien, dat ABVV.
bron>>Rechts ActueelFriday, 22 October 2010 09:02 Rob Verreycken
Op zaterdag 30 oktober wordt in zaal De Schelp van het Vlaams Parlement het lang verwachte boek De Ordelijke Opdeling van België, Zuurstof voor Vlaanderen voorgesteld.
In het boek, waaraan twee jaar studiewerk voorafging, maakt Gerolf Annemans duidelijk hóe België kan barsten. De Ordelijke Opdeling van België gaat geen enkele lastige vraag uit de weg onder meer wat met Brussel? en de verdeling van de staatsschuld komen uitgebreid aan bod en schetst duidelijk met welke rechtsregels en internationale principes rekening moet worden gehouden bij de Vlaamse staatsvorming. Kortom, het boek is een reëel en realistisch Plan B.
Tijdens de boekvoorstelling zullen naast Gerolf Annemans ook co-auteur Steven Utsi en Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers het woord voeren. De voorstelling start om 10.30 uur. Omstreeks 12 uur volgt een receptie met streekbieren.
Heel wat Vlamingen zullen ondertussen de 20 m²-affiches zien hangen waarop het onafhankelijkheidsdenken van het Vlaams Belang geafficheerd wordt.
Het Vlaams Belang merkt immers dat er een bewuste strategie is vanuit Waalse maar ook vanuit de traditionele partijen om de bevolking angst aan te jagen voor dit alternatief voor de Belgische knoeiboel. Daarbij worden dan Joegoslavische toestanden voorgespiegeld terwijl er veel meer voorbeelden zijn van volkeren die in plaats van elkaars tijd en geld te verdoen aan eindeloze twisten de enige juiste conclusie trokken, met name hun eigen weg gaan.
Zelfs de N-VA lijkt niet geneigd om na maanden van praten met de Waalse partijen dit alternatief positief te benaderen. Nog steeds goochelt men met termen als revolutie om dit te brandmerken en verkiest men de moesjawara in Brussel boven de door de kiezer gevraagde duidelijkheid.
Dat maakt dat het Vlaams Belang sinds de jaren 90 de marktleider én ontwikkelaar van het project rond Vlaamse onafhankelijkheid is. Op 30 oktober wordt overigens een verdere stap gezet met de presentatie van 0²- de ordelijke opdeling van België in het Vlaams Parlement door Kamerlid Gerolf Annemans. Een samenvatting in pocketvorm is overigens te krijgen via SMS . (SMS republiek + naam en adres naar 3111 en u ontvangt GRATIS het pocketboek "Republiek Vlaanderen").
Het Vlaams Belang zal er blijven op wijzen dat de Belgische constructie niet alleen fundamenteel verkeerd in elkaar is gezet doorheen de voorbije tientallen jaren maar ook dat een structurele hervorming van dit land niet meer mogelijk is.
Terwijl alles in dit land geblokkeerd is, draait de naturalisatiemolen wél op volle toeren. De Kamercommissie Naturalisaties moest zich vandaag buigen over niet minder dan 15.635 naturalisatie-aanvragen. Vorige week riep het Vlaams Belang de andere Vlaamse partijen die zich de voorbije weken hadden uitgesproken voor strakkere regels inzake immigratie nog op om de Kamercommissie te boycotten, waardoor zij niet rechtsgeldig zou kunnen vergaderen. Aangezien er bij die partijen een hemelsbreed verschil is tussen woorden en daden, kwamen zij vandaag toch opdagen. Volksvertegenwoordigers Hagen Goyvaerts en Filip De Man, die namens het Vlaams Belang in de commissie Naturalisaties zetelen, geven commentaar bij de gebeurtenissen.
Met een stuitende hoogmoed (of is het overmoed?) veegden de Franstalige politici de nota van de koninklijk verduidelijker van tafel. De tekst was amper bezorgd of Di Rupo wist al dat de verfoeilijke Bart De Wever het slecht voor heeft met Wallonië, Brussel én België. Zo, dat weten we dan weer. De kloof tussen noord en zuid is inderdaad méér dan intergalactisch zoals prof. Herman Matthijs het in het duidingsprogramma Terzake gevat verwoordde. Het is duidelijk dat een vergelijk tussen Vlamingen en Franstaligen nu verder weg is dan ooit; dat vergelijk zoeken is zoeken naar de kwadratuur van de cirkel. De VVB stelt vast dat de N-VA in het zoeken naar een eerlijk compromis tot op het eigen tandvlees is gegaan. Méér zelfs: met deze tekst kwam er bloed uit het tandvlees. Een prijs betalen voor B-H-V; onvoorwaardelijk geld pompen in Brussel en stappen zetten naar volwaardige drieledigheid; slechts marginale deeltjes van de sociale zekerheid splitsen ... het zijn slechts enkele voorbeelden uit de nota die voor de VVB ver af liggen van de uitgangspunten van vóór de verkiezingen. Maar zelfs die verregaande tegemoetkomendheid kon niet baten en stootte op een arrogant non. De zaak is zo klaar als een klontje: het Belgische federale consensusmodel werkt niet meer! En nu? De VVB werkt als volwaardige politieke drukkingsgroep voort op basis van volgend uitgangspunt. Via de jongste opiniepeiling van De Standaard en de VRT kon men vaststellen dat ongeveer 20 % van de kiezers in Vlaanderen zweren bij het unitaire België en evenveel zijn voorstanders van een onafhankelijk Vlaanderen. Een groep van ongeveer 20 % vormt een amalgaam van mensen die zeggen niet te weten waar het met dit land naartoe moet, pleiten voor een federale staat met meer centrale bevoegdheden of kiezen voor het huidige federale model. Daartussen zit een groep van zowat 40 % die België niet noodzakelijk weg wil maar toch vooral pleitbezorgers zijn voor méér bevoegdheden naar Vlaanderen. Deze groep zal bepalen welke richting het uit gaat. Het is deze groep waarvan de VVB in de toekomst werk moet maken. Immers, gaan deze mensen zomaar de oekazenpolitiek van Di Rupo en consoorten blijven slikken, gaan ze stoemelings de huidige Belgische impasse blijven ondergaan en zien hoe Vlaanderen ondertussen op sociaal-economisch vlak de noodzakelijke hefbomen moet ontberen? De VVB moet de komende dagen en weken in haar boodschap de nodige degelijke en sluitende argumenten aanbrengen om dit belangrijk segment van de Vlaamse bevolking te overtuigen van het feit dat Vlaanderen pas kan overleven als het de status krijgt van een onafhankelijke Vlaamse natie in het Europa van morgen. Dat is ook een belangrijke taak voor de VVB als politieke drukkingsgroep, naast de waakhond te zijn op het politieke toneel in Vlaanderen. Genoeg gezocht naar het onmogelijk Belgisch compromis dat toch enkel door de Vlamingen wordt betaald. Nu volop de argumenten aanbrengen voor een plan B, of neen, liever voor het volwaardige plan V. Lees daarom Doorbraak, raadpleeg op de computer Tussendoor en Doorbraak-TV (op www.doorbraak.org) en stuur alles als de gesmeerde bliksem door naar kennissen en vrienden die bereid zijn de VVB-argumenten op zijn minst ernstig te overwegen. Doen!!!
Een steeds groter deel van de Vlamingen beseft dat België niet meer te besturen valt. Bijna de helft wil het land onmiddellijk splitsen, zo blijkt uit een internetpeiling van Het Laatste Nieuws waarbij meer dan 53.000 mensen een stem uitbrachten. 28 procent heeft stilaan de buik vol van het politiek
Het Vlaams Belang is niet onder de indruk van de tekst die verduidelijker Bart De Wever vandaag aan de zeven onderhandelende partijen heeft voorgesteld. De Wever zelf noemde op het ogenblik dat hij tijdelijk de stekker uittrok wat op tafel lag een bric-à-brac. Hij is er wel in geslaagd er een veredelde bric-à-brac van te maken, iets wat hij in Vlaanderen misschien wel kan proberen aan de straatstenen kwijt te geraken, maar op cruciale punten nog steeds de toets van de resoluties van het Vlaams Parlement niet kan doorstaan.
In verschillende domeinen blijft de versnippering van de bevoegdheden, die een efficiënt beleid onmogelijk maken, bestaan.
Blijkbaar wordt gefocust op de gedeeltelijke overdracht van de personenbelasting. Die zou in het voorstel 45% van het totaal bedragen. De resoluties van het Vlaams Parlement hadden het over de volledige overheveling van de personenbelasting. Men krijgt de indruk dat hier een rondje handjeklap gespeeld wordt zoals de eerste de beste veehouder dat doet, en waar men dus afklokt op 45%. Dit is niet ernstig.
Aan de federale vennootschapsbelasting wordt haast niet getornd. Er zal enkel worden nagegaan op welke domeinen de deelstaten kortingen kunnen toestaan. Dit staat ver van het pleidooi van Vlaams minister Muyters om de vennootschapsbelasting, als een van dé hefbomen om een gepast sociaal-economisch beleid te voeren, over te hevelen naar de deelstaten.
Inzake de splitsing van B-H-V komt de verduidelijker in elk geval tegemoet aan een aantal Franstalige eisen voor iets dat normaal gezien een gewone administratieve kwestie is. De Franstaligen uit de Zes kunnen nog altijd op Brusselse lijsten stemmen, de omzendbrief-Peeters wordt verkracht en er is een oplossing voor de drie onwillige burgemeesters. Waar is de tijd dat de N-VA in het Vlaams regeerakkoord het principe onverwijld en zonder prijs splitsen in het Vlaams regeerakkoord liet inschrijven. Ook hier zijn we ver van huis.
Pre-informateur di Rupo verklaarde bij het aanvaarden van zijn opdracht dat hij zou pogen het onverzoenlijke te verzoenen. Blijkbaar heeft Bart De Wever dezelfde poging ondernomen. Dat hij daarbij vermeldt dat de tekst niet te nemen of te laten is, zegt op zich voldoende. Dat laat ruimte voor nog meer toegevingen. Dat de Franstalige partijen al negatief gereageerd hebben, spreekt evenzeer boekdelen.
De Wever is als leider van de grootste partij in België - zeer ver gegaan in het negeren van zijn principes om de Franstaligen ter wille te zijn. Met zijn veredelde bric-à-brac-tekst, inclusief de toegevingen inzake B-H-V, zijn de Franstaligen nog niet te bewegen tot enige redelijkheid. Dat komt omdat het onverzoenlijke nu eenmaal niet te verzoenen is. Dat hij nu definitief zijn conclusies trekt.
Politie pakte sinds begin 2009 165 illegale drugsdealers op . De dienst Vreemdelingenzaken repatrieerde er echter slechts één van naar zijn land van herkomst.
In een normaal land zouden vakbonden de belangen van de werknemers verdedigen - en dus voorstander zijn van hervormingen die alle overheden ertoe verplichten de tering naar de nering te zetten, zodat de verpletterende belastingen kunnen dalen.
