Sedert een aantal jaren publiceert het Vlaams Belang een tijdschrift specifiek gericht naar de zelfstandigen. Verantwoordelijke daarvoor binnen de partij is ons Gents Vlaams Parlementslid Johan Deckmyn, zelf zelfstandige in de informaticabranche, die hiermee de vinger aan de pols houdt bij deze broodnodige groep in onze samenleving.
In het meest recente nummer worden de openbare werken maar ook de halal-industrie onder de loupe genomen.
Wie deze publicatie gratis wil ontvangen kan een berichtje sturen naar barbara.bonte@vlaamsparlement.be. Het laatste nummer is hier op te halen via de verwijzing hieronder.
In de Kamer pleitten de N-VA en de Open VLD gisteren voor de heroprichting van de fameuze Taskforce Terugkeer. Die werd in 2001 opgericht om illegalen sneller naar hun landen van herkomst te doen terugkeren, maar stierf al snel een stille dood.
Op zich is zon initiatief natuurlijk alleen maar toe te juichen. Het Vlaams Belang heeft steeds gesteld dat een geloofwaardige asielpolitiek staat of valt met een consequent uitwijzingsbeleid. En daarvan is in dit land absoluut geen sprake, wel integendeel: vorig jaar bereikte het aantal gedwongen uitwijzingen met nauwelijks 3.000 zelfs het laagste peil in tien jaar.
Zoals Vlaams Belang-Kamerlid Filip De Man opmerkte, blijft het desalniettemin vreemd dat Open VLD en N-VA vandaag uitpakken met zon voorstel. De voorbije tien jaar dat de partij regeringsverantwoordelijkheid droeg, voerde de Open VLD immers een politiek van open grenzen met onder meer een onafgebroken, massale regularisatie van illegalen waardoor België bekend staat als het land met de meest lakse immigratiepolitiek van het westelijk halfrond. En kennelijk wil ook de N-VA doen vergeten dat zij haar zegen gaf aan het regeerakkoord-Leterme I, dat leidde tot een heruitgave van de eerste regularisatieronde onder Verhofstadt (50.000 regularisaties) en een nieuwe, massale instroom van illegalen en (valse) asielzoekers.
Of de N-VA en de Open VLD misschien lijden aan Alzheimer, vroeg De Man zich niet zonder reden af. Zeker is in ieder geval dat beide partijen in hun pogingen om zich een wast witter dan wit-imago aan te meten, rekenen op het slecht geheugen van de Vlaamse kiezer. Alhoewel dat wel eens een serieuze misrekening zou kunnen zijn natuurlijk.
Belgische koning bezoekt Maldegem Voorpost voert actie in vrijheid
Vandaag bezocht de Belgische koning het Oost-Vlaamse stadje Maldegem. De Vlaams-nationalistische en heel-Nederlandse beweging Voorpost maakt van dit soort blijde intredes al decennia gebruik om zijn stem te laten horen voor het opdoeken van België, het afschaffen van de monarchie, en het stichten van een onafhankelijke Vlaamse Republiek. Ook deze keer had Voorpost dus aangekondigd dit te zullen doen.
Niet tot genoegen van het lokale politiekorps dat eerder op de week een aantal maatregelen aankondigde waar de Libische kolonel Khadaffi nog een puntje kon aan zuigen. Zodra er nog maar iemand de orde begint te verstoren, wordt er ingegrepen, liet lokale korpschef Vanavermaete weten. Het roepen van politieke slogans en het uitdelen van pamfletten werd door de politie vergeleken met een aanslag. Mensen met extremistische politieke ideeën dat is dus iedereen die een probleem heeft met onverkozen staatshoofden kennelijk - waren op voorhand gescreend. Hun fotos werden verspreid onder de politiediensten. En er zouden in totaal honderd politiemensen op stap gaan om iedere booswicht die het maar riskeerde België barst te roepen in de kraag te vatten en voor uren achter slot en grendel te steken.
Het draaide anders uit. Voorpost kreeg voor de eerste keer in de geschiedenis ... de toelating om openlijk te manifesteren tijdens het koningsbezoek. Vijfentwintig militanten, die verwacht hadden hun verlofdag grotendeels door te brengen in de cel, mochten op een tiental meters van het koninklijke parcours in alle vrijheid hun affiches omhoog steken, anti-Belgische slogans roepen en de tweede strofe van de Vlaamse Leeuw aanheffen. Niemand werd gearresteerd.
We durven hopen dat dit plotselinge democratische inzicht, dit respect voor de vrijheid van meningsuiting dat ongetwijfeld is ingegeven door een vooral in Vlaanderen steeds sterker wordend besef van het naderende einde van België en het met definitief pensioen zenden van de Belgische koninklijke familie, ook zijn weg zal vinden naar andere dergelijke gelegenheden. Het recht op betogen en de vrijheid van meningsuiting respecteren is toch wel het minste wat een op zijn laatste benen lopende Belgische staat kan doen.
Als we niet beter wisten, dan zouden we hopen dat we volgende week zondag ook in alle vrijheid kunnen wandelen in de ontstolen gebieden, maar we vrezen dat de nieuwe wind nog niet tot daar zal waaien ...
In België is normaal gezien de Grondwet van kracht die zegt dat mensen vrijheid van meningsuiting hebben. Dat betekent dat je waar dan ook op het grondgebied welke mening dan ook mag uiten. Maar het Waalse koningshuis is natuurlijk onverenigbaar met democratie.
Daarom wordt als het Waalse koninklijke circus op stap gaat in Vlaanderen de noodtoestand afgekondigd; de koning zou eens geconfronteerd moeten worden met de vrije mening van de Vlamingen die zijn nieuwe yacht van 4,6 miljoen euro betaald hebben, stel je voor. Bij zo'n noodtoestand wordt de Grondwet opgeschort, de vrije meningsuiting afgeschaft en mogen allerlei veiligheidstroepen en privémilities burgers met een mening te lijf gaan.
De volgende Vlaamse gemeente die eens een dagje Libië mag ervaren is Maldegem op donderdag 17 maart e.k. De lokale Khadaffi, politiechef Yasmine Vanavermaete, verkondigt openlijk welke dictatoriale praktijken worden toegepast en hoe een burger die van zijn grondwettelijke vrijheden gebruik maakt zal worden aangepakt: ' 'Zodra er nog maar iemand de orde begint te verstoren, wordt er ingegrepen. Dit kan gaan van het roepen van politieke slogans tot het uitdelen van pamfletten. Er zullen medewerkers aanwezig zijn met ervaring op dat vlak. Er is op voorhand ook een screening gebeurd van mensen met extremistische politieke ideeën. Hun foto's zijn verspreid onder de veiligheidsmensen zodat ze vlug zullen herkend worden.'
Het uitdelen van een pamfletje of het roepen van een slogan is dus 'verstoring van de orde'? Het arresteren van mensen op basis van hun Vlaamsnationale overtuiging nog voor ze ook maar iets gedaan hebben? This must be Belgium...
Albert van Seksen-Coburg en zijn madam zijn in het Vlaamse Maldegem op donderdag 17 maart tussen 11 en 11.30 uur op de Markt en in de Markstraat. Naast de obligate busladingen schoolkinderen om toch maar voor volk te zorgen wordt ook 'het publiek' verwacht. Wij van Rechtsactueel voelen de neiging opduiken om hen eens te gaan zeggen wat we van hen denken. En, eerlijk gezegd, de stoere praat van Generalissimo Yasmine is niet van aard om ons op andere gedachten te brengen, wel integendeel... Allen daarheen!
Vlaams Belang stelt N-VA en de andere partijen voor de keuze met betrekking tot het dragen van de hoofddoek in het parlement
Vlaams Belang stelt N-VA en de andere partijen voor de keuze met betrekking tot het dragen van de hoofddoek in het parlement
gepubliceerd op 15 maart 2011 om 14:50
De Vlaams Belang-fractie wil in het Vlaams Parlement een verbod op het ostentatief dragen van religieuze en politieke symbolen door ambtenaren, politiek personeel en bezoekers
Filip Dewinter dient voorstel in tot wijziging van het reglement van het Vlaams Parlement
Het Vlaams Belang wil n.a.v. het debat over het dragen van de islamitische hoofddoek in het parlement de puntjes op de i plaatsen. Vorige week liet N-VA immers weten zich te kanten tegen het dragen van hoofddoeken in het parlement. Nochtans pakte Vlaams Parlementsvoorzitter Jan Peumans enkele maanden geleden Filip Dewinter hard aan toen deze n.a.v. de aanwezigheid van een moslima met hoofddoek in de publiekstribune eiste dat de voorzitter dit niet respecteren van de neutraliteit in de gebouwen van het parlement niet zou toestaan. Het Vlaams Belang wil nu dan ook van de N-VA weten of de uitlatingen over een hoofddoekenverbod in het parlement enkel woordenkramerij zijn of dat N-VA daadwerkelijk de daad bij het woord wil voegen !
Fractievoorzitter Filip Dewinter diende daarom vandaag een voorstel tot wijziging van het reglement van het Vlaams Parlement in waarbij in het parlement voor ambtenaren, politiek personeel en bezoekers een verbod op het ostentatief dragen van religieuze en politieke symbolen wordt ingevoerd.
In het reglement wordt nu reeds uitdrukkelijk gesteld dat het in de publiekstribune voor de toehoorders verboden is enig teken van goed- of afkeuring te geven en dat het stilzwijgen in acht moet worden genomen. Het is dan ook niet meer dan logisch dat bezoekers in de gebouwen van het Vlaams Parlement in hun kledij de strikte neutraliteit eerbiedigen en dus geen uitdrukkelijke uiting geven aan hun politieke, religieuze en maatschappelijke overtuigingen en voorkeuren.
Vanzelfsprekend geldt ook voor de ambtenarij van het Vlaams Parlement een strikte neutraliteit. In de Deontologische Code van de ambtenaren staat nu reeds uitdrukkelijk opgenomen dat deze hun taken op een neutrale wijze uit dienen uit te oefenen. Persoonlijke voorkeuren en overtuigingen of het engagement in een vereniging mogen geen weerslag hebben op de neutraliteit van de ambtenaar.
Het is voor het Vlaams Belang dan ook evident dat ook zij in het parlement geen ostentatief zichtbare religieuze en politieke symbolen mogen dragen.
Het politiek personeel (fractiemedewerkers) zijn niet-verkozenen die in de commissievergaderingen waar zij toegelaten zijn het woord niet mogen voeren en ook niet stemgerechtigd zijn. Het is dan ook logisch dat ook deze fractiemedewerkers via hun klederdracht en symbolendracht geen uitdrukkelijke uiting mogen geven aan hun politieke, religieuze, culturele en maatschappelijke overtuigingen en voorkeuren.
In een interview met Doorbraak, het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging, pleit Manu Ruys voor Vlaamse onbuigzaamheid en verdere verzelfstandiging. De voormalige hoofdredacteur van De Standaard noemt het alvast een positief gevolg van de aanslepende politieke crisis dat de Vlaamse publieke opinie geradicaliseerd is.
Ruys zelf lijkt dat trouwens ook, en noemt zichzelf op geen gegeven moment zelfs separatist: Met dergelijke mensen (Onkelinx, Milquet, , nvdr) kan je geen land vormen, zij zijn geen landgenoten. Je kan er mee samenwerken, niet mee in hetzelfde land leven, op dit gebied ben ik een separatist. En hij gaat verder: Ik ben in de allereerste plaats een Vlaamse staatsburger en van de Vlaamse gemeenschap is echt iets te maken. Lukt dat met de Walen, soit, oké. Lukt het niet, dan doen wij het zonder hen en dat begint langzaam door te dringen.
Even verderop betreurt Ruys dat de twee Vlaams-nationale partijen vandaag niets anders doen dan elkaar aanvallen (Bart De Wever is daar zeer actief in) en stelt hij de retorische vraag hoe men in een democratie kan toelaten dat één partij wordt opgesloten in een cordon sanitaire (dat is gewoon crazy).
Voor de Vlaamse media heeft Ruys maar weinig lovende woorden over. De kwaliteitskranten doen niks, zij zitten stil, zo vat de ex-hoofdredacteur van De Standaard de lethargie in de Vlaamse media treffend samen. Er zijn er maar weinigen die hem zullen tegenspreken. De kruiperigheid die de Vlaamse pers de jongste jaren tentoonspreidt, is overigens ook de Franstaligen niet ontgaan. Of zoals La Libre Belgique zich in 2005 niet zonder leedvermaak afvroeg: Waar zijn de Ruysen van weleer?
Dat drommelse Wikileaks en internet ook. Niets blijft meer geheim, nu weer de afscheidsspeech van PvdA-führer Job (Klaassen) Cohen op 2 maart, de avond van de Provinciale Statenverkiezingen. Deze lekte vandaag uit in een (waarschijnlijk eenmalige) bijdrage van Martin Bosma (PVV) in de 'kwaliteitskrant' NRC. Inmiddels is het betreffende PDF-bestand door dit dagblad spoorslags van internet gehaald. Helaas hebben hun redacteuren nog steeds niet in de gaten dat internet een héél lang geheugen heeft. Daarom vandaag op onze website: de betreffende column van Martin Bosma.
Ter leerinck ende vermaeck.
.
CONFIDENTIAL FROM: Embassy TO: State Department CONTENT: concession speech Job Cohen
Partijgenoten, (misschien klinkt 'vrienden' beternog even over nadenken)
Het zit ons niet mee. Eerst verliezen we Hosni Mubarak, een gewaardeerd collega-lid van de Socialistische Internationale. Vandaag doen we het opnieuw slecht bij de verkiezingen. De uitslag valt nog mee, maar dat is vooral dankzij de LPF-taferelen bij GroenLinks. Het kan niet verhullen dat we electoraal al jaren in verval zijn. Ik ben naar Den Haag gekomen om de PVV te bestrijden, maar de enige partij die ik weet te schaden is de PvdA. Daarom treed ik vanavond af. (Diederik, mag ik dat zo hard zeggen?)
Het gaat om meer. De crisis van de sociaal-democratie gaat veel verder dan mijn poppenkastspel. Mensen, laten we eerlijk zijn - we hebben onze tijd gehad. We kunnen doen wat we willen. We kunnen de staatsomroep volproppen met allochtonenquota's, we kunnen een Limburgs Statenlid met een hoofddoekje laten paraderen en we kunnen een radicale moskee subsidiëren - zoals ik deed in Amsterdam. We kunnen met belastinggeld onze VARA ranzige cartoons laten plaatsen, onze Paul de Leeuw kan Geert Wilders met Adolf Hitler vergelijken en we kunnen nog eens honderdduizenden moslims naar Nederland halen, als stemvee. Het helpt niet.
Nederland is slimmer dan wij dachten. Wij dachten dat we de massa-immigratie konden verkopen door heel hard 'culturele verrijking' te roepen, of 'diversiteit' en door elke dissident weg te zetten als 'populist' of 'extreemrechts'. Onze journalistieke Genossen doen dat nog steeds heel trouw, waarvoor dank, maar de geest is uit de fles. Laten we niet langer blind zijn voor de tekenen van de tijd. (Klinkt wel leuk staatsmanachtig toch, Diederik?)
Nederland ziet de gevolgen van de massa-immigratie overal om zich heen, Hoe leggen we het nog uit? De uitkeringsafhankelijkheid, de criminaliteit, de hoofddoeken, de loverboys, de haat tegen Nederlanders, de Hitlergroet tegen rabbijn Evers, de sekseapartheid bij inburgeringscurssussen, Joden die Nederland verlaten, homo's die wegtrekken uit Amsterdam, het 'hoer-hoer'-gesis tegen vrouwen, de ontwrichte gedeelten van ons onderwijs, taalachterstanden, illegalen, gescheiden wasruimtes, segregatie, niet-handenschudders, de moord op Van Gogh. De immigratie gaat maar door. Vroeger hadden we een rode vlag. Nu zijn we de rode loper voor de islamisering. (Ik vond dat persoonlijk wel een leuke woordspeling. Wat jij, Diederik?)
We kunnen niet wegrennen voor de feiten. Wij zijn medeplichtig. Wij zijn schuldig. Nederland weet dat. De geschiedenis zal keihard over ons oordelen. De laatste manier waarop we nog enige genade van toekomstige generaties kunnen krijgen, is als we ermee ophouden. Daarom, vrienden, kondig ik vanavond niet alleen het einde aan van mij als politiek leider. Ik doe ook een ander voorstel: laten we de Partij van de Arbeid opheffen.
We hebben maanden smalend gesproken over 'Henk en Ingrid', maar ondertussen stemmen ze wel mooi op de PVV. Ik krijg zojuist de uitslagen binnen van onze traditionele bolwerken Rotterdam, Amsterdam-Noord, de Zaan, Oost-Groningen, de Mijnstreek. Partijgenoten, overal blazen we de aftocht. Overal heeft Wilders de boel naar zich toegetrokken. De enige mensen die je bij ons nog op ledenvergaderingen ziet, zijn allochtonen en talentloze doctorandussen. (Diederik, is dat niet wat te popi?)
Onze oude achterban zit bij Wilders. Wie naar de dictatuur van het proletariaat hunkert, heeft de SP. De multiculturele veelverdiener zit goed bij Groen-Links en D66. Zij zullen Nederland nog vloeiender richting het kalifaat leiden dan wij. We kunnen wel doen alsof we de boel bij elkaar houden, maar de boel is allang niet meer bij elkaar. Met de komst van een miljoen moslims hebben we tegenstellingen gecreëerd die nooit meer weggaan. Daarvan wordt onze partij het slachtoffer. We dachten een kuil te graven voor Nederland, maar we vielen er zelf in.
Ik val af. Wie volgt mij?
CONFIDENTIAL FROM: State Department TO: Embassy FOLLOW-UP: who is 'Diederik'? What is 'inburgeringscursus'? Do immigrants really get a course? What kind of country is that?
Onze geweldige EU doet veel goeds voor u. Dat wordt ons tenminste bijna dagelijks door de strot geduwd. De werkelijkheid ziet er een beetje anders uit. Die prachtige euro hangt inmiddels als een zwaard van Damocles boven uw bankrekening, we hebben in ons eigen huis (Nederland en België) nauwelijks nog wat te vertellen en als klap op de vuurpijl heeft het z.g. Europees Hof van Justitie vandaag besloten dat we de poorten naar de EU nóg verder open moeten zetten voor die talloze 'kenniswerkers' uit alle hoeken van deze planeet. EU-lidstaten moeten de ouders van een minderjarig kind dat de nationaliteit heeft van een EU-land, toestemming geven in dat land te wonen en te werken. Dat heeft het Europees Hof van Justitie in Luxemburg dinsdag beslist. Ouders krijgen dus (volgens het Europees Hof) verblijfsrecht via hun in Europa geboren kind.Het hof deed de uitspraak in een zaak van een Colombiaans koppel met twee kinderen die na hun geboorte de Belgische nationaliteit kregen.
Recht kinderen
De man van het stel ging in beroep (loont altijd) nadat België hem een verblijfsvergunning en het recht op een werkloosheidsuitkering had geweigerd. De Brusselse Arbeidsrechtbank vroeg het hof daarop of het koppel op grond van het Europees recht in België mocht wonen en werken. Het hof oordeelde dat zij dit recht hebben omdat een weigering zou betekenen dat de minderjarige kinderen hun rechten als burger van de Europese Unie niet zouden kunnen uitoefenen.
Anchor baby
In Amerika is recent een discussie ontstaan over zogenoemde anchor baby's. Kinderen van illegalen die in Amerika zijn geboren krijgen daar automatisch het Amerikaans staatsburgerschap. Tegenstanders van die domme wet denken dat het misstanden in de hand werkt. Ouders zouden via die route gebruik kunnen maken van het recht op gezinshereniging en daardoor ook een verblijfsvergunning krijgen. In Amerika kan pas een verblijfsvergunning voor familieleden worden aangevraagd door personen die ouder zijn dan 21 jaar.
- Begin deze maand zijn de Vlaams Belang Jongeren (VBJ) met de campagne Recht op veilig onderwijs gestart, waarmee VBJ de kwestie van het geweld in en rond de scholen onder de aandacht wilde brengen. Deze campagne komt niets te vroeg, zoals blijkt uit cijfers die door minister van Binnenlandse Zaken Turtelboom werden vrijgegeven. Dagelijks spelen zich in onze scholen gemiddeld zestien gewelddelicten af. In veertien van de zestien gevallen gaat het om opzettelijke slagen en verwondingen, terwijl gemiddeld ook één seksueel misdrijf per dag wordt gemeld. Van 2008 tot en met het eerste kwartaal van 2010 werden zelfs acht moorden en doodslagen geregistreerd.
De problematiek van het toenemende geweld op school werd al te lang onder de mat geschoven. Maar die struisvogelpolitiek leidde tot niets. Of alleen maar tot nog meer geweld. De problemen ontkennen helpt niet. Alleen als we de problemen onder ogen zien en bij naam durven noemen, kan er werk worden gemaakt van een oplossing, met onder andere een absolute nultolerantie tegen geweld en agressie op school. Voor het Vlaams Belang blijft het recht op veilig onderwijs een absoluut basisrecht!
In België is normaal gezien de Grondwet van kracht die zegt dat mensen vrijheid van meningsuiting hebben. Dat betekent dat je waar dan ook op het grondgebied welke mening dan ook mag uiten. Maar het Waalse koningshuis is natuurlijk onverenigbaar met democratie.
