De IJzerbedevaart is niet meer wat ze vroeger was, ze is niet langer een 'hoogmis' voor de bewuste Vlamingen. Ze is niet langer de plaats waar, over filosofische en partijpolitieke grenzen heen, alle Vlamingen zich samen kunnen vinden in de eisen van de Frontbeweging: "Zelfbestuur - Nooit meer oorlog - Godsvrede". Dat bewijst de almaar kleiner wordende groep deelnemers, dat bewijzen de tienduizenden die de laatste twee decennia hebben afgehaakt uit onvrede met de vervlakking die door het huidige comité (wellicht omwille van officiële Belgische en internationale erkenning o.m. als internationaal vredesmuseum en de daarmee gepaard gaande financiering) wordt opgelegd. De vervlakking en afwijking van de traditionele koers voltrok zich geleidelijk, maar was gestaag. Erger: de ondergang van de IJzerbedevaarten bleek onafwendbaar Vanaf het moment dat de eerste tekenen van deze negatieve koerswijziging in het midden van de jaren tachtig merkbaar werden, groeide er bij de IJzerbedevaarders ongenoegen over de koerswijziging die het IJzerbedevaartcomité insloeg. Jarenlang werd door diverse personen en groepen getracht het IJzerbedevaartcomité tot een beter inzicht te brengen, zowel op vergaderingen van of met het IJzerbedevaartcomité als met acties op en naast de IJzerbedevaartweide. Denken we maar aan het IJzerbedevaarderscomité, de pogingen van de Groep van Gent in het comité zelf en aan de activiteiten van het IJzerbedevaardersforum en de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart.
IJZERWAKE VZW IJZERWAKEMANIFEST De manifestaties op en naast de IJzerbedevaartweide werden ook door tegenstanders van de huidige koers van het IJzerbedevaartcomité niet altijd met evenveel enthousiasme onthaald. Maar als het overleg met en in het IJzerbedevaartcomité geen beterschap opleverde, konden stille en luidruchtige protestacties op en naast de IJzerbedevaartweide misschien het neergaande tij doen keren? Op zondag 25 augustus 2002 had de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart dan ook in het zicht van ons aller IJzertoren (betaald met het bij elkaar gebedelde geld van de bewuste Vlamingen) een manifestatie gepland te Diksmuide, om op een rustige, waardige wijze, voor de laatste maal, te proberen het huidige IJzerbedevaartcomité terug op het rechte spoor te krijgen. Het comité vond het gepast deze manifestatie ter elfder ure, zonder dat er tijdig juridisch tegen kon worden ingegaan, te moeten laten verbieden met inschakeling van uitgerekend het... Belgische gerecht. Hoe laag kan men vallen... of hoe het huidige IJzerbedevaartcomité de maskers heeft laten vallen en zichzelf buiten de echte, de levende, de anti-Belgische Vlaamse Beweging heeft geplaatst. Diverse personen uit de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart die jarenlang het protest tegen de nieuwe koers van het IJzerbedevaartcomité mee hebben gedragen, zijn - mede onder druk van een almaar groter deel van de IJzerbedevaarders - daarom tot het besluit gekomen dat met het huidige IJzerbedevaartcomité geen overleg meer mogelijk is. Na al die jaren van gesprek en protest moet nu iets constructiefs gebeuren, moet er eindelijk opnieuw daadkrachtig én toekomstgericht worden aangeknoopt bij de traditie van de vroegere IJzerbedevaarten. Zelfs al moeten we daarvoor van nul beginnen. Niet voor de eerste keer in de Vlaamse Beweging overigens...
EEN NIEUW BEGIN: TROUW AAN HET IJZERTESTAMENT
De initiatiefnemers besloten daarom eind 2002 de Werkgroep Radicalisering IJzerbedevaart te ontbinden en een nieuw organiserend comité, IJzerwake vzw, op te richten. Dat heeft op zondag 24 augustus 2003, een week vóór de bedevaart te Diksmuide (om elke mogelijke beschuldiging van conflictzoekerij en negativisme te vermijden) aan het monument van de gebroeders Van Raemdonck te Steenstrate (Ieper) een eerste IJzerwake ingericht onder het motto Trouw aan het IJzertestament. De IJzerwake knoopt opnieuw aan bij de geest van de traditionele IJzerbedevaarten en stelt zich daarom tot doel in de geest van de Frontbeweging het streven naar zelfbestuur voor Vlaanderen, nooit meer oorlog en godsvrede te stimuleren en uit te dragen. - Onder zelfbestuur wordt verstaan: het ijveren voor de oprichting van de onafhankelijke staat Vlaanderen. Brussel en de gebieden die na 1830 een Franstalig of een tweetalig statuut kregen behoren onvervreemdbaar tot Vlaanderen. - Onder nooit meer oorlog wordt verstaan: het streven naar een vreedzame oplossing voor internationale conflicten gesteund op het recht op zelfbeschikking voor elk volk. - Onder de godsvrede-gedachte wordt verstaan: de oproep gericht tot alle Vlamingen om ongeacht hun levensbeschouwelijke of partijpolitieke overtuiging samen te werken voor het realiseren van de onafhankelijke Vlaamse staat. De IJzerwake is hedendaags én toekomstgericht, en tegelijk Vlaams én radicaal, dit wil zeggen trouw aan de geest van de Frontbeweging, zonder toe te geven op datgene waarop Vlaanderen recht heeft: onafhankelijkheid. De IJzerwake is een manifestatie waarop alle Vlamingen, ongeacht hun levensbeschouwelijke of partijpolitieke overtuiging, welkom zijn. Op de IJzerwake wordt niemand uitgesloten, maar moeten we juist aaneensluiten omwille van de voor Vlaanderen levensnoodzakelijke eensgezindheid onder de Vlamingen in hun strijd voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen. De IJzerwake is de manifestatie waar de Vlamingen fier en zelfverzekerd hun geloof in een onafhankelijke Vlaamse staat kunnen beleven en uitdragen. De IJzerwake wordt, naast het Vlaams Nationaal Zangfeest, een van de jaarlijkse hoogtepunten van de Vlaamse Beweging. Op de IJzerwake worden de bakens uitgezet voor de verdere strijd voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen. De initiatiefnemers van de IJzerwake roepen alle bewuste Vlamingen op, ook zij die in stil protest al jaren niet meer naar de IJzerbedevaart gingen, om eensgezind en op een constructieve wijze deel te nemen aan de volgende IJzerwake. Vlamingen, gedenk de soldaten van het IJzerfront. Vlamingen, kom op voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Vlamingen, kom in massa!
Een dertigtal aktievoerders van het Taal Aktie Komitee voerde zaterdag aktie bij enkele Zaventemse autohandelaars die duidelijk lak hebben aan het Vlaamse karakter van de gemeente.
Omdat eerder aandringen zonder gevolg bleef , kregen zowel Nissan (eentalig Franse belettering), Saab (tweetalig met voorrang voor het Frans) als Mini (tweetalig, maar wat kan je anders verwachten in de "Brussels East Store") het bezoek van een kuisploeg.
Op enkele minuten tijd werden de Franstalige teksten grotendeels afgedekt. Op evenveel minuten tijd kwamen 4 interventieploegen van de politie ter plaatse. Zij konden een deel van de aktievoerders aan een identiteitscontrole onderwerpen. Na een kort oponthoud kon iedereen beschikken.
Het Taal Aktie Komitee is bezorgd over de handelspraktijken langs onder meer de Leuvensesteenweg in Zaventem. Steeds vaker en alsmaar opvallender proberen handelszaken er met tweetalige (soms zelfs eentalig Franse) beletteringen, spandoeken en affiches klanten naar hun winkel te lokken. Zij wekken de indruk dat Zaventem een tweetalige gemeente is, een soort van "overloopgebied van Brussel" of zelfs een onderdeel ervan. Door anderstalige nieuwkomers op hun taalwenken te bedienen ontnemen zij hen bovendien elke aandrang om Nederlands te leren. Zij geven voeding aan de aanspraken die Franstalig België meent te kunnen maken op onze Vlaamse gordel.
Overdreven? de verkoper van de Mini-garage kwam verhaal halen bij onze aktievoerders. Hij begreep er niets van. "We zijn hier toch in Brussel?" wierp hij de aktievoerders voor de voeten en hij meende het nog echt ook.
Wij vragen deze handelaars met aandrang om - alle schriftelijke communicatie (belettering, affiches, reclamedrukwerk ...) uitsluitend in het Nederlands te voeren. - in mondelinge communicatie duidelijk voorrang te geven aan het Nederlands en anderstaligen te helpen bij het aanleren en oefenen van het Nederlands
Wij dringen er bij de gemeente Zaventem op aan om in de toekomst zelf aandachtiger te zijn voor dit fenomeen en de handelaars op eigen initiatief op andere en betere gedachten te brengen.
Wij roepen de inwoners van Zaventem op om handelaars die in de fout gaan daarop aan te spreken en om gemeenteraadsleden aan te sporen om zelf druk te zetten op deze handelaars.
De Zaventemnaren kunnen in uiterste nood natuurlijk ook bij ons terecht ;-)
Wanneer de socialisten aan de macht zijn is gesjoemel en vriendjespolitiek nooit ver uit de buurt. Een kras staaltje daarvan werd zopas in Hasselt geleverd - maar Vlaams Belang stak er een stokje voor. De affaire begint met de weide, eigendom van de Jezuïeten, waar SP.a-mandataris Chokri Mahassine jaarlijks zijn Pukkelpop-festival organiseert. Steve Stevaert voegde daar later met een berg belastinggeld ook nog Rimpelrock aan toe.
De eigenaar van de gronden wil er echter vanaf, en verkocht de gronden aan een privébedrijf Groep Machiels, dat bijzonder goede banden heeft met de SP.a: Het bedrijf schakelt bijvoorbeeld voor advies Willy Claes in, de SP.a-Agustasmeergeldveteraan die ons land internationaal te schande maakte door te moeten aftreden als NAVO-baas wegens corruptie.
Toevallig is Willy Claes ook vader van de huidige SP.a-burgemeester van Hasselt, Hilde Claes - die overigens in 2006 nog geen 4000 stemmen haalde in Hasselt en pas recent politiek tot burgemeester werd benoemd.
Met miskenning van de gemeenteraad werd een stinkende carrousel opgezet waarbij de stad Hasselt met miljoenen belastinggeld de weide koopt, bouwgroep Machiels zekere onwettige voorrangsrechten krijgt, en met belastinggeld commissielonen betaald worden aan schimmige bemiddelaars. Uiteindelijk staat maar één ding vast: de belastingbetaler mag voor de rode hobbys opdraaien.
Maar dat was zonder Vlaams Belang gerekend: VB-gemeenteraadslid Theo Boosten diende klacht in, en voogdijminister Bourgeois vernietigde de hele zwendel. In een dwaze reactie laat SP.aster Hilde Claes nu weten dat het Vlaams Belang dus tegen het Pukkelpopfestival is en dat men doorgaat om de deal te behouden. Een doorzichtige poging dus om het eigen gesjoemel te verschuilen achter de populariteit van een zomerfestival, én een poging om de duistere deal te redden. Hasselts VB-fractieleidster Katleen Martens is alleszins niet onder de indruk. In heel dit dossier is er maar één rode draad en dat is een socialistische rode draad, zo klinkt het. Wij zetten ons verzet tegen dit gesjoemel verder, in het belang van alle Hasseltse belastingbetalers.
04.03.2011 - In 2010 werden elke schooldag gemiddeld 76 processen-verbaal uitgeschreven voor geweld en agressief gedrag op school. En het blijft niet bij diefstallen, vernielen van schoolmateriaal, steaming, vechtpartijen, drugs of verboden wapenbezit. Ook steekpartijen komen frequenter voor. Naar aanleiding van een reeks gewelddadige incidenten sloot een hogeschool in Kuregem er zelfs tijdelijk de deuren.
Terwijl veilig onderwijs een basisrecht zou moeten zijn, worden leerlingen - en ook leerkrachten - steeds vaker slachtoffer van geweld op of rond de school. Een nieuwe VBJ-campagne "recht op veilig onderwijs" moet het toenemende geweld op school onder de aandacht brengen.
VBJ verspreidt de komende weken duizenden pamfletten en affiches; en pleit daarmee onder meer voor absolute nultolerantie tegenover geweld op school, een kordate aanpak van misdrijven en strenge straffen voor amokmakers, gerichte controles door de politie op verboden wapenbezit en drugs in scholen of een strikte opvolging van probleemjongerenen.
- Forse winst voor de PVV en een zware klap voor het CDA. Dat zijn de belangrijkste uitschieters van de Provinciale Statenverkiezingen gisteren in Nederland. De christendemocraten vallen van 151 zetels in 2007 terug naar 86. Nieuwkomer Geert Wilders rijft in één klap 69 zetels binnen. Grootste partij wordt de liberale VVD van premier Mark Rutte. Zij krijgen 113 zetels. Al bij al een naschok van de parlementaire verkiezingen van vorig jaar dus.
Over naar links. Verlies is er voor de socialistische PvdA (108 zetels, 6 minder dan in 2007) en het linkse broertje SP, fikse winst voor D66 dat zich steeds meer profileert als dé stem tegen Wilders. Ook de ouderenpartij 50Plus doet het uitstekend en sleept 8 zetels in de wacht.
Hoe een en ander zich vertaalt in de samenstelling van de Eerste Kamer is nog niet helemaal duidelijk. De Nederlandse Senaat wordt verkozen door de vertegenwoordigers in de Provinciale Staten. Voorlopig lijkt het er op dat de rechtse gedoogcoalitie van Rutte (VVD), Verhagen (CDA) en Wilders (PVV) op een zucht strandt van een meerderheid in de Eerste Kamer. Ze zouden uitkomen op 37 zetels (VVD 16, CDA 11 en PVV 10), maar voor een meerderheid hebben ze 38 zetels nodig. Maar de situatie kan nog kantelen en de teerlingen worden pas op 23 mei geworpen. Veel hangt nog af van onderlinge afspraken tussen de fracties en van de houding van regionale clubs zoals de Friese Nationale Partij.
De uitslag betekent mogelijk het einde van de politieke carrière van Job Cohen (PvdA). Wie de partij van de ene naar de andere nederlaag leidt, moet daar vroeg of laat zijn conclusies uit trekken. Ook binnen het CDA zal de slechte uitslag ongetwijfeld voor pijnscheuten en intern gerommel zorgen. De links-rechts-breuklijn die dwars door het Nederlandse electoraat loopt, verscheurt ook de christendemocraten. De overgrote meerderheid van CDA-kiezers en -leden is vóór samenwerking met Wilders, een luidruchtige minderheid van linkse dissidenten en oude krokodillen is tegen. Die verdeeldheid breekt de partij nu zuur op.
En dan is er natuurlijk nog Wilders zelf. Misschien had er voor de PVV wat meer ingezeten, maar slecht is het zeker niet. In Limburg, de thuisbasis van Wilders, wordt de Partij Voor de Vrijheid de grootste met 20,6 procent van de stemmen. De PVV wordt ook de grootste partij in zestien gemeenten, waaronder Venlo, de geboorteplaats van Wilders. Ook in het Brabantse Rucphen en de Zuid-Hollandse gemeenten Ridderkerk, Spijkenisse en Vlaardingen hijst de PVV zich naar de top.
Nederland heeft de PVV opnieuw in het hart gesloten. Nederlanders hebben opnieuw gekozen voor minder immigratie, strengere straffen en fatsoenlijke zorg voor ouderen, zei Wilders opgetogen in een reactie. We zullen, dat beloof ik, Limburg teruggeven aan de Limburgers, Friesland teruggeven aan de Friezen en Nederland teruggeven aan de Nederlanders. Het blijft boeiend en spannend, daar bij onze noorderburen.
Amsterdams filiaal van de Attijariwafa Bank, de derde bank van Marokko op de Ceintuurbaan.
AMSTERDAM - Marokkaanse banken rukken op in Nederland. Nog dit jaar hopen twee Marokkaanse banken hun activiteiten drastisch uit te breiden.
Aanleiding is de sterk gestegen interesse vanuit de Marokkaanse gemeenschap. Die heeft behoefte aan meer service en aan bedrijven waar klanten zich beter thuis kunnen voelen, sinds het politieke klimaat in Nederland is veranderd.
Het gaat om de Attijariwafa Bank, de derde bank van Marokko, en de Chaabi Bank van de Banque Populaire du Maroc Groep, marktleider in Marokko. Beide banken hebben hun Nederlandse hoofdkantoren gevestigd in Amsterdam.
De Attijariwafa Bank moet van De Nederlandsche Bank nog instemming krijgen om te openen. De directie hoopt binnen drie maanden en uiterlijk eind dit jaar open te gaan.
Op termijn wordt door de Attijariwafa Bank overwogen een aparte afdeling op te zetten voor zogeheten islamitisch bankieren, ethisch bankieren waarbij geen rente wordt berekend, bij deze bank 'alternatief bankieren' genoemd.
Chaabi Bank wil de bestaande activiteiten verder uitbreiden. Op termijn zal de bank mogelijk ook beginnen met islamitisch bankieren. Deze bank is wel al met islamitisch bankieren begonnen in Frankrijk.
Beide banken hebben al een bankvergunning in Frankrijk. Op basis van het Europees paspoort voor financiële instellingen kunnen zij in Nederland banken openen, waarbij De Nederlandsche Bank het 'gasttoezichthouderschap' uitoefent, en waarbij de verantwoordelijkheid op de controle in de eerste plaats op Frankrijk berust.
De belangstelling van Marokkanen voor bankieren bij instellingen die de cultuur van thuis uitstralen, is volgens beide banken sterk gegroeid onder de circa 350.000 Nederlandse inwoners van Marokkaanse afkomst. De banken bieden 'gewone producten' aan, zoals rekeningen, hypotheken en leningen. (TON DAMEN / HEIBA TARGHI BAKKALI)
De Vlaams-nationalistische en heel-Nederlandse beweging Voorpost heeft kennis genomen van het nieuwste initiatief van het FDF in zijn strijd tegen Vlaanderen: een oproep aan minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom om Voorpost buiten de wet te stellen.
Damien Thiery, FDF-kamerlid en waarnemend burgemeester van Linkebeek, had het in een gisteren ingediende vraag over voorziene manifestaties van Voorpost in Wallonië. Hij eiste dat structurele maatregelen zouden genomen worden tegen deze beweging, zoals het eenvoudig verbieden van Voorpost wegens het feit dat het wettelijk arsenaal leemtes vertoont inzake intern recht.
Hij voegde daar aan toe dat Voorpost profiteert van straffeloosheid ( ) in naam van de vrijheid van meningsuiting terwijl de beweging de fundamenten van onze rechtsstaat zelf aanvalt en gewelddadige acties onderneemt, waarvan de herhaling een reactie van de openbare overheid vereist.
Voorpost twijfelt er niet aan dat mevrouw Turtelboom zich niet laat opjutten door mensen als Damien Thiery, maar wil toch even de puntjes op de i zetten.
Ten eerste is er nooit sprake geweest van manifestaties van Voorpost in Wallonië, wel van een wandeling in de ontstolen Vlaamse gebieden. Voorpost heeft dat in al zijn communicatie vermeld en heeft de deelnemers ook uitdrukkelijk verboden om spandoeken, partij- of verenigingsvlaggen, bordjes en dergelijke mee te brengen. Alleen Vlaamse Leeuwen en de Dietse driekleur zijn toegelaten. Bij ons weten is noch wandelen, noch met een Leeuwenvlag of een oranje-blanje-bleu rondlopen strafbaar in dit land.
Ten tweede treedt Voorpost niet straffeloos op als we binnen de lijnen van de wet kleuren, kunnen we maar moeilijk gestraft worden, niet ? - en staan we bij politiediensten in heel Vlaanderen zelfs bekend vanwege onze discipline. Onze militanten zijn steeds bereid een paar uur in administratieve aanhouding door te brengen vanwege het bij een officieel bezoek van de Belgische koning omhoog steken van een affiche, maar wij zijn ook steeds bereid redelijke afspraken te maken met de politiediensten en houden ons daar strikt aan. Bizar genoeg heeft geen van de Franstalige burgemeesters of commissarissen zelfs maar een poging gedaan om met Voorpost contact op te nemen en dergelijke afspraken te maken.
Ten derde kan iedereen kennis nemen van het feit dat ook in dit geval mogelijk geweld niet van ons zal komen, maar van de Franstaligen die reageren op onze video (http://www.youtube.com/watch?v=6TyWLO_T1ns). Termen als Untermenschen en bedreigingen gaande van het in mekaar slaan van onze militanten tot het ophangen van de deelnemers aan onze wandeltocht zijn daarbij legio. Het lijkt ons dat als het FDF wil oproepen iemand buiten de wet te stellen dat het dan zijn eigen volgelingen moet viseren.
Ten slotte, het FDF geeft in zijn vraag aan de minister zélf toe dat er geen enkele wet is die grond zou bieden om Voorpost te verbieden. Nog niet De structurele maatregelen waarover Thiery het heeft, moeten ongetwijfeld resulteren in een op maat van Voorpost en andere Vlaams-radicale organisaties gesneden wetgeving die dit wél zou toelaten. Louter en alleen omwille van het feit dat deze fransdolle, wegens het overtreden van de taalwetgeving niet benoemde, burgemeesters als Damien Thiery in de weg zitten.
Het moge dus duidelijk zijn dat niet alleen de reacties van de burgemeesters in de ontstolen gebieden volkomen ondemocratisch zijn, maar ook dat het volgen van de ideeën van het FDF op geen enkele manier te rijmen zou zijn met wat democratie inhoudt (vb. het recht om te demonstreren, binnen de wet vallende acties te voeren, en in alle vrede en rust te wandelen langs de straten van dit land), terwijl ze wél een rabiaat Franstalige agenda zouden dienen.
Voorpost zal, ook los van het antwoord van het antwoord van de minister, op 27 maart aanstaande wandelen in de ontstolen gebieden. En we zullen dit regelmatig blijven doen zolang België blijft bestaan en de Franstaligen nieuwe gebieden voor zich opeisen. De politiemachten hebben de democratische plicht om ervoor te zorgen dat we dat recht veilig kunnen uitoefenen.
Voor een democratisch en onafhankelijk Vlaanderen,
Zoals verwacht, is het bezoek dat de Turkse premier Erdogan gisteren aan de Duitse stad Düsseldorf bracht, uitgemond in een politieke manifestatie die niet onopgemerkt is voorbijgegaan.
Net zoals hij dat bij eerdere gelegenheden al deed, keerde de Turkse premier zich gisteren in scherpe bewoordingen tegen assimilatie van Turkse immigranten en riep hij hen op om vooral Turk te blijven. Een provocatie zonder meer, want Erdogan herinnert zich maar al te goed hoe die woorden drie jaar geleden reeds voor heel wat beroering zorgden. In het verlengde daarvan herhaalde de Turkse premier dit weekend ook zijn pleidooi voor de oprichting van Turkse scholen in Duitsland en riep hij zijn onderdanen in Duitsland op om zelfbewust voor zichzelf op te komen. In één adem verzekerde hij de Turkse kolonie in Duitsland van de ondersteuning en bescherming van de Turkse republiek, alsof die ergens voor nodig zou zijn.
Tegelijk achtte hij het nodig het land waar hij te gast was, te schofferen door zijn diepe bezorgdheid uit te drukken over de groeiende vreemdelingenhaat en de islamofobie in Duitsland. De Turkse premier ging zelfs nog een stap verder en ontzegde Duitsland meteen ook het recht om zelf zijn integratiebeleid te voeren, omdat zoiets eenzijdig zou zijn. Als het over immigranten van Turkse origine in de Bondsrepubliek gaat, wil Erdogan dat Turkije voortaan een dikke vinger in de pap krijgt. Van de Duitse bondskanselier Merkel verwacht Erdogan tenslotte een koersverandering inzake de Turkse toetreding tot de EU. De Turkse bevolking verwacht immers dat Duitsland een voortrekkersrol speelt in Turkse toetredingsonderhandelingen, zo vervolledigde hij zijn eisencataloog.
Het is niet de eerste keer dat Turkije zichzelf het recht voorbehoudt om zich actief en op een arrogante manier te mengen in de binnenlandse aangelegenheden van een Europees land, maar afgelopen weekend was het toch wel echt des guten zuviel. Als voorbode van hoe het Aziatische land zich zal gedragen eenmaal het lid is van de Europese Unie kan het drieste optreden van Erdogan in ieder geval tellen. Waarop wacht de Duitse regering eigenlijk om de Turkse premier in klare bewoordingen duidelijk te maken dat hij niets te zoeken heeft in Duitsland, net zomin als Turkije wat verloren heeft in de Europese Unie?
De IJzerbedevaart is niet meer wat ze vroeger was, ze is niet langer een 'hoogmis' voor de bewuste Vlamingen. Ze is niet langer de plaats waar, over filosofische en partijpolitieke grenzen heen, alle Vlamingen zich samen kunnen vinden in de eisen van de Frontbeweging: "Zelfbestuur - Nooit meer oorlog - Godsvrede". Dat bewijst de almaar kleiner wordende groep deelnemers, dat bewijzen de tienduizenden die de laatste twee decennia hebben afgehaakt uit onvrede met de vervlakking die door het huidige comité (wellicht omwille van officiële Belgische en internationale erkenning o.m. als internationaal vredesmuseum en de daarmee gepaard gaande financiering) wordt opgelegd.
Wanneer de socialisten aan de macht zijn is gesjoemel en vriendjespolitiek nooit ver uit de buurt. Een kras staaltje daarvan werd zopas in Hasselt geleverd - maar Vlaams Belang stak er een stokje voor. De affaire begint met de weide, eigendom van de Jezuïeten, waar SP.a-mandataris Chokri Mahassine jaarlijks zijn Pukkelpop-festival organiseert. Steve Stevaert voegde daar later met een berg belastinggeld ook nog Rimpelrock aan toe.
