Van betrokken student naar betrokken wetenschapper
Gustaaf Schamelhout is een geboren Brusselaar, uit een gezin van vier kinderen. Zijn ouders baten in de Troon- straat een belangrijke antiek- en meubelzaak uit, zijn weliswaar orangist, maar in de praktijk Franstalig. Een Vlaamsgezinde leraar in het college bekeert. hem tot de Vlaamse gedachte. Op 15 jaar gaat hij belang stellen in land- en volkenkunde. Hij verdiept zich in de historische romans van Hendrik Conscience, en aan de Brusselse universiteit wordt hij actief in de vrijzinnig-Vlaamse studentenbond Geen taal, geen vrijheid
In 1889 stort Schamelhout zich volop in de Vlaamse Beweging. Hij is actief in de kunstvereniging De Distel en sticht, met onder andere Lodewijk De Raet en Emanuel Hiel de Vlaamsche Wacht, een verbond van en voor Vlaamsvoelenden over de godsdiensttegenstellingen heen. Hij is ook betrokken bij het gezaghebbende tijdschrift Van nu en straks, waarin hij zelf niet schrijft, maar waarvoor hij wel voor zowat alles zorgt: beheer, verzending en het betalen van de schulden.
In 1893 verhuist Schamelhout naar Antwerpen, waar hij inwonend student is in het Stuivenbergziekenhuis. Na zijn promotie vestigt hij zich blijvend in Antwerpen als longarts. Hij is bekwaam en stelt belang in de nieuwste technieken: zijn praktijk is na enkele jaren bloeiend. Zijn druk beroep verhindert hem echter niet veel te reizen en zich in te zetten als onder andere bestuurslid van het dispensarium Van den Nest.
Hij wordt veel gevraagd als spreker op wetenschappelijke initiatieven. Vooral de strijd van zoveel Europese na- ties voor het behoud van hun taal en de nationale zelfstandigheid boeit hem. Hij steunt op een enorme docu- mentatie die hij nauwkeurig bijhoudt en steeds actualiseert.
Uitsluiting uit de officiële instellingen en internationale erkenning als etnograaf
In 1918 komt hij weliswaar niet voor een rechtbank, maar wordt hij wel uit alle officiële instellingen gesloten. Hij had het namelijk aangedurfd het manifest voor de vernederlandsing van de Gentse hogeschool te ondertekenen !
De uitsluiting deert hem niet. Rustig en vasthoudend blijft hij zijn praktijk uitoefenen en houdt hij zich nog meer dan voorheen bezig met de strijd van de Europese nationaliteiten. In de jaren 1920 ontwikkelt Schamelhout zich tot een internationaal gewaardeerd etnograaf. Zijn kennis scherpt hij ter plaatse aan: hij trekt met zijn echtgenote door haast alle Europese landen, vaak te voet, want hij is afkerig van elke luxe.
Zelf bepaalt hij zijn standpunt zo: Mijn belangstelling voor aardrijks- en volkenkunde is steeds zeer groot ge- weest, niet minder dan voor geschiedenis. Zo ben ik de verdediger van alle nationaliteiten binnen hun etnische grenzen geworden: in Polen bij de relikwieën van de Poolse opstandelingen, in Dublin bij die van de terechtge- stelden van de Paasopstand, was ik niet minder aangedaan dan bij mijn bezoek aan het Prinsenhof te Delft.
Studiewerk
De weerslag van Schamelhouts studiewerk vindt men naast als bijdragen in tal van tijdschriften vooral in De volkeren van Europa en de strijd der nationaliteiten (drie delen, verschenen tussen 1925 en 1930) en Etnische vraagstukken en verzamelde toespraken, verschenen tegelijk met zijn aanstelling als lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde (1938). In een gelegenheidsdankwoord verklaarde Schamelhout: Het humanisme van de grote Nederlanders der 16de eeuw, Erasmus en zijn verdraagzaamheid, het ideaal van Wil- lem van Oranje omtrent nationale eenheid, zijn de richtlijnen van mijn leven geweest. Mijn innigste wens is de samenwerking van alle bewuste Vlamingen van links en rechts voor de strijd die nog lang zal moeten gevoerd worden
Groot-Nederlander, geen collaborateur
In de jaren 1930 staat Schamelhout duidelijk op Groot-Nederlands standpunt. Zijn opzet blijft de antropolo- gische verschillen tussen Vlamingen en Walen te onderzoeken en de etnische eenheid van de hele Nederlandse bevolking te bevestigen. Dat onderzoek leidde op het eind van zijn leven tot De antropologie van het Neder- landse volk (1944).
Overigens was hij nooit een kamergeleerde, maar bleef hij de Beweging van nabij volgen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog blijft hij echter buiten de collaboratie. Hij was én bleef humanist en nationalist, afkerig van elke dic- tatuur. Zijn wetenschappelijk onderzoek blijft hij tot zijn levenseinde voortzetten.
Leven en dood als geneesheer
Schamelhout was door de jaren heen geneesheer gebleven, huisdokter die zijn patiënten zelf te voet be- zocht. Begin 1944 werd hij ziek, maar hij bleef zijn huisbezoeken verderzetten. Na een avondbezoek bij erg slecht weer kreeg hij een longontsteking. Daaraan overleed hij op 21 januari 1944.
Zijn bibliotheek, zo.n 2000 boeken groot, en zijn correspondentie werden geschonken aan de Antwerpse stads- bibliotheek en het Letterkundig museum.
Deze bescheiden geleerde en onvermoeibare voorvechter van ons Europa der Volkeren figureert terecht in on- ze Nationale figuren !
Roeland Raes, Lovendegem, 16 april 2011
NB: ik haalde veel gegevens uit de zeer degelijke bijdragen van de betreurde militant en publicist Frank Goo- vaerts. Deze had het, vooral wat de praktische gegevens betreft, over Gustaaf Schamelhout in twee artikels in Revolte van de jaargang 1984.
Het Vlaams
Belang betoogt op zondag 5 juni in Lier de bouw van een moskee.
Nadat het
schepencollege haar eerste bouwaanvraag afwees, heeft de Vereniging van Turkse
Arbeiders uit Lier (VTAL) enkele weken geleden een aangepaste
aanvraag ingediend. Het Vlaams
Belang zal hiertegen opnieuw manifesteren.
"We blijven ons zo
consequent verzetten tegen de komst van een supermoskee met minaret aan de Donk,
waarvan de aangepaste bouwplannen overigens amper verschillen met de vorige. We
verzamelen op zondag 5 juni om 11u op het Leopoldplein. Na een inleidende
toespraak van fractievoorzitter Jan Mortelmans vertrekt een betoging richting de
wijk Zuid-Australië. Aan de achterzijde van de moskeesite komt een tijdelijk
podium. Senator Anke Van dermeersch en Vlaams parlementslid Filip
Dewinter zorgen er voor de slottoespraken", zegt voorzitter Olivier
Peeters.
Het is dus gelopen zoals voorspeld. Amper een half jaar
nadat de regering van lopende zaken dacht de opvangcrisis te hebben bezworen,
belandden deze week opnieuw asielzoekers op straat wegens gebrek aan
opvangplaatsen. Ondanks het feit dat de capaciteit ondertussen werd opgetrokken
tot liefst 23.000 plaatsen zit het opvangnetwerk opnieuw overvol.
Naar de
oorzaak van deze nieuwste crisis hoeft men niet ver te zoeken: de instroom ligt
nog steeds hoger dan de uitstroom. Alleen al tijdens de eerste drie maanden van
dit jaar werden liefst 5.824 asielaanvragen ingediend. Dat zijn er zegge en
schrijve een kwart meer dan tijdens dezelfde periode van 2010, dat met zon
20.000 aanvragen al een recordjaar was.
Op het moment dat België met
bijna vijf keer zoveel aanvragen als het Europese gemiddelde een topbestemming
voor asielzoekers blijft, is van een geloofwaardig uitwijzingsbeleid absoluut
nog altijd geen sprake. En in tegenstelling tot wat de met veel mediashow
begeleide uitzetting van 39 Nigerianen en 15 Congolezen doet vermoeden, is geen
beterschap in zicht. Integendeel zelfs. Terwijl het budget voor de opvang van
asielzoekers ondertussen is opgetrokken tot liefst 415 miljoen euro, wordt in de
begroting van 2011 amper nog zeven miljoen voorzien voor de gedwongen terugkeer.
Dat is nog eens tien procent minder dan vorig jaar, toen het uitwijzingsbeleid
met nauwelijks 2.419 gedwongen repatriëringen reeds een absoluut dieptepunt
bereikte.
Het wil tot de traditionele partijen blijkbaar niet
doordringen dat een consequent uitwijzingsbeleid het sluitstuk vormt van een
geloofwaardig asielbeleid. Wanneer uitgeprocedeerden en illegalen niet
daadwerkelijk uit het Beloofde Land worden gezet, is zelfs de strengste asielwet
tot mislukken gedoemd.
Wat gebeurde er dag op dag 60 jaar geleden op 29 april? Klik hier.
28.04.2011 Het
Vlaams Belang was één van de weinige partijen die aanwezig was op de betoging
tegen het rookverbod. De redenen daarvoor kan u zien in het filmpje hieronder.
In een extra nummer van 'Onze Zaak', het tijdschrift dat zich richt
naar de zelfstandigen van het Vlaams Belang, wordt dit verder uitgelegd.
Rechtbank Brussel: lokale politici riskeren boete voor niet-aangeven
BRUSSEL 28/04 (BELGA)
Het Brusselse
parket heeft donderdagnamiddag boetes van 2.750 euro gevraagd tegen twaalf
lokale politici die in 2005 vergeten waren hun mandaten aan te geven. De
twaalf waren ook gedagvaard omdat ze geen vermogensaangifte hadden gedaan,
maar voor die tenlastelegging vroeg het parket de vrijspraak omdat er te
weinig onderzoek was gebeurd. De politici vroegen bijna allemaal om
een opschorting. In 1995 besliste de wetgever dat alle lokale,
provinciale en federale politici duidelijk moesten aangeven welke mandaten
en functies ze bekleedden en hoe groot hun vermogen was. Pas in 2004 werd
die wet geconcretiseerd, zodat de politici hun eerste aangifte pas in 2005
moesten doen. Een honderdtal deed dat niet en riskeerde daarom
vervolging. Donderdagnamiddag moesten de eerste 31 van hen voor de
rechtbank verschijnen. Het grootste deel van de zaken werd uitgesteld naar
24 mei, maar voor de anderen eiste het parket boetes van 2.750 euro. Het
ging onder meer om bekende Gentenaar Edmond Cocquyt, bestuurder van enkele
Oost-Vlaamse intercommunales, drie schepenen uit het Antwerpse en Limburg
en
een OCMW-voorzitster. De mandatarissen gaven toe dat ze uit
vergetelheid of tijdsgebrek hun aangifte niet gedaan hadden, maar
verwonderden zich er wel over dat ze nu nog, bijna 6 jaar na de feiten, een
dagvaarding kregen. Ze vroegen om een eenvoudige schuldigverklaring of een
opschorting. De rechtbank doet uitspraak op 31 mei. DWM/
Vier jaar cel voor brandstichting in OCMW-woning en cel
TURNHOUT - De correctionele
rechtbank van Turnhout heeft de 38-jarige Elena S. woensdag tot vier jaar cel
veroordeeld voor dubbele brandstichting. De vrouw met Oezbeekse nationaliteit
stak op 25 november 2010 haar OCMW-woning in Merksplas in brand. Ze deed dat
nadat ze vernomen had dat ze het land moest verlaten.
De benedenverdieping van de woning brandde volledig uit. Nadat de vrouw was
opgepakt, stichtte ze nog dezelfde nacht ook brand in haar cel op het
politiekantoor in Hoogstraten. Ze stak er de matras in brand.
Behalve aan de dubbele brandstichting werd de vrouw ook schuldig bevonden aan
de bedreiging van een jeugdrechter in Turnhout. In februari riep ze op de
jeugdrechtbank dat ze, wanneer ze uit de gevangenis zou komen, een pistool zou
kopen om de jeugdrechter dood te schieten.
De schadevergoeding die de vrouw aan het OCMW van Merksplas moet betalen,
wordt op een later tijdstip bepaald.
'Desnoods jetfoil om mensen naar hun werk te brengen'
GENT - Ook politiek groeit er steeds meer protest tegen het gebrek aan openbaar vervoer in de Gentse haven. 'Dit kan geen jaren meer aanslepen', vindt Havenschepen Christophe Peeters (Open VLD). 'Vandaag zijn er vacatures die niet ingevuld raken omdat kandidaten niet in de haven geraken.'
Op voorstel van gemeenteraadslid Johan Deckmyn (Vlaams Belang) keurde de gemeenteraad dinsdagavond een motie goed waarin de NMBS veroordeeld wordt voor de weigering om een passagierstreinverbinding te organiseren in de Gentse haven.
'Als de NMBS zijn job niet doet, dan moeten we zelf maar een oplossing zoeken', zegt Christophe Peeters fel. 'Ten laatste volgend jaar starten we een haalbaarheidsstudie die moet nagaan op welke manier we werknemers naar de haven kunnen brengen. Na de liberalisering van het spoor kunnen we desnoods andere maatschappijen aanspreken om treinen in te zetten tussen Gent-Dampoort en ArcelorMittal. Maar er zijn nog andere mogelijkheden. We kunnen met bussen werken via Max Mobiel of met boten. Het is misschien een zot idee, maar waarom zouden we geen jetfoil (een draagvleugelboo) inzetten om mensen naar hun werk te brengen.'
In de haven zijn vandaag rechtstreeks en onrechtstreeks 70.000 mensen tewerkgesteld. Het gebrek aan openbaar vervoer zal volgens de schepen steeds meer wegen op de Gentse economie. 'Met de invulling van onder meer het Kluizendok en Rieme Noord mogen we ons de komende jaren aan heel wat extra verkeer op de R4 verwachten. Als we geen auto's van de weg halen door meer openbaar vervoer aan te bieden, dreigt een verkeersinfarct. Op de jongste jobbeurs van de Gentse haven waren er maar liefst 1.400 vacatures. Het is niet leuk om vast te stellen dat een deel daarvan niet ingevuld geraakt omdat kandidaten gewoonweg niet in de haven geraken.' (DIH)
BAGHDAD Bij de explosie van een autobom naast een Rooms-Katholieke kerk in de Iraakse hoofdstad Baghdad zijn zondag tenminste vier en mogelijk zeven mensen gewond geraakt.
De explosie vond plaats bij de ingang van de Heilige Hart-kerk in het district Karrada, bij het centrum van de Iraakse hoofdstad. De bom, die verborgen was in een geparkeerde auto, ontplofte toen kerkgangers het bedehuis verlieten. Daar was net een speciale mis opgedragen ter gelegenheid van Pasen.
Onder de gewonden waren twee politiemannen die de kerk bewaakten. De Iraakse regering kondigde vorige week aan ieder kerkgebouw in de gaten te houden, vanwege de dreiging van aanslagen. De andere twee gewonden zouden mensen zijn geweest die de kerk passeerden op het moment van de explosie.
Er is geen volledige duidelijkheid over het aantal gewonden. Een regeringsvertegenwoordiger en een cameraman van het persbureau Reuters beweren dat vier politiemensen en drie omstanders naar het ziekenhuis zijn vervoerd voor behandeling.
De aanslag geeft opnieuw aan hoe bedreigend de situatie in Irak is voor christenen. Vorig jaar vielen 53 doden toen een Syrisch-Katholieke kerk door gewapende mannen werd overvallen. Daarnaast is Irak het toneel van klopjachten op christenen door gewapende Islamitische bendes.
Zon tien jaar geleden telde Irak nog anderhalf miljoen christenen. Vandaag de dag is meer dan tweederde naar het buitenland gevlucht.
De aanslag van gisteren was niet het enige geweld in Irak zondag. In de Noordelijke stad Kirkuk kwam een kapitein van het Iraakse leger om het leven toen een in zijn auto verborgen explosief tot ontploffing werd gebracht.
200 herrieschoppers vallen agenten aan in Bloso-domein
Slechts één amokmaker in Hofstade opgepakt
Amokmakers hebben vanavond heel wat problemen veroorzaakt op
het Bloso-domein in het Vlaams-Brabantse Hofstade (Zemst). Na afloop van het
tumult werd amper één relschopper opgepakt.
Een groep van minstens
tweehonderd herrieschoppers sloot omstreeks 18 uur plots de politiemensen op het
terrein in. De inspecteurs kregen klappen en werden bekogeld met flessen en
projectielen.
De amokmakers omsingelden de politiemannen en het duurde
geruime tijd alvorens de agenten zichzelf in veiligheid konden brengen. Onder de
amokmakers zaten volgens een politiebron heel wat jongeren uit Schaarbeek en
Brussel.
Twee agenten lichtgewond Slechts één
relschopper werd opgepakt. "Het was niet makkelijk om jongeren te identificeren
uit de groep van 200 à 300 die rond 18 uur op het strand acht ingesloten agenten
een tijdlang hebben bekogeld met allerlei projectielen", aldus burgemeester Bart
Coopman. Twee agenten raakten bij de rellen lichtgewond: de ene aan het hoofd,
de andere aan de voet.
Vechtpartij op strand "Het
probleem is rond 18 uur begonnen bij een vechtpartij op het strand", aldus
Coopman. "De leden van de private bewakingsdienst op het domein kregen de ruzie
niet onder controle en riepen de hulp van de politie in. Vanaf het ogenblik dat
de eerste drie agenten op het strand verschenen, heeft zich een massa jongeren
tegen hen gekeerd en projectielen beginnen gooien, zoals stenen, flessen en
blikjes. Op een bepaald ogenblik waren acht agenten van de lokale politie
volledig omsingeld door 200 tot 300 jongeren. De rust is pas teruggekeerd toen
de agenten zich van het strand verwijderden."
Extra
bussen De agenten riepen versterking in en vrij snel waren 60 tot 70
agenten aanwezig van omliggende korpsen, federale politie en spoorwegpolitie.
"Men heeft zich vervolgens vooral geconcentreerd op het zo rustig mogelijk laten
verlopen van de uittocht. De Lijn heeft op ons verzoek extra bussen ingelegd
vanaf de hoofdingang van het domein en alle betrokkenen zijn inmiddels
vertrokken. Op de bussen deden zich geen noemenswaardige feiten meer voor",
besluit Coopman. De nieuwe problemen op en rond het domein schrijft hij
andermaal toe aan allochtone Brusselse jongeren. bron>>>(belga/svm)
In Sint-Niklaas is een zwaar gehandicapte man door straatrovers ontvoerd. Ze sloegen hem in hun auto halfdood en roofden zijn geld. Een van de daders is een belofte van de Belgische kickbokssport.
Erwin Maes (54) uit Sint-Niklaas raakte na een ongeval met zijn bromfiets zwaar gehandicapt. Hij liep hersenletsels op maar revalideerde. Stappen met een stok lukt net. Praten verloopt moeizaam. Zaterdagavond ging hij met zijn vader Raymond en zijn neef Olivier uit eten. Rond twee uur zondagochtend namen ze afscheid en gingen naar huis.
Hersenbloeding
Toen Erwin Maes het Sint-Niklase marktplein overstak, stopte een auto en werd hij aangesproken door drie jonge kerels. De daders boden hun uitgekozen weerloze slachtoffer mogelijk een lift aan, of dwongen hem in hun auto te stappen.
'Wat er juist is gebeurd, is ook voor ons onduidelijk', zegt zijn broer Mario.
Erwin Maes werd door de drie ontvoerd. Ze eisten geld, roofden zijn horloge en zijn portefeuille. 'Erwin heeft zich verzet en kreeg klappen op het hoofd', vertelt zijn broer. 'Met een snelkeuzetoets op zijn gsm slaagde Erwin er nog in Olivier te telefoneren, maar hij kwam op de voicemail terecht. Daarop horen we hem tegen de daders roepen.'
Nadat ze Erwin Maes halfdood hadden geslagen, gooiden de daders hem uit der auto in een woonwijk vlakbij de sporthal De Witte Molen. Twee vrouwen hoorden zijn hulpgeroep en ontfermden zich over hem.
'Erwin leek er eerst niet zo erg aan toe, maar stortte tijdens het verhoor op het politiebureau in elkaar. In zijn hersenen had zich door de slagen en verwondingen een bloedklonter gevormd en hij raakte in een coma.'
Het slachtoffer werd zondag geopereerd en vecht nog steeds voor zijn leven. 'Hij raakt niet uit de coma', zucht zijn broer Mario. 'Het is nu afwachten welke bijkomende hersenschade hij bij deze overval opliep. Erwin was al voor tachtig procent invalide.'
De politie bekeek de beelden van de bewakingscamera's op Grote Markt en kon de kentekenplaat achterhalen van de auto waarin Erwin Maes instapte. Twee daders werden zondag opgepakt. Het gaat om een minderjarige en om Meriton K., een 19-jarige Albanees, allebei uit Sint-Niklaas. K. is een belofte van de kickbokssport. Zondag werd de bokser door de Dendermondse onderzoeksrechter Evi Muylaert aangehouden. De andere dader worden nog opgespoord.
De wijk Hoograven in Utrecht, Goede Vrijdag. Twee vriendinnen (14 & 16) vieren hun verjaardag in een achtertuin in de quasi-kansenwijk. Brommers en fietsen staan netjes binnen de poort, de kinders mogen niet op straat komen van paps en mams en de buren zijn van tevoren keurig ingelicht. Gewoon gezellig & nietsaandehand dus. Totdat Shab Hoograven lucht krijgt van het feestje en zichzelf met tien man tegelijk uitnodigt. De 'dierlijke straat maffia' wordt uiteraard niet binnen gelaten, waarop de heerschappen overgaan op plan B: pesten, stangen en sarren, net zolang tot de feestvierders zich gedwongen voelen om hun breezers binnen op te drinken. Op dat moment klimmen drie klootzakjes over de schutting en beginnen op de aanwezigen in te slaan en te schoppen. Twee meisjes (waaronder een jarige) worden knockout geslagen, eentje houdt er een hersenschudding en een gebroken jukbeen aan over en kan zich niets van het voorval herinneren. De daders, alle drie 18 jaar, zijn opgepakt. Lichtpuntje: eentje is door zijn eigen vader aangegeven. Twee rukkertjes zijn na een nachtje cel weer vrijgelaten. De derde, die verantwoordelijk was voor de dubbele knockout, zit nog zeker tot dinsdag vast. Status verjaardagsmeisjes: bont en blauw en last van nachtmerries. Spanning, angst en pijn: prettige paasdagen.
De wijk 
