Hoe
revoluties ontstaan, is een vraag die men zich al heel lang stelt. De
actualiteit van de zogenaamde Arabische Lente in 2011 heeft ondertussen geleerd
dat er geen antwoorden bestaan, die het fenomeen op zich volledig verklaren.
Maar het Franse tijdschrift, La Nouvelle Revue dHistoire, fraai uitgegevendoor
Dominique Venner en één van de beste van zijn soort, heeft het nodig gevonden om
hieraan een dossier te wijden. Een dossier dat net op tijd komt, want net rond
deze periode werd ook het hoofdwerk van José Ortega y Gasset , La Rebelion De
Las Masas (vertaal in het Nederlands als De Opstand der Horden, verschenen bij
Nijgh & Van Ditmar met ISBN-nummer 9789023655671) opnieuw in het Frans
uitgegeven.
Auteur Jean Michel Baldassari vraagt zich af op welke manier
men het belang van een boek kan afmeten en geeft hierop als antwoord: Als men
het boek lang na de publicatie nog kan herlezen, zonder de indruk te hebben dat
men verraden werd of bij de neus genomen. De Opstand der Horden, dat in 1929
in Spanje werd gepubliceerd, voldoet volkomen aan deze stelregel en wat meer
is geeft daarenboven eeninteressante inkijk in het wezen en het ontstaan van
revoluties. Een boek dat velen irriteert, want hetgaat helemaal in tegen de
lineaire conceptie van de geschiedenis, die de vooruitgang van de mensheid
afmeet aan de doorbraak van de democratie.
Voor deze Spaanse filosoof is
democratie geen doel op zichzelf, maar slechts een middel van emancipatie, dat
de beschaving ter beschikking stelt van het individu, zodat hij uit zijn apathie
kanbreken. Europa kende op dat moment een beschaving waarbij de macht en de
leiding van de maatschappij werd uitgeoefend door aldan niet verlichte
minderheden. Maar tussen 1800 en 1914 groeide debevolking in Europa van 180 naar
460 miljoen mensen. Daarmee deed demassa haar intrede in het publieke leven.
Samen hiermee ontwikkelde het onderwijs zichenorm en zorgden democratische rechten ervoor dat een
ongekende situatie ontstond. Voor de eerste keer in de geschiedenis oefenden
individuen, die onverschillig stonden tegenover verleden en toekomst, die geen
bijzondere ambitie of passie hadden, het recht uit om het lot van de wereld in
een bepaalde richting te sturen (Jean Michel Baldassari, pag.
35).
Beschouwde Ortega y Gasset de democratie dan niet als een
vooruitgang? Natuurlijk wel, al waarschuwde hij er wel voor dat deze vooruitgang
zich evengoed tegen zichzelf kon keren en in eennieuw barbarendom kon omslaan
als de elites, anders gezegd diegenen die de zware verantwoordelijkheid op zich
wilden nemen om de maatschappij te leiden, zich volledig zouden laten leiden
door de blinde eisen van diegenen die hij met massas omschreef.
José
Ortega y Gasset zal vooral de geschiedenis ingaan als de scherpe analyticus van
het verschijnsel massamens. Dit fenomeen is eigenlijk een agglomeraat van
individuen zonder welomschreven groep of bijzonder talent, maar die zich
soeverein opstellen, omdat men hen heeft laten geloven dat zij dat zijn. Want
de gemiddelde mens heeft geleerd dat alle mensen wettelijk gezien gelijk zijn,
aldus de filosoof. Verwaand in die mate dat hij elk hiërarchie als een agressie
tegen zichzelf aanvoelt. Onverschillig tegenover de mogelijke plichten, kent hij
maar al te goed zijn rechten.
Onvermijdelijk komen dan die andere groten
in beeld: Alexis de Toqueville en Hannah Arendt. Want naar het voorbeeld van de
Toqueville, die ongerust was over de gevolgen van de democratie, en Hannah Arendt, die in haar De oorsprong van het totalitarisme het
spiritueel ontworteld individu beschrijft datzeer gevoelig is voor
collectivistische avonturen, zo vreest ook Ortega y Gasset de irrationele kracht
van massa. Hij stond dus eerder afkerig van het Italië van Mussolini, maar was
bovenal een anticommunist.
Was hij een reactionair? Helemaal niet, hij
observeerde gewoon wat hij zag. Maarin tegenstelling tot Oswald Spengler die de
fatale ondergang van het Westen voorspelde, dacht de Spanjaard niet dat Europa
gedoemd was tot een onomkeerbare decadentie. De Europese naties, aldus Ortega
y Gasset, bevonden zich natuurlijk wel in een neerwaartse spiraal, maar als ze
zich maar verenigden in iets nieuw, kon er zeker een nieuwe wereldmacht groeien.
Was hij het eens met liberale denkers in die tijd om te stellen dat geschiedenis
niet op voorhand geschreven was en dat mensen hun eigen lot perfect in eigen
handen konden nemen, dan was hij in zoverre niet meer akkoord met diezelfde
liberalen en stelde zich dus eerder als een conservatief op, dat hij als
voorwaarde hieraan verbond dat vrijheid betekende dat diegenen die geroepen
waren om te leiden, dit dan ook moesten kunnen zonder aan allerlei zware
democratische regels te zijn gebonden.
José Ortega y Gasset stond
positief tegenover een humanistische en tezelfdertijd elitaire beschaving, maar
zou heel weinig voeling hebben gehad met wat de beschaving vandaag heeft
voortgebracht, een libertaire maatschappij, puur op consumptie
gericht.
Enkele historici belichtten verder in dit nummer 55 de Franse
revolutie van 1789, de val van de burgerkoning Louis-Philippe, het belang van
het jaar 1848 voor de opstanden over gans Europa, en de revolutie van 1917 in
Rusland. Tenslotte belicht Dominique Venner in een bijdrage Wanneer de
revolutie een religie wordt de gelijkenissen tussen de twee totalitaire
ideologieën van de 20ste eeuw, het fascisme en het communisme. In deze beide
collectivistische stromingen merkt de auteur terecht naar mijn inschatting
een honger naar nieuwe religiositeit, en gaat hij op zoek wat er van het geloof
van de fiere zeloten is overgebleven.
Een nummer én een tijdschrift dat we
alleen maar kunnen aanbevelen:
La Nouvelle Revue
dHistoire. Avenue des Ternes, 88 F-75017 Paris
(Frankrijk)
Moslims roepen op discussiefora in Groot-Brittannië hun soortgenoten op campagnes te starten om steun te betuigen aan de allochtone en blanke linkse relschoppers in het land. Ook worden er oproepen gedaan om de Britse regering omver te werpen, meldt persbureau Novum woensdag.
Twitter
Tientallen muzelmannen schreven woensdag op internetfora dat moslims sociale media als Facebook en Twitter moeten overspoelen met leuzen en teksten die het schorum moeten aansporen het rellen voort te zetten. Een van hen schrijft dat de relschoppers leuzen moeten gebruiken die lijken op de leuzen die bij de 'democratische' opstanden in de Arabische wereld worden gebruikt. Daar wordt onder meer geroepen 'Allah is groot' en 'Er is geen god dan Allah'.
Duggan
Een forumlid zou de volgende leus willen horen: 'Het volk wil dat de moordenaar van Mark Duggan wordt gestraft!' Het neerschieten van Duggan door de politie vorige week was de aanleiding voor de eerste ongeregeldheden, die zich daarna verder over het land verspreidden. Een andere Brit noemt een aanval via het internet erg belangrijk. 'Chaos is nuttig voor de strijders (moslims en socialisten) in Londen', schrijft hij op een forum.
De brave Britse premier David Cameron heeft beloofd 'keihard' op te treden tegen de relschoppers. Zo is het aantal politieagenten in Londen meer dan verdubbeld en mogen zelfs waterkanonnen (mensenrechten? - Red.) worden ingezet om de onlusten te bestrijden. Over het mogelijk gebruik van klapperpistolen liet hij zich niet uit.
Een bruisende multiculturele achterstandswijk, grauw en armoedig,
maar ook schilderachtig en ondernemend. Zo omschrijft Guy Tegenbos (De
Standaard, 12.08.11) de beruchte Seefhoek in Antwerpen. Bruisend
multicultureel, dat mag je best een eufemisme noemen, zeker na de zware rellen
van afgelopen dagen. Moegetergde handelaars (waaronder ook nogal wat Turken en
Marokkanen) gingen daarbij drugdealers te lijf. Al snel was sprake van een
burgerwacht.
We juichen het niet toe dat burgers het recht in eigen
hand nemen, maar het voorval zet het falen van de overheid nog eens goed in de
verf. Als regering of stadbestuur de veiligheid van haar inwoners niet meer kan
waarborgen en criminelen en drugdealers ongestraft blijven, loopt er wat
fundamenteel fout. En de voorlopige balans van de schermutselingen doet nog meer
wenkbrauwen fronsen. Twee winkeliers werden verhoord en kregen een
proces-verbaal voor slagen en verwondingen. Vier dealers werden administratief
aangehouden en kort daarna weer vrijgelaten. Zónder PV. Je moet echt niet
hebben doorgestudeerd om in te schatten hoe dit nieuws valt bij bewoners en
winkeliers, schrijft Wim Daeninck boos (Gazet van Antwerpen, 12.08.11). En bij
de drugdealers ook, natuurlijk.
Aanspoelende
dealers
De toestroom van illegalen doet steeds nieuwe dealers
aanspoelen, schrijft De Standaard. We zetten de bron er maar bij, anders
krijgen we het CGKR weer op ons dak. Het profiel van de dealers: jonge
twintigers, doorgaans van Marokkaanse afkomst, maar zonder papieren. Als ze
opgepakt worden, geven ze zich vaak uit voor Algerijnen, omdat het moeilijker is
die naar hun land van herkomst terug te sturen. Nog steeds volgens De
Standaard.
Gazet van Antwerpen wijst er op dat staatssecretaris voor
Migratie Melchior Wathelet (cdH) drie jaar geleden beloofde om illegale
drugdealers terug te sturen naar hun land van herkomst. Sindsdien is dat
slechts in 15 gevallen effectief gebeurd. En dat terwijl er in drie jaar
minstens vijfhonderd illegale dealers zijn opgepakt in Antwerpen. Dweilen met
de kraan open dus. Franstalige politici voeren doelbewust een
open-grenzen-politiek. Dat levert in Brussel veel allochtone stemmen op, de
maatschappelijke ellende moeten we er maar bij nemen en wordt doorgeschoven naar
Vlaanderen.
Bij een VEILIGE STAD stel ik me toch iets anders voor!!!
Politieagent geraakt bij schietpartij in Antwerpen
In Antwerpen vond gisterenavond een schietpartij plaats waarbij zowel een agent als de schutter gewond raakten aan het been. Geen van beiden verkeert in levensgevaar. De verdachte zou een fietser hebben beschoten en een autobestuurder met een wapen hebben bedreigd. Over zijn motief is nog niets bekend, meldt het parket van Antwerpen.
De politie kreeg de eerste melding binnen om 21.20 uur. Een man zou schoten hebben gelost in de Sint-Vincentiusstraat, nabij het gelijknamige ziekenhuis. Even later werd er melding gemaakt van een man die iets verderop in de Molenstraat op een fietser zou hebben geschoten, en nadien op de Mechelsesteenweg een autobestuurder bedreigde met een wapen. Toen de politie ter plaatse kwam, ontstond een vuurgevecht met de verdachte. Een getuige zegt op de VRT-radio dat de schutter een machinegeweer bij zich had.
Drie wapens Bij de schietpartij raakten zowel de 42-jarige schutter als een politieagent gewond aan het been. De verdachte zou maar liefst drie wapens bij zich hebben gehad. Er werd een onderzoeksrechter aangesteld die meteen de nodige vaststellingen liet doen. Het onderzoek naar de omstandigheden van de schietpartij is nog volop aan de gang. (belga/sam)
We sluiten deze week af met het derde en
laatste deel van de nieuwste editie van Vers leesvoer.
Dat er deze week niet alsnog
actualiteitsartikels zijn tussengekomen ligt aan het feit dat ik een aantal
dagen gedetacheerd was naar Brussel om daar mijn kleine steentje bij te dragen
aan de verhuiswerken op het partijhoofdkwartier. Totaal ander werk dan
gewoonlijk, niet té veel eisend van mijn handigheid (al heb ik de afgelopen
veertien dagen dan in etappes ook een houtschuurtje gemaakt bij mijn thuis, een
stielman ben ik niet), aangenaam gezelschap van een aantal collegas
secretarissen en duivels-doe-al, maar met als gevolg dat ik vóór een uur of acht
s avonds niet aan de pc kon gaan zitten. Niet meer echt een uur om me nog te
gaan verdiepen in de actualiteit, laat staan dat ik er nog een artikel over ga
schrijven. Wél nog een uur om te werken aan een vervolgartikel als dat over het
vers leesvoer dus.
Volgende week verlof en niet meteen
reisplannen. Tenzij het weer héél erg goed zou zijn in welk geval ik echt niet
van plan ben binnen te blijven krijgt u dus volgende week weer actuelere
dingen te lezen. Hoop doet leven zeker ?
Goed, het laatste lijstje:
- De duivelsverzen en de ontluistering van
Europa louter namen, holle frasen en waandenkbeelden van vroeger. Van
Victor Gerritse, uitgegeven door Het Wereldvenster in 1989. De achterflap
verraadt veel over de ingesteldheid van de schrijver een arabist die langdurig
(en geheel vrijwillig) lange tijd in Iran woonde en vooral niet wil weten van
zorgelijke geluiden over de opmars van het islamitisch fundamentalisme -,
maar het kan best een interessant boekje zijn.
- Vijftig aan de wand van Frans Van Isacker.
Verscheen bij Uitgeverij Orion (Desclée De Brouwer) in 1972 en bevat een
voorlopige balans van zijn levenservaringen tot dan toe. In datzelfde jaar zou
de vrouw van de auteur verkracht en vermoord worden door ene Staf Van Eyken, die
in een half jaar tijd drie vrouwen verkrachtte en wurgde en later de bijnaam de
vampier van Muizen (waar hij opereerde) kreeg. Nadien schreef Van Isacker nog
slechts twee boeken, de laatste twaalf jaar van zijn leven (hij stierf in 2000)
was hij zwaar ziek.
- Palestina, kroniek van een bezetting, onder
de noemer vredescahier 2/2002 uitgegeven door vzw Vrede en bij mekaar gepend
door Ludo De Brabander, grote chef van die sterk communistisch geïnspireerde
vzw. Een potje ergerlectuur dus, maar we lezen om te leren, niet ?
- Diskriminatie, hoe reageer je erop ?.
Verschenen bij De Toorts in 1986 en geschreven door Hans Kaldenbach. Voor
iedereen die wil weten hoe hoe opvoeding (en onderwijs) [op een zeer praktische
wijze] fascisme kunnen tegengaan Heb ik al gezegd dat Bertie een wel héél
eigenzinnige keuze heeft gemaakt ? J
- Gezichten van hedendaags racisme door Els
Deslé en Albert Martens bij VUBPress (1992). Eigenlijk een verslagboek van een
colloquium op 13 december 1991 met toespraken van onder andere Paula DHondt,
Ronald Commers, Ruddy Doom (over verrechtsing en verleugening), Christian
Kesteloot, Pascal De Decker, Marie-Claire Foblets, Philomena Essed, Yannis
Thanassekos, Marc Swyngedouw, Hans De Witte en Els Deslé.
- Neo-conservatism Its emergence in the USA
and Europe. Uitgegeven door VU Uitgeverij in samenwerking met de Free
University Press in 1984, met bijdragen van R. Kroes, M. Van Rossem, B. Tromp,
P.B. Lehning, R. Jeffreys-Jones, J. Schissler, H. van Galen Last, M. Chénetier,
O.D. Edwards, A.J. Fry, T.A. Westendorp en K. Koch. Zelf een conservatief en
geen neo-conservatief zijnde, vind ik dit alvast veelbelovende lectuur.
- En, ten slotte, editie nr. 30 van het
tijdschrift Onze Jaren 45-70, die over Dien Bien Phoe. Alleen al omwille van
volgende beginparagraaf zou ik het blaadje lezen: Al vóór de Japanners zich in
1945 uit Indochina hadden teruggetrokken, bleek dat hun zetbaas, de wat luie
maar niet van politieke feeling verstoken Bao Dai, geen kans maakte tegen de
nationalistische volksbeweging van de Vietminh
- Eind 2009 kon heel Vlaanderen zien hoe het eraan toe gaat in
Antwerpen-Noord. Het VRT-magazine Koppen toonde hoe de buurt
geterroriseerd wordt door drugsdealers. Na een razzia is het een paar dagen
rustig, maar dan komen de dealers weer uit de riool gekropen, luidde het toen
bij moegetergde buurtbewoners.
Sindsdien is er nog helemaal niets
veranderd. Op klaarlichte dag staan drugsdealers nog steeds hun waar te slijten.
De handelaars in de buurt zijn het meer dan beu en namen gisteren het heft in
eigen handen. Bij verschillende vechtpartijen tussen handelaars en drugsdealers
raakten drie personen gewond. Een van hen liep steekwonden op. Honderden mensen
verzamelden op straat en ook het politiekantoor werd geviseerd. s Avonds kreeg
de politie de situatie terug onder controle.
Drugs tussen
meloenen Door die drugsdealers blijven onze klanten weg. En vrouwen
worden door hen lastiggevallen, verklaart een winkelier in Gazet van Antwerpen.
Als ze [de dealers, nvdr] voor mijn winkel staan, probeer ik ze weg te jagen,
luidt het bij een groenteverkoper. Ik doe dat met woorden, maar af en toe moet
ik ze echt wegslaan. Zij verstoppen hun drugs tussen mijn meloenen. Treed de
politie dan niet op? De politie doet wel iets, maar ze kunnen niets méér doen,
vervolgt de man. Ze pakken een dealer op en drie uur later staat die weer op
straat. De handelaars zijn het beu en hebben dan ook aangekondigd zich te
verenigen in een burgerwacht.
De vraag is niet of je daarom hun actie
moet goedkeuren, stelt journalist Wim Daeninck. Het antwoord daarop blijft
nee. De vraag is wel wat de overheid - stedelijk én federaal - met dit sterke
signaal moet aanvangen. Want alle inspanningen ten spijt is er blijkbaar niet
genoeg gedaan. Inderdaad. De schuld ligt niet bij de politiepatrouilles, die
vaak het gevoel hebben dat ze dweilen met de kraan open. De verantwoordelijkheid
ligt bij de lakse aanpak van criminaliteit en het klimaat van straffeloosheid
dat daardoor ontstaat. Hoewel de oprichting van een burgerwacht bij wet verboden
is, kunnen we toch begrip opbrengen voor de juweliers.
Het Vlaams Belang
voerde al meermaals actie tegen de drugsoverlast in bepaalde
Antwerpse wijken. Onze partij pleit al jaren voor een efficiënte en kordate
aanpak van de drugsgerelateerde criminaliteit. Klik hier voor enkele van onze
voorstellen om de drugsoverlast aan te pakken.
Vandaag het tweede deel van de recentste portie
vers leesvoer, gekregen van kameraad Bertie. Het eerste deel vond u hier, het
tweede dus hieronder:
- Hulde van de Joden van België aan hun helden
en redders 1940-1945 Uitroeiing, redding en verzet van de Joden van België.
Samengesteld door Maxime Steinberg en uitgegeven door het Hulde Comité van de
Joden van België aan hun Helden en Redders in april 1979. Interessant
documentje waaruit we onder andere leren dat een van de leden van het genoemde
comité de naam Fuhrer draagt en dat er 242 Joodse helden in het verzet
zouden gesneuveld zijn. Wat eigenaardig genoeg exact hetzelfde getal is als het
aantal collaborateurs dat na de Tweede Wereldoorlog zou vermoord zijn door de
belgische staat.
- De lakeien van de Wetstraat Schets van een
journalistiek en politiek milieu van Daniël Buyle. Uitgegeven bij Kritak in
1986, met als onderwerp de evolutie in de persrelaties van de premiers
Tindemans, Vanden Boeynants en Martens en de zaak Buyle (Buyle zou verre van
objectief geweest zijn in een aantal vraaggesprekken en reportages, wat, gezien
zijn latere mandaten en werk voor de SP(A), niet onaannemelijk is).
- TGV en Chunnel van Herman Welter.
Uitgegeven in de Actueel!-serie van het Davidsfonds in 1993. Toen nog bijzonder
actueel, want nog niet in werking/uitvoering, nu wellicht interessant als
tijdsdocument.
- Feminisme en socialisme een inleiding
door Anja Meulenbelt.
Verschenen bij de Kritiese Biblioteek Van Gennep in 1978 en op de achterkant
voorzien van een veelzeggend citaat van Albert Hahn uit april 1911: De
vrouwenbeweging streeft geen ander doel na dan het socialisme, integendeel, ze
breidt de strijd uit naar gebieden die tot nu toe te veel buiten schot zijn
gebleven: het gezin, de reproduktiesfeer, de menselijke verhoudingen. Het feit
dat Meulenbelt parlementslid is voor de communistische SP (rijks-Nederland),
getrouwd is met de voormalige PLO-terrorist Khaled Abu Zaid en jodenhaat
kennelijk wél ziet samengaan met haar strijd tegen discriminatie maakt al
duidelijk dat dit een interessant boekje is, me dunkt.
- Niets is mogelijk. Alles kan. De wondere
wereld achter het ijzeren gordijn, of hoe heet dat tegenwoordig van Stefan
Blommaert, uitgegeven bij Kritak in 1992. Interessant werk omdat de aanzet ervan
er kwam toen de Sovjet-Unie nog bestond, terwijl de Sovjet-Unie aan zijn einde
kwam terwijl het boek nog niet gedrukt was. Blommaert werkt op dit ogenblik
trouwens, samen met Jan Balliauw aan een vierdelige serie Back in the USSR
voor de VRT.
- De Amerikaanse verkiezingen. Van de hand
van Hans Bruyninckx, verschenen in de Actueel!-serie van het Davidsfonds in
1992. Toen actueel vanwege de verkiezingen in dat jaar (Bill I did not have
sexual relations with that woman Clinton won het toen van Bush senior), nog
steeds actueel omdat er per slot van rekening iedere vier jaar
presidentsverkiezingen zijn in de VS.
- Sociale kaart van Antwerpen door Jan
Vranken en Youssef Ben Abdeljelil. Uitgegeven door Acco in 1995, cijfermatig dus
wellicht niet meer zo interessant, en met de bedoeling processen van sociale
uitsluiting en toestanden van (kans)armoede te verklaren, maar als
documentatiemateriaal altijd het hebben waard.
- Atoomwaanzin wat u er zelf aan kunt doen
van dr. Helen Caldicott. Verscheen bij Uitgeverij Kritak in 1982 (originele
tekst dateert van 1978). Helen Caldicott destijds niet vies van enige
meeloperij met het Sovjet-regime is nog steeds aan de slag als
anti-kernenergie-activiste.
Voor de derde nacht op rij veranderde Londen in een ware oorlogszone. De rellen
die zaterdag begonnen in de Londense wijk Tottenham hebben zich inmiddels
verspreid tot in andere steden, zoals Birmingham, Bristol en Liverpool. Het
totale aantal opgepakte personen bedraagt nu al meer dan 450. De Londense cellen
zitten inmiddels overvol, waardoor de arrestanten in andere districten worden
opgesloten. Het aantal gewonde agenten is opgelopen tot 44. Inmiddels werden
drie verdachten aangehouden op verdenking van moordpoging op een
politiepatrouille, die opzettelijk aangereden werd toen ze een groep plunderaars
trachtte te stoppen. Afgelopen nacht werden 6.000 agenten ingezet, waaronder
1.700 mobiele eenheden, maar dat belette niet dat opnieuw winkels, huizen en
auto's in brand werden gestoken. In Birmingham werd zelfs een
politiecommissariaat in lichterlaaie gezet en in de wijk Notting Hill viel een
bende 'jongeren' een restaurant binnen en beroofde er de aanwezigen. In
verscheidene steden en wijken kwamen overigens al meldingen binnen van mensen
die niet enkel van hun bezittingen beroofd werden, maar ook nog eens werden
gedwongen hun kleren af te geven. De politie lijkt geen greep te hebben op het
geweld. Volgens Stephen Kavanagh van het Londense korps waren het zaterdag
voornamelijk 14 tot 17-jarigen die de straten innamen. "Gisteren was er echter
een dramatische wending merkbaar, met oudere groepen die goed uitgekiende
plundertochten organiseerden. Ze keerden zich ook tegen ambulanciers,
brandweerlui en uiteraard de politie", aldus Kavanagh (The Daily Telegraph,
09.08.2011). Scotland Yard heeft inmiddels aangekondigd vanavond niet minder dan
16.000 agenten in te zetten. Ook is bevestigd dat alle middelen, zoals het
waterkanon of zelfs een militair optreden, in overweging genomen worden. Theresa
May, de minister van Binnenlandse Zaken, verzet zich echter tegen 'drastische'
maatregelen en heeft gepleit voor 'overleg tussen de gemeenschappen'... Waar
hebben we dat nog gehoord? Londens burgemeester Boris Johnson en premier David
Cameron zijn inmiddels ook vervroegd teruggekeerd uit vakantie. Zoals we
gisteren al schreven, luidt het in politiekcorrecte hoek dat de besparingen van
de regering-Cameron de sociale achterstand voeden en aan de basis liggen van de
rellen. Net zoals de onlusten in de buitenwijken van Parijs in 2005 gaat het nu
opnieuw om etnische rellen. Het is onmiskenbaar zo dat er in grote steden over
heel West-Europa grote groepen immigranten aanwezig zijn die zich bewust
afzetten tegen onze samenleving en geen enkele kans onbenut laten om tot geweld
over te gaan. Gelukkig hebben toch nog enkele commentatoren het bij het rechte
eind. Eén van hen is Damian Thompson, journalist voor The Daily Telegraph. "Deze
bendecultuur is gewelddadig, seksistisch, homofoob en racistisch", stelt hij
(08.08.2011). En verder? "Maar ze wordt getolereerd door veel mensen in de
zwarte gemeenschap (...) We zien nu vele zwarte gezichten op tv; jammer dat er
geen aandacht gaat naar de blanke multiculturalisten die deze schandelijke
situatie mee mogelijk hebben gemaakt." De enige remedie is een doortastend en
doorgedreven nultolerantiebeleid, in combinatie met een strikt immigratie- en
repatriëringsbeleid voor criminele vreemdelingen. Enkel een dergelijke aanpak
kan voorkomen dat steden zoals Brussel binnen afzienbare tijd ook omgetoverd
worden tot oorlogsgebied.
Bekijk in bijlage een beeldverslag van de VRT. ...
De tocht vertrekt vanuit Staden en gaat over Langemark-Poelkapelle
en Bikschote naar de IJzerwake in Steenstraten. Zij beslaat 19,250 km, dit komt
neer op iets minder dan vier uur stappen. Als wij starten om 06u30 dan zijn wij,
mits een pauze onderweg ergens rond 10u45 ter plaatse. Wees dus stip op
tijd op 06u30 aan het voorportaal van de kerk op de markt in
Staden.
Een korte blik op de kaart bovenaan leert je dat wij
niet de kortste weg nemen en dit omdat wij de gevaarlijke rijkswegen willen
mijden en uitsluitend voor landwegen kiezen. In de fotoreportage die volgt,
willen we je overtuigen dat deze kleine omweg zeker de moeite waarde
is.
Breng een klein rugzakje mee met daarin een regenjasje en een klein
ontbijt: aangezien de tocht reeds om 06u30 van start gaat, moet je zorgen voor
de nodige voeding. Je zou echt niet de eerste wandelaar zijn die bij gebrek aan
brandstof gewoon geen stap meer vooruit geraakt. Wacht niet om te eten tot je
honger hebt, want dat is het meestal te laat. Zorg voor wat koekjes of een regel
chocolade: lekkernijen helpen je verder op weg als je zonder energie komt te
vallen. Water is ook noodzakelijk: ikzelf neem twee liter, maar de ene persoon
heeft al wat meer dorst dan de andere. Weet dat we onderweg geen cafés of
winkels zullen aantreffen. De mens is een geboren stapper. Al wandelend
verspreidde hij zich over de hele wereld: een goede gezondheid volstaat om een
tocht van twintig kilometer succesvol af te werken.
Succes!
Patrick De Roo en Peter Demasure
(wie vragen
heeft kan contact opnemen via de contactgegevens bij de 'Wie is Wie' in de volgende bijlage).
Herrieschoppers laten mensen strippen om kleren te stelen
Foto Twitter
Het geweld in Londen en andere steden in Engeland blijft niet beperkt tot brandstichtingen, confrontaties met politie en ordetroepen en plunderingen van winkels. Uit beelden van bewakingscamera's blijkt dat de keetschoppers het ook op (onschuldige) voorbijgangers hebben gemunt. Zo worden mensen gedwongen hun kleren uit te trekken en af te geven.
Zowel in Zuid-Londen als in Birmingham dwingen de keetschoppers mensen te strippen tot hun ondergoed. Ze hebben het gemunt op hun gsm's, sportschoenen en kledij.
'Juridisch advies' Inmiddels circuleren zowel in Londen als Birmingham pamfletten waarop keetschoppers die op bewakingscamera's herkend zouden kunnen worden 'juridisch advies' krijgen. De essentie: "niet panikeren, niet opscheppen, niet bekennen". (lb)
De meerderheid van de lezers, die zich ten tijde van het assisenproces over de parachutemoord in een lezersbrief aan de nieuwssites van de kranten De Standaard, Het Laatste Nieuws en Het Belang van Limburg uitspraken over de schuldvraag van Els Clottemans, was van oordeel dat ze als onschuldig moest worden beschouwd tot het tegendeel bewezen is.
Dat blijkt uit de masterproef van KUL-studente Communicatiewetenschappen Isabelle Van Peel.
Van Peel analyseerde 1.013 lezersreacties aan de drie kranten en stelde vast dat in 52,9 procent van de gevallen de betrokkenen zich uitspraken over schuld en onschuld. 14,1 procent achtte Clottemans schuldig, 3,1 procent stelde dat ze onschuldig is en 2,9 procent wees iemand anders aan als schuldige.
De meerderheid (32,9 procent) stelde echter dat Clottemans pas kon veroordeeld worden als er echte bewijzen konden worden aangevoerd voor haar schuld. Het percentage dat zich uitspreekt over schuld steeg overigens sterk naarmate het proces vorderde.
In 58 procent van de lezersbrieven wordt een opinie geformuleerd en in 57,4 procent daarvan was de toon ervan negatief. Slechts in 3,8 procent is echter sprake van een beledigende toon. In 26,7 procent van alle reacties wordt een negatief oordeel geformuleerd over justitie, de politiek of het rechtssysteem.
Van alle reacties over de betrokken advocaten uit dit assisenproces waren er liefst 67,1 procent gericht tegen Jef Vermassen omdat die Clottemans als schuldige aanwees zonder dat er feitelijke bewijzen tegen haar waren. (belga/adha)
Moslims roepen op discussiefora in Groot-Brittannië hun soortgenoten op campagnes te starten om steun te betuigen aan de allochtone en blanke linkse relschoppers in het land. Ook worden er oproepen gedaan om de Britse regering omver te werpen, meldt persbureau Novum woensdag.
