Wie de Amerikaanse diplomatieke telexen doorzoekt die door Wikileaks op het internet zijn gegooid, komt België of Vlaanderen maar weinig tegen. Toch loont het de moeite om eens Flemish in te tikken in Cablesearch.org, een zoekmachine die door de vereniging van onderzoeksjournalisten speciaal werd ontworpen om de Wikileaks op te dweilen.
Zo zult u stuiten op een merkwaardige neerslag van een gesprek dat de Amerikaanse ambassadeur in Parijs, Craig R. Stapleton, op 24 oktober 2005 had met Michel Rocard, de voormalige socialistische premier van Frankrijk. Daarin trakteert Rocard de diplomaat op een lesje geschiedenis.
Rocard gelooft zoals de voormalige president Valéry Giscard dEstaing dat de Franse geschiedenis sleutels aanreikt om de Franse politiek en het Franse beleid te kunnen begrijpen, schrijft Stapleton in een telex die als vertrouwelijk werd bestempeld.
Rocards uitgangspunt is de ontstaansgeschiedenis van de Franse natiestaat. De geschiedenis van andere Europese natiestaten is die van taalkundige gemeenschappen die opkomen voor hun handelsbelangen. Frankrijk creëerde zichzelf door vijf culturen de Bretonse, de Occitaanse, de Elzasiaanse, de Corsicaanse en de Vlaamse te vernietigen. We zijn de enige Europese natie die een militaire creatie is van een niet-homogene staat. Dat maakt Frankrijk vandaag zo moeilijk te besturen. Dit verklaart onze problemen met hervormingen, onze traagheid, zei hij.
De meest eerlijke slogan uit de betoging van zondag.
Vertaling : Gedaan met Vlaams taaleisen ! Een beetje bescheidenheid aub als je maar zo een lokaal taaltje spreekt PS : Ik wil hier wel even bijvermelden dat het Nederlands wereldwijd door meer dan 23 miljoen mensen wordt gesproken !!!
Deze foto zegt meer over de onvoorstelbare arrogantie en Herrenmentaliteit van de Franstaligen dan duizenden vergeefse regeringsbesprekingen.
Maar tegelijkertijd eisen ze dat wij blijven betalen om dit volk te onderhouden.
VUB bevestigt eeuwige transfers van Vlaanderen naar Wallonie
Transfer van Vlaams belastinggeld naar Wallonië - Vlaanderen dokt al sinds 1830 af
"België sneuvelt op het ogenblik dat Wallonië één cent moet transfereren naar Vlaanderen," zegt Juul Hannes. Hij is geen radikalinski van het Vlaams Blok maar een degelijke, liberale academicus. Zijn monnikenwerk onthulde dat Vlaanderen al sinds 1830 geld transfereert naar Wallonië.
"Vlaamse politici vertrekken steevast van het beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen." Het is een statement dat kan tellen, zeker als het komt van Juul Hannes, emeritus hoogleraar in de Economische Geschiedenis van de Universiteit Gent en de VUB. "Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden."
De academicus lanceerde zijn eerste bevindingen in 1995. Ook de top van de liberale partij kent intussen de feiten. Juul Hannes: "Ik heb over de geschiedenis van de geldstromen gesproken met Karel De Gucht, Patrick Dewael en Guy Verhofstadt. Zij wéten dat de miljarden euro van Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren - geld dat vaak op een onefficiënte manier wordt besteed. En ze weten ook dat de Walen nooit, ik herhaal nóóit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen. Een half jaar geleden heeft Karel De Gucht nog eens al mijn cijfers opgevraagd. De liberale economen Jef Vuchelen en Paul de Grauwe hoef je evenmin wat wijs te maken, we bediscussieerden mijn cijfers. Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de negentiende, noch in de twintigste eeuw stroomde er een Waals belastingoverschot naar Vlaanderen."
Democratische beginselen moeten met een religieuze ijver toegepast worden, niet af en toe een beetje, aldus Hannes. "Dan zouden de liberale politiciniet constant hoeven af te wijken van hun uitgangspunten omwille van de Belgische vrede. De kostprijs van het bestuur in Wallonië is bijna 50% hoger dan in Vlaanderen. Dat is nog hoger dan in Brussel, waar de meerkosten 35% bedragen. Als de Franstaligen hun cliëntelisme in neofeodale structuren willen handhaven, en de extra inkomsten van de tranfers niet in hun onderwijs willen stoppen, dan is dat hún zaak. Wij hoeven daar geen belastinggeld voor op te offeren. Wallonië trekt zich niets aan van de wensen van de grootste gemeenschap van België."
Laat de transfers passeren via de Europese Unie en na enkele jaren zal men daar vaststellen dat het de spuigaten uitloopt, pleit Hannes. De EU zal dan
eisen dat Wallonië zijn bestedingen normaliseert. "Vanaf 1830 hebben de Vlamingen de Belgische rekeningen buitenmatig betaald, onder meer voor de
bruggen, spoorwegen en kanalen van Wallonië. Dat deden ze zelfs in de dramatische jaren 1840-1860, toen arm Vlaanderen op zijn dieptepunt zat en
er op het Vlaamse platteland hongerdoden vielen."
De emeritus hoogleraar kent de groeiende discussie over de onafhankelijkheid van Vlaanderen. "Als je die bereikt, geef je de investeringen van de Vlamingen in het zuiden op. We hoeven geen wraak te nemen, we moeten gewoon sterker drukken op het Belgische beleid. Op veel terreinen moeten we stoppen met Wallonië de kans te geven de zaken in Vlaanderen te bepalen."
Als Vlaanderen vandaag arm was geweest, dan zou onze positie uiterst zwak zijn en zouden we geen eisen mogen stellen, weet Hannes. "Maar nu kunnen wij, als wij willen, door onze rijkdom met de vuist op tafel slaan. Die rijkdom is er niet gekomen door bijvoorbeeld transfers van zuid naar noord, zoals het officiële Franstalige verhaal klinkt."
Volstrekt achterhaalde wetgeving Juul Hannes ontdekte dat je de nationale cijfers over de negentiende eeuw van de historicus Pirard (gepubliceerd in de jaren 1980-1985) provinciaal kunt toewijzen, en dat die gegevens nog gedetailleerder worden met de statistieken van het Gemeentefonds. Een monnikenwerk dat opvallende conclusies opleverde. Juul Hannes: "Als ik de belastingen van de vier Vlaamse provincies vergeleek met die van de vier Waalse provincies, dan
klopte het beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen - namelijk dat transfers in de negentiende eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste tachtig jaar van België."
In de negentiende eeuw was Vlaanderen veel armer dan Wallonië. Het gewicht van de transfers is waarschijnlijk nooit zwaarder geweest dan in de jaren veertig en vijftig van die eeuw. De neergang van de Vlaamse provincies begon in 1810, 30 jaar later was de uitputting volledig en toch bleven de transfers vloeien. Oost- en West-Vlaanderen zakten in elkaar door hun overbevolking en de combinatie van drie verzwakkende sectoren: landbouw,
tuinbouw en huistextiel. Door de honger in Vlaanderen slonk zelfs het bevolkingscijfer. Bij de aanleg van de spoorweg Brugge-Kortrijk mocht de
plaatselijke bevolking helpen; de werkers ontvingen één brood per dag. De gezinsleden crepeerden, want één brood is net voldoende om de kracht van één
persoon op peil te houden.
De negentiende-eeuwse administratie van Financiën eeuw was klein, hanteerde potlood en papier, en functioneerde heel goed. "Onderhuids voel je dat de
ambtenaren vonden dat de fiscaliteit niet was aangepast aan de noden van de tijd, maar de politici trokken zich daar geen barst van aan," aldus Hannes. "De fiscaliteit van de negentiende eeuw is ontstaan in het begin van de eeuw, werd in 1823 onder de Hollanders vastgelegd en is pas veranderd na de Eerste Wereldoorlog."
De inbreng van iedere regio in de totale opbrengst van drie directe belastingen - grond- en personenbelasting en het patentrecht (de bedrijfsbelasting) - is bekend voor de periode 1831-1912. Ze bedraagt 3,4 miljard goudfrank. Een goudfrank is, volgens de consumptie-index, vandaag 5,5 euro waard. De bedragen van de directe belastingen kunnen gerelateerd worden aan het inwoneraantal van de regio's. Uit die cijfers blijkt volgens Hannes dat een Vlaming gemiddeld 5,3% meer heeft betaald dan een Waal. Berekend met het gezin als maatstaf bracht Vlaanderen 199 miljoen goudfrank meer op. Indien een Vlaams gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan. Dat bedrag krijgt pas echt betekenis als we het vergelijken met de jaarrechten op koolmijnen en groeven - een directe belasting die vrijwel exclusief in Wallonië werd geheven. Het zwarte goud van Wallonië bracht jaarlijks gemiddeld 550.000 goudfrank in de staatskas, vijfmaal minder dan wat de fiscus in Vlaanderen aanboorde. De fiscus had de Waalse steenkoolopbrengsten moeten belasten, zegt Juul Hannes.
"De fiscale bril van de ontegenzeglijk bekwame en correcte ambtenaren in de negentiende eeuw was niet communautair misvormd," zegt Hannes. De fiscale
wetgeving van het begin van de negentiende eeuw werd niet aangepast aan de snel veranderende economische gegevens, en kon de vooral in Wallonië gevestigde zware nijverheid niet naar behoren belasten. Diezelfde onaangepaste wetgeving zorgde er wel voor dat het in het begin van die eeuw relatief rijke Vlaanderen - wat vanaf 1810 omsloeg in armoede - nog een eeuwlang op zijn verleden belast werd. "In het overbevolkte Vlaanderen stegen de pachtprijzen door de grote vraag tot een onredelijk peil, en droeg de grond dus én een hoge pacht én een belasting die niet meer in verhouding stond tot de werkelijke inkomens."
Onevenredig belast
In 1890 en 1910 zorgden de belaste huizen, de opbrengst van deuren en vensters, en de waarde van het meubilair voor 87,5% van de opbrengst van de personenbelasting. Er waren geen fundamentele veranderingen sinds 1860. In 1890 bedroeg de belaste huurwaarde van een Vlaams huis gemiddeld 183,2 goudfrank, van een Waals huis 118,2 goudfrank. Dat Waalse huis was dus gemiddeld slechts 64,5% waard van een huis in Vlaanderen? De meubels van de Vlaamse bewoners waren 299 goudfrank waard, die van de Waal 12% minder, 264 goudfrank. Na vijftien jaar van ernstige landbouwcrisis betaalde Vlaanderen in 1890 nog 43,5% van de personenbelasting met 40,3% van de gezinnen. Wallonië, met eveneens 40,3% van de gezinnen, droeg slechts 28% van de
belastingen. Het verhaal is eentonig. Voor de erfenisrechten van de jaren 1838-1911 betaalde de gemiddelde Vlaming 25,4% meer erfenisrechten dan een Waal. Als Vlaanderen 100 goudfrank opbracht, betaalde Wallonië 79,77 goudfrank. Erfenisrechten wogen zwaar op onroerend goed en uiterst licht op
gemakkelijk te verbergen roerend goed. De Vlamingen met hun spaarzaamheid en gronden en huizen werden afgestraft in de grondbelasting, de
personenbelasting en de erfenisrechten. Deze hogere belastingen in Vlaanderen staan haaks op de zwakke economische prestaties van Vlaanderen in
de negentiende eeuw.
De bedrijfsbelasting (het patentrecht) pakte de slager en de schrijnwerker aan. Grote bedrijven waren er immers nog niet. De Nederlandse wetgever, onze wetgever vóór 1830, bepaalde dat fabrieken met 300 werknemers maximaal 402 frank patentrecht moesten betalen; 300 werknemers was toen zeer veel. "Kort nadien ontstonden in Wallonië bedrijven met 3000 werknemers, en die betaalden dus 402 frank belastingen, want 'maximum is maximum'. Een Waalse
hoogoven - in het begin een eenmanszaakje - betaalde 48 frank belastingen. 70 jaar later betaalt de gigantische hoogoven die ervoor in de plaats kwam
en afhangt van een financiële groep nog altijd 48 frank. Intussen betaalde het bakkertje in Antwerpen 80 frank. Conclusie: de mijnrechten van Wallonië hebben nooit geld in het nationale bakje gebracht, de douanerechten in Antwerpen wel."
De inkomensongelijkheid is geweldig veranderd, de vermogensongelijkheid die Juul Hannes berekende voor 1891 en Jef Vuchelen voor 1994 is ongeveer identiek gebleven. "In de negentiende eeuw verstedelijkten de provincies Henegouwen en Luik als gevolg van de industrialisering. De lonen lagen 40% tot 50% hoger dan in Vlaanderen. Je ziet echter geen sporen van een vermogensopbouw, noch fiscaal, noch wat de ongelijkheid betreft. Er moet een systeem geweest zijn van overconsumptie en een gebrek aan transfers tussen de generaties in Wallonië."
Door het elitaire kiesstelsel werd de noodzakelijke aanpassing van het fiscale systeem niet doorgevoerd tot in 1920. "De Belgische politici leenden liever geld," zegt Hannes. "Toen de Duitsers hier in 1914 binnenvielen, troffen zij de meest ontredderde overheidsfinanciën van de hele wereld aan. In 1940 was het net zo, en nu 60 jaar later met Europa is het weer hetzelfde."
Bange Walen
De Vlamingen zouden niet geïnteresseerd zijn in de transferkwestie, en dat is een foute perceptie, vindt Hannes. "De mensen wéten het niet, de verantwoordelijken ontvluchten de waarheid, en de pers vindt dit verhaal niet sexy genoeg. Wij hebben geen voordeel met een zwart gat in Wallonië. Trouwens, als Wallonië zijn centen redelijk zou besteden, dan was er geen probleem. Maar de verspilling van federaal geld, dat in grote mate Vlaams geld is, laten verdergaan is een politieke doodzonde. Als er te veel artsen zijn in Wallonië, dan wordt het aantal ook in Vlaanderen beperkt. Waarom?"
Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op, en reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om ze te nuanceren. Waar komt bijvoorbeeld de hoge Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd van steenkool en staal zo lang werd gerekt. "40% van de huidige staatsschuld is zo ontstaan, en 75% daarvan stroomde naar Wallonië. Toen die kraan werd dichtgedraaid, was het gedaan met onze grote holdings," weet Hannes. Hij begrijpt de Waalse angst. "Het feit dat de Vlamingen nu een eenheidstaal spreken, dat ze nu rechten opeisen, wordt gezien als een bedreiging voor Wallonië. Niemand kan daar trouwens een Vlaamse krant lezen, stel je voor wat dat is. Wallonië is een heel gesloten milieu. De Franstalige kranten bulken van de desinformatie."
Waarom vertellen de vlaamse partijen en media deze waarheid niet?
VLAAMS BELANG SENATOR BART LAEREMANS: "GERECHT BESLIST VANUIT IVOREN TOREN".
De vrijlating van negen koperdieven door een Brusselseonderzoeksrechter lokt ook op politiek vlak reacties uit.
"Deze zaak toont aan dat het gerecht nog steeds beslist vanuit een ivorentoren" Bart Laeremans van Vlaams Belang
Zowel bij N-VA als bij Vlaams Belang is er felle kritiek op de vrijlating van negen koperdieven die in de nacht van donderdag op vrijdag gevat werden op de site van het kabelbedrijf Nexans in Buizingen. De dieven mochten nog geen dag na hun arrestatie al beschikken van de onderzoeksrechter. 'De imagoschade voor het gerecht is enorm. Ook al zullen de dieven vervolgd worden, daar het hier om illegalen gaat is de kans dat ze komen opdagen nul', zegt parlementslid Kristien Van Vaerenbergh (N-VA) uit Lennik. 'Deze zaak toont aan dat, ondanks de vele inspanningen de afgelopen jaren, het gerecht nog steeds beslist vanuit een ivoren toren waar men niet weet wat er leeft onder de bevolking.' Bij Vlaams Belang klinkt hetzelfde geluid. De partij is verontwaardigd en senator Bart Laeremans zal morgen in de plenaire vergadering minister van Justitie Stefaan de Clerck ondervragen over het dossier. 'Het Brussels gerecht moedigt door die laksheid de criminaliteit aan in plaats van ze te bestrijden', zegt Laeremans. 'De dieven waren zelfs niet te beroerd om meteen na hun vrijlating hun in beslag genomen wagens te gaan opeisen bij de politie.' Beide politici halen ook opnieuw de splitsing van het gerechtelijk arrondissement aan als mogelijke oplossing. Vlaams Belang raadt Nexans alvast aan om klacht in te dienen tegen de onderzoeksrechter.
Zelzate wil preventiecel oprichten en jeugdopbouwwerker aantrekken
ZELZATE 25/01 (BELGA)
In Zelzate komt een preventiecel en wordt een jeugdopbouwwerker aangetrokken. Dat heeft de gemeenteraad van de kanaalgemeente dinsdagavond beslist. Zelzate bereidt een beleid voor om jongerengeweld en -criminaliteit in te dijken. "We gaan een preventiecel oprichten die ons beleid moet coördineren, begeleiden en opvolgen", aldus burgemeester Freddy De Vilder (sp.a). "Daarnaast willen we een jeugdopbouwwerker aanwerven die het vertrouwen van de jongeren moet winnen." Zelzate wil daarvoor samenwerken met de vzw Uit De Marge, met expertise in het werken met maatschappelijk kwetsbare jongeren. Volgende week valt een beslissing over het Nero-project, waarbij ouders een boete kunnen krijgen als ze geen traject willen volgen als hun kind een misstap begaat. De gemeente bereidt een hele reeks acties voor om jongerenfuiven veilig te maken. "Het fuifdraaiboek wordt door de politie aangepast en wordt binnenkort voorgelegd aan alle betrokkenen, we bestuderen een systeem van toegangscontrole en fuifverbod voor amokmakers wordt voorbereid, net als een combitaks. We herbekijken het sluitingsuur voor cafés, we onderzoeken of één securityfirma de fuiven kan beveiligen en bekijken of de gemeente dat deels kan subsidiëren." "De problemen worden veroorzaakt door een beperkt aantal jongeren," benadrukt PVDA-raadslid Dirk Goemaere. "We willen die problemen echter op een integrale manier oplossen, waarbij het Nero-project slechts een onderdeel is van een groter veiligheids- en preventiebeleid." VRW/
- Verschillende Nederlandse media maken vandaag melding van het feit dat de liberale VVD in Den Haag in een integratienota pleit voor de invoering van een zogenaamde allochtonenstop. Volgens de VVD leggen de grote groepen allochtonen in de stad druk op de sociale voorzieningen en moet de kraan dicht voordat er kan gedweild worden. Concreet wil de partij dat aan nieuwe inwoners eisen worden gesteld. Voortaan zou een bepaald minimuminkomen moeten gelden én zouden mensen die in aanraking zijn geweest met de politie vanwege drugscriminaliteit, geweldsdelicten of het veroorzaken van overlast niet langer welkom zijn in (bepaalde wijken van) Den Haag. Zon politiek is wettelijk mogelijk dankzij de zogenaamde Rotterdamwet, die in 2006 werd ingevoerd en ondertussen ook in Tilburg en Den Bosch wordt toegepast.
In tegenstelling tot Open VLD namen de Nederlandse liberalen al langer afstand van het knuffelbeleid dat ook in Nederland catastrofale gevolgen heeft gehad in de grootsteden. Zo pleit de VVD voor een actieve opsporing en uitzetting van illegalen, terwijl asielzoekers wier aanvraag werd afgewezen in afwachting van hun repatriëring in gesloten centra moeten ondergebracht worden. De partij vertrekt eveneens van het uitgangspunt dat van vreemdelingen die veroordeeld werden wegens een misdrijf, de verblijfsvergunning wordt ingetrokken. Als het van de VVD afhangt, kunnen immigranten de eerste tien jaar van hun verblijf geen aanspraak maken op een uitkering, waardoor een belangrijk immigratiemotief zou wegvallen. Om de immigratie aan banden te leggen, pleit de VVD bovendien voor een verdere aanscherping van de regels inzake gezinshereniging.
Begin oktober vorig jaar stapte de VVD overigens in een centrumrechts kabinet - met gedoogsteun van de Partij voor de Vrijheid - dat zich uitdrukkelijk tot doel heeft gesteld Nederland terug te geven aan de Nederlanders. Heel wat voorstellen inzake immigratie en integratie die in het Nederlandse regeer- en gedoogakkoord zijn opgenomen, zouden trouwens zo kunnen overgeschreven zijn uit het programma van het Vlaams Belang. We kunnen De Croo, Somers en Co. dan ook alleen maar aanraden dringend eens hun licht te gaan opsteken bij hun Nederlandse geestesgenoten.
GEWIF, een Waalse rattachistische denktank, heeft zich in een open brief gericht tot de Franse parlementsleden om steun te vragen voor de aansluiting van Wallonië bij Frankrijk. GEWIF verwijst naar enkele studies onder meer de Staten-Generaal van Wallonië die allen tot 1 conclusie leiden: een splitsing van het land is onvermijdelijk, en de beste optie voor Wallonië is de aansluiting bij de zuiderburen.
Het rattachisme is niet nieuw. Enkele bekende voorvechters van de Frans-Waalse staat zijn onder meer Paul Henry Gendebien (Rassemblement Wallonie-France) en de bekende essayist Jules Gheude. Het is ook niet de eerste keer dat Franse parlementsleden in de discussie betrokken worden. Zo stelde Nicolas Dupont-Aignan, parlementslid van Debout la République, vorig jaar nog dat Frankrijk zich moet voorbereiden om alle verantwoordelijkheden tegenover de Franstaligen in België op te nemen, door hen desnoods op te vangen en te beschermen (Belga, 06.09.10). Het Franse parlementslid pleitte ook voor een referendum over de aanhechting van Wallonië bij Frankrijk.
De open brief komt niet toevallig op het moment dat de pro-Belgische betoging in Brussel plaatsvond. Tijdens die betoging stelde een Tsjechische journaliste overigens dat Tsjechen en Slovaken voor de splitsing van Tsjecho-Slowakije gelukkiger waren dan de Belgen nu, en dat ze Vlamingen en Walen eerder als buren beschouwt dan als landgenoten (RTBF-journaal 23.01.11).
De Tsjechische journaliste is een van de vele waarnemers die inzien dat een splitsing van België onafwendbaar is. Wat ons betreft, mag Wallonië gerust aangehecht worden bij Frankrijk. Brussel zal echter onze hoofdstad blijven. Zoals al meermaals bewezen is, kan Brussel simpelweg niet zonder Vlaanderen.
Voorpost manifesteert Geen staatshervorming, wél staatsvorming
Zeggen dat de Belgische regeringsonderhandelingen in het slop zitten, is zoveel als een open deur instampen. Dat is inmiddels al meer dan tweehonderd dagen het geval. Zeggen dat België zelf in het slop zit, is óók een open deur instampen. Dat is inmiddels al honderdtachtig jaar het geval. Daar hebben talloze Belgische (staats)hervormingen niets aan veranderd en daar zúllen Belgische (staats)hervormingen ook nooit iets aan veranderen. België is van begin af aan een tot mislukken gedoemd, gedwongen, schijnhuwelijk tussen Walen en Vlamingen, sinds 1920 uitgebreid tot een nog hilarischer ménage à trois met de Duitstaligen van de Oostkantons. Er zijn gevechten geleverd over de taal die zou worden gesproken in de zitkamer en de keuken, er is gebakkeleid over wie de potten zou hanteren en wie de pannen, er waren partijtjes schaduwboksen over het adopteren van aan de deur aankloppende driekoningenzangers en al dat gedoe leverde alleen maar op dat er nog meer gevochten, gebakkeleid en gebokst werd. En wij zijn dat méér dan beu. Maar wij gaan niet meelopen in betogingen die er van uitgaan dat gesprekspartners die al honderdtachtig jaar met mekaar op de vuist gaan tóch nog eens elkaars hand moeten schudden en het nog een keer proberen. Wij gaan ook niet betogen tegen mensen die dat wél doen. Naïviteit is een spijtige zaak, maar je helpt ze niet de wereld uit door er over te klagen. Voorpost gaat dus resoluut voor de scheiding. En wij eisen op wat van ons is. Ook wat ons doorheen de jaren ontstolen is door de Walen. Daarom betoogt Voorpost op 27 maart in een gebied dat nu tot Wallonië behoort maar nog niet zo lang geleden van ons was. Honderdtachtig jaar Waalse diefstal en Belgische koehandel is genoeg geweest. Geen Belgische staatshervorming meer, wél Vlaamse staatsvorming. Vlaamse onafhankelijkheid nu ! Johan Vanslambrouck Voorzitter
Om niet alleen bekende en misschien voor sommigen herkauwde nationalistische figuren het blikveld te laten voorbij gaan, volgt hier een schets van iemand die voor sommigen misschien meer figuur was dan nationalist: Mr. W. Bilderdijk, vader van het reveil, rechtsgeleerde, dichter en oprecht vaderlander, wiens leven zo nauw verbonden was met de geschiedenis van zijn tijd.
De dichter Willem Bilderdijk werd te Amsterdam geboren als oudste zoon van Izaak Bilderdijk en Sibilla Duyzenddaalders. Zijn moeder was afkomstig uit de gegoede burgerstand, zijn vader was dokter in dee medicijnen, godsdienstig protestant, doch ruimdenkend en vurig oranjegezind. Willem was een wonderkind. Hij bedreef zichzelf in onder andere letterkunde, geschiedenis, logica, metafysica, anatomie, fysiologie en pathologie. Verder leerde hij zelfstandig Hoogduits, Engels, Frans en Italiaans. Tevens legde hij zich toe op schoonschrijven, tekenen en dichten. Zijn dichtersroem steeg. Hij kreeg daarom van zijn vader twee jaar de tijd om rechten te studeren in Leiden. Daar werd hij een graag geziene gast bij hoogleraren en doctoren. Reeds op 19 oktober 1782 studeerde hij af in het latijn en was meester in de rechten. Hij vestigde zich als advokaat in s Gravenhage.
We naderen de Bataafse omwenteling. Bilderdijk verkeerde regelmatig aan het hof van stadhouder Willem V, met wie hij een vriendschappelijke band had. Hij verklaarde zich voor Willems verheffing tot koning. In 1975 slaagden de franse troepen erin ons land over de bevroren rivieren te bereiken. De oranjes weken uit naar Engeland. Bilderdijk volgde, niet bereid om de door de revolutionairen geformuleerde rechten van de mens en van de burger te erkennen, hetgeen hij moest doen om zijn functie te behouden. Hij was duidelijk:
Wat is het recht des volks? Gerust te mogen leven In schuts van Vorst en Wet naar t voorschrift van Gods Woord, Aan het huis en standsberoep verreischte zorg te geven, In vlijt en vlijtgenot door gene macht gestoord.
Overigens had hij trouw gezworen aan Oranje. Elf jaar verkeerde hij in ballingschap. In 1806, toen het vaderland in rustiger vaarwater was gekomen, keerde de banneling over zee weer terug:
k Heb dan met mijn strammen voet Eindelijk uit dontstuimen vloed Hollands vasten wal betreden!
Naarstig zocht hij, en zijn vrienden met hem, naar een professoraat om in eigen onderhoud en dat van zijn (tweede) vrouw te kunnen voorzien. De laatste stadhouder was gestorven en de nieuwe koning Lodewijk Napoleon, broer van Keizer Napoleon, streefde naar verzoening der partijen. Deze benoemde hem tot lid van het Koninklijk-Nederlands Instituut van Wetenschappen, letterkunde en schoone kunsten. Dat het door Bilderdijk zo fel begeerde hoogleraarsambt hem nooit werd aangeboden, had te maken met de veelheid aan tegenstanders die hij op politiek alsook op godsdienstig gebied had, waarnaast ook nog de afgunst van zijn gunstelingschap bij de koning meetelde. Bovendien werd dit laatste, gezien zijn Oranjegezinde houding, fel bekritiseerd. Lodewijk voldeed echter redelijk, trachtte zelfs zijn broer te weerstaan toen deze aanspraken op Holland maakte, maar moest in 1810 ons land toch aan hem afstaan. Het koninkrijk was ingelijfd bij het Franse keizerrijk: voor Bilderdijk, afhankelijk geweest zijnde van Lodewijk, doch Napoleon vervloekende, een tijd van armoede. Maar ook van hoop:
Holland groeit weer! Holland bloeit weer! Hollands naam is weer hersteld! Holland uit zijn stof verrezen, Zal opnieuw ons Holland wezen, Stervend heb ik t u gemeld!
Als Napoleon het Nederlands door het Frans wenst te vervangen, richt Bilderdijk zich tot de keizer hiervan af te zien. Na de verpletteringen van de Franse legers in 1813 dicht hij:
Het Vaderland herrijst, de Vrijheid werd herboren, En Holland toont zich weer zijn heldenafkomst waard. t Is de Eendracht die de macht, de macht die de vrijheid baart, Bataven, blijft vereend, en om uw Hoofd geschaard! Met Nassau zijt gy groot, en, zonder hem verloren.
Willem I trad aan als konig, met een grondwet die veel weg kreeg van het napoleontische systeem. De gereformeerde kerk verloor haar voorrechten, zeer tegen de zin van Bilderdijk. Desondanks vond hij min of meer vrede in de hereniging van de katholieke Zuidelijke Nederlande, dit vanwege historische banden. Ook onder Willem I zat er voor de dichter geen leerstoel in. Ook nu werd dit weer tegengewerkt door verlichte geesten. Zijn vriend, prof. Dr. H. W. Tydeman, rade hem aan in Leiden privécolleges vaderlandse geschiedenis te gaan geven, wat hij in 1817 aanving. Onder zijn gehoor bevonden zich de zoons van G.K. van Hogendorp, Groen van Prinsterer en Isaac da Costa, die aldus kenschetste. beslist monarchaal, warm Oranje gezind, antirevolutionair, ( ) antiliberalistisch. Elk van zijn studenten wist bij de openbare promotie een debat uit te lokken waarin duidelijk bleek wie de leermeester was geweest. Een golf van monarchistische dissertatie der Bilderdijkers botste tegen de verlichte klippen op. Bilderdijks genegenheid jegens de joden uitte zich in afkeer van integratie. Hij zag scherp in dat zoiets het einde van hun anders zijn zou betekenen. Wel wenste en verwachte hij dat ze zich tot het christendom zouden bekeren. Isaac da Costa mocht hiervan tot zijn vreugde één der eersten zijn. Bilderdijks werken zijn intussen wel haast ontelbaar: talloze dichtbundels, enkele treurspelen, de meest uiteenlopende wetenschappelijk, rechtsgeleerde en taalkundige publicaties, vertalingen van klassieke en moderne geschriften. Bilderdijk verwierf hierbij grote vermaardheid. Hij ageerde tegen de verfransende zeden en de verbastering van de taal. Hij correspondeerde onder andere met Jan Frans willems, met de Duitse taalgeleerde Jacob Grimm en dichter Hoffman von Fallersleben. Het Reveil, de godsdienstige opwekking, begint in 1823 met een geschrift van mr. I. da Costa genaamd Bezwaren tegen den geest der eeuw, gericht tegen waan verlichting en geestelijk verval, niet in de laatste plaats op godsdienstig vlak. Het weekt een storm van reacties los, gericht tegen zowel de Costa als tegen Bilderdijk, die zich onvoorwaardelijk achter zijn leerling schaart. Over zowel godsdienstige als ethische en morele vragen wordt een heftige pennestrijd gevoerd tussen de Bilderdijkers en hun tegenstanders. Willems Oranjegezindheid blijkt nog eens als het Leids stadsbestuur op 3 oktober het Leids ontzet niet meer wenst te herdenken. Hij laat een gedicht drukken en in de stad verspreiden, waarop de studenten die avond toch op traditionele wijze haring en wittebrood uitdelen aan het stadsvolk.
Van de Belgische Omwenteling krijgt de oude Bilderdijk weinig meer mee.Van aftakeling sterft hij op 18 december 1831. Zijn vrouw was hem reeds voorafgegaan. De jurist Bilderdijk was een der meest veelzijdige en productieve wetenschapperskunstenaar uit onze geschiedenis. Hij was een orthodox en dogmatisch calvinist, op wiens gedachtegoed de trits God-Nederland-Oranje als op geen ander van toepassing was.
Bron: 60 nationalistische figuren door Roeland RAES (doctor in de rechten)
Ruk naar rechts bij de sossen? SP.a-er wil probleemjongeren naar h/ leger! Tiens zijn dat niet de bootcamps die VB jaren geleden voorstelde?
Sp.a: "Stuur probleemjongeren naar het leger"
HLN updateSp.a wil dat rechters de mogelijkheid krijgen om probleemjongeren bij wijze van sanctie naar het leger te sturen. "Daar kunnen ze dan structuur en discipline bijleren", zegt Kamerlid David Geerts, die een wetsvoorstel klaar heeft. Dat staat te lezen in een krant van de Coreliogroep. De Algemene Centrale van het Militair Personeel (ACMP) is niet te spreken over het voorstel.
David Geerts (sp.a)
David Geerts. "Laat ze daar maar een tijd sudderen. Dat ze opnieuw leren wat structuur is, dat ze gevormd worden en hun attitude kunnen bijschaven. Dat ze weten wat het is om 's ochtends te moeten opstaan en aan de slag te gaan"
Misschien moet er alsnog een initiatief genomen worden waarbij sommige politici een tijdje naar het leger komen om de door Kamerlid Geerts aangehaalde 'attitude bij te schaven'
Algemene Centrale van het Militaire Personeel
De sp.a wil een vrijwillige legerdienst invoeren voor collectief nut. Die moet rechters de kans geven om probleemjongeren naar het leger te sturen. Daar wordt hen dan maximaal negen maanden lang structuur, discipline en vorming bijgebracht.
Sudderen "Beschouw het als een uitbreiding van de sanctiemogelijkheden", zegt sp.a-kamerlid David Geerts. "In plaats van die jongeren in Everberg te steken, kan een rechter hen onderbrengen bij Defensie. Laat ze daar maar een tijd sudderen. Dat ze opnieuw leren wat structuur is, dat ze gevormd worden en hun attitude kunnen bijschaven. Dat ze weten wat het is om 's ochtends te moeten opstaan en aan de slag te gaan."
Sp.a spreekt liever niet van een bootcamp (opvoedingskamp) of strafkamp. "Naar het leger gaan, mag geen straf zijn", aldus defensiespecialist Geerts. "Zie het als een alternatieve sanctie".
Weinig realistisch Defensie draait anno 2011 volledig rond de buitenlandse missies, legt Emmanuel Jacob, de secretaris-generaal van de ACMP, uit in een persbericht. Jacob: "Er is geen vrije ruimte om naast die kerntaak bijkomend in te staan voor goed klinkende, maar weinig realistische initiatieven waarbij de krijgsmacht en haar personeel gedurende negen maanden heropvoeder moet spelen."
De ACMP is bijzonder scherp voor de sp.a, dat het idee lanceerde, en beschouwt het als een belediging en een gebrek aan respect voor het leger en zijn personeel. "Misschien moet er alsnog een initiatief genomen worden waarbij sommige politici een tijdje naar het leger komen om de door Kamerlid Geerts aangehaalde 'attitude bij te schaven'", besluit de ACMP. (belga/odbs/adb)
Geerts partijgenoot J. ROEGIERS is niet te spreken daarentegen over het voorstel!!
Vlaams parlementslid Jan Roegiers is niet te spreken over het voorstel van zijn SP.A- partijgenoot in het federale parlement David Geerts. Die wil probleemjongeren naar het leger sturen. 'Ik zie hier geen enkel voordeel aan, integendeel, het is een grote stap achteruit'.
Kamerlid David Geerts kwam met het voorstel op de proppen dat rechters de mogelijkheid moeten krijgen om probleemjongeren naar het leger te sturen. Twee vliegen in één klap, moet Geerts gedacht hebben: de vrijwillige indiensttreding van het leger loopt voor geen meter en dan hebben we ineens een alternatieve oplossing voor die jongeren.
Maar de voordelen van het voorstel worden niet overal even erg geapprecieerd. Het leger, bijvoorbeeld, toch betrokken partij, reageerde al verbolgen en had het over een kaakslag. Maar ook binnen de eigen partij borrelt de tegenstand op.
'Met alle sympathie voor David', begint Roegiers. Maar: 'Ik vind dat je af en toe van mening mag verschillen, ook binnen de eigen partij.' En dat doet Roegiers, zelf gewezen leraar van jongeren met gedragsproblemen in het buitengewoon secundair onderwijs.
Hij heeft het over een enorm slecht idee, een achteruitgang zelfs. 'Om te beginnen moeten probleemjongeren begeleid worden. Dat moet gebeuren door mensen die daarvoor opgeleid zijn. Niet door sergeanten en majoors.'
'Ten tweede kan het leger geen goede omkadering vormen voor die jongeren. Defensie heeft zijn eigen opdracht, daar passen probleemjongeren niet in', treedt Roegiers de legervakbond bij.
Roegiers zegt te betwijfelen dat het over een offcieel partijstandpunt gaat en betreurt dat er geen overleg geweest is tussen de twee fracties. 'Defensie mag dan wel een federale bevoegdheid zijn, de opvang van probleemjongeren is er een van de gemeenschappen.'
Het antwoord van het CGKR naar aanleiding van klacht in verband met Sharia4Belgium :
Het antwoord van het CGKR naar aanleiding van klacht in verband met Sharia4Belgium :
Geachte
Bedankt voor uw melding.
Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding boog zich over de facebookpagina van Sharia4Belgium waarop de organisatie zich verheugt over de gezondheidstoestand van ex-Vlaams Belangpolitica Marie-Rose Morel. De uitspraken getuigen voor het Centrum van bijzonder slechte smaak en zijn schokkerend. Bovendien leggen ze een zware hypotheek op iedere vorm van maatschappelijk debat tussen personen met verschillende politieke opinies. Een eventuele strafrechtelijke inbreuk op de Antidiscriminatiewet impliceert het bewust aanzetten tot haat, discriminatie of geweld. De bestaande rechtspraak en jarenlange ervaring doen het Centrum twijfelen of deze uitspraken door een rechter beschouwd zouden worden als aanzet tot haat, discriminatie of geweld. Onder aanzetten tot haat, geweld of discriminatie' verstaat de rechtspraak uitingen die aanzetten, stimuleren, aanmoedigen en provoceren tot bepaalde reacties. Door aan te zetten tot haat moet de auteur echt de intentie hebben om de personen tot wie hij zich richt aan te zetten tot haatgedrag of geweld. Aanzetten tot haat, discriminatie of geweld gaat verder dan het louter verspreiden van ideeën of kritiek hebben op situaties uit de actualiteit. Al meermaals is door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens benadrukt dat meningen mogen kwetsen, choqueren of verontrusten, ook ingeval de uitspraken betrekking hebben op bepaalde individuen of bevolkingsgroepen. Het louter choquerend karakter van een meningsuiting maakt die met andere woorden niet strafbaar. Het Centrum wijst er overigens op dat het bij het gerecht reeds een dossier lopen heeft tegen de organisatie Sharia4Belgium wegens een oproep tot geweld (zie Centrum dient klacht in tegen Sharia4Belgium (22/04/2010). Deze nieuwe elementen zullen aan het parket overgebracht worden om toe te voegen aan het oorspronkelijk dossier. Het is aan het gerecht om te beslissen welk gevolg ze hieraan geeft. Tot slot wenst het Centrum Marie-Rose Morel veel sterkte toe.
Vriendelijke groeten
Ann Vanderdonckt | Secretariaat dienst Eerste Lijn
Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding
Koningsstraat 138 - 1000 Brussel - België
Tel 02/212.31.36 | Fax 02/212.30.30 | e-mail admin1L@cntr.be
In het door Turkije bezette Noord-Cyprus werd het christenen (nog twee dorpen, 2000 mensen) dit jaar verboden deel te nemen aan de kerstmis. De Turkse bezettingsmacht verstoorde zelfs de dienst in een kerk, joeg de parochie buiten, en verzegelde de deuren. Daden die u misschien verbazen maar die perfect passen bij de islamitische cultuur van haat voor niet-moslims waarin christelijke feestdagen altijd een verhoogd risico inhouden voor represailles of aanslagen (cfr. Egypte, Irak, Nigeria, Iran). Hetzelfde geldt voor het einde van de Ramadan.
Turkije op zich is eigenlijk een typevoorbeeld van een inherent antichristelijk land. Reeds in zijn fundamenten want het land is ontstaan in 1923 door de voorafgaande vernietiging van het pre-islamitische christendom in Klein-Azië: genocide op de Armeniërs, genocide op de Arameeërs, deportatie en etnische zuiveringen op Pontus-Grieken. Tot op vandaag blijft de verwaarloosbare christelijke minderheid (0.1%) verdrukt tot vervolgd op zijn eigen historisch territorium. Oorzaak zijn de traditionele wetten van de sharia (al zijn ze officieel niet ingevoerd) die wereldwijd voorkomen: o.a. verbod op bekeren van moslims (apostasie), verspreiden van bijbels en ander christelijk materiaal (apostasie/blasfemie), verbod/restricties op bouwen/restaureren van kerken (pact van Umar).
Voortdurend leeft het christendom onder bedreiging van (lokale) overheden en particulieren, bijvoorbeeld betreffende het onteigenen of sluiten van christelijke gebouwen. Dat was het lot van het (laatste grieksorthodoxe) Halki seminarie (1971) en het St. Magar klooster (1974) in Cyprus. Pogingen betreffende het klooster van Saffron in Mardin (1978) en Mor Gabriel in Midyat (1997) zijn uiteindelijk mislukt maar nieuw doelwit van processen is het Aramese klooster van Mor Gabriel, één van de oudste christelijke kloosters ter wereld daterend uit 397. Soortgelijke landroof treft niet enkel religieuze gebouwen maar ook gewone dorpen. Naar schatting 10 miljoen vierkante meter van de historische Aramese gebieden in Zuid-Oost Turkije is reeds onteigend.
Een dramatischer voorbeeld van vervolging (oktober 2008) zijn de door het leger uitgelokte bosbranden in de Izlo-bergen om de terugkerende Arameeërs in omringende dorpen (Badibe, Harabemishka, Sederi, Ihwo, Arbo) te verjagen. Dit tekent de dubbelhartigheid van de Turkse overheid die zich aanpast qua jurisdictie maar niet qua gedrag: naar de buitenwereld toe verzekert zij de terugkeer van gevluchte Arameeërs, maar in de praktijk maakt Turkije hen het leven onmogelijk. Het tekent tevens het anti-christelijke karakter van Turkije: men zet zware middelen in tegen een gedecimeerde bevolkingsgroep van nog maar 2500 mensen (op een nationaal geheel van 25.000), enkel en alleen omdat ze herinneren aan de onafgebroken pre-Turkse en pre-islamitische identiteit van wat we nu Turkije noemen. Millennia voordat Arabieren, Turken en Koerden deze gebieden binnenvielen.
Vergeet in deze anti-christelijke context niet de (overigens goedgedocumenteerde) verwoesting van het christelijke erfgoed op bezet Cyprus. Sinds deze bezetting (1974) heeft Turkije systematisch eeuwenoude kerken (550) geplunderd en vernietigd. Hetzelfde voor kerkhoven en kloosters waar duidelijk christelijke symbolen werden geviseerd. Rond de vijftig kerken werden gebruikt als stal of toiletten. Ongeveer 22.000 religieuze kunstwerken zijn illegaal verkocht door Turkse smokkelaars. Een gelijkaardige situatie bestaat in Kosovo waar islamitische Albanezen religieuze gebouwen van Servische orthodoxen vernietigen sinds de afscheiding.
Het is niet zomaar dat Turkije de twaalfde plaats bezet in een recente lijst van meest christenvervolgende staten, juist onder Yemen, een land dat officieel de sharia-wetgeving omtrent apostastie (doodstraf) heeft ingevoerd. In de top-tien staan verder notoire landen als Pakistan, Iran, Saoedie Arabië, Afghanistan, Somalië, Soedan. In de rangorde op basis van wetgeving staat Turkije pas op plaats 24 omdat ze een relatief modern rechtssysteem kent maar het is de rangorde op basis van incidenten die de doorslag geeft.
Turkije is dus geen gematigd seculier moslimland, en al helemaal geen brug tussen culturen. Steek het niet op de islamistische regeringspartij van premier Erdogan want ook Tansu Ciller (1993-96), de eerste vrouwelijke premier van Turkije, ongesluierd en Westers opgeleid, stelde ooit dat er geen plaats is voor kerken in een islamitische staat. Zoals reeds gezegd telt niet de juridische constructie maar wel het werkelijke land.
De totale afwezigheid van zowel debat als consultatie toont aan dat de toetreding van Turkije niets te maken heeft met het belang van Europa maar alles met verborgen machtsprocessen: de geostrategische belangen van Amerika en particuliere economische belangen. Voor Amerika is het een transitland voor olie en gas uit Eurasië, een militaire bondgenoot in het MO (al zij het een onbetrouwbare), en een pion om Russische invloed te ondermijnen (cfr. GUAM). Voor de auto-, olie-, luchtvaart- en wapenindustrie is het een nieuwe miljardenmarkt, zowel voor export als voor het bouwen van fabrieken. Ondertussen hoopt men dat Turkijes demografische bom door immigratie de verkoopcijfers in uitstervend Europa kan opkrikken. (Topman van Heineken Jean-François van Boxmeer bekloeg zich er onlangs over dat deze immigratie zijn dalende verkoopcijfers niet corrigeerde want moslims drinken geen alcohol Elsevier, 2009-12-19). Niet voor niets is de VNO-NCW unaniem voorstander van de toetreding, vooral omdat werknemers en niet bedrijfsleiders met migranten in dezelfde straat moeten samenleven.
Van de vele doorslaggevende argumenten tegen de toetreding van Turkije hoeft u eens na te denken over het volgende: op het moment dat Europa onherstelbare schade lijdt onder massa-immigratie en islamisering besluit onze politieke elite om een groot islamland tot Europa toe te laten. Onder het valse mom van brug tussen culturen haalt men een historische erfvijand binnen, een islamitisch paard van Troye op vlak van demografie en politiek, alsof het een vrijblijvend spelletje stratego is.
De vraag is niet zozeer hoe geraken we van Turkije af een land dat veel bij ons te winnen heeft (1,776 miljard EU-subsidies in 2007-9) maar niet omgekeerd wel hoe we ons bevrijden van onze politieke elites. Het is de consensus van de traditionele politieke families die de drijvende kracht is achter de Turkse toetreding. Elke verkiezing is dan ook geen keuze tussen verschillende partijen, maar één voor of tegen ons huidige politieke systeem en de ermee verweven internationale ambtenarij.
Aanbevolen literatuur
Alexandre Del Valle, La Turqui dans lEurope: un cheval de Troi islamiste?, Editions des Syrtes, Paris, 2004.
Speros Vryonis, The Decline of Medieval Hellenism in Asia Minor and the Process of Islamization from the Eleventh through the Fifteenth Century, University of California Press, Berkeley/Los Angeles, 1971
De rapporten van Syriac Universal Alliance (SUA), een Aramese koepelorganisatie met speciale consultatieve status bij de VN
Vlaams Belang start grootschalige campagne voor ommezwaai in
BRUSSEL 18/01 (BELGA) =
"Blijf van ons land". Zo luidt de baseline van de campagne die Vlaams Belang op het getouw zet tegen het huidige immigratiebeleid in ons land. De campagne "met een assertieve boodschap" - dixit kopstuk Filip Dewinter - richt zich volgens hem rechtstreeks tot de "ongewenste vreemdelingen die hier niet thuishoren", namelijk de "asielbedriegers, criminele vreemdelingen, illegalen, islamradicalisten en het immigratie-profitariaat". Na zes maanden vruchteloos onderhandelen is ons land bijna wereldkampioen politiek surplacen, stak partijvoorzitter Bruno Valkeniers dinsdag van wal op een persconferentie. Het enige dossier waar het status-quo niet geldt, is volgens hem het immigratiedossier. "De immigratiesluizen naar dit land staan verder open dan ooit", sprakValkeniers. "De situatie is ronduit dramatisch", vulde Dewinter aan. Hij citeerde enkele cijfers om te concluderen dat "open grenzen leidt tot lege kassen". De Vlaamse fractieleider stelde dat drie decennia lang niet naar zijn partij is geluisterd. Nu ziet hij verschillende Europese landen hun beleid te verstrengen. "België is het enige land dat zijn beleid niet verstrengt. Het blijft even laks, ondanks de signalen dat het strenger moet", zei Dewinter. Over dat laatste stelde Kamerlid Filip De Man dat vele partijen doen alsof er heel wat gaat verstrengen door allerhande voorstellen die in de Kamer worden besproken, maar zullen "de grote verhalen van (Bart) Somers (Open Vld), (Nahima) Lanjri (CD&V) en (Sarah) Smeyers (N-VA) wind blijken, omdat dat de PS erin zal slagen zoniet alles tegen te houden, dan wel sterk af te zwakken". De campagne zal gepaard gaan met het verspreiden van 700.000 tot 800.000 pamfletten, een affichecampagne en lokale acties - "straatagitaties" -, zoals woensdag in Oostende tegen de erkenning van een moskee. Veel van de voorstellen die Vlaams Belang naar voren schuift, zijn intussen bekend. Dewinter citeerde in het bijzonder het verbod om zich in ons land te vestigen voor mensen die afkomstig zijn uit landen die tot de Organisatie van Islamitische Landen horen. Dat voorstel moet de strijd tegen de islamisering in de verf zetten, een aspect dat gekoppeld is aan de campagne. Het campagnebeeld is volgens senator Anke Van dermeersch niet toevallig een opgestoken vrouwenhand. "De vrijheden van vrouwen zullen in het gedrang komen als de islamisering zich voortzet", waarschuwde Van dermeersch. "Westerse vrouwen zullen het eerste slachtoffer zijn indien we niet duidelijk zeggen: tot hier en niet verder". De partij verzet zich tegen de "toegeeflijkheid tegen de islam" en tegen de installering van de "islamitische zuil". Dewinter benadrukte ook dat Vlaams Belang wil dat individuele en vrije godsdienstbeleving gegarandeerd wordt, maar dat godsdienstvrijheid geen vrijgeleide mag zijn voor het veralgemenen of invoeren van gebruiken, "gebaseerd op de sharia". Van dermeersch vroeg tot slot actieve medewerking van de in ons land wonende moslims om de "politieke islam" te bestrijden. Ze had het daarbij over de "islamitische veroveringsideologie". LOD/(AHO)/
De politiek heeft nooit goed ingegrepen. Nu is er een kans
Toeval of niet, de immigratiediscussie heeft zich de afgelopen decennia vooral op asielzoekers gericht. Dit heeft de zuiverheid van het maatschappelijk debat geen goed gedaan. De indruk is gewekt dat mensen door oorlog, vervolging en ellende naar Nederland komen, terwijl dit bij verreweg de meeste vreemdelingen helemaal niet opgaat. De te sterke associatie van immigratie met vluchtelingenproblematiek werkt door in beeldvorming en taalgebruik. Niet zelden hoor ik mensen uit bijvoorbeeld de Haagse Schilderswijk aangeven dat er veel asielzoekers in de straat wonen, terwijl gedoeld wordt op Marokkanen.
Raadselachtig Die Marokkanen zijn hier niet als asielzoeker gekomen en zijn doorgaans evenmin (nakomelingen van) oud-gastarbeiders. De grote omvang van de Marokkaanse en Turkse gemeenschap in ons land, resp. 349.005 en 383.957 personen, is tot stand gekomen door voortgaande partner- en gezinsmigratie. Het is raadselachtig waarom juist dit type migratie de afgelopen jaren zo weinig aandacht heeft gekregen. Want de aard en omvang hiervan heeft voor een bijzonder groot deel de huidige integratieproblemen veroorzaakt.
En zoals inmiddels wel bekend variëren die problemen van hoge criminaliteitscijfers tot uitkeringsafhankelijkheid en van slechte taalbeheersing tot het niet onderschrijven van westerse kernwaarden (omdat deze waarden haaks staan op die van veel islamitische migranten). Tot op de dag van vandaag loopt de instroom van gezinsmigranten in de tienduizenden per jaar. En terwijl de instroom van bijvoorbeeld Marokkanen afneemt, neemt de instroom van Somaliërs weer toe, waardoor er steeds weer nieuwe (vaak kansarme) 1e generatie migranten naar Nederland komen en alle integratieproblemen blijven bestaan.
In politiek opzicht is er nooit ingegrepen. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) kwam in 1989 nog met het advies aan de regering om zich ten aanzien van gezinsmigratie terughoudend op te stellen. In het advies stond dat het moeilijk is om mensen te verbieden een relatie met elkaar te vormen. Gesteld werd dat een verbod wel eens tegendraads kon uitwerken: Beperkingen kunnen leiden tot meer illegale immigratie. Het lijkt hoe dan ook niet goed denkbaar een ingezetene van Nederland het recht te ontzeggen zijn of haar (huwelijks)partner te laten overkomen (wrr 1989:89).
Vanzelfsprekend En dus werd het als volkomen vanzelfsprekend gezien om niets te doen aan de zich voltrekkende massa- immigratie van gezinsmigranten. Die vanzelfsprekendheid bestaat bij linkse partijen nog steeds. Zie bijvoorbeeld het partijprogramma van de PvdA, waarin staat dat iemand die een partner/gezinslid over laat komen niet meer hoeft te verdienen dan het bijstandsniveau. Deze zogenaamde inkomenseis lag de afgelopen jaren hoger, moest helaas door Europese regels worden verlaagd, maar dient bij wijziging van die regels ingevolge het gedoogakkoord weer hersteld te worden naar het hoge niveau.
Het is veelzeggend dat partijen als de PvdA bij gezinsmigratie belangrijke eisen als de inkomenseis laag willen houden. Het geeft aan dat die partijen niet alleen veel ruimte willen blijven bieden aan asielzoekers, maar ook aan (de veel talrijkere) vreemdelingen die in het geheel geen oorlog of vervolging te vrezen hebben. Met name dat laatste punt is gelet op alle (integratie)problemen en het behoud van onze verzorgingsstaat simpelweg onbegrijpelijk.
Geen grenzen De gedachte dat liefde geen grenzen kent klopt (hoewel van echte liefde vaak ook geen sprake is bij de categorie gezinsmigranten). Maar dit mag natuurlijk niet betekenen dat het (in lijn met genoemd WRR advies) min of meer vanzelfsprekend wordt gevonden dat Nederland het vestigingsland moet zijn voor nieuwe (of bestaande) koppels. Als een hier woonachtige Marokkaanse man een Marokkaanse vrouw naar Nederland wil halen en beide partners de Nederlandse taal niet beheersen en geen economische of culturele binding hebben met ons land, is het zeer goed verdedigbaar om te stellen dat niet Nederland maar Marokko het meest aangewezen vestigingsland is.
Het is hoog tijd om dit soort realiteitszin een plaats te geven in ons toelatingsbeleid. Het is hoog tijd om aan de noodrem te trekken om de voortgaande massa- immigratie van gezinsmigranten stevig in te perken. Gelukkig heeft de PVV met VVD en CDA afgesproken om dat eindelijk te doen in de vorm van een stevig pakket maatregelen. De gezinsmigratie krijgt nu eindelijk de aandacht en de maatregelen- die het verdient. Vandaag gaat de Kamer voor het eerst met Gerd Leers in gesprek over dit belangrijke onderdeel van het toelatingsbeleid.
VRT-reporter Robin Ramaekers is zwaar uit de bocht gegaan. Eind oktober draaide hij in Haïti een reportage voor Het Journaal, Terzake en Koppen. Ramakers bezocht er een tentenkamp van vluchtelingen. De situatie in de buurt was nogal gespannen en nu en dan waren er in de omgeving geweerschoten te horen. Op zeker ogenblik werden hulpverleners en journalisten met stenen bekogeld en in de reportage is te zien hoe Robin Ramaekers moet wegduiken voor een projectiel. Er klinken geweerschoten en wat blijkt nu? Die werden nadien gewoon op het beeld gemonteerd Dat maakt het allemaal wat dramatischer.
Een aandachtige kijker moet bij de reportage ongetwijfeld al de wenkbrauwen gefronst hebben, want de soldaten die zich op een paar stappen van de wegduikende journalist bevinden, lijken helemaal niet verontrust door de geweerschoten. Wellicht omdat het fictieve geweerschoten waren
Hoofdredacteur Kris Hoflack geeft toe dat de VRT-journalist een zware deontologische fout heeft gemaakt, maar uiteindelijk hebben we toch beslist om Robin aan boord te houden. Het is en blijft een uitstekend journalist. Ramaekers is een tijdje op non-actief gezet, maar het gaat dan ook om een ernstige fout, klinkt het nog. Het is niet de eerste keer dat Ramaekers uit de bocht gaat. Dat de rijzende ster van de openbare omroep het niet zo nauw neemt met de journalistieke deontologie en de ethiek mocht al blijken toen hij een onthaalmoeder uit Hoboken weerloos aan de publieke schandpaal spijkerde in een beschamend stukje lynchjournalistiek. Wat overigens niet betekent dat we het met de extreme en wereldvreemde standpunten van de dame eens zouden zijn. Maar er bestaat ook nog zoiets als vrije meningsuiting, privacy en journalistiek fatsoen.
Marie-Rose Morel is geen waardige strijd tegen kanker gegund. Na ex-collega Bart -"Leg de champagne maar al koud"- Debie is het nu de radicale islamitische organisatie Sharia4Belgium die haar zwaar onder de gordel treft.
Dit staat er letterlijk te lezen op hun Facebook-profiel. "Alhamdoelillah, Alle lof aan Allah de Heer der werelden, die Marie Rose Morel laat lyden voor haar dood en haar daarna inshaallah een zware bestraffing geeft in het Hellevuur! Allah de Almachtige heeft omwille van haar campagne tegen islam en de moslims haar gedwongen om een hoofddoek aan te doen alhoewel ze fel ertegen is!"
Terugreis via Beaucourt Volgens de extremistische moslimorganisatie heeft Morel dus zelf de kanker over zich uitgeroepen door zich uit te spreken tegen de islam en de hoofddoek. De ex-Vlaams Belang-politica moest eergisteren nog onverrichter zake terugkeren uit een Weens ziekenhuis omdat ze te zwak was voor een behandeling. Voor de terugreis kreeg ze hulp van dokter Luc Beaucourt. Die regelde een privévlucht voor haar omdat ze gezien haar toestand niet meer in staat was een lijnvlucht te nemen.
"Extreme islam bewijst andermaal achterlijkheid" Vlaams Belangsenator Jurgen Ceder reageert verontwaardigd en vraagt zich af wanneer het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding tegen deze vorm van haatzaaierij zal optreden. Hij wijst erop dat in België politieke meningsverschillen op heel wat manieren worden uitgevochten, maar mensen dood wensen is ongezien. "Met dergelijke uitlatingen bewijst de extreme islam andermaal haar achterlijkheid en fanatisme", aldus nog de Senaatsfractieleider van het Vlaams Belang. Ondertussen heeft Facebook GroepShariaforBelgium geblokkeerd. (svm/belga)
Linkse-pro belgie betoging; Vlaamse beweging plant acties..... of deelname
In diverse kranten wordt vandaag melding gemaakt van plannen van zogezegde 'studenten' om op zondag 23 januari een betoging in Brussel te houden tegen het uitblijven van een regering. In praktijk betekent dat dus een betoging voor snelle toegevingen van N-VA en CD&V aan de Waalse onwil tot verandering - en dus een betoging die de Walen maar ook hun linkse handlangers SP.a en Groen! goed uitkomt. Geen wonder dus dat in de kranten ook al deelname van 'de jeugdbewegingen' en 'de vakbonden' wordt verwacht...
Rechtsactueel hoorde eens rond in de Vlaamse beweging. Bij NSV lachen ze eens met de bewering dat de betoging uitgaat van studenten, want... het is blokperiode. Een beetje student richt zich nu op zijn boeken. Wellicht gaan er dus heel andere initiatiefnemers schuil achter het zogenaamde 'studentenprotest'. 'Maar', zo klinkt het bij NSV-praeses Tom Van Grieken, 'als er echt een pro-België-betoging komt sluiten we prikacties voor Vlaanderen niet uit'.
Overstromingsgevaar nog niet geweken: vanavond nieuwe regenzone
Het peil van de waterlopen in Vlaanderen kan vanavond en morgen nog stijgen. Vanavond trekt een nieuwe regenzone van west naar oost over ons land. Intussen dreigt er een schooltje in het Oost-Vlaamse Brakel onder water te lopen.
Tussen donderdagavond en zaterdagmiddag is meer wateroverlast niet uitgesloten, zo blijkt uit de voorspellingen van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) en het Hydrologisch Informatiecentrum (HIC).
Binnenlandse Zaken laat weten dat de zes operationele eenheden van de Civiele Bescherming donderdag al ingezet zijn om hulp te bieden bij overstromingen. Zij vullen zandzakjes en helpen op verschillende plaatsen bij het wegpompen van water.
Hevige regenzone
Net als gisteren trekt vandaag een stevige regenzone over Vlaanderen: er wordt tussen 25 en 40 millimeter neerslag verwacht. In de Voerstreek wordt zelfs gevreesd voor uitschieters tot 55 millimeter.
'Het zal niet alleen hard regenen, de bodem is ook al verzadigd. Er waren de zware overstromingen van november, we zitten met smeltwater van de sneeuw uit december en het heeft afgelopen weekend ook al geregend. Dat maakt de insijpeling moeilijk', stelt Vlaams minister van Leefmilieu Joke Schauvliege (CD&V).
Op meerdere plaatsen veroorzaakt het water donderdag al problemen:
Oost-Vlaanderen
In verschillende Oost-Vlaamse steden en gemeenten zijn crisiscellen opgericht en wordt het waterpeil op de voet gevolgd, maar voorlopig is er nergens een rampenplan afgekondigd. Vooral langs het Denderbekken zijn op kritieke punten preventieve maatregelen genomen.
In Geraardsbergen stijgt het peil van de Dender met een paar centimeter per uur. Er is wateroverlast in de kelders van een tiental woningen.
'Het is niet te voorspellen hoe dit zal evolueren', zegt het stadsbestuur. 'Er kan regen vallen vannacht en er wordt nog heel wat water van de Marke en andere afwateringen in de Dender verwacht. Als het water blijft stijgen, dan komt de Gaverstraat en Majoor Van Lierdelaan in gevaar.' De inwoners van de straten worden momenteel door de politie verwittigd.
De crisiscel van de stad heeft donderdagmorgen beslist om de Grotestraatbrug over de Dender uit voorzorg op te halen. Langs de Molenbeek in deelgemeente Zandbergen dreigen er kritieke overstromingen, onder meer in de Jan de Coomanstraat en Vloerzegemstraat. Ook in Overboelare, de deelgemeente die in november zwaar getroffen werd, wordt gevreesd voor overstromingen.
De brandweer van Brakel heeft op een veertigtal plaatsen zandzakjes geplaatst. De school Het Groene Lilare aan de Groenstraat in deelgemeente Michelbeke wordt omringd door water. Voorlopig kan de brandweer het water wegpompen, maar de toestand is kritiek.
Ook in Denderleeuw, Aalst, Sint-Niklaas en Dendermonde volgen crisiscellen de toestand op. In Aalst staat de Denderbrug in deelgemeente Erembodegem omhoog omdat het waterpeil te hoog is. Mogelijk wordt in de loop van de namiddag ook de Sint-Annabrug opgetrokken. De prognoses zijn momenteel hoopvol omdat het op verschillende plaatsen gestopt is met regenen, maar ook het Oost-Vlaamse provinciebestuur blijft alert.
Wat het Bovenscheldebekken betreft, dreigen kritieke overstromingen langs de Maarkebeek en de Zwalm. 'Het wachtbekken langs de Maarkebeek is volledig gevuld en de wachtbekkens langs de Zwalm zijn al voor het grootste deel gevuld. De peilen langs deze waterlopen zullen verder stijgen.'
De stadsarchitect van Gent heeft donderdag twee huizen in de Gentse deelgemeente Zwijnaarde onbewoonbaar verklaard. Het water kwam onder de vloer naar boven. Dat werd vernomen bij de Gentse lokale politie en de brandweer.
De brandweer rukte donderdagvoormiddag uit voor wateroverlast in twee woningen aan de Grotesteenweg Noord in Zwijnaarde. De huizen liggen in een lager gelegen gebied, zijn deels vervallen en werden al eerder bedreigd door water uit achterliggende weilanden. Het water kwam nu vanonder de vloer naar boven.
De brandweer probeerde het water weg te pompen, maar de toestand was te ernstig. Een stadsarchitect kwam ter plaatse en besliste dat de huizen voorlopig onbewoonbaar zijn. De twee bewoners, een 63-jarige en een 77-jarige man, krijgen een andere slaapplaats van de dienst Slachtofferhulp.
West-Vlaanderen
Ook in Oostkamp, in de Brugse polders, zijn kritieke overstromingen niet uitgesloten. De Rivierbeek en de Hertsbergebeek kunnen in de nacht van donderdag op vrijdag, of vrijdag, de alarmdrempel overschrijden.
Vlaams-Brabant
In Vlaams-Brabant lijken de problemen het grootst in Herne. Het waterpeil van de Mark staat er al erg hoog en het wachtbekken is overvol en overstroomt. Een aantal straten staan blank en het gemeentelijk rampenplan werd afgekondigd.
Drie woningen in de Stationstraat zijn onder water gelopen. In een aantal andere woningen van dezelfde straat staat het water al in de tuinen, maar de huizen zijn voorlopig gevrijwaard. Een evacuatie wordt voorbereid, maar die is voorlopig nog niet nodig. zo meldt burgemeester Kris Poelaert. Donderdagmiddag zou de situatie zich gestabiliseerd hebben. Het gemeentelijk rampenplan blijft wel nog in werking.
In de Aarschotse deelgemeente Rillaar heeft de Motte, een bijrivier van de Demer, enkele straten overstroomd. Woningen zijn nog niet bedreigd, maar op advies van de lokale politie heeft burgemeester André Peeters (CD&V) enkele straten laten afsluiten. Het gaat om de Tieltseweg, de Marktweg en een deel van de Mottestraat. Het ergste gevaar lijkt voorlopig geweken, maar donderdagavond gaat het opnieuw regenen en zal het waterpeil weer het alarmniveau bereiken.
'Wij houden de evolutie nauwlettend in de gaten en alle hulpdiensten zijn standby', aldus de burgemeester. 'De brandweer heeft momenteel 1.200 zandzakken in voorraad en heeft er vanmorgen preventief een aantal verdeeld in Rillaar. Bij de overstromingen in november liep in Rillaar één woning onder water. Hoe de situatie donderdagnacht zal evolueren na de nieuwe regenval is nog koffiedik kijken.'
De Demer zal volgens het Hydrologisch Informatiecentrum zijn hoogste peil pas bereiken op zaterdag. Wateroverlast is niet uitgesloten in Zichem en Messelbroek.
Ook in Londerzeel staan straten onder water en in Groot-Bijgaarden loopt een wijk onder water. Het peil van de Zenne in Lot zal donderdagavond opnieuw sterker stijgen.
In het Benedenscheldebekken zal de Molenbeek haar maximale peil donderdagnamiddag bereiken, een nieuwe piek wordt vrijdagmiddag voorspeld. De plaatsen Sneppelaar en Robroek kunnen bedreigd worden.
Het Dijlebekken lijkt aan het ergste te ontsnappen. Daar zouden geen kritieke overstromingen optreden, luidt het, al blijft waakzaamheid geboden langs de Zuunbeek en de Barebeek. Het wachtbekken van Egenhoven (Heverlee) wordt gevuld om Leuven te beschermen.
Limburg
De Velpe, de Herk, de Winge en de Motte - in het Demerbekken - kunnen vanaf donderdagmiddag het alarmpeil benaderen. In het Maasbekken ten slotte worden vooral problemen verwacht langs Berwijn en Voer. Daar is waakzaamheid geboden.
Vlaams Belang gedagvaard om Suske en Wiske-cover op kalendertjes
GENT 13/01 (BELGA) = De uitgeverij van de Suske en Wiske-albums dagvaardt de vzw Vrijheidsfonds, die de dotatie van het Vlaams Belang ontvangt én de verantwoordelijk uitgever van een kalendertje dat zondag door de Gentse afdeling van de partij werd verspreid. WPG-uitgevers wil dat een Brusselse kortgedingrechter de verspreiding verbiedt en overweegt een procedure ten gronde om een schadevergoeding te eisen. Op de cover van zo'n tweeduizend Vlaamse Belang-kalendertjes werd een aangepaste versie van de Suske en Wiske-cover van de strip "De Wilde Weldoener" uit 1961 getekend. Burgemeester Daniël Termont (sp.a) strooit in in een gewaad met een helikopterwiek boven een Gents plein muntstukken in het rond. Suske en Wiske kijken verschrikt op terwijl gekleurde en gesluierde figuurtjes de muntstukken oprapen. "We vinden dat de morele en de testamentaire rechten van Willy Vandersteen geschaad worden en in een negatief daglicht en connotatie worden geplaatst", aldus Ludo Stroobants, directeur marketing en verkoop van WPG-uitgevers. "We blijven bij ons standpunt, dit is een politieke spotprent en dergelijke parodieën worden veel gemaakt, ook door studentenverenigingen of jeugdbewegingen bijvoorbeeld", reageert Johan Deckmyn, de voorzitter van Vlaams Belang Koepel Gent. "Ik wens hen veel succes als ze die allemaal gaan dagvaarden. Ik vraag me af of dit ook zou gebeuren als een andere partij dit deed." TIP/
De politiek heeft nooit goed ingegrepen. Nu is er een kans
