We
beginnen de route ten oosten van de ParanĂ met zachte glooiingen en
bochten. Heel veel grasland met bomen ertussen. Het is weer 'veel van
hetzelfde' maar toch minder saai dan gisteren. Er zijn hier gelukkig
nog meer insecten dan in Europa. Spijtig genoeg plakken er een
heleboel tegen onze ruit. Als er veel vlinders zijn rijdt ik trager.
We lunchen in Esquina aan de rand van de rivier. Het restaurant zou
even goed in Zeeland kunnen staan. Alleen staan er hier geen mosselen
op het menu en heeft deze rivier een strand waar je mag zwemmen. En,
ja, ik heb mijn bordje leeggemaakt. De vis op mijn bord is een soort
meerval uit de rivier. Misschien ligt de 'suribi' niet graag naakt op
een bord, ik had hem liever gehad zonder de citroensaus waarin
natuurlijk ook kaas zat. Na de lunch stoppen we nog in Goya, die
hebben wel een museumboot over hun 'fiesta del suribi' maar blijkbaar
geen geld om de verkleurde foto's te vervangen. Verder staan er
palmen tussen de koeien in het veld. Bella Vista, waar we logeren,
heeft zelfs een wandelboulevard, een strand en een uitzichtpunt.
Spijtig genoeg genieten de muggen ook van de zonsondergang over het
water. Dit is voor het eerst in maanden dat muggen ons weten te
vinden.








|